Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Idealna książka do słuchania podczas chodzenia! Może nie jest to jeszcze podróżowanie, ale słuchanie jej w ruchu powoduje totalne zatopienie się w słowach. Samo chodzenie pobudza myśli do błądzenia, przemyśleń i małych oświeceń, a z książką w uszach zastępujemy swoje myśli myślami Tokarczuk. Świetne doświadczenie. Słowa tak piękne, że wiele razy się wzruszyłam. W tych historiach czuć wielką ciekawość świata, fascynację tym co nas otacza i nami, myślami i ciałem, nawet takim w słoju w formalinie. Intelektualna uczta!

Idealna książka do słuchania podczas chodzenia! Może nie jest to jeszcze podróżowanie, ale słuchanie jej w ruchu powoduje totalne zatopienie się w słowach. Samo chodzenie pobudza myśli do błądzenia, przemyśleń i małych oświeceń, a z książką w uszach zastępujemy swoje myśli myślami Tokarczuk. Świetne doświadczenie. Słowa tak piękne, że wiele razy się wzruszyłam. W tych...

Bardzo poruszające krótkie opowiadania. Wchodzimy w skórę tych traktowanych brutalnie, niesprawiedliwie, pomiatanych, nierozumianych. Dużo emocji czuje się czytając je, złość i bezsilność przede wszystkim, ale jednocześnie wdzięczność, że ktoś z taką empatią przedstawił ich punkt widzenia.

Bardzo poruszające krótkie opowiadania. Wchodzimy w skórę tych traktowanych brutalnie, niesprawiedliwie, pomiatanych, nierozumianych. Dużo emocji czuje się czytając je, złość i bezsilność przede wszystkim, ale jednocześnie wdzięczność, że ktoś z taką empatią przedstawił ich punkt widzenia.

Może moja ocena jest nieobiektywna - uwielbiam Lovecrafta!

Może moja ocena jest nieobiektywna - uwielbiam Lovecrafta!

Świat dookoła gna w niesamowitym tempie. Tyle jest codziennych zajęć, że nie mamy czasu, by zwrócić uwagę na nasze otoczenie, na przyrodę, na to by chociaż zjeść posiłek siedząc przy stole.

Podobnie jest z literaturą. Czytam współczesne książki i widzę - krótkie zdania, nadające tempo akcji, brak bardziej złożonych opisów, czasami zauważam, że w sumie autor nie mówi nic o wyglądzie bohaterów, o miejscach w jakich dzieje się akcja, często opiera się na samych dialogach bez prawie żadnych opisów. Nie mówię, że to jest złe, że nie jest ciekawe, czy wartościowe. Po prostu chciałoby się czasami zwolnić tempo i wyruszyć w długą wędrówkę, pośród zimowej ciszy. Warto przenieść się w opowieść, w której ważne są drzewa, strumienie, góry. Znaleźć się w świecie bez maszyn, gdzie wieści przenoszą wędrowcy, a najwspanialszą rozrywką jest słuchanie pieśni i palenie fajki.

Jest oczywiście wiele fantastycznych aspektów opowieści Tolkiena o Pierścieniu, jednak właśnie ta dokładność opisu, to zmuszenie do powolnej wędrówki po kartach książki i trzeszczący pod stopami śnieg ( jak wiemy drużyna wyruszyła zimą ;) ) urzekły mnie najbardziej. Była jak lek na codzienność.

Świat dookoła gna w niesamowitym tempie. Tyle jest codziennych zajęć, że nie mamy czasu, by zwrócić uwagę na nasze otoczenie, na przyrodę, na to by chociaż zjeść posiłek siedząc przy stole.

Podobnie jest z literaturą. Czytam współczesne książki i widzę - krótkie zdania, nadające tempo akcji, brak bardziej złożonych opisów, czasami zauważam, że w sumie autor nie mówi nic o...

Jedna z moich ulubionych książek. Niesamowita, żydowska dzielnica dawnej Pragi, tajemnicze wydarzenia i zaskakujące zakończenie. Książka, którą trzeba mieć, by często do niej wracać.

Jedna z moich ulubionych książek. Niesamowita, żydowska dzielnica dawnej Pragi, tajemnicze wydarzenia i zaskakujące zakończenie. Książka, którą trzeba mieć, by często do niej wracać.