Opinie użytkownika
Pokochałam tę książkę miłością prawdziwą od pierwszej strony. Miłość przetrwała 40 lat. I nie wygaśnie. Never ever!
Pokaż mimo to
"Tego się nie da czytać. Wiem, bo próbowałam..." - ten cytat z książki P. Świst jest najtrafniejszą recenzją omawianej pozycji.
Marna intryga, nijakie postacie, żenujący język. Na pewno nie wart tego, aby nazwać go literackim.
To była moja pierwsza książka tej pani i niewątpliwie ostatnia. Strata czasu, życie jest za krótkie, by marnować je na taką słabą "literaturę"...
Naprawdę dobra książka, choć na pewno nie nowatorska. Dobrze i przyjemnie spędzony czas z tą lekturą.
Pokaż mimo toCiekawa i wciągająca historia, denerwująca narracja w czasie teraźniejszym, "dorosła" część słabsza od "dziecięcej", rozwiązanie zagadki niezbyt oczywiste, ale też niezbyt zaskakujące.
Pokaż mimo toNiby książka swoje lata ma, ale tematyka jakoś znowu nabrała aktualności :) Zakończenie, istotnie, nieoczekiwane. No i trochę dziwnych pomysłów i płytkich argumentów. Ogólnie, jednak, bardzo dobrze się czyta.
Pokaż mimo toTołstoj o kobietach zdania dobrego nie miał, wiadomo. Ale o mężczyznach chyba miał jeszcze gorsze.
Pokaż mimo to
Nie wiem... Uczucia mieszane.
Trochę przygnębiająca, trochę optymistyczna. Czyta się dobrze, ale fragmentami wieje nudą, szczególnie na początku, kiedy kilkakrotnie powtarzają się te same informacje. Nie przekonuje mnie logika przemysleń bohaterki w zaawansowanej fazie choroby. Nie przekonuje mnie rownież mąż. Ale córki -tak. Jako córkę i matkę.
Nareszcie opis i rekomendacje na okładce są wiarygodne i rzetelne. Książkę czyta się jednym tchem. Naprawdę warto przeczytać.
Pokaż mimo to