Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Warto uprzedzić, że to nie klasyczne orientalne fantasy wypełnione magią w z grubsza średniowiecznym anturażu.
To raczej historia mafijnych konfrontacji współczesnej Yakuzy okraszona nadprzyrodzonymi mocami pochodzącymi od tytułowego jadeitu.
Napisana sprawnie, gładko i bardzo poprawnie. To na dzisiejszym miałkim rynku książek i selfpublishingu „aż tyle” i niestety „tylko tyle”.
Historia choć miałka i nie angażuje usatysfakcjonuje pewnie czytelnika lubującego się w orientalizmach (dla tych polecam gorąco „Shoguna” Jamesa Clavella)
Porównywanie do trylogii Puzo efekciarskim nadużyciem.

Warto uprzedzić, że to nie klasyczne orientalne fantasy wypełnione magią w z grubsza średniowiecznym anturażu.
To raczej historia mafijnych konfrontacji współczesnej Yakuzy okraszona nadprzyrodzonymi mocami pochodzącymi od tytułowego jadeitu.
Napisana sprawnie, gładko i bardzo poprawnie. To na dzisiejszym miałkim rynku książek i selfpublishingu „aż tyle” i niestety „tylko...

Jakub Małecki pięknie pisze.
Uwielbiam tę jego magię nienachalnie przeciskającą się przez pory świata realnego.
Uwielbiam wyruszać w drogę, w którą mnie zabiera by dotrzeć do trzewi opowiadanej historii.
Tym razem mam wrażenie, że nigdzie nie dotarłem - zabrakło domknięcia. A może i samej historii.

Jakub Małecki pięknie pisze.
Uwielbiam tę jego magię nienachalnie przeciskającą się przez pory świata realnego.
Uwielbiam wyruszać w drogę, w którą mnie zabiera by dotrzeć do trzewi opowiadanej historii.
Tym razem mam wrażenie, że nigdzie nie dotarłem - zabrakło domknięcia. A może i samej historii.

Już od dłuższego czas tytuł najnudniejszej trasy w Polsce zajmuje w moim prywatnym rankingu trasa S8 pomiędzy Łodzią a Wrocławiem.
Niby szeroko - po dwa pasy w każdym kierunku, asfalt cichutko szepce pod kołami, ruch niewielki. Nic tylko "zapiąć" tempomat i popijając kawę cieszyć się drogą. Ale jakoś po piętnastu minutach powieki zaczynają ciążyć, a fotel staje się jakby mniej wygodny. Oczy zaczynają wypatrywać choćby najmniejszego punktu oparcia w przestrzeni, a tu nic... pusto... wszechogarniająca nuda...
No i właśnie tak jest z tą książką. Niby wszystko poprawnie, gładko, komfortowo... ale po prostu smętnie. Zaczyna się bardzo ciekawie i intrygująco, by dosyć szybko popaść w karykaturalny banał, który trwa przez tych blisko 900 stron. Dla mnie to zbyt długa droga. Wysiadam.

Już od dłuższego czas tytuł najnudniejszej trasy w Polsce zajmuje w moim prywatnym rankingu trasa S8 pomiędzy Łodzią a Wrocławiem.
Niby szeroko - po dwa pasy w każdym kierunku, asfalt cichutko szepce pod kołami, ruch niewielki. Nic tylko "zapiąć" tempomat i popijając kawę cieszyć się drogą. Ale jakoś po piętnastu minutach powieki zaczynają ciążyć, a fotel staje się jakby...