Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dla mnie niesamowita. Biografia, ale czyta jak się powieść, co jest bez wątpienia wielką zaletą. Historia życia niesamowitej kobiety, która w zaskakujący sposób łączyła swoją pracę naukową z życiem rodzinnym. Historia wielkiej miłości, o jakiej nie jeden marzy. Oczywiście miłośnicy ploteczek mogą czuć pewne rozczarowanie, ale ta biografia daje niesamowity wielowymiarowy obraz życia Marii oraz jej rodziny. Cudowny obraz bezinteresownego naukowca, coś, co nie zdarzało wtedy jak i tym bardziej nie zdarza się dzisiaj.

Jak dla mnie niesamowita. Biografia, ale czyta jak się powieść, co jest bez wątpienia wielką zaletą. Historia życia niesamowitej kobiety, która w zaskakujący sposób łączyła swoją pracę naukową z życiem rodzinnym. Historia wielkiej miłości, o jakiej nie jeden marzy. Oczywiście miłośnicy ploteczek mogą czuć pewne rozczarowanie, ale ta biografia daje niesamowity wielowymiarowy...

Chwilami przeraża to jak dentyści postrzegają / rozpoznają ludzi :) znaczy się, jest to całkiem zabawne jak patrzą na człowieka. W sumie udało mi się wyłuskać sporo ciekawostek a, za szczególnie cenne uważam informacje dotyczące małych dzieci, wręcz niemowląt i tego jak należy zadbać o ich przyszłe uzębienie. Dzieci nie mam, ale tą wiedzą chętnie dzieliłam się z posiadaczami takowych. Uważam, że dla młodych rodziców (i nie tylko) to może być zupełnie nieoczekiwana i cenna wiedza.

Chwilami przeraża to jak dentyści postrzegają / rozpoznają ludzi :) znaczy się, jest to całkiem zabawne jak patrzą na człowieka. W sumie udało mi się wyłuskać sporo ciekawostek a, za szczególnie cenne uważam informacje dotyczące małych dzieci, wręcz niemowląt i tego jak należy zadbać o ich przyszłe uzębienie. Dzieci nie mam, ale tą wiedzą chętnie dzieliłam się z...

Kora była postacią pełną sprzeczności: choleryczka, neurotyczka, opiekuńcza, pełna poświęcenia. Czytając jej biografię często myślałam, że chyba bym ją zatłukła, bo była tak wredna a potem pojawiała się inna osoba, do której miało się wiele sympatii. Nigdy nie byłam jej mega fanką. Interesowała mnie wyłącznie jako osoba i chciałam poznać ją jako artystkę wielu dziedzin, a nie tylko autorkę tekstów i piosenkarkę.
Książkę czyta się całkiem nieźle, chociaż autorka dopuściła się wielu powtórzeń pokazując to samo w ramach cytatów z wcześniejszych publikacji Kory a następnie w ramach prowadzonych wywiadów. To jednak odbiera frajdę czytania, kiedy ma się wrażenie, że w kółko czyta się to samo. kilka rozmów i analiz metafizycznych (?) jak dla mnie nudne i niepasujące do całości. Stąd też niższa ocena.
I cały czas w trakcie lektury śpiewały mi się piosenki MAANAMu :)

Kora była postacią pełną sprzeczności: choleryczka, neurotyczka, opiekuńcza, pełna poświęcenia. Czytając jej biografię często myślałam, że chyba bym ją zatłukła, bo była tak wredna a potem pojawiała się inna osoba, do której miało się wiele sympatii. Nigdy nie byłam jej mega fanką. Interesowała mnie wyłącznie jako osoba i chciałam poznać ją jako artystkę wielu dziedzin, a...

Dawno się tak nie ubawiłam :) trudno mi było opanować radosne reakcje w miejscach publicznych. Super pozytywna książka, o ile można tak powiedzieć o historii kryminalnej z wielokrotną zbrodnią. Wyraziste postaci, szybka akcja i niesamowite poczucie humoru. Na rozluźnienie, relaks, dla zabawy, dla przyjemności - polecam.

Dawno się tak nie ubawiłam :) trudno mi było opanować radosne reakcje w miejscach publicznych. Super pozytywna książka, o ile można tak powiedzieć o historii kryminalnej z wielokrotną zbrodnią. Wyraziste postaci, szybka akcja i niesamowite poczucie humoru. Na rozluźnienie, relaks, dla zabawy, dla przyjemności - polecam.

Rozczarowanie jak rzadko kiedy. Ogólna ocena mnie zachęciła, ale to jest nieporozumienie. Jedyną zaletą jest że dobrze się czyta. To mogłaby być super saga rodzinna, ale jest tak płytko potraktowana, że wstyd. Świetne tło historyczne zupełnie nie wykorzystane. Od początku wrażenie, że wiele wyrażeń i główna postać to kalka z Przeminęło z wiatrem. Zbyt dużo postaci wprowadzonych na początku. Zupełnie niepotrzebnie, bo potem nie mają większego znaczenia i można je było wprowadzać stopniowo, tak żeby czytelnik się nie pogubił. Niby powinna to być saga rodzinna, ale tu nie ma ujętych żadnych emocji i więzów rodzinnych! Dużo słów, mało treści. Cóż z tego, że dobrze się czyta skoro generalnie jest o niczym i szkoda czasu na słabą lekturę.

Rozczarowanie jak rzadko kiedy. Ogólna ocena mnie zachęciła, ale to jest nieporozumienie. Jedyną zaletą jest że dobrze się czyta. To mogłaby być super saga rodzinna, ale jest tak płytko potraktowana, że wstyd. Świetne tło historyczne zupełnie nie wykorzystane. Od początku wrażenie, że wiele wyrażeń i główna postać to kalka z Przeminęło z wiatrem. Zbyt dużo postaci...

Mam bardzo mieszane odczucia w stosunku do tej pozycji. Trochę to przeintelektualizowane - jakiś taki niesmak mam do języka tego wywiadu. Może mam zbyt prosty umysł żeby ogarnąć ;) Generalnie wiele się kręci w okół teatru i filmu. Aż taką fanką aktora nie jestem, żeby to wszystko znać, więc mnie ta strona wywiadu nie porwała. Pozostałe kwestie światopoglądowe i życiowe są tak zwerbalizowane, że nie bardzo chce się te wywody i filozofowanie czytać. Taki trochę przerost formy nad treścią. Bliżej końca natomiast da się często dość normalnie czytać i odnosi się wreszcie wrażenie normalności rozmowy.

Mam bardzo mieszane odczucia w stosunku do tej pozycji. Trochę to przeintelektualizowane - jakiś taki niesmak mam do języka tego wywiadu. Może mam zbyt prosty umysł żeby ogarnąć ;) Generalnie wiele się kręci w okół teatru i filmu. Aż taką fanką aktora nie jestem, żeby to wszystko znać, więc mnie ta strona wywiadu nie porwała. Pozostałe kwestie światopoglądowe i życiowe są...

Tak, to zdecydowanie mój typ humoru. Trochę czarnego i takiego rewelacyjnego podejścia do trudnych tematów bez tabu. Zdecydowanie każdy powinien przeczytać, a już przede wszystkim dorośli, żeby dziecięce pytania ich nie zaskoczyły. Oprócz bliższego zapoznania z realiami domu pogrzebowego ;) całe mnóstwo ciekawostek historycznych jak i naukowych. Pisana lekkim językiem i z niesamowitym poczuciem humoru. O rzeczach czasem trudnych, ale podanych zrozumiałym językiem dla każdego.

Tak, to zdecydowanie mój typ humoru. Trochę czarnego i takiego rewelacyjnego podejścia do trudnych tematów bez tabu. Zdecydowanie każdy powinien przeczytać, a już przede wszystkim dorośli, żeby dziecięce pytania ich nie zaskoczyły. Oprócz bliższego zapoznania z realiami domu pogrzebowego ;) całe mnóstwo ciekawostek historycznych jak i naukowych. Pisana lekkim językiem i z...

Bardzo przyjemna lektura, choć dotyczy już przeszłości, to jednak nadal aktualna. Przyjemne felietony nie tylko z wątkiem politycznym, ale tym rodzinnym. Lubię tą formę literacką, bo jest zwięzła, autor musi mieć dar do krótkich for, a tutaj jak najbardziej. Super książka na relaks ale refleksje również potrafi wzbudzić. No i jak ją przeczytałam, to oczywiście wypisałam sobie z niej kilka książek które chcę przeczytać, bo Meller jest molem książkowym i mógłby o nich gadać godzinami :)

Bardzo przyjemna lektura, choć dotyczy już przeszłości, to jednak nadal aktualna. Przyjemne felietony nie tylko z wątkiem politycznym, ale tym rodzinnym. Lubię tą formę literacką, bo jest zwięzła, autor musi mieć dar do krótkich for, a tutaj jak najbardziej. Super książka na relaks ale refleksje również potrafi wzbudzić. No i jak ją przeczytałam, to oczywiście wypisałam...

Chyba najlepsza książka o Bielickiej. Nie jest przegadana, przyjemnie napisana, żadna tam opisówka i mękolenie. Pełna anegdot i całkiem zwykłych sytuacji z życia. Ujawnia sporo informacji z życia osobistego aktorki, a nie tylko z estrady. Kiedy ją czytałam, to niejednokrotnie oczyma wyobraźni widziałam te scenki z życia i słyszałam głos Bielickiej w głowie. Cudowna kobieta, a historia jej życia warta jest poznania. Żyła w trudnych czasach i musiała się w nich odnaleźć. Na szczęście ze swoim charakterem umiała czerpać z życia pełnymi garściami, niezależnie od okoliczności.

Chyba najlepsza książka o Bielickiej. Nie jest przegadana, przyjemnie napisana, żadna tam opisówka i mękolenie. Pełna anegdot i całkiem zwykłych sytuacji z życia. Ujawnia sporo informacji z życia osobistego aktorki, a nie tylko z estrady. Kiedy ją czytałam, to niejednokrotnie oczyma wyobraźni widziałam te scenki z życia i słyszałam głos Bielickiej w głowie. Cudowna kobieta,...

Tytuł sam w sobie mówi co to za rodzaj opowieści, więc nie należy nastawiać się na intelektualne wywody i świadomie decydować się na lekturę i nie oczerniać niepotrzebnie. Czyta się fajnie, lekko i szybko. Dobra na relaks. Można się całkiem nieźle pośmiać i wzorem autorki nabrać dystansu do życia.

Tytuł sam w sobie mówi co to za rodzaj opowieści, więc nie należy nastawiać się na intelektualne wywody i świadomie decydować się na lekturę i nie oczerniać niepotrzebnie. Czyta się fajnie, lekko i szybko. Dobra na relaks. Można się całkiem nieźle pośmiać i wzorem autorki nabrać dystansu do życia.

Dawno nic mnie tak nie wciągnęło jak ta powieść. Cudowne połączenie historii, romansu z nutką pikanterii. Książka się dosłownie pochłania. Nawet jeśli nie wszystko jest w niej faktem, to autorka naprawdę świetnie przedstawiła polsko niemieckie realia przedwojenne jak i powojenną Polskę. Niektórzy zarzucają, że czasy wojenne są słabo opisane - no cóż, to jest powieść na bazie historii. Nie da się wszystkiego pisać, ale uważam, że świetnie przedstawiono działania podziemia i walki z Niemcami. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć.

Dawno nic mnie tak nie wciągnęło jak ta powieść. Cudowne połączenie historii, romansu z nutką pikanterii. Książka się dosłownie pochłania. Nawet jeśli nie wszystko jest w niej faktem, to autorka naprawdę świetnie przedstawiła polsko niemieckie realia przedwojenne jak i powojenną Polskę. Niektórzy zarzucają, że czasy wojenne są słabo opisane - no cóż, to jest powieść na...

Bardzo zabawna książka, którą się szybciutko czyta. Podoba mi się dystans autorki do własnej twórczości :) A historia o koszmarze pilota wycieczek jest super na relaks. A przy okazji można wirtualnie pozwiedzać Irlandię. Zbrodniarz nieoczywisty w trakcie lektury, dopóki się nie ujawni, co jest bardzo miłe.

Bardzo zabawna książka, którą się szybciutko czyta. Podoba mi się dystans autorki do własnej twórczości :) A historia o koszmarze pilota wycieczek jest super na relaks. A przy okazji można wirtualnie pozwiedzać Irlandię. Zbrodniarz nieoczywisty w trakcie lektury, dopóki się nie ujawni, co jest bardzo miłe.

Aż szkoda, że żył tylko 93 lata, bo te anegdoty są rewelacyjne! Wybitny człowiek o niesamowitym umyśle, poczuciu patriotyzmu, szacunku do innego człowieka. Brakuje go, ale dobrze, że pamięć o nim jest wiecznie żywa.

Aż szkoda, że żył tylko 93 lata, bo te anegdoty są rewelacyjne! Wybitny człowiek o niesamowitym umyśle, poczuciu patriotyzmu, szacunku do innego człowieka. Brakuje go, ale dobrze, że pamięć o nim jest wiecznie żywa.

Śmiałam się do łez :) tak niesamowicie życiowe przypadki z życia przedszkolaka i jego rodziców, oczywiście trochę upiększone, ale pięknie przedstawione

Śmiałam się do łez :) tak niesamowicie życiowe przypadki z życia przedszkolaka i jego rodziców, oczywiście trochę upiększone, ale pięknie przedstawione

Trochę inna Maga Witkiewicz niż dotychczas, ale zdecydowanie bardzo dobra, taka dojrzała. Ubrała w słowa bardzo ciekawą i z pewnością dla wielu prawdziwą historię ludzi, którzy przetrwali II wojnę światową, a w latach powojennych próbowali się odnaleźć. Nie można nie docenić prawdy historycznej, czasem trudnej do akceptacji. Do dziś nadal próbuje się przemilczeć fakt iż wielu Polaków, głównie z pn części kraju, służyło w Wermachcie. Służyli, bo musieli, bo nie mieli innego wyjścia. O tym akurat autorka się nie rozpisuje, ale pokazuje te realia i nie ocenia swoich bohaterów. Autorka pokazuje również w bardzo interesujący sposób ideę tego, jak powielamy nieświadomie historię swoich przodków. Bardzo ciepła, rodzinna historia.

Trochę inna Maga Witkiewicz niż dotychczas, ale zdecydowanie bardzo dobra, taka dojrzała. Ubrała w słowa bardzo ciekawą i z pewnością dla wielu prawdziwą historię ludzi, którzy przetrwali II wojnę światową, a w latach powojennych próbowali się odnaleźć. Nie można nie docenić prawdy historycznej, czasem trudnej do akceptacji. Do dziś nadal próbuje się przemilczeć fakt iż...