Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zanim zabrałam się za tę książkę, ludzie mówili mi, żeby czytać ją tylko wtedy, kiedy jest się szczęśliwym. Podobno strasznie depresyjna, i cóż, trudno się nie zgodzić.
Co było w niej nie tak? Straszliwie złościła mnie świadomość tego, że Oni, Ci z Hailsham, nic nie mogą zrobić, a właściwie nie chcą zrobić nic ze swoim życiem. Są jak marionetki, pogodzeni z cierpieniem i własnym losem. Zadają głupie pytania i otrzymują głupie odpowiedzi, ale przede wszystkim nie walczą. Są jak robaki, które urodziły się tylko po to, aby umrzeć.
W pewnym momencie ten ich brak reakcji i chęci zmiany czegokolwiek był tak przerażający, że chciało się wyć z wściekłości.
Dziwna książka, ale piękna na swój sposób. O wielkim smutku.

Zanim zabrałam się za tę książkę, ludzie mówili mi, żeby czytać ją tylko wtedy, kiedy jest się szczęśliwym. Podobno strasznie depresyjna, i cóż, trudno się nie zgodzić.
Co było w niej nie tak? Straszliwie złościła mnie świadomość tego, że Oni, Ci z Hailsham, nic nie mogą zrobić, a właściwie nie chcą zrobić nic ze swoim życiem. Są jak marionetki, pogodzeni z cierpieniem i...

Przyznam szczerze, że trochę mi głupio, ponieważ 'Wieczna Księżniczka' leżała na półce w moim pokoju nietykana przez prawie rok. Oczywiście, że zamierzałam ją przeczytać, ale sama osoba Katarzyny Aragońskiej niezbyt mnie do tego zachęcała. Myślałam, że ta książka Philippy Gregory będzie pierwszą, w trakcie czytania której zmuszona będę omijać strony w poszukiwaniu ciekawych wątków.
Jakże strasznie sie myliłam!
Pani Gregory i tym razem pokazała na co ją stać, przedstawiając w swojej książce niesamowity obraz pierwszej żony Henryka VIII. Obraz, o którym większość z nas nie ma pojęcia, żyjąc w złudnym świecie faktów, przedstawiających ową królową jako zwyczajną żonę swojego męża, a na dodatek żonę z odzysku.
Autorka książki przedstawia nam Katarzynę jako młodą dziewczynę, hiszpańską infantkę...Czy ktoś kiedykolwiek w ogóle tak o niej myślał? Bo ja muszę dołączyć do grona tych, których młoda Catalina absolutnie nie obchodziła. Z każdą kolejną stroną przekonywałam się, jak mało wiem o tej kobiecie, która po wielokroć przerosła swego sławnego męża. Mimo iż znałam historię jej życia, niektóre momenty niesmowicie mnie zaskakiwały!
Mój szacunek do Katarzyny Aragońskiej wzrastał w siłę. Pomimo kłamstwa, jakiego prawdopodobnie się dopuściła, śmiem twierdzić, że żadna z ówczesnych władczyń nie potrafiła wykazać się taką pokorą jak Ona. Najlepszym dowodem na to jest oczywiście zakończenie książki, w którym autorka przenosi nas w czasie do procesu rozwodowego Henryka i Katarzyny. Wszystko co najważniejsze, zostało tam zgrabnie uchwycone, tworząc tym samym wspaniałą kulminację dla jej biografii.

Nie jestem w stanie powiedzieć, czy czegoś oczekiwałam po tej książce, lub czegoś mi w niej brakowało. Jestem zwyczajnie zachwycona tym, co zrobiła Philippa Gregory. I tak jak ktoś z recenzentów, nie mam pojęcia, dlaczego jej książki, które de facto są powieściami sensacyjno-historycznymi, umieszcza się w dziale: romans.

Przyznam szczerze, że trochę mi głupio, ponieważ 'Wieczna Księżniczka' leżała na półce w moim pokoju nietykana przez prawie rok. Oczywiście, że zamierzałam ją przeczytać, ale sama osoba Katarzyny Aragońskiej niezbyt mnie do tego zachęcała. Myślałam, że ta książka Philippy Gregory będzie pierwszą, w trakcie czytania której zmuszona będę omijać strony w poszukiwaniu ciekawych...

Jeszcze żadna książka nie zaskoczyła mnie tak jak 'Wampir z Ropraz'. Nietypowy styl, niesamowita historia, makabryczne opisy, wszędobylska tajemnica...po prostu magnifique!

Jeszcze żadna książka nie zaskoczyła mnie tak jak 'Wampir z Ropraz'. Nietypowy styl, niesamowita historia, makabryczne opisy, wszędobylska tajemnica...po prostu magnifique!