Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można zmienić swoje życie na lepsze i przyciągać korzystne dla nas zdarzenia i okoliczności. Program Mindless, który stworzyła Kasia Bem zawiera cenne informacje o medytacji, wskazówki dietetyczne i różne ćwiczenia. Autorka w swojej książce tłumaczy jak połączyć serce i umysł, jak doświadczać radości i świadomie tworzyć swoją rzeczywistość. "Nie uda mi się" to są tylko myśli, które można zmienić!

Kasia Bem jest nauczycielką jogi, oddechu i medytacji. Ma sporą wiedzę i doświadczenie, którymi dzieli się z innymi w swoich książkach. Ta publikacja to 21-dniowy program, który pomoże nam stworzyć świadome i szczęśliwsze życie. W pierwszej części książki mamy teorię i mnóstwo cennych wskazówek, za to w drugiej zadania do wykonania oraz strony do samodzielnego wypełnienia. Odpowiadamy w nich na pytania dotyczące m.in. medytacji, tego jak się czujemy, za co jesteśmy wdzięczni. Każdy dzień jest dokładnie opisany, dzięki czemu wiemy co należy danego dnia zrobić. Autorka w swojej książce pomaga czytelnikom oczyścić umysł, serce i ciało, radzi jak przyciągać to, co dla nas najlepsze. Dzięki tym poradom można usunąć swoje wewnętrzne przeszkody i realizować pełnię swojego potencjału. Kasia Bem realizuje swój postulat mówiący "Żyj mniej w umyśle, a więcej w sercu", który pomógł już wielu osobom. Muszę przyznać, że temat medytacji i oczyszczania umysłu z różnych myśli nie jest mi raczej znany. Jednak po przeczytaniu tej książki na pewno zgłębię go bardziej, bo to co tutaj przeczytałam bardzo mnie zaintrygowało. Autorka ma sporą wiedzę w tych tematach i przekazuje nam tutaj wiele ciekawych informacji i wskazówek. Wszystko jest napisane przystępnym i jak najbardziej zrozumiałym językiem, co uważam za duży plus w tego typu książkach.

Często bywa tak, że powtarzamy "nie uda mi się", "nie zasługuję". Jak się okazuje, możemy zmienić te myśli i przekształcić je w coś dobrego. Możemy codziennie doświadczać radości i spokoju, a to wszystko za sprawą połączenia umysłu i serca. Mamy w książce również wskazówki dietetyczne, dzięki którym dowiemy się jakie produkty są pokarmem wysokowibracyjnym i jak na nas wpływają. Autorka przedstawia nam umysł jak małpkę i podpowiada jakie banany należy jej podawać. ;) Wiadomo, że do zmian potrzeba chęci i zaangażowania. To czy książka komuś pomoże zależy też dużo od podejścia i starań. Myślę jednak, że warto spróbować, bo nic się na tym nie traci, a zyskać można sporo. Znajdziecie w tej książce sporo inspiracji, które pomagają żyć bardziej świadomie i być obecnym tu i teraz. Warto również dodać, że książka jest naprawdę ładnie wydana i aż chce się ją czytać i przeglądać. Chętnie będę do niej wracać, bo potrafi zmotywować do pewnych zmian i też przypomina nam o tym co jest ważne. Kasia Bem ma również kanał na YT, na którym znajdziecie medytacje i nie tylko. Można więc zacząć już teraz lepiej poznawać temat medytacji.

"Happy umysł" to bardzo ciekawy poradnik rozwojowy zawierający teorię i zadania do wykonania. Autorka tłumaczy jak można połączyć serce i umysł, jak przyciągać to co dla nas najlepsze i jak świadomie stwarzać swoją rzeczywistość. Można zmienić swoje myśli, a autorski program autorki daje nam wiele narzędzi i podpowiada jak skutecznie można to zrobić. Jeśli interesuje Was taka tematyka to polecam tę publikację. Warto spróbować.

Można zmienić swoje życie na lepsze i przyciągać korzystne dla nas zdarzenia i okoliczności. Program Mindless, który stworzyła Kasia Bem zawiera cenne informacje o medytacji, wskazówki dietetyczne i różne ćwiczenia. Autorka w swojej książce tłumaczy jak połączyć serce i umysł, jak doświadc...

Rozwiń

Zwiń

Czy można zrozumieć zło? Czy można mu przeciwdziałać? Psychiatra Michael H. Stone w swojej książce przybliża czytelnikom naturę zła, opowiada o jego źródłach i czynnikach wpływających na rozwój skłonności przestępczych. Analizuje cechy osobowości typowe u przestępców popełniających zbrodnie i rzuca nowe światło na psychopatię i socjopatię. Podaje również przykłady znanych i mniej znanych morderców, których przypadki zbadał i na które się tutaj powołuje.

"Anatomia zła" to książka, która pozwala nam lepiej zrozumieć zło. Autor wyjaśnia czym jest zło w czasie pokoju, skąd się bierze i czy można go uniknąć. Przedstawia nam typy postaci występujących w Piekle Dantego i stworzoną przez siebie gradację zła. Skala zła autora to 22 kategorie, na które dzieli poszczególnych morderców. Podaje przykłady, opowiada o ich zabójstwach i wyjaśnia dlaczego jego zdaniem przypasował ich do danej kategorii. Dla przykładu, w kategorii 1 są usprawiedliwione zabójstwa (działania w samoobronie), a w kategorii 22 są psychopatyczni torturujący mordercy, dla których tortury są głównym motywem. Poznajemy tutaj historie wielu morderców, które często szokują i przerażają. Muszę przyznać, że o większości z nich nie słyszałam i aż trudno było mi uwierzyć do czego byli zdolni. Jest to szczegółowo napisana książka, w której główną tematyką jest zło. Jest tutaj poruszony również temat zła z perspektywy naukowej, co również okazało się interesujące. Dr Michael H. Stone analizuje tutaj także dwie cechy osobowości takie jak narcyzm i agresja, które są typowe dla wielu sprawców. Przybliża czytelnikom historie takich przestępców jak Ted Bundy, Jeffrey Dahmer, Charles Manson i wielu innych.

Nie jest to łatwe książka, zdecydowanie wymaga skupienia i czasu, ale warto po nią sięgnąć. Nie czytałam jeszcze książki skupiającej się na próbie zrozumienia zła i ludzkiego umysłu, więc mnie temat bardzo zaciekawił. Myślę, że najbardziej może przypaść do gustu osobom zainteresowanym kryminologią i psychologią. To nie jest książka dla każdego, ale jeśli ciekawi Was ludzki umysł to warto dać jej szansę. Dla mnie okazała się intrygująca i też czasem skłaniająca do różnych przemyśleń. Czasem co prawda wydawała mi się trochę przegadana i myślę, że autor mógłby trochę ją skrócić, ale z drugiej strony dzięki temu, że to książka obszerna, otrzymujemy masę ciekawych informacji. Najbardziej intrygowały mnie opisywane historię przestępców, ale przemyślenia i wnioski autora również czytałam z zainteresowaniem. O mordercach autor opowiada raczej krótko i oszczędza nam najbardziej wstrząsających opisów ich zbrodni. Dr Stone dokładnie analizuje czynniki wpływające na rozwój skłonności przestępczych i stara się wyjaśnić źródła zła oraz to jaki ma ono wpływ na społeczeństwo. Odpowiada również na pytanie co psychiatria i neuronauka mówią o umysłach morderców.
Książka napisana jest w przystępny i zrozumiały sposób, choć czasem mocniej jest wyczuwalny naukowy język. Czyta się ją dobrze i jest warta poświęconego jej czasu. To kompendium wiedzy o naturze zła i umyśle przestępcy, które warto przeczytać.

"Anatomia zła" to książka skupiająca się na umysłach morderców i opisująca ich zbrodnie, ale nie tylko. To przede wszystkim książka pozwalająca lepiej zrozumieć zło i to co skrywa się za jego fasadą. Dr Michael H. Stone przedstawia nam swoje wnioski i skalę gradacji zła, do której klasyfikuje poszczególnych przestępców. To interesująca lektura nie tylko dla miłośników psychologii i kryminologii. Nie jest łatwa i lekka, ale jeśli interesuje Was ludzki umysł to warto poświęcić jej trochę czasu.

Czy można zrozumieć zło? Czy można mu przeciwdziałać? Psychiatra Michael H. Stone w swojej książce przybliża czytelnikom naturę zła, opowiada o jego źródłach i czynnikach wpływających na rozwój skłonności przestępczych. Analizuje cechy osobowości typowe u przestępców popełniających zbrodni...

Rozwiń

Zwiń

Psychopozytywność to przekonanie, że dla każdej naszej emocji czy myśli jest miejsce. Są częścią nas i zasługują nie tylko na życzliwość, ale też na współczucie. Nawet strach czy lęk nie muszą być przeszkodą do dobrego życia. Książka pozwala nam zastanowić się nad naszymi doświadczeniami i zrozumieć samego siebie.

Autorka książki jest twórczynią "Miłych Obrazków", które cieszą się dużą popularnością na Instagramie i na Facebooku. Maria Kaczorowska bazując na rozmowach i swoich spostrzeżeniach tworzy czarno-białe obrazki, które dają do myślenia. I jest ich tutaj naprawdę sporo! Muszę przyznać, że bardzo mi się spodobały i z pewnością nie raz będę do nich wracać. Jeśli chodzi o treść to również jestem zadowolona. Przeczytamy tutaj sporo o emocjach, myślach i różnych zachowaniach. Autorka pokazuje nam, że tak naprawdę niewiele jest takich sytuacji, w których nie można potraktować siebie z życzliwością czy współczuciem i pozwala nam inaczej spojrzeć na pracę umysłem. Mamy tutaj rozdziały opowiadające o psychopozytywności, o emocjach, myślach, zachowaniach, o ciele, o zachowaniach impulsywnych. Wszystko to opisane jest w interesujący sposób i dodatkowo uzupełnione czarno-białymi obrazkami. Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, bo wiadomo, że każdy może odebrać ją inaczej. Nie każdego ciekawi taka tematyka, ale osoby nią zainteresowane powinny być zadowolone. Mnie coraz bardziej intrygują psychologiczne poradniki i ten trafił w mój gust. Pozwala lepiej zrozumieć pewne sprawy i spojrzeć na nie z nieco innej perspektywy. Uświadamia również rzeczy, o których zdarza się zapomnieć.

Autorka dzieli się z czytelnikiem swoimi doświadczeniami i radzi jak być lepszym dla samego siebie, jak się rozwijać i dawać sobie wsparcie. Złość i smutek nie muszą wcale być przeszkodzą, jeśli są odpowiednio potraktowane. Wszystko to przedstawione jest w przystępny i zrozumiały sposób. Maria Kaczorowska wzmacnia w nas pozytywne myślenie, pokazuje jak dążyć do bycia taką osobą, jaką chcielibyśmy być, ale zwraca również uwagę na takie problemy jak uszczęśliwianie innych kosztem własnego szczęścia. Można odkleić się od swoich zachowań, oczekiwań, emocji czy wrażeń z ciała i dzięki temu poczuć się lepiej i zbliżyć się do życia, którym chcielibyśmy żyć. To mądra i wartościowa książka, która zawiera masę fragmentów i zdań, do których będę wracać, bo zdecydowanie warto o nich pamiętać. To poradnik, który pomoże zrozumieć i zadbać o samego siebie, ale pokazuje również jak ważne jest zrozumienie innych osób i skłania do refleksji. Niektóre rozdziały interesowały mnie bardzo, inne mniej, ale całość zrobiła na mnie wrażenie. Nie raz można się utożsamić z opisywanymi tutaj sytuacjami, dzięki czemu zaczynamy rozmyślać o swoim życiu. Narracja jest pierwszoosobowa, często autorka zwraca się tutaj bezpośrednio do czytelnika, co bardzo mi się podoba w tego typu książkach.

"Psychopozytywność" to wartościowy poradnik, który przekonuje jak ważna jest akceptacja i zrozumienie samego siebie, ale nie tylko. Sporo tutaj interesujących i cennych rad, które warto przemyśleć i wcielić w życie. Autorka dzieli się z nami swoimi doświadczeniami i wiedzą, a oprócz ciekawej treści mamy tutaj również mnóstwo obrazków dających do myślenia. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdy sięga po takie książki, ale jeśli interesuje Was taka tematyka to polecam.

Psychopozytywność to przekonanie, że dla każdej naszej emocji czy myśli jest miejsce. Są częścią nas i zasługują nie tylko na życzliwość, ale też na współczucie. Nawet strach czy lęk nie muszą być przeszkodą do dobrego życia. Książka pozwala nam zastanowić się nad naszymi doświadczeniami i...

Rozwiń

Zwiń

Elodie jest księżniczką Inophe, w którym nie dzieje się najlepiej. Susza i brak wody spowodowały, że mieszkańcom ciężko jest żyć. Kiedy książę opływającego w bogactwo królestwa oświadcza się Elodie, dziewczyna zgadza się bez wahania. Dzięki małżeństwu będzie mogła pomóc swojemu ludowi i uratować Inophe. Nie wie jednak co tak naprawdę stoi za propozycją małżeństwa. Dziewczyna będzie musiała walczyć nie tylko o życie swoich poddanych, ale także o swoje. Musi stawić czoła smokowi, który jest bezlitosny dla swoich ofiar...

Książka została napisana na podstawie scenariusza Dana Mazeau. Jest efektem współpracy autorki i zespołu odpowiedzialnego za produkcję filmową. I to efektem naprawdę dobrym! Muszę przyznać, że początek trochę mi się dłużył i nie od razu wciągnęłam się w fabułę. Jednak po kilku rozdziałach już trudno było mi się od niej oderwać. Najbardziej emocjonujące i ciekawe okazały się rozdziały, w których główna bohaterka musi poradzić sobie ze smokiem i w których przebywa w jego jaskini. Czytałam o jej poczynaniach z dużym zainteresowaniem i do samego końca nie potrafiłam przewidzieć jak się zakończy ta historia. Bardzo mi się podoba pomysł na fabułę i wykonanie, naprawdę świetnie się bawiłam podczas lektury. Książka opowiada głównie o walce Elodie ze smokiem, który jak się okazało, nie jest tylko legendarnym stworzeniem. Aureańska rodzina królewska chciała nakarmić smoka młodą księżniczką, która musi walczyć o przetrwanie. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, które mocno mnie zaskoczyło. Sporo się tutaj dzieje, akcja z każdym rozdziałem przyspiesza. Ciekawym pomysłem jest tutaj wprowadzenie smoczego języka, który wymyśliła trzynastoletnia córka autorki. Małym minusem jest brak tłumaczenia niektórych słów w książce, dopiero na końcu znajduje się słowniczek oraz wyjaśnienie gramatyki i składni, przez co trzeba przerzucać kartki, aby coś sobie przetłumaczyć. Nie ma tego jednak zbyt wiele, więc nie musiałam często korzystać z tego sposobu. ;) Książka zapewniła mi sporo wrażeń i naprawdę dobrze spędziłam z nią czas. Autorka stworzyła interesujący fantastyczny świat, o którym czyta się z dużym zaciekawieniem. Jeśli lubicie takie klimaty to polecam tę opowieść. Potrafi wciągnąć, ale też i zaskoczyć.

Główna bohaterka to młoda księżniczka, która pragnie pomóc swojemu popadającemu w nędzę królestwu. Elodie nie jest stereotypową księżniczką. Jest charakterna, nie boi się wyzwań i pobrudzić sobie rąk pracą. Dla swojego ludu jest w stanie znieść wiele cierpień i niedogodności. Liczy na to, że małżeństwo z księciem bogatego i urodzajnego królestwa pomoże odbudować Inophe. Przeczuwa, że coś jest nie tak, ale w najgorszych koszmarach nie mogłaby sobie wyobrazić tego, co przygotowała dla niej rodzina królewska. Wydawało się, że bogate królestwo Aurei to miejsce idealne, ale okazuje się, że skrywa mroczną i przerażającą tajemnicę, w której najważniejszą rolę odgrywa smok. I zawarty z nim układ. Główna bohaterka musi zmierzyć się z wieloma trudnościami. Z zainteresowaniem czyta się o jej zmaganiach w jaskini, o przerażającym smoku, który pragnie jej krwi. Podoba mi się sposób przedstawienia przez autorkę smoka, jego otoczenia i języka. Wszystko to sprawia, że książka jest jeszcze bardziej interesująca. Mamy tutaj również kilku ciekawych bohaterów pobocznych, o których też chce się czytać. Muszę przyznać, że historia bohaterki pozytywnie mnie zaskoczyła i dalam się jej wciągnąć i to bardzo. To naprawdę udany i miły powrót do fantastyki. Na pewno obejrzę film, bo jestem bardzo ciekawa jak ta historia została przedstawiona na ekranie.

Styl pisania autorki jest lekki, choć mamy tutaj dość sporo opisów. Mi one nie przeszkadzały, są jak najbardziej potrzebne w tej historii, dzięki nim bez problemu można sobie wszystko łatwo wyobrazić. Narracja jest trzecioosobowa.

"Dama" to książka z gatunku fantasy, która wciąga i zapewnia sporo wrażeń, a także emocji. Świetnie spędziłam z nią czas. Historia głównej bohaterki została bardzo ciekawie przedstawiona, tak jak wykreowany świat fantastyczny. To nie jest typowa opowieść o księżniczce i smoku. To interesująca historia, która potrafi zaskoczyć. Polecam nie tylko fanom takich książek. ;)

Elodie jest księżniczką Inophe, w którym nie dzieje się najlepiej. Susza i brak wody spowodowały, że mieszkańcom ciężko jest żyć. Kiedy książę opływającego w bogactwo królestwa oświadcza się Elodie, dziewczyna zgadza się bez wahania. Dzięki małżeństwu będzie mogła pomóc swojemu ludowi i ur...

Rozwiń

Zwiń

Rok 1986. Eleonora jest nowa w szkole. Wyróżnia się ogniście rudymi włosami i dziwnymi stylówkami, a inni coraz częściej się z niej wyśmiewają. Codziennie w szkolnym autobusie siada obok Parka, który lubi odciąć się od świata zakładając słuchawki na uszy i czytając komiksy. Eleonora nieśmiało zerka na czytane przez chłopaka strony, a po jakimś czasie w cichym porozumieniu wspólnie je czytają. Po pewnym czasie zamieniają kilka słów, a nawet dzielą się muzyką i stają się sobie coraz bardziej bliscy...

Choć historia Eleonory i Parka przeznaczona jest przede wszystkim dla młodzieży to i dorosłym może się spodobać, ja miło spędziłam z nią czas. To opowieść o dwójce outsiderów, których połączyło coś wyjątkowego. Ich relacja rozwija się powoli, bez żadnego pośpiechu. Ich historia rozgrywa się w 1986 roku i mamy tutaj bardzo ciekawie opisany klimat tych czasów. Pojawiają się walkmany, kasety, komiksy, sporo rzeczy różni się od tych aktualnych. Muszę przyznać, że spodobała mi się ta książka pomimo tego, że fabuła niczym nie zaskakuje i że rozgrywa się w swoim tempie. Podoba mi się ukazanie tej relacji, bo jest inna od tych, o których najczęściej czyta się w tego typu książkach. Nie zawsze podobał mi się sposób opisywania tutaj innych narodowości, ale to nie zmienia faktu, że fabuła przypadła mi do gustu. Może wywoływać różne emocje i przemyślenia, a już szczególnie sytuacja rodzinna Eleonory. Autorka porusza trudne tematy takie jak alkoholizm, przemoc, zastraszanie i podporządkowywanie się jednej osobie. Ta jedna osoba może bardzo wpłynąć na życie wielu innych ludzi, co wzbudza różne emocje. W pewnym sensie jest to urocza historia dwójki nastolatków, ale nie brakuje tu również smutku i nadziei. Jeśli chodzi o zakończenie to ja akurat nie przepadam za takim otwartym, ale rozumiem dlaczego jest właśnie takie. Zabrakło mi rozwinięcia wątków, np. tego co stało się później z Eleonorą i jej rodziną, ale nie uważam tego za minus, taki jest po prostu urok tej książki. ;)

Główna bohaterka Eleonora to dziewczyna o rudych włosach i kobiecych kształtach. Wyróżnia się swoim wyglądem i dziwnymi stylizacjami i nie przez wszystkich jest akceptowana. Są osoby, które się z niej wyśmiewają, a w dodatku również w jej domu nie dzieje się najlepiej. Jej ojczym jest tyranem, który chce sprawować kontrolę nie tylko nad swoją żoną, ale i piątką jej dzieci. Eleonora nie może czuć się swobodnie w domu, więc z czasem zaczyna ukrywać swoją relację z Parkiem. Z kolei chłopak ma kochającą rodzinę, choć czasem czuje się niedoceniany przez swojego ojca. Jego mama pochodzi z Korei, więc Park wyróżnia się swoim wyglądem, co bardzo się Eleonorze podoba. Najbardziej jednak podoba się jej jego charakter i to jak z każdym dniem stają się sobie bliżsi. Oboje są wyjątkowi i stopniowo to w sobie odkrywają. Zdają sobie sprawę z tego, że pierwsza miłość prawie nigdy nie trwa zbyt długo, ale chcą zaryzykować i spróbować. Ich relacja zdecydowanie się wyróżnia i ma w sobie coś takiego, że chce się dalej o niej czytać. Z każdą kolejną stronę jest się coraz bardziej ciekawym do czego to wszystko ich doprowadzi. Czasem Eleonora zachowywała się dziwnie, ale nie dziwiłam się temu po przeczytaniu fragmentów z jej życia. Park sprawiał, że jej ponure dni wypełniała radość, a on zawsze staram się ją wesprzeć tak jak potrafił. Dziewczyna wstydziła się przed nim całkowicie otworzyć i musiała pilnować, aby nikt z jej rodziny nie dowiedział się o ich znajomości.

Styl pisania autorki jest lekki i dobrze czyta się tę książkę. Jest tutaj narracja trzecioosobowa, ale rozdziały są napisane naprzemiennie, raz z perspektywy Eleonory, a raz z perspektywy Parka.

"Eleonora i Park" to książka o pierwszej miłości nastolatków, których połączyła wyjątkowa więź. Ich relacja wyróżnia się na tle innych, jest jedyna w swoim rodzaju. To także powieść poruszająca trudne tematy, nie brakuje tu smutku, ale też i nadziei. Choć fabuła nie jest zaskakująca i toczy się raczej powoli to jednak mi się spodobała i na pewno miło będę wspominać tę książkę i relację tej dwójki.

Rok 1986. Eleonora jest nowa w szkole. Wyróżnia się ogniście rudymi włosami i dziwnymi stylówkami, a inni coraz częściej się z niej wyśmiewają. Codziennie w szkolnym autobusie siada obok Parka, który lubi odciąć się od świata zakładając słuchawki na uszy i czytając komiksy. Eleonora nieśmi...

Rozwiń

Zwiń

Lottie skończy niedługo trzynaście lat. Jeszcze przed urodzinami wybiera się na szkolną wycieczkę, której nie może się już doczekać. Z drugiej jednak strony trochę się martwi, bo nie wyjeżdżała jak dotąd sama na tak długo. Ma cztery ukochane przyjaciółki, z którymi uwielbia spędzać wolny czas i pociesza ją fakt, że pojadą na wycieczkę razem. Lottie jest przekonana, że ma wiecznego pecha, ale nie przeszkadza jej to w dobrej zabawie.

Poznajemy w tej książce nastolatkę Lottie i jej codzienne życie pełne różnych przygód i humoru. To zabawna opowieść, która spodoba się nie tylko nastolatkom, bo i dorośli mogą się świetnie przy niej bawić. W tej części główna bohaterka przeżywa nie tylko swoje trzynaste urodziny, ale również szkolną wycieczkę. W dodatku do jej klasy dołącza nowa dziewczyna, która coraz lepiej dogaduje się z jej przyjaciółką. Dziewczyna jest trochę zazdrosna, ale szybko zaczyna rozumieć się, że przecież można się przyjaźnić również z innymi osobami. Lottie przekonuje się także, że jest odważniejsza niż myślała, że potrafi stanąć we własnej obronie i że kocha swoją zwariowaną rodzinkę. Autorka porusza tutaj tematy ważne dla nastolatek, takie jak pierwsze zauroczenia, przyjaźń, nastoletnie rozterki, zazdrość. Katie Kirby ciekawie przestawia życie nastolatek, towarzyszące im emocje i uczucia. To książka nie tylko dla młodzieży, potrafi poprawić humor i jest przyjemną odskocznią od poważniejszych powieści. Bardzo chętnie nadrobię również poprzednie części, bo dobrze spędziłam czas z Lottie, jej przyjaciółkami i z jej rodziną.

Lottie mieszka z rodzicami, ośmiomiesięczną siostrą i cztery lata młodszym od niej bratem, który często ją denerwuje. Nastolatka uważa, że jest niemal dorosła i że nie potrzebna jej opiekunka, kiedy jej rodzice wychodzą z domu. Lottie koresponduje mailowo ze swoim francuskim chłopakiem i muszę przyznać, że wątek ten potrafi rozbawić. Maile pomaga chłopakowi tłumaczyć jego brat, który być może celowo zmienia niektóre zdania, przez co brzmią często naprawdę zabawnie. Nastolatka jest jednak rozdarta, bo podoba jej się również kolega ze szkoły. Martwi ją również to, że jej przyjaciółka coraz lepiej się dogaduje z nową dziewczyną w klasie, a w dodatku nie opuszcza jej pech. Mimo tego jednak nie traci swojego optymizmu. Na szkolnej wycieczce przeżywa sporo przygód, ale też pojawiają się stresowe sytuacje. Lottie nauczy się budować tratwę, weźmie udział w scence teatralnej i obozowej dyskotece. Cieszy się, że spędzi czas ze swoją paczką "Królowych ósmej Zielonej", czyli KÓZ.

Muszę przyznać, że wciągnęłam się w opowieść głównej bohaterki i naprawdę świetnie spędziłam z nią czas. To idealna książka dla dzieci i młodzieży (9-14), ale i starszym może się spodobać.

Styl pisania autorki jest bardzo lekki i nie brakuje w nim młodzieżowych słówek. Historia Lottie napisana jest w formie pamiętnika, bohaterka zwraca się nawet bezpośrednio do czytelników. Ciekawym dodatkiem są maile i rozmowy na komunikatorze oraz rysunki stworzone przez Lottie, których jest tutaj sporo.

"Ekstremalnie pechowa wycieczka Lottie Brooks" to lekka i poprawiająca humor książka, która spodoba się nie tylko dzieciom i młodzieży. Świetnie spędziłam z nią czas i z pewnością sięgnę również po poprzednie części. Powieść idealnie sprawdzi się również jako przerywnik od innych książek i jeśli lubicie takie historie to bardzo ją polecam. Choć nie należę do docelowej grupy wiekowej to bawiłam się naprawdę dobrze!

Lottie skończy niedługo trzynaście lat. Jeszcze przed urodzinami wybiera się na szkolną wycieczkę, której nie może się już doczekać. Z drugiej jednak strony trochę się martwi, bo nie wyjeżdżała jak dotąd sama na tak długo. Ma cztery ukochane przyjaciółki, z którymi uwielbia spędzać wolny c...

Rozwiń

Zwiń

Alicja Mort pracowała kiedyś w policji, a jej pierwszą sprawą było zabójstwo dziewczynki. Podejrzaną stała się matka dziecka, a wszystkie dowody wskazywały na to, że naprawdę zabiła swoją córkę. Alicja specjalizuje się w wykrywaniu kłamstw, ale tak naprawdę nie jest przygotowana na to, do czego zdolni są ludzie. Po kilku latach zostawia za sobą przeszłość, ale ta jednak się o nią upomni. Kobieta otrzymuje tajemniczą przesyłkę, która ma związek z jej pierwszym śledztwem. Znów została wciągnięta w wydarzenia z przeszłości i zaczyna rozumieć, że niektóre sekrety nie powinny ujrzeć światła dziennego...

"Asymetria" to powieść, w której przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Mamy tutaj zbrodnię, ale nie ma typowego śledztwa. Tutaj skupiamy się na bohaterach, na ich życiu i ciekawie przedstawionej warstwie psychologicznej (która jest dużym plusem tej książki). Jest to historia, która może skłonić również do refleksji na temat kłamstwa, winy i sprawiedliwości. Podoba mi się pomysł na fabułę i z zainteresowaniem czytałam o losach głównej bohaterki. Wciągnęłam się w jej historię i cały czas zastanawiałam się dlaczego wydarzenia z przeszłości i sprawa dzieciobójczyni znów do niej wracają. Książka mi się spodobała, ale w mojej ocenie ma też małe minusy. Zabrakło mi tutaj bardziej dynamicznej akcji, która by wywołała napięcie i więcej emocji. Czasem też miałam wrażenie, że za dużo tutaj różnych szczegółów. Mimo tego jednak muszę przyznać, że jest to dobra powieść, w której nie brakuje niepewności i intrygujących tajemnic. Nie raz mnie zaskoczyła, a już zwłaszcza zaskakujący okazał się finał, czegoś takiego na pewno się nie spodziewałam. Spędziłam z tą książką dwa wieczory i nie był to czas zmarnowany. Przedstawione tu wątki z przeszłości potrafią namieszać w głowie i sama już nie wiedziałam co jest prawdą, a odkrywanie jej okazało się naprawdę interesujące.

Główna bohaterka Alicja pracowała kiedyś w policji i zajmowała się sprawą zamordowanej przez swoją matkę dziewczynki. Zrezygnowała jednak ze służby i teraz zajmuje się sprawami detektywistycznymi. Jej klientkami są kobiety, które chcą sprawdzić wierność swoich mężów. Alicja chciała oddzielić przeszłość grubą kreską, ale niespodziewanie będzie musiała wrócić do tych przerażających wydarzeń. Ktoś pod jej drzwiami zostawia tajemniczą przesyłkę, która ma związek z jej pierwszą sprawą. Kobieta ponownie zmierzy się ze swoimi demonami i z ludźmi, których celowo opuściła. Muszę przyznać, że autor wykreował tutaj naprawdę ciekawych bohaterów, o których czyta się z dużym zainteresowaniem. Alicja specjalizuje się w wykrywaniu kłamstw i jest w tym świetna. Potrafi wyczytać z mięśni mimicznych i innych gestów czy ktoś mówi prawdę. Jej umiejętności bardzo mnie zaciekawiły, rzadko o takich czytam w książkach. Widać, że autor dobrze zgłębił ten temat. Bohaterka jest pewną siebie osobą, ale nawet i ona odczuwa coraz większą niepewność, przez co czytelnik również nie wie już w co powinien wierzyć. Jestem bardzo ciekawa kontynuacji i tego co dalej z Alicją. Zakończenie sprawia, że chce się jak najszybciej poznać jej dalsze losy.

Styl pisania autora jest raczej lekki, ale jak już wspomniałam, trochę za dużo tutaj różnych szczegółów i przemyśleń bohaterki. Mam wrażenie, że nie wszystkie były potrzebne i trochę spowalniały akcję. Narracja jest tutaj trzecioosobowa.

"Asymetria" to ciekawa książka, która potrafi wciągnąć i zaskoczyć. Choć zabrakło mi trochę szybszej akcji i większego napięcia to całość mi się jednak spodobała. To interesująca historia z tajemnicami z przeszłości i nie tylko, w której nie brakuje niepewności. Dużym plusem książki jest warstwa psychologiczna i ciekawie wykreowani bohaterowie. Na pewno sięgnę po kolejną część, na którą z niecierpliwością już teraz czekam.

Alicja Mort pracowała kiedyś w policji, a jej pierwszą sprawą było zabójstwo dziewczynki. Podejrzaną stała się matka dziecka, a wszystkie dowody wskazywały na to, że naprawdę zabiła swoją córkę. Alicja specjalizuje się w wykrywaniu kłamstw, ale tak naprawdę nie jest przygotowana na to, do ...

Rozwiń

Zwiń