Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten kto czytał “Melodię serc” na pewno kojarzy Jamesa, który jest członkiem zespołu Kings of Sin! Tak więc “Echo przeszłości” jest o nim, a także przyjaciółce doskonale znanej nam z “Melodii serc” Jo - Celie.

James to młody mężczyzna, który został mocno zraniony w swoim życiu przez kobietę, dla której zrobiłby wszystko. To zraniło go dogłębnie. Zaczął mnie o siebie dbać, zatopić smutki w alkoholu, aż pewnego dnia doprowadziło to do tragedii…

Celia to dziewczyna z pewnością gadatliwa. Na pierwszy rzut oka pełna energii, optymizmu oraz chęci do życia. Lecz pod tą warstwą uśmiechu kryje się krucha dziewczyna, którą dręczą demony przeszłości.

Celia pojawiła się w życiu Jamesa dość w nietypowym momencie - gdy ten leżał w śpiączce. Wcześniej się znali lecz ten moment okazał się przełomowy dla tej dwójki.
Celia pomaga Jamesowi stanąć na nogi. Wprowadziła uśmiech do jego planu dnia. Ale również Celia dzięki Jamesowi zyskała “rodzinę”. Zyskała w nim podporę, której potrzebowała (choć tego nie przyznała).

Przez całą książkę obserwujemy jak relacja tej dwójki się zacieśnia. Jak na siebie działają. Jaki wpływ na swoje życie mają wzajemnie. Są razem podczas wzlotów i upadków co jest piękne!

W tej pozycji nie brakuje momentów, przy których łezka się kręci w oku, ale i również szczerego uśmiechu!

Serdecznie Polecam!
Nie mogę już doczekać się kolejnego tomu!

Ten kto czytał “Melodię serc” na pewno kojarzy Jamesa, który jest członkiem zespołu Kings of Sin! Tak więc “Echo przeszłości” jest o nim, a także przyjaciółce doskonale znanej nam z “Melodii serc” Jo - Celie.

James to młody mężczyzna, który został mocno zraniony w swoim życiu przez kobietę, dla której zrobiłby wszystko. To zraniło go dogłębnie. Zaczął mnie o siebie dbać,...

Dziś przychodzę do Was z książką “Femme Fatale” od cudownej Katarzyny Nowakowskiej, znanej szerszemu gronu jako K.N. Haner!
“Femme Fatale” to kontynuacja “Skandalu”, który szczerze mnie zachwycił i tu nie mogłoby być inaczej.

W tym tomie Julia zmaga się z złamanym sercem. Wyjeżdża, aż do Paryża by zacząć “nowe życie”. Czemu nie?! Nowy projekt, nowe miejsce, nowi ludzie, nowy szef… No właśnie! Nowy szef - Francuz, w którym jest jak na talerzu pokazane, co to znaczy mentalność francuzów. Oj, działo się! I na dodatek James niespodziewanie pojawi się w jej życiu, ponieważ to dobry przyjaciel naszego Francuza.

Jak pewnie sami zauważyliście po moim wstępie w tej książce naprawdę się dużo dzieje! Pełno sekretów, niewyjaśnionych spraw, które powoli wypływają na światło dzienne oraz rozterki głównej bohaterki będą nam towarzyszyć przez całą powieść. Również będziemy mogli zauważyć stopniową zmianę Julii, która zrobi się bardziej spontaniczna, ale ciii… O tym więcej w książce!

Tak więc podsumowując autorka stworzyła kolejne dzieło, które czyta się wręcz na bezdechu. Nie sposób nudzić się przy tej pozycji!

Serdecznie Polecam! Jak dla mnie zasługuje na 10/10!

Dziś przychodzę do Was z książką “Femme Fatale” od cudownej Katarzyny Nowakowskiej, znanej szerszemu gronu jako K.N. Haner!
“Femme Fatale” to kontynuacja “Skandalu”, który szczerze mnie zachwycił i tu nie mogłoby być inaczej.

W tym tomie Julia zmaga się z złamanym sercem. Wyjeżdża, aż do Paryża by zacząć “nowe życie”. Czemu nie?! Nowy projekt, nowe miejsce, nowi ludzie,...

Jak często czytacie opowiadania? Preferujecie zbiory opowiadań czy powieści?
Ja zdecydowanie powieści, ale od czasu do czasu lubię sobie przeczytać opowiadania.

Ostatnio miałam okazję przeczytać Antologię od Wydawnictwa Pascal, a mianowicie chodzi o “Grzeszne Strony Namiętności”.
Byłam jej bardzo ciekawa, ponieważ znam twórczość trzech autorek, których opowiadania się w niej znalazłu, a mianowicie Kingi Litkowiec, Any Rose oraz Agaty Sobczak. Reszta autorek to była dla mnie jedna wielka niewiadoma, więc z wielką ciekawością podeszłam do tego zbioru.
Więc może zacznę od moich top opowiadań, które się tu znalazły?

Moim numerem jeden zdecydowanie jest opowiadanie autorki, z którą do tej pory nie miałam do czynienia, a mianowicie chodzi o Katarzynę Rzepecką i jej “Biwak w górach”. Cała historia niesamowicie mnie wciągnęła. Żałowałam, że to jedynie opowiadanie, a nie cała powieść. Autorka ma niesamowicie lekkie pióro. Z wielką chęcią w przyszłości sięgnę po jej inne dzieła.

Niemal na równi zachwyciło mnie opowiadanie “Druga szansa” Agaty Sobczak, której książka bardzo mi się podobała. W nim zdecydowanie nie jest nudno, gdyż rozpoczyna się ucieczką przed uzbrojonymi ludźmi i ucieczką z policjantem na drugi koniec kraju. W tym opowiadaniu mamy do czynienia z związkiem, który nie powinien się zdażyć. Z wielką chęcią przeczytałabym nie tylko opowiadanie, ale całą powieść, w której głównym wątkiem byłaby ta historia!

Moją topkę zamyka opowiadanie autorki, o której nawet do tej pory nie słyszałam, a mianowicie chodzi o Angelikę Łabudę i jej “Umowę na miłość”. Podobne historie często są wykorzystywane w filmach, lecz mi to nie przeszkadzało, gdyż ta poprostu mnie zachwyciła.

Pozostałe opowiadania niestety nie wywarły na mnie aż takiego wrażenia. Nie ukrywam, że do Kingi Litkowiec i Any Rose mogłam mieć zbyt wygórowane oczekiwania, gdyż uwielbiam ich twórczość. Tutaj niestety nie zrobiły na mnie zbyt ogromnego wrażenia. Natomiast opowiadanie Anny Wolf miało potencjał, lecz czegoś mi w nim zabrakło.

Jak często czytacie opowiadania? Preferujecie zbiory opowiadań czy powieści?
Ja zdecydowanie powieści, ale od czasu do czasu lubię sobie przeczytać opowiadania.

Ostatnio miałam okazję przeczytać Antologię od Wydawnictwa Pascal, a mianowicie chodzi o “Grzeszne Strony Namiętności”.
Byłam jej bardzo ciekawa, ponieważ znam twórczość trzech autorek, których opowiadania się w...

Dziś przychodzę do Was z książką, która ma cudowną okładkę. Zdjęcie tego nie oddaje, ale na żywo jest piękna. A mowa tu o “The Darkest Moon” Anny Todd. Jest to drugi tom z cyklu autorki #STARS, pierwszym tomem jest “The Brightest Stars. Pożar zmysłów”, który jakiś czas temu pojawiał się często na bookstagramie. Muszę przyznać, że go nie czytałam tylko od razu zaczęłam drugi tom. Ale mogę stwierdzić, że bez znajomości pierwszego tomu można spokojnie czytać kolejną część, mimo iż jest to kontynuacja.

Cała akcja dzieje się w miasteczku gdzie cała populacja to wojskowi, ich żony, a także rodziny. Karina jest córką wojskowego ale pracuje jako masażystka. Jej brat bliźniak niedawno zaciągnął się do armii, co niesamowicie odcisnęło się na ich relacji, ponieważ Karina wie jakie konsekwencje to niesie za sobą. Również jej relacja z Kaelem nie jest przyjacielska. A przecież w przeszłości byli czymś więcej niż przyjaciółmi.

Gdy tylko przyszła do mnie ta książka nie mogłam przestać zachwycać się tą okładką. Naprawdę jest przepiękna. I miałam również nadzieję, że nad treścią równie mocno będę się zachwycać.
I tu się idealnie sprawdza powiedzenie “Nie oceniaj książki po okładce”.
Czytanie tej książki od początku przychodziło mi z trudem. Niestety nie wciągnęła mnie, no może jedynie przy ostatnich rozdziałach. Ani trochę nie polubiłam głównej bohaterki, zachowywała się jakby była pępkiem świata i każdy powinien błagać ją o wybaczenie… Unikała ludzi, a później kilka rozdziałów narzekała jaka to ona samotna… A ostatecznie rozbroił mnie jej ogromny zachwyt nad zdjęciem paznokci na tle FIOLETOWEGO fotela. Co jakiś czas ten temat powracał. Karina sprawiła, że miałam jej serdecznie dosyć! Ale za to ogromnym plusem tej książki jest postać Kaela. Bardzo go polubiłam. Miał swoje demony, swoją historię mimo młodego wieku. W końcu był w armii i był na misjach wojskowych. Nie użalał się nad sobą. Był dla każdego oparciem. Dzielnie znosił fochy Kariny.
Tą historię jak dla mnie uratował jedynie on.

Mimo wszystko mam ochotę sięgnąć po I tom.

Dziś przychodzę do Was z książką, która ma cudowną okładkę. Zdjęcie tego nie oddaje, ale na żywo jest piękna. A mowa tu o “The Darkest Moon” Anny Todd. Jest to drugi tom z cyklu autorki #STARS, pierwszym tomem jest “The Brightest Stars. Pożar zmysłów”, który jakiś czas temu pojawiał się często na bookstagramie. Muszę przyznać, że go nie czytałam tylko od razu zaczęłam drugi...

“Zagrywka” opowiada o Abi, doświadczonej w młodości przez los prezes klubu sportowego. Jest ona pewną siebie kobietą, która wie jak wykorzystać swój wygląd w firmie pełnej mężczyzn. Sprawia, że mężczyźni jedzą jej z ręki, lecz nigdy nie pozwala na zbyt wiele.
Pewnego dnia musi podpisać kontrakt z nowym zawodnikiem, którego jak się okazuje zna z przeszłości lecz on jej nie pamięta. Czy przeszłość znów dopadnie Naszą Panią Prezes? Co do jej życia wniesie nowy zawodnik, który kiedyś znaczył dla niej tak wiele?

Gdy sięgnęłam po tą pozycje, ona pochłonęła mnie bez reszty. Przerywałam czytanie gdy już naprawdę musiałam. Wciągnęła mnie od pierwszych stron! Ujęło mnie zdecydowanie to, że główna bohaterka jest wyjątkowo silną i pewną siebie kobietą. Nie jest zdecydowanie cichą myszką, która siedzi potulnie w świecie mężczyzn! Potrafi pokazać pazurki! Co prawda pojawienie Jacoba, wytrąciło ją z równowagi, ale ostatecznie odzyskała rezon.
Jacob jest postacią, którą niezwykle łatwo polubić. Jest typem lekkoducha. Za wszelką cenę chce zdobyć Panią Prezes, lecz nie wie, że już się dobrze znają z przeszłości.
Cała historia mnie niesamowicie wciągnęła! Bardzo szybko się ją czyta.
Gdy już skończyłam, nie mogłam się pozbierać. Chciałam więcej. Od razu oceniłam ją na 10/10, lecz teraz gdy już ochłonęłam zdecydowanie dam jej 9/10.
A dlaczego? Niestety przy końcówce Nasza Abi troszkę zaczęła mnie irytować. Wysunęła pochopne wnioski i do końca książki nie dała sobie jej wytłumaczyć. Moim zdaniem zachowywała się jak niedojrzała nastolatka.
Lecz i ta nie zmienia to faktu, że ta powieść jest niesamowita. Z wielką niecierpliwością czekam na kolejny tom.
Serdecznie POLECAM!

“Zagrywka” opowiada o Abi, doświadczonej w młodości przez los prezes klubu sportowego. Jest ona pewną siebie kobietą, która wie jak wykorzystać swój wygląd w firmie pełnej mężczyzn. Sprawia, że mężczyźni jedzą jej z ręki, lecz nigdy nie pozwala na zbyt wiele.
Pewnego dnia musi podpisać kontrakt z nowym zawodnikiem, którego jak się okazuje zna z przeszłości lecz on jej nie...

W ostatnim czasie nastąpiła premiera polskiej gry "Cyberpunk 2077" długo wyczekiwanej przez społeczeństwo graczy.
Przyznam osobiście, że gdyby nie ta gra to nie miałabym bladego pojęcia czym jest termin CYBERPUNK. Sama nazwa kojarzyła mi się w sumie z ludźmi noszącymi irokezy i kolorowe fryzury. Lecz gdy zobaczyłam ile szumu jest wokół tej gry, postanowiłam zgłębić ten temat.
I muszę przyznać, że motyw Cyberpunku mnie szczerze zafascynował. Czytałam o nim naprawdę wiele, oglądałam gameplay'e tej gry! Miałam niezłego fioła na tym punkcie.

Więc gdy zobaczyłam, że istnieje Zbiór Opowiadań "Cyberpunk Girls" stwierdziłam, że muszę go przeczytać! Jeśli chodzi o Cyberpunk to długo się nie zastanawiam.

Pierwsze opowiadanie "Heartbyte" napisane przez Martynę Raduchowską mnie szczerze zachwyciło. Świat, który wykreowała mnie zafascynował. Również nawiązanie w nim do Naszej obecnej sytuacji pandemicznej o dziwo mnie nie odrzucało. Problem głównej bohaterki nie był błahy. W jej życiu liczyła się każda sekunda. Pandemia zmieniła jej życie o 180 stopni i to zdecydowanie na gorsze. By przeżyć musiała robić takie rzeczy, które wcześniej nie przyszłyby jej na myśl. Walka o każdy oddech, o życie było codziennością bohaterki.
Gdybym miała oceniać cały Zbiór tylko przez to opowiadanie to na pewno miałby 10/10 lecz to jest niemożliwe! Martyna Raduchowska zamiast jedynie opowiadania mogłaby napisać całą powieść na temat z motywem cyberpunku. Na pewno bym z wielką przyjemnością przeczytała.
Kolejne opowiadanie tej autorki w tym Zbiorze, mimo że jest niezwykłe krótkie to jest przejrzyste, jasne i na temat. Wiadomo o co w nim chodzi czego nie mogę napisać o pozostałych opowiadaniach.

Można zauważyć, że opowiadania mają tendencję spadkową z małymi wyjątkami tzn. im dalej tym mniej zrozumiałe z wyjątkiem opowiadania Pani Martny, które jest pod koniec!

Drugie opowiadanie w kolejności pt. "Dziewczyna, której nie było" Magdaleny Kucenty miało potencjał. Lecz brakowało mi podstawowej rzeczy, a mianowicie małego wyjaśnienia z jakiego powodu ludzie noszą maski? Im dalej szło to opowiadanie tym mniej je rozumiałam. W pewnym momencie wkradł się chaos, którego autorka nie opanowała, a on jedynie siał spustoszenie dalej. Do tej pory nie mam pojęcia o co chodziło na końcu.

Trzecie opowiadanie "Spandau" Jagny Rolskiej od samego początku mnie zainteresowało. Zaginiona dziewczyna, trup oraz para detektywów. Na początku mnie nawet wciągnęło i byłoby dobrze gdyby nie ten koniec. Nie rozumiem związku tytułowego "Spandau" z tym opowiadaniem. Miałam wrażenie, że zostało one wepchnięte na siło co popsuło moje pierwsze wrażenie na temat całej tej historii.

Czwarte opowiadanie moim zdaniem również jest wyjątkiem co do tendencji spadania w dół, a mianowicie chodzi o "Dotknąć ciemności" Krystyny Chodorowskiej oraz Gabrieli Paniki. Mamy tutaj przedstawioną pracę policji przy sprawie zaginięciu dzieci oraz tajemniczych kopców. Opowiadanie jest dobrze prowadzone, wszystko jest fajnie wyjaśnione tak, że nawet czytelnik nie orientujący się w tym motywie będzie miał jasność. O i zakończenie również jest jasne co jest rzadkością w tym Zbiorze!

Piąte opowiadanie jest Martyny Raduchowskiej.

Szóste opowiadanie jest napisane przez Agatę Suchocką i nosi tytuł "Nitro". Tutaj jest na odwrót gdyż początek może sprawiać wrażenie zagubienia, chaosu, lecz im dalej tym wszystko jest bardziej jasne. Również to, że do końca nie możemy przewidzieć wydarzeń jest wielkim plusem!

I ostatnie, czyli siódme opowiadanie napisane przez Agatę Suchocką pt. "Amber". To opowiadanie ma w sobie zdecydowanie najmniej cyberpunku. Podczas jego czytania przychodził mi na myśl serial "The 100". To opowiadanie jest nużące i zajęło mi najwięcej czasu by je przeczytać.

Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

W ostatnim czasie nastąpiła premiera polskiej gry "Cyberpunk 2077" długo wyczekiwanej przez społeczeństwo graczy.
Przyznam osobiście, że gdyby nie ta gra to nie miałabym bladego pojęcia czym jest termin CYBERPUNK. Sama nazwa kojarzyła mi się w sumie z ludźmi noszącymi irokezy i kolorowe fryzury. Lecz gdy zobaczyłam ile szumu jest wokół tej gry, postanowiłam zgłębić ten...

Claimed" od Alicji Skirgajłło to drugi tom z serii "Romans mafijny". Pierwszy tom to "Trapped", który zapewne wiele z Was zna lub choćby nawet go kojarzy.

Joshua nie przestawał szukać Miley, swojej miłości. Zawsze gdy natrafił na jakiś ślad nagle gubił trop. W końcu nadeszła chwila, w której mężczyzna się poddał i postanowił żyć dalej. Zaręczyny z Gabriellą, która była córką potężnego mafiosa były kolejnym etapem w jego życiu, aż przypadkiem pewna kelnerka na ich przyjęciu okazała się jego uciekającą miłością.
To wszystko zaczęło komplikować, Joshua za wszelką cenę chciał wrócić do Miley. Lecz niestety nie mógł tak poprostu zostawić Gabielli, ponieważ ona nie była tylko zwykłą dziewczyną, a zerwanie z nią mogłoby ponieść ogromne konsekwencje.
Joshua musi podjąć wiele ważnych decyzji.

W "Claimed" dostrzegamy innego Joshuę niż znaliśmy go z poprzedniego tomu. Sytuacja z ukochaną go zmieniła, zaczął być bardziej odpowiedzialny. Przez całą powieść jesteśmy świadkami jego metamorfozy. Dostrzegamy również odmienioną przez ostatnie trudności Miley.
Fanom Declana i Holly ta książka również powinna skraść serce, gdyż jest świetnie opisana w niej ta para. Oni nie jest tylko tłem ale ważną dla całej fabuły parą, choć nie główną.

W tej książce również mamy o wiele wiecej Siergieja, którego wprost uwielbiam. On oraz Jackob sprawiali, że uśmiech nie schodził mi z twarzy!

"Claimed" tak mnie wciągnęło, że przeczytałam ją mniej niż w 24 h. Zachwyca od pierwszych stron. Zdecydowanie nie brakuje w niej miłości, namiętności, mafii, intryg, zazdrości, tajemnic oraz tego do czego jest zdolny człowiek by dostać to co chce!

Za egzemplarz książki dziękuję @editio.red ❤️

Claimed" od Alicji Skirgajłło to drugi tom z serii "Romans mafijny". Pierwszy tom to "Trapped", który zapewne wiele z Was zna lub choćby nawet go kojarzy.

Joshua nie przestawał szukać Miley, swojej miłości. Zawsze gdy natrafił na jakiś ślad nagle gubił trop. W końcu nadeszła chwila, w której mężczyzna się poddał i postanowił żyć dalej. Zaręczyny z Gabriellą, która była...

Pierwsze co pomyślałam o tej książce to, to że to jest pewnie kolejny zwykły mafijny, których jest coraz więcej na Naszym polskim rynku książkowym. Choć uwielbiam takie książki, to już poprostu mam dosyć ciągle powtarzającego się schematu, że przeważnie damska postać jest niewinna, skromna i niepewna siebie, która potrzebuję mężczyzny jako opiekuna.
I tu Rain Winter mnie zaskoczyła, ponieważ w "Drugiej Twarzy" wątek mafijny nie jest nam co chwila narzucany, a wręcz mam wrażenie, iż to kwestia drugoplanowa. Co jest dla mnie ogromnie miłym zaskoczeniem.
Również główna bohaterka Trisha, która jest lekarzem odbiega od schematu typowych bohaterek romansu mafijnego! Już samo to, ze jest lekarzem mówi nam, że jest niezwykle mądra kobietą. Trisha nie daje sobie w kasze dmuchać i nie ulega zbyt szybko urokowi przystojnego Cruza, który przypomina jej o przeszłości.
Ona układa sobie życie z dala od niego, ale los lubi płatać figle i sprawia, że chcąc nie chcąc spotykają się w różnych okolicznościach.
Lecz obydwoje są niesamowicie oporni. Nie chce Wam spoilerować ale nie jest to zdecydowanie zwykłe mafijne Love Story!
Książka "Druga Twarz" jest idealna na długie wieczory. Niesamowicie wciągająca czytelnika. Ja osobiście przez nią zawałam noc byle by ją skończyć ❤️
Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Rain Winter, ale mam nadzieję, że nie ostatnie. Proszę o więcej takich dzieł.
Jak dla mnie książka zasługuje na 9/10 🌟.
Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję @waspos

Pierwsze co pomyślałam o tej książce to, to że to jest pewnie kolejny zwykły mafijny, których jest coraz więcej na Naszym polskim rynku książkowym. Choć uwielbiam takie książki, to już poprostu mam dosyć ciągle powtarzającego się schematu, że przeważnie damska postać jest niewinna, skromna i niepewna siebie, która potrzebuję mężczyzny jako opiekuna.
I tu Rain Winter mnie...

Maxime Parker - autorka, o której słyszę pierwszy raz w życiu. Tym większe było moje zdziwienie, że jest to pseudonim artystyczny polskiej twórczyni. Ja, jako że ostatnio coraz częściej sięgam po dzieła Naszych rodowitych autorów byłam miło zaskoczona tym faktem i zwiększyło to moją ochotę na przeczytanie "Rywalki".

***

Karla, dziewczyna pochodząca z niewielkiego miasteczka, przeprowadziła się do wielkiego miasta z nadzieją na lepsze, szczęśliwsze życie. Studia, praca w banku z predyspozycją do banku, nowe znajomości oraz partner, z którym jakiś czas temu zamieszkała, czyż nie brzmi to wręcz idealnie? Aż do czasu...

Pewnego zwykłego dnia Karla otrzymuje list, który wywraca jej życie do góry nogami. A to za sprawą nadawcy, mianowicie Lily, która była jej przyjaciółką z dzieciństwa. Wraz z tym listem do Karli powraca przeszłość, od której dziewczyna tak bardzo chciała uciec. Czy jej się uda pokonać nowe przeciwności losu? Dlaczego dawna przyjaciółka nagle dała o sobie znać? I jak przede wszystkim poznała jej aktualny adres, o którym nikt nie wiedział?!

Te i wiele innych pytań będą gnębić Naszą bohaterkę!

"Rywalka" jest zakwalifikowana jako powieść obyczajowa lecz moim zdaniem bardziej pasuje do niej stwierdzenie thriller psychologiczny.
Ja - osoba woląca obyczajówki, romanse oraz fantasty zawsze omijałam szerokim łukiem thrillery ewentualnie czytałam je tylko wtedy gdy ktoś mi dany tytuł naprawdę polecał, ale ta powieść niezwykle mnie zainteresowała.
Pierwsze rozdziały niewiele wyjaśniały, wręcz czułam się skołowana. Czytanie szło mi niezwykle opornie, dziennie czytałam około 6 stron. Lecz z kolejnymi rozdziałami wszystko zaczęło nabierać sensu, choć skłamałabym gdybym powiedziała, że zaczęło się wyjaśniać. Cała powieść jest bardzo tajemnicza, a gdy już myślimy, że wszystko zaczyna układać się w spójną i sensowną całość, autorka robi zwrot o 180 stopni i tworzy zakończenie jakiego w życiu bym się nie spodziewała! Ostatnie strony "Rywalki" czytałam wręcz na bezdechu, nie mrugając oczami.
Ogromnym plusem całej powieści jest to, że jest napisana nie tylko z perspektywy głównej bohaterki, ale także innych postaci, co idealnie uzupełnia całą historię!

Jestem jak najbardziej na tak! Mimo początkowych problemów z czytaniem ostatecznie ta powieść skradła moje serce! Jest ona kolejnym przykładem, że nie warto się poddawać po kilku stronach!
Polecam serdecznie! <3

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Maxime Parker - autorka, o której słyszę pierwszy raz w życiu. Tym większe było moje zdziwienie, że jest to pseudonim artystyczny polskiej twórczyni. Ja, jako że ostatnio coraz częściej sięgam po dzieła Naszych rodowitych autorów byłam miło zaskoczona tym faktem i zwiększyło to moją ochotę na przeczytanie "Rywalki".

***

Karla, dziewczyna pochodząca z niewielkiego...