Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie nic ciekawego. Głównie dlatego, że bohaterowie są dosyć nijacy, nie potrafię nic o nich powiedzieć, na dodatek było ich chyba za mało. Fabuły też jakoś nie umiałam traktować poważnie, ale może dlatego, że jestem za stara.
Najmocniejszą stroną jest zdecydowanie okładka;)

Dla mnie nic ciekawego. Głównie dlatego, że bohaterowie są dosyć nijacy, nie potrafię nic o nich powiedzieć, na dodatek było ich chyba za mało. Fabuły też jakoś nie umiałam traktować poważnie, ale może dlatego, że jestem za stara.
Najmocniejszą stroną jest zdecydowanie okładka;)

Pełen podziw za cały research, jakiego z pewnością wymagała ta książka. Mnie osobiście wciągnęła dopiero, kiedy Sydonia zaczęła mówić swoim głosem. Wcześniej jakoś nie potrafiłam poczuć tej kobiety. Przygnębiająco działało na mnie to, że właściwie wszyscy byli tu negatywnymi postaciami, dopiero w ostatnim kawałku znalazło się kilka osób o ludzkich odruchach i to sprawiło, że czytało mi się lepiej. Scena z kryzami pod koniec zupełnie niespodziewanie sprawiła, że łezka zakręciła mi się w oku. To nie jest książka w moim typie, ale nie żałuję poświęconego jej czasu, bo myślę, że we mnie zostanie, przynajmniej w jakimś sensie. A ta okładka? Jedna z najbardziej fascynujących, jakie widziałam.

Pełen podziw za cały research, jakiego z pewnością wymagała ta książka. Mnie osobiście wciągnęła dopiero, kiedy Sydonia zaczęła mówić swoim głosem. Wcześniej jakoś nie potrafiłam poczuć tej kobiety. Przygnębiająco działało na mnie to, że właściwie wszyscy byli tu negatywnymi postaciami, dopiero w ostatnim kawałku znalazło się kilka osób o ludzkich odruchach i to sprawiło,...

Uwielbiam Kaya. Sposób, w jaki opowiada. Bohaterów, których tworzy. Świat z jego złożonością i głębią. Jego historie w jakiś sposób współgrają z moimi emocjami, myślami, duchowością. Sądzę, że nie każdy tak będzie miał, ale do mnie jego książki pasują jak prawie żadne inne. Mimo że nie wszystko jestem w stanie moim małym umysłem ogarnąć.

Gdybym miała wybrać jedną jego powieść, to byłaby to Sarantyńska Mozaika, ale jeśli lubi się jego styl, to ta pozycja też będzie w porządku, jako rodzaj dopełnienia albo powrót do jego świata.

Uwielbiam Kaya. Sposób, w jaki opowiada. Bohaterów, których tworzy. Świat z jego złożonością i głębią. Jego historie w jakiś sposób współgrają z moimi emocjami, myślami, duchowością. Sądzę, że nie każdy tak będzie miał, ale do mnie jego książki pasują jak prawie żadne inne. Mimo że nie wszystko jestem w stanie moim małym umysłem ogarnąć.

Gdybym miała wybrać jedną jego...

Bardzo gładko i szybko mi się to czytało. Językowo ok, bohaterowie też. Cały czas coś mnie przyciągało, sama puenta najmniej istotna, ale jako historia życia pewnej grupy ludzi, myślę, że w porządku.

Bardzo gładko i szybko mi się to czytało. Językowo ok, bohaterowie też. Cały czas coś mnie przyciągało, sama puenta najmniej istotna, ale jako historia życia pewnej grupy ludzi, myślę, że w porządku.

Warto przeczytać. Jest poruszająca i na swój sposób wyjątkowa.

Warto przeczytać. Jest poruszająca i na swój sposób wyjątkowa.

Och, Panie Sanderson (wysoko), jak ja Pana uwielbiam:)

Nie poczułam może aż tyle, ile w przypadku Mostu Czwartego, ale historia jest zgrabna i dla mnie pełna uroku. Zupełnie inna niż pozostałe książki tego pana, ale znów daje nam pomysłowy świat i bohaterów, których można pokochać.

Och, Panie Sanderson (wysoko), jak ja Pana uwielbiam:)

Nie poczułam może aż tyle, ile w przypadku Mostu Czwartego, ale historia jest zgrabna i dla mnie pełna uroku. Zupełnie inna niż pozostałe książki tego pana, ale znów daje nam pomysłowy świat i bohaterów, których można pokochać.

Nie przepadam za książkami, w których zło ma taką przewagę, więc być może moja opinia jest krzywdząca. Łatwo się to czyta, bo język jest w porządku, a akcja raczej wartka, ale przykra mi się wydaje ta historia i wywołała we mnie same negatywne uczucia.
Wydaje mi się, że psychologia głównego bohatera oraz jego "przyjaciela" wymagałaby dopracowania, bo jakoś nie do końca przyjmuję to, co się tam wydarzyło.

Nie przepadam za książkami, w których zło ma taką przewagę, więc być może moja opinia jest krzywdząca. Łatwo się to czyta, bo język jest w porządku, a akcja raczej wartka, ale przykra mi się wydaje ta historia i wywołała we mnie same negatywne uczucia.
Wydaje mi się, że psychologia głównego bohatera oraz jego "przyjaciela" wymagałaby dopracowania, bo jakoś nie do końca...

Błyskawicznie mi się to czytało. Nie było chyba tyle zwrotów akcji, co w poprzednich częściach, ale to mi wcale nie przeszkadzało. Mam wrażenie, że to nawet lepiej, bo bohaterowie wydawali mi się bardziej spójni, a samą Jude polubiłam w sumie bardziej niż na początku serii.

Błyskawicznie mi się to czytało. Nie było chyba tyle zwrotów akcji, co w poprzednich częściach, ale to mi wcale nie przeszkadzało. Mam wrażenie, że to nawet lepiej, bo bohaterowie wydawali mi się bardziej spójni, a samą Jude polubiłam w sumie bardziej niż na początku serii.

Daję tę ocenę zdecydowanie na wyrost. Fabuła jest nudnawa i dosyć infantylna. Sęk w tym, że motyw pięciu gangsterskich braci sprawił, że całkiem wbrew sobie uśmiechnęłam się przy tej książce. Oczywiście nie ma sensu szukać w niej mądrości, a przekazywane wzorce nie są tym, co chcielibyśmy ludziom wpajać, ale i tak miło mi się ją czytało, bo w przeciwieństwie do wielu innych książek tego typu autorka skupia się na tych bohaterach, których można polubić, zamiast pokazywać całe zło otaczającego nas świata.

Daję tę ocenę zdecydowanie na wyrost. Fabuła jest nudnawa i dosyć infantylna. Sęk w tym, że motyw pięciu gangsterskich braci sprawił, że całkiem wbrew sobie uśmiechnęłam się przy tej książce. Oczywiście nie ma sensu szukać w niej mądrości, a przekazywane wzorce nie są tym, co chcielibyśmy ludziom wpajać, ale i tak miło mi się ją czytało, bo w przeciwieństwie do wielu innych...

Nie przepadam za czasami Mieszka i spółki, a jednak bardzo dobrze mi się to czytało. Pełen szacun dla autorki za research i sposób pisania.

Nie przepadam za czasami Mieszka i spółki, a jednak bardzo dobrze mi się to czytało. Pełen szacun dla autorki za research i sposób pisania.

Chyba jest porównywalna do pierwszej części, ale trochę mnie już znudziła. Nadal bardzo szybko się czyta, dziewczyna w porządku, chłopcy też ok, nie są rozbudowani ci bohaterowie, ale można ich polubić.

Chyba jest porównywalna do pierwszej części, ale trochę mnie już znudziła. Nadal bardzo szybko się czyta, dziewczyna w porządku, chłopcy też ok, nie są rozbudowani ci bohaterowie, ale można ich polubić.

Podobała mi się ta książka. Mimo że fabuła w tej części trochę mnie nudziła, to polubiłam bohaterów na tyle, że do samego końca chciało mi się z nimi być. Alizajd Al-Kahtani był wart tego by brnąć przez tych wszystkich maridów i inne zbędne wątki;)

Podobała mi się ta książka. Mimo że fabuła w tej części trochę mnie nudziła, to polubiłam bohaterów na tyle, że do samego końca chciało mi się z nimi być. Alizajd Al-Kahtani był wart tego by brnąć przez tych wszystkich maridów i inne zbędne wątki;)

Dobrze mi się to czytało, nawet lepiej niż pierwszy tom.

Dobrze mi się to czytało, nawet lepiej niż pierwszy tom.

Niby jakoś się to czyta, ale dla mnie za dużo negatywnych emocji, początek o okropnej rodzinie, potem też główna bohaterka cały czas się buntuje i robi wszystko, czego jej zabraniają. W sumie niezbyt ją polubiłam, przez większą część książki nie miała nic sensownego do roboty. Książę z bajki całkiem niczego sobie, ale fabuła nic ciekawego. Finał tym bardziej mnie zniechęcił, owszem, więcej się działo, ale za to moralnie to było jeszcze bardziej wątpliwe niż cała książka.

Niby jakoś się to czyta, ale dla mnie za dużo negatywnych emocji, początek o okropnej rodzinie, potem też główna bohaterka cały czas się buntuje i robi wszystko, czego jej zabraniają. W sumie niezbyt ją polubiłam, przez większą część książki nie miała nic sensownego do roboty. Książę z bajki całkiem niczego sobie, ale fabuła nic ciekawego. Finał tym bardziej mnie...

Czyta się błyskawicznie. Dla tych, którzy lubią zagadki, przygodę i szybką akcję w sam raz. Bohaterowie nie są jakoś mocno zarysowani, ale na potrzeby tego typu książki myślę, że wystarczająco. Nikt mnie też zbytnio nie denerwował. Zamawiam drugą część.

Czyta się błyskawicznie. Dla tych, którzy lubią zagadki, przygodę i szybką akcję w sam raz. Bohaterowie nie są jakoś mocno zarysowani, ale na potrzeby tego typu książki myślę, że wystarczająco. Nikt mnie też zbytnio nie denerwował. Zamawiam drugą część.

Przyjemnie napisana, nie można powiedzieć, żeby fabuła była jakoś spektakularnie skonstruowana, niektóre charakterki zmieniły się w dość naciągany sposób, ale można przymknąć na to oko, bo całkiem miło się to czyta.

Przyjemnie napisana, nie można powiedzieć, żeby fabuła była jakoś spektakularnie skonstruowana, niektóre charakterki zmieniły się w dość naciągany sposób, ale można przymknąć na to oko, bo całkiem miło się to czyta.

Porządna. Może nie jest bardzo wciągająca, ale dość lekko mi się ją czytało. W jakiś sposób różni się od innych książek, z którymi miałam do czynienia i myślę, że zdecydowanie warto było ją przeczytać. Główna bohaterka i sposób jej myślenia wywarły na mnie silne wrażenie, to chyba ona przyciągała mnie do tej książki.

Porządna. Może nie jest bardzo wciągająca, ale dość lekko mi się ją czytało. W jakiś sposób różni się od innych książek, z którymi miałam do czynienia i myślę, że zdecydowanie warto było ją przeczytać. Główna bohaterka i sposób jej myślenia wywarły na mnie silne wrażenie, to chyba ona przyciągała mnie do tej książki.

Dobra, może i początek mnie trochę nudził, ale potem...! Do zobaczenia w trzeciej części, książę;)

Dobra, może i początek mnie trochę nudził, ale potem...! Do zobaczenia w trzeciej części, książę;)

Wreszcie porządne fantasy, które czyta się szybko i z przyjemnością:) Solidny, barwny świat. Bohaterowie, za których trzyma się kciuki. Mam nadzieję, że kolejne części utrzymają poziom!

Wreszcie porządne fantasy, które czyta się szybko i z przyjemnością:) Solidny, barwny świat. Bohaterowie, za których trzyma się kciuki. Mam nadzieję, że kolejne części utrzymają poziom!

Bardzo przyjemne wydanie, piękna okładka, przejrzysty druk i miły w dotyku papier, sympatyczne obrazki. Krótkie rozdziały, dzięki czemu szybko się czyta.
Wydaje mi się, że głównym atutem tej książki jest jej klimat. Jest coś urzekającego w tym świecie i w sposobie narracji, co częściowo nadrabia pozostałe niedociągnięcia.
Pierwszy problem to mali bohaterowie. Są dosyć nijacy, raczej niczego nie robią sami, są wyciągani z kłopotów przez starszych i mądrzejszych od siebie dorosłych. Trudno mi też powiedzieć, jacy właściwie są. Janner ma się opiekować rodzeństwem, Tink jest tylko młodszym bratem, a Leeli kaleką dziewczynką z psem. Nie są denerwujący. Raczej w ogóle nie wiadomo jacy są (przynajmniej na etapie pierwszego tomu).
Drugi problem to sama fabuła. Dużo się tutaj dzieje, ale raczej jest to zbiór przypadkowych przygód z przypadkowymi rozwiązaniami niż dobrze przemyślana spójna całość. Jakoś to się tam trzyma, ale nie dostrzegam w tym wielkiej błyskotliwości.
Finał jest całkiem przyjemny. Może nie jakiś zaskakujący, ale ciepły.
Hm, nie przekreślałabym tej bajki. Po prostu brakuje w niej jakiejś zmyślnej intrygi. Może coś się rozwinie w kolejnych tomach.

Bardzo przyjemne wydanie, piękna okładka, przejrzysty druk i miły w dotyku papier, sympatyczne obrazki. Krótkie rozdziały, dzięki czemu szybko się czyta.
Wydaje mi się, że głównym atutem tej książki jest jej klimat. Jest coś urzekającego w tym świecie i w sposobie narracji, co częściowo nadrabia pozostałe niedociągnięcia.
Pierwszy problem to mali bohaterowie. Są dosyć...