Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czegoś mi w tej książce zabrakło. Biorąc ją do ręki spodziewałam się eksplozji emocji, które długo nie pozwolą mi zasnąć, a tym bardziej sięgnąć po kolejną książkę.
Emocje były od pierwszej strony, kiedy to czytałam historię instagwiazdy i miałam w głowie "naprawdę? Ty też będziesz promować osobę z znaną z tego, że jest znana?!".
Kolejne rozdziały tylko pogłębiały moją irytację i spowodowały, że musiałam książkę odłożyć. W przeciwnym przypadku pewnie przeczytałam ją na raz.
Zabrakło jakiegoś podsumowania, wniosków, pytań bez odpowiedzi. Autorka jest absolwentką Szkoły Reportażu i czuć jej ambicje, ale niestety jeszcze sporo pracy przed nią. Czytając nie pomyślałam ani razu, że też tak mam, nie utożsamiałam się z żadną z bohaterek. Części z nich miałam ochotę sprzedać policzek w twarz żeby się otrząsnęły i zaczęły walczyć o siebie. Jak można w wieku 35 lat twierdzić, że szkoda czasu na szukanie nowego związku? Albo jak ma mnie taka osoba zainspirować do działania? Mam jej współczuć? Współczuję. Myślenia i zmarnowanego życia.
Żałuję, że kupiłam, nie żałuję, że przeczytałam. Chyba rozumiem zamysł autorki - pokazać, że świat nie jest tak idealny i różowy jak pokazują media społecznościowe. Jednak jej książka pokazuje świat w czarnych barwach, bez nadziei na lepsze jutro. A przecież jest masa odcieni szarości i innych barw...

Czegoś mi w tej książce zabrakło. Biorąc ją do ręki spodziewałam się eksplozji emocji, które długo nie pozwolą mi zasnąć, a tym bardziej sięgnąć po kolejną książkę.
Emocje były od pierwszej strony, kiedy to czytałam historię instagwiazdy i miałam w głowie "naprawdę? Ty też będziesz promować osobę z znaną z tego, że jest znana?!".
Kolejne rozdziały tylko pogłębiały moją...