Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pełen podziw za cały research, jakiego z pewnością wymagała ta książka. Mnie osobiście wciągnęła dopiero, kiedy Sydonia zaczęła mówić swoim głosem. Wcześniej jakoś nie potrafiłam poczuć tej kobiety. Przygnębiająco działało na mnie to, że właściwie wszyscy byli tu negatywnymi postaciami, dopiero w ostatnim kawałku znalazło się kilka osób o ludzkich odruchach i to sprawiło, że czytało mi się lepiej. Scena z kryzami pod koniec zupełnie niespodziewanie sprawiła, że łezka zakręciła mi się w oku. To nie jest książka w moim typie, ale nie żałuję poświęconego jej czasu, bo myślę, że we mnie zostanie, przynajmniej w jakimś sensie. A ta okładka? Jedna z najbardziej fascynujących, jakie widziałam.

Pełen podziw za cały research, jakiego z pewnością wymagała ta książka. Mnie osobiście wciągnęła dopiero, kiedy Sydonia zaczęła mówić swoim głosem. Wcześniej jakoś nie potrafiłam poczuć tej kobiety. Przygnębiająco działało na mnie to, że właściwie wszyscy byli tu negatywnymi postaciami, do...

Rozwiń Zwiń

Uwielbiam Kaya. Sposób, w jaki opowiada. Bohaterów, których tworzy. Świat z jego złożonością i głębią. Jego historie w jakiś sposób współgrają z moimi emocjami, myślami, duchowością. Sądzę, że nie każdy tak będzie miał, ale do mnie jego książki pasują jak prawie żadne inne. Mimo że nie wszystko jestem w stanie moim małym umysłem ogarnąć.

Gdybym miała wybrać jedną jego powieść, to byłaby to Sarantyńska Mozaika, ale jeśli lubi się jego styl, to ta pozycja też będzie w porządku, jako rodzaj dopełnienia albo powrót do jego świata.

Uwielbiam Kaya. Sposób, w jaki opowiada. Bohaterów, których tworzy. Świat z jego złożonością i głębią. Jego historie w jakiś sposób współgrają z moimi emocjami, myślami, duchowością. Sądzę, że nie każdy tak będzie miał, ale do mnie jego książki pasują jak prawie żadne inne. Mimo że nie wsz...

Rozwiń Zwiń

Bardzo gładko i szybko mi się to czytało. Językowo ok, bohaterowie też. Cały czas coś mnie przyciągało, sama puenta najmniej istotna, ale jako historia życia pewnej grupy ludzi, myślę, że w porządku.

Bardzo gładko i szybko mi się to czytało. Językowo ok, bohaterowie też. Cały czas coś mnie przyciągało, sama puenta najmniej istotna, ale jako historia życia pewnej grupy ludzi, myślę, że w porządku.

Warto przeczytać. Jest poruszająca i na swój sposób wyjątkowa.

Warto przeczytać. Jest poruszająca i na swój sposób wyjątkowa.

Och, Panie Sanderson (wysoko), jak ja Pana uwielbiam:)

Nie poczułam może aż tyle, ile w przypadku Mostu Czwartego, ale historia jest zgrabna i dla mnie pełna uroku. Zupełnie inna niż pozostałe książki tego pana, ale znów daje nam pomysłowy świat i bohaterów, których można pokochać.

Och, Panie Sanderson (wysoko), jak ja Pana uwielbiam:)

Nie poczułam może aż tyle, ile w przypadku Mostu Czwartego, ale historia jest zgrabna i dla mnie pełna uroku. Zupełnie inna niż pozostałe książki tego pana, ale znów daje nam pomysłowy świat i bohaterów, których można pokochać.

Nie przepadam za książkami, w których zło ma taką przewagę, więc być może moja opinia jest krzywdząca. Łatwo się to czyta, bo język jest w porządku, a akcja raczej wartka, ale przykra mi się wydaje ta historia i wywołała we mnie same negatywne uczucia.
Wydaje mi się, że psychologia głównego bohatera oraz jego "przyjaciela" wymagałaby dopracowania, bo jakoś nie do końca przyjmuję to, co się tam wydarzyło.

Nie przepadam za książkami, w których zło ma taką przewagę, więc być może moja opinia jest krzywdząca. Łatwo się to czyta, bo język jest w porządku, a akcja raczej wartka, ale przykra mi się wydaje ta historia i wywołała we mnie same negatywne uczucia.
Wydaje mi się, że psychologia główne...

Rozwiń Zwiń