Autorka podniosła poprzeczkę. Klimat tej książki jest niezwykły, a tajemnice i intrygi nie pozwalają się od niej oderwać. Urzekły mnie również barwne opisy.

Autorka podniosła poprzeczkę. Klimat tej książki jest niezwykły, a tajemnice i intrygi nie pozwalają się od niej oderwać. Urzekły mnie również barwne opisy.

Podobał mi się 5 letni przeskok w czasie na początku, to jak Muntazir starał się być miły/wyrozumiały dla Nahri mnie chwyciło za serce. Lubię rozwój postaci i relacji, świetne intrygi
DZAMSZID?XD what
Darajawahuszu czy ty się wreszcie nawrócisz? błagam

Podobał mi się 5 letni przeskok w czasie na początku, to jak Muntazir starał się być miły/wyrozumiały dla Nahri mnie chwyciło za serce. Lubię rozwój postaci i relacji, świetne intrygi
DZAMSZID?XD what
Darajawahuszu czy ty się wreszcie nawrócisz? błagam

Kocham to

Kocham to

Ach, przez tę książkę się płynie. Intrygi, spiski, kłamstwa, tajemnice, walki, magia - wszystko czym stoi Dawabad sprawiało że nie mogłam się oderwać.
Końcówka podniosła poprzeczkę jeszcze lepiej niż pierwszy tom, więc nie pozostaje nic innego jak wyciągać “Imperium Złota” i czytać, czytać, czytać.
Coś czuję, że będzie duuuży kac czytelniczy po skończeniu tej trylogii 🥲

Ach, przez tę książkę się płynie. Intrygi, spiski, kłamstwa, tajemnice, walki, magia - wszystko czym stoi Dawabad sprawiało że nie mogłam się oderwać.
Końcówka podniosła poprzeczkę jeszcze lepiej niż pierwszy tom, więc nie pozostaje nic innego jak wyciągać “Imperium Złota” i czytać, czytać, czytać.
Coś czuję, że będzie duuuży kac czytelniczy po skończeniu tej trylogii 🥲

“I should have been more aggressive in my dowry demands, she suddenly thought. Because she had not been paid enough to marry into this family”


Zacznę od tego, że bardzo się cieszę ze skoku czasu między tą książką, a pierwszą częścią - dodanie 5 lat wszystkim bohaterom sprawiło że wielu z nich stało się doroślejszymi i mniej irracjonalnymi.

Ponadto ilość akcji w “Królestwie miedzi” jest znakomita! Nie ma chwili na nudę, co sprawia że ciężko skończyć czytać nawet z końcem rozdziału, jako że te najczęściej zostawiają nas z cliffhangerem albo zwrotem akcji.

Nie mogę się doczekać, żeby sięgnąć po ostatnia część tej trylogii! Gorąco polecam!

“I should have been more aggressive in my dowry demands, she suddenly thought. Because she had not been paid enough to marry into this family”


Zacznę od tego, że bardzo się cieszę ze skoku czasu między tą książką, a pierwszą częścią - dodanie 5 lat wszystkim bohaterom sprawiło że wielu z nich stało się doroślejszymi i mniej irracjonalnymi.

Ponadto ilość akcji w...

Nie mam słów. Jestem przerażona, że przede mną trzeci, i ostatni tom. Widząc wcześniej opis ten trylogii, jako "dla młodzieży" nie spodziewałam się dużo. A zostałam wciagnięta, zmiażdżona i pozamiatana. Dawno nie czytałam takiej trylogii, gdzie ja, dość krytyczna i wymagająca po wielu nieudanych podejściach do książek typu YA, zachwycałam się każdą stroną. Świetne zbudowane postacie, ciekawy świat, dużo polityki. Wreszcie coś innego, niż książki w stylu - gdzie nijaka fabuła jest tłem dla głównej bohaterki, która ma SUPER MOC i wszystko się jej udaje. Nie. Jest bardzo "realnie" jak można by określić książkę, która opowiada o dżinach :D

Nie mam słów. Jestem przerażona, że przede mną trzeci, i ostatni tom. Widząc wcześniej opis ten trylogii, jako "dla młodzieży" nie spodziewałam się dużo. A zostałam wciagnięta, zmiażdżona i pozamiatana. Dawno nie czytałam takiej trylogii, gdzie ja, dość krytyczna i wymagająca po wielu nieudanych podejściach do książek typu YA, zachwycałam się każdą stroną. Świetne zbudowane...

4.5*

4.5*

Bohaterów już znamy z pierwszej części serii, ich zachowania są więc dla nas bardziej zrozumiałe. Teraz czas na rozwój wydarzeń. Autorka trzyma nas cały czas w niepewności jak dalej potoczą się losy bohaterów i całego świata dżinów.

Bohaterów już znamy z pierwszej części serii, ich zachowania są więc dla nas bardziej zrozumiałe. Teraz czas na rozwój wydarzeń. Autorka trzyma nas cały czas w niepewności jak dalej potoczą się losy bohaterów i całego świata dżinów.

Nahri to uliczna naciagaczka, której celem było wyciągnięcie jak najwięcej od innych aby przetrwać. Wyobraźcie sobie jej zdziwienie gdy nie tylko udaje jej się odprawić rytuał ale też przyzwać dżinna jednego z tych o których słyszała w baśniach i legendach.
Jej relacja z Darą bo tak się nazywa mężczyzna, była jednym z najważniejszych aspektów w tych książkach. Dzięki temu co ich połączyło inni mogli nimi manipulować i wyzyskiwać dla siebie, bo oni zrobiliby dla siebie wszystko. Między nimi pojawiło się tyle tak różnych uczuć, że ja całkowicie wierzyłam w to co między nimi było.

Ali książę, który wierzył uparcie w swoje przekonania i zapłacił za to naprawdę wysoką cenę. To właśnie on zdobył moje serce. Jego przemiana na kartach tych książek była niesamowita. Od chłopca, który chciał tylko pomóc do mężczyzny, którym się stał. To co przeszedł to był inny poziom bólu, niesprawiedliwości i wszystkiego co mogło spotkać osiemnastoletniego niegdyś chłopca.

Musicie wiedzieć jedno. Autorka nie cacka się z bohaterami. Ona ich łamie, zabija, torturuje. Sprawia, że nie mają czasami już żadnych nadziei. To właśnie chyba urzekło mnie najbardziej. Nie było ani jednego bohatera, który by nie cierpiał. Niektórzy nosili tylko rany na duszy bądź sercu, a inni mieli też blizny na ciele.

Sama nie wiem jak ocenić tą trylogię. Pierwszy tom do 400 strony mi się nie podobał i nawet rozważałam dnf. Jednak gdy się zaangażowałam wystarczyła mi zarwana nocka i pół następnego dnia i już miałam całość za sobą. Ta trylogia to był inny poziom bólu i frustracji. Wierzyłam, że ci bohaterowie nigdy nie zaznają szczęścia i nie dostaną happy endu.
Najbardziej podobała mi się relacja Alego i Nahri. To było jak taki promyczek słońca, w świecie brutalności, intryg i przemocy.

Spisek gonił spisek, przemoc zwalczała przemoc. Może i nie dostałam tego czego pragnęłam na sam koniec, jednak wciąż jestem pod ogromnym wrażeniem tego co dostałam na kartach tych powieści. Były momenty, w których wręcz wylewałam łzy bo naprawdę nie widziałam już dla nich nadziei.

Co do zakończenia... Poniekąd złamało mi serce. Jednak patrzac na to jak wyglądała cała ta historia nic innego by tu nie pasowało mimo iż zasługiwali na wszystko co najlepsze.

Chyba odpuszczę przyznanie tej trylogii gwiazdek bo sama nie wiem jak miałabym to ocenić. Mimo wielu wad, ja najzwyczajniej w świecie nie mogłam się oderwać. Czuje się jakby ktoś podeptał mi serce. Autentyczne jakby przejechał po mnie conajmniej walec. Związałam się z tymi bohaterami, chociaż w wielu momentach nie popierałam ich decyzji i działań jakie podejmowali.

Nahri to uliczna naciagaczka, której celem było wyciągnięcie jak najwięcej od innych aby przetrwać. Wyobraźcie sobie jej zdziwienie gdy nie tylko udaje jej się odprawić rytuał ale też przyzwać dżinna jednego z tych o których słyszała w baśniach i legendach.
Jej relacja z Darą bo tak się nazywa mężczyzna, była jednym z najważniejszych aspektów w tych książkach. Dzięki temu...

Kolejna część historii Dewababu. Nihri zostaje w zasadzie więźniarką podłego króla, za to niesamowicie rozwija się historia Alego. Już z pierwszego rozdziału dowiadujemy się o przywróceniu do życia Dary, który ponownie ma stać się biczem i bronią w rękach Nahidow.

Kolejna część historii Dewababu. Nihri zostaje w zasadzie więźniarką podłego króla, za to niesamowicie rozwija się historia Alego. Już z pierwszego rozdziału dowiadujemy się o przywróceniu do życia Dary, który ponownie ma stać się biczem i bronią w rękach Nahidow.