Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Druga cześć przewidywalna i gorsza niż "Dywan z wkładką" tam było zabawniej a tu często się męczyłem z opowiedzianą historią, trochę na siłę ciągnięcie motywu ze zbrodzieniem :) Na pewno nie jest to wybitna twórczość ale relaksująca prosta w budowie książka i zabawna opowieść kryminalna. Czy będę czytał następną część, hmmm na pewno muszę odetchnąć i poczytać coś innego trochę trudniejszego :) Jako lekkaforma przerywnika do poczytania nie wymagająca skupienia to idealna pozycja. Trochę brakuje na rynku książek w takim stylu, czyli komedii kryminalnych :)

Druga cześć przewidywalna i gorsza niż "Dywan z wkładką" tam było zabawniej a tu często się męczyłem z opowiedzianą historią, trochę na siłę ciągnięcie motywu ze zbrodzieniem :) Na pewno nie jest to wybitna twórczość ale relaksująca prosta w budowie książka i zabawna opowieść kryminalna. Czy będę czytał następną część, hmmm na pewno muszę odetchnąć i poczytać coś innego...

Inne powieści Fitzka mnie wciągnęły ta niestety mnie nudziła i męczyłem się z nią. Pomysł na fabułę bardzo dobry i nietuzinkowy. Liczyłem na super kryminał jak w innych powieściach Fitzka a tu wielki zawód :( Jak ktoś zaczyna przygodę z tym pisarzem to byle nie od tej powieści bo się zrazi to twórczości autora :)

Inne powieści Fitzka mnie wciągnęły ta niestety mnie nudziła i męczyłem się z nią. Pomysł na fabułę bardzo dobry i nietuzinkowy. Liczyłem na super kryminał jak w innych powieściach Fitzka a tu wielki zawód :( Jak ktoś zaczyna przygodę z tym pisarzem to byle nie od tej powieści bo się zrazi to twórczości autora :)

Przyjemna, wciągająca książka z fajnym pomysłem. Zakończenie trochę mnie zawiodło oczekiwałem coś mocniejszego i jaśniejszego :) Początek nudny zaczyna wciągać tak gdzieś od połowy kryminału, sporo opisów przypominało miejscami literaturę piękna a nie kryminał. Postacie dobrze zarysowane i jeśli nas wkurza postać Kamy to znaczy, że dobrze postać je zarysowana i widoczna :)
Myślę że śmiało mogę polecić ZMORĘ :)

Przyjemna, wciągająca książka z fajnym pomysłem. Zakończenie trochę mnie zawiodło oczekiwałem coś mocniejszego i jaśniejszego :) Początek nudny zaczyna wciągać tak gdzieś od połowy kryminału, sporo opisów przypominało miejscami literaturę piękna a nie kryminał. Postacie dobrze zarysowane i jeśli nas wkurza postać Kamy to znaczy, że dobrze postać je zarysowana i widoczna...

Kolejna dobra powieść Jakuba Małeckiego, trochę mimo wszystko trywialna historia i czego brakowało to określenie który rozdział opisuje czyje myśli i przeżycia, czasem dopiero po kilku zdaniach orientowałem się kogo sprawa dotyczy. Zakończenie mnie zawiodło, co prawda sam nie wiem jak bym zakończył tak emocjonalnie złożoną powieść ale spodziewałem się lepszego zakończenia :) Tak czy inaczej polecam do zapoznania się z tą powieścią jak i innymi Jakuba Małeckiego.

Kolejna dobra powieść Jakuba Małeckiego, trochę mimo wszystko trywialna historia i czego brakowało to określenie który rozdział opisuje czyje myśli i przeżycia, czasem dopiero po kilku zdaniach orientowałem się kogo sprawa dotyczy. Zakończenie mnie zawiodło, co prawda sam nie wiem jak bym zakończył tak emocjonalnie złożoną powieść ale spodziewałem się lepszego zakończenia...

Powieść super i arcydzieło z kolekcji Lema. Trochę inna niż pozostałe jego powieści. Daje do przemyślenia kwestie czy jako ludzie istoty organiczne i myślące mamy prawo do kolonizowania innych planek kosztem unicestwiania na nich innego życia. Co daje nam prawo dysponowania innymi planetami? Czy wszystko co poznajemy i nie znamy musimy zabijać? Czemu nie pragniemy poznawać i uczyć się a czasem zostawić w spokoju coś co ma swoje życie i chce żyć po swojemu?

Lem na swój niepowtarzalny sposób zabiera nas na taką planetę, gdzie jest życie a jednak nie do końca z godne z naszym postrzeganiem żyją organizmy ale mechaniczne. Samodzielnie niegroźne jednak w chmarze niby myślące niby działające instynktownie jednak bardzo skuteczne w obronie swojej planety. Ludzka pewność siebie zawodzi w kontakcie z taką obcą formą życia i pokazuje że zamiast uczyć się i poznawać pierwsze co nam przychodzi na myśl to niszczenie. Mimo to nie udaje się poznać mechanizmów działania i intencji chmury ponieważ ona nie komunikuje się tylko ma za zadanie przetrwać i usunąć każdego intruza, który w tym przypadku jest człowiek wraz ze swoimi pojazdami i robotami.

Lema zawsze czyta się z ciekawością i uznaniem dla fantazji pisarza.

Powieść super i arcydzieło z kolekcji Lema. Trochę inna niż pozostałe jego powieści. Daje do przemyślenia kwestie czy jako ludzie istoty organiczne i myślące mamy prawo do kolonizowania innych planek kosztem unicestwiania na nich innego życia. Co daje nam prawo dysponowania innymi planetami? Czy wszystko co poznajemy i nie znamy musimy zabijać? Czemu nie pragniemy poznawać...

Powieść ciekawa zwłaszcza pod kątem technologii i dająca obraz jak ważna jest ochrona danych i jak mało wiemy na ten temat. Trochę przerysowane i zbyt prosto pokazane pewne rzeczy związane z ochroną danych jednak rzucająca przynajmniej ziarnko niepewności i uwagi że to wszystko się dzieje na co dzień i też jesteśmy narażeni na ataki i kradzież danych i nawet z tego nie zdajemy sobie sprawy jak łatwo wyciągnąć dane na nasz temat. Powieść dynamiczna i ciekawie napisana. W książce dużo się dzieje i akcja bardzo dynamiczna i wciągająca, fabuła przemyślana choć momentami nużąca.

Powieść ciekawa zwłaszcza pod kątem technologii i dająca obraz jak ważna jest ochrona danych i jak mało wiemy na ten temat. Trochę przerysowane i zbyt prosto pokazane pewne rzeczy związane z ochroną danych jednak rzucająca przynajmniej ziarnko niepewności i uwagi że to wszystko się dzieje na co dzień i też jesteśmy narażeni na ataki i kradzież danych i nawet z tego nie...

Jak ocenić taką książkę? Czy to reportaż czy może biografia a może opowieść? Bohaterka moim skromnym zdaniem zbyt wiele opowiada o sobie, wywyższa się i czuje się wszechwiedząca, taki styl bardzo mnie razi bo wpływa na mój odbiór prawdziwości przedstawionych wydarzeń. Sam temat bardzo ciekawy i dający do myślenia. Poza chwilowym zastanowieniem się nad przedstawionymi sytuacjami książka na pewnie nie zapadnie w mojej pamięci, nie ma w niej nic porywającego, odkrywczego czy głębszego. Czasem wydaje mi się że autorka nie do końca miała pomysł jaki styl nadać tej książce i opisy wydając się chaotyczne. Czy polecam książkę? Dla osób, których tematyka więziennictwa jest ciekawa to pewnie zachęcać nie trzeba a dla pozostałych? Z nudów można poczytać jako coś co jest traktowane jako temat tabu.

Jak ocenić taką książkę? Czy to reportaż czy może biografia a może opowieść? Bohaterka moim skromnym zdaniem zbyt wiele opowiada o sobie, wywyższa się i czuje się wszechwiedząca, taki styl bardzo mnie razi bo wpływa na mój odbiór prawdziwości przedstawionych wydarzeń. Sam temat bardzo ciekawy i dający do myślenia. Poza chwilowym zastanowieniem się nad przedstawionymi...

Książka ciekawa jak poprzednia cześć o duchowym życiu roślin. Dużo ciekawostek ze świata zwierząt oraz trochę inne spojrzenie na otaczający nas świat. Nie jest to jakaś wielka literatura ale przyjemne do poczytania.

Książka ciekawa jak poprzednia cześć o duchowym życiu roślin. Dużo ciekawostek ze świata zwierząt oraz trochę inne spojrzenie na otaczający nas świat. Nie jest to jakaś wielka literatura ale przyjemne do poczytania.

Dywan z wkładką- książka lekka i przyjemna, nie jest to ambitna lektora ale zabawna opowieść kryminalna podszyta zwykłymi domowymi problemami i rozterkami. Sam początek bardzo zabawny, później już trochę ten humor zelżał i została opowieść, która napisana z lekkością powoduje że odczuwamy iż to jest bardziej komedia niż kryminał co jest dużym plusem. Bardzo fajnie oddane relacje rodzinne i charaktery poszczególnych postaci. Motyw z poszukiwaniem zbrodzienia przez synową i teściową fajnym pomysłem bo zazwyczaj relacje pomiędzy tymi osobami są bardzo zawiłe i tu jest podobnie jednak wspólny cel mocno łączy te kobiety i całkiem dobrze się dogadują. Myślę że jak będę miał okazję poznać inne książki Marty Kisiel w stylu tej komedii kryminalnej to pewnie ją przeczytam bo fajny przerywnik o typowo mrocznych kryminałów czy fantastyki.

Dywan z wkładką- książka lekka i przyjemna, nie jest to ambitna lektora ale zabawna opowieść kryminalna podszyta zwykłymi domowymi problemami i rozterkami. Sam początek bardzo zabawny, później już trochę ten humor zelżał i została opowieść, która napisana z lekkością powoduje że odczuwamy iż to jest bardziej komedia niż kryminał co jest dużym plusem. Bardzo fajnie oddane...

Lem po raz kolejny udowodnił że jest genialnym wizjonerem i futurologiem oraz jestem jego fanem jednak jest małe ale. Powieść Solaris oceniam słabo. Sam pomysł i styl pisarski na najwyższym poziomie, jednak rozciągnięte to granic możliwości opisy planety i "oceanu" po prostu mnie nudziły, tym bardziej iż opis ten był praktycznie w każdym rozdziale i w sumie ciągle ten sam. Sam wątek powieści czyli kontakt z obcą cywilizacją ciekawy a zwłaszcza ostanie przemyślenia Kelvina, kim może być ten ocean. Mimo że powieść może się podobać to czytałem lepsze powieści Lem-a i nie rezygnuję z kolejnych jego dzieł. Po prostu Solariś to nie było to co mi akurat odpowiada bo może spodziewałem się czegoś podobnego co wcześniej czytałem od Lem-a czyli Cyberiada, Bajki Robotów oraz Fiasko.

Lem po raz kolejny udowodnił że jest genialnym wizjonerem i futurologiem oraz jestem jego fanem jednak jest małe ale. Powieść Solaris oceniam słabo. Sam pomysł i styl pisarski na najwyższym poziomie, jednak rozciągnięte to granic możliwości opisy planety i "oceanu" po prostu mnie nudziły, tym bardziej iż opis ten był praktycznie w każdym rozdziale i w sumie ciągle ten sam....

"Muszę to wiedzieć' Hmmm, książka którą trudno mi ocenić, pomysł na fabułę bardzo dobry, taka zimna wojna pomiędzy agencjami wywiadowczymi USA i Rosji z drugiej trochę infantylna i głupia bohaterka i zakończenie, które mnie totalnie rozśmieszyło. Miejscami książka nudna i taka trochę pisana bez pomysłu i wtrącone są wątki, które widać były napisane jako zapychacz stron :)
Ogólna moja ocena kwalifikuje tą książkę jako średniaka do poczytania ale bez jakiś emocji czy wartej pozycji do zapamiętania.

"Muszę to wiedzieć' Hmmm, książka którą trudno mi ocenić, pomysł na fabułę bardzo dobry, taka zimna wojna pomiędzy agencjami wywiadowczymi USA i Rosji z drugiej trochę infantylna i głupia bohaterka i zakończenie, które mnie totalnie rozśmieszyło. Miejscami książka nudna i taka trochę pisana bez pomysłu i wtrącone są wątki, które widać były napisane jako zapychacz stron...

Książka w stylu Fitzka czyli pokręcona i wciągająca. Autor bawi się z czytelnikiem wodząc go za nos i ciągle dodając nowe fakty lub wskazując innego podejrzanego. Książka wciąga i mimo ostrego początku potem już jest dość łagodna i nie ma w niej na siłę wrzucanych krwawych kawałków. Fabuła ciekawie poprowadzona i wszystko spaja się w całość, choć jest ona zakręcona i wymaga uwagi by wyłapać wszystkie sugestie autora. Na pewno polecam do poczytania jak i pozostałem książki Sebastiana Fitzka.

Książka w stylu Fitzka czyli pokręcona i wciągająca. Autor bawi się z czytelnikiem wodząc go za nos i ciągle dodając nowe fakty lub wskazując innego podejrzanego. Książka wciąga i mimo ostrego początku potem już jest dość łagodna i nie ma w niej na siłę wrzucanych krwawych kawałków. Fabuła ciekawie poprowadzona i wszystko spaja się w całość, choć jest ona zakręcona i wymaga...

Mam wrażenie że książka była zarówno o czymś jak i o niczym. Czytało się ją szybko, jednak samej "akcji" jest mało za to autor bardzo ładnie maluje wszystko w naszej głowie. Może nie do końca zrozumiałem przekaz tej książki jednak nie zrobiła ona na mnie wielkiego wrażenia. Czytałem wcześniej Rdze i była o niebo lepsza niż Saturnin, czekają kolejne od J. Małeckiego w kolejce także nie zrażam się bo wieżę w ogromny talent autora :)

Mam wrażenie że książka była zarówno o czymś jak i o niczym. Czytało się ją szybko, jednak samej "akcji" jest mało za to autor bardzo ładnie maluje wszystko w naszej głowie. Może nie do końca zrozumiałem przekaz tej książki jednak nie zrobiła ona na mnie wielkiego wrażenia. Czytałem wcześniej Rdze i była o niebo lepsza niż Saturnin, czekają kolejne od J. Małeckiego w...

Książka, którą ciężko ocenić ze względu na trochę niekonwencjonalne podejście do tematu. Przedstawiona historia jest bardzo ciekawa i daje do myślenia, sposób przedstawienie historii beznamiętny, plaski i bezuczuciowy czyni ja jeszcze bardziej tajemniczą, odbiera się to jako swoisty reportaż co dodatkowo nadaje jej ciekawego rysu. Cała historia mimo okrucieństwa pokazuje głównego bohatera jako osobę, która nie do końca zgadza się z produkcją mięsa specjalnego, jednak sama końcówka historii zaskakuje i tracimy wiarę w człowieka. Historia jest prosta, fabuła nie jest jakaś wyrafinowana, jednak styl oraz poruszony temat jest nowatorski i to zasługuje na wyższą ocenę.

Książka, którą ciężko ocenić ze względu na trochę niekonwencjonalne podejście do tematu. Przedstawiona historia jest bardzo ciekawa i daje do myślenia, sposób przedstawienie historii beznamiętny, plaski i bezuczuciowy czyni ja jeszcze bardziej tajemniczą, odbiera się to jako swoisty reportaż co dodatkowo nadaje jej ciekawego rysu. Cała historia mimo okrucieństwa pokazuje...

Bardzo dobry kryminał z elementami horroru. Jest to jedna z książek, o której myśli się nawet podczas zasypiania po czytaniu wieczornym :) Bardzo dobrze poprowadzona fabuła, wszystko staje się jasne na ostatnich kilku stronach książki, no może poza tym że nie wiadomo w końcu czy znalazł ciało Ryśka. To moja pierwsza przygoda z twórczością Mieczysława Gorzka i na pewno nie ostatnio. Akcja wartka i nie ma na siłę wrzucanych niepotrzebnych opisów często stosowanych przez innych pisarzy. Wydaje się że każde zdanie jest przemyślane i niezbędne i żadne nie potrzebne zwiększanie objętości książki opisami. Dawno nie odczuwałem takiego podekscytowania podczas czytania kryminału jak w przypadku Martwego Sad-u. Polecam

Bardzo dobry kryminał z elementami horroru. Jest to jedna z książek, o której myśli się nawet podczas zasypiania po czytaniu wieczornym :) Bardzo dobrze poprowadzona fabuła, wszystko staje się jasne na ostatnich kilku stronach książki, no może poza tym że nie wiadomo w końcu czy znalazł ciało Ryśka. To moja pierwsza przygoda z twórczością Mieczysława Gorzka i na pewno nie...

Książka ponadczasowa i ciągle aktualna. Obowiązkowa pozycja dla każdego, pokazuje jak działają rządy i natura człowieka. Dzięki temu każdy by mógł zrozumieć jak rewolucja potrafi zmienić świat jednak tylko na chwilę i potem dzieje się znów to samo. Trzeba wiedzieć w którym momencie nowa władza zaczyna zmieniać świat wg siebie.

"Rewolucje mogą przynieść radykalną poprawę, gdy masy będą czujne i będą wiedzieć, jak pozbyć się własnych przywódców."

Propaganda, zmienianie rzeczywistości, wyimaginowani wrogowie państwa, wszystko to pokazane jest w książce i przerażająco podobne do obecnych czasów. Książka krótka ale zostająca w pamięci, na pewno ja przeczytam ją kiedyś ponownie.

"Wszystkie zwierzęta są sobie równe, ale niektóre są równiejsze od innych."

Książka ponadczasowa i ciągle aktualna. Obowiązkowa pozycja dla każdego, pokazuje jak działają rządy i natura człowieka. Dzięki temu każdy by mógł zrozumieć jak rewolucja potrafi zmienić świat jednak tylko na chwilę i potem dzieje się znów to samo. Trzeba wiedzieć w którym momencie nowa władza zaczyna zmieniać świat wg siebie.

"Rewolucje mogą przynieść radykalną poprawę,...