Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moja pierwsza powieść Noblistki i na pewno ostatnia. Tylko i wyłącznie ze wzgledu na fakt, że została napisana na motywach "Czarodziejskiej Góry" po nią sięgnęłam i gorzko się zawiodłam... Jakoś dotłukłam się do końca oszukując się, że może zaraz znajdę coś wartościowego ?? Przez cały czas irytowała mnie główna postać "Mieczysia", która od początku wydawała się mało realistyczna. Historia absurdalna, styl fatalny, zakończenie dziwaczne. Z książki przebija feminizm i okultyzm. Fani Czarodziejskiej Góry będą do bólu rozczarowani. Dziwi mnie tylko, że powieść zdobyła tak wysokie notowania. Ciekawe za co ?

To moja pierwsza powieść Noblistki i na pewno ostatnia. Tylko i wyłącznie ze wzgledu na fakt, że została napisana na motywach "Czarodziejskiej Góry" po nią sięgnęłam i gorzko się zawiodłam... Jakoś dotłukłam się do końca oszukując się, że może zaraz znajdę coś wartościowego ?? Przez cały czas irytowała mnie główna postać "Mieczysia", która od początku wydawała się mało...

Można wiele powiedzieć o tej książce, że jest epokową, klasyk literatury, fascynujące tło historyczne jakim są wojny napoleonskie, cudowny wątek romantyczny, najlepsza charakterystyka postaci. Jedyne czego żałuję to to, że się skończyła :(. Wiele osób mi odradzało książkę bo mówili, że jest przydługa i nużąca, teraz się zastanawiam, czy na pewno czytali tą książkę. Bo można o niej powiedzieć dużo, ale nie że jest nudna! Wątek miłosny księcia Andrieja i Nataszy został wpleciony w przebieg kampanii Napoleońskiej. Naszkicowana została postać wielkiego Napoleona, generała Kutuzowa, cara Aleksandra i wiele innych fascynujących postaci. Lektury jest dużo, ale czyta się ją tak szybko, że nawet nie zauważyłam kiedy skończyłam II tom. Jedyna rzecz do jakiej mogę mieć mała aluzję to trochę przydługie zakończenie, które miało być uroczystym podsumowaniem wielkiej kampanii (trochę za dużo mędrkowania i filozoficznych bajdurzeń). Ale cała książkę pochłonęłam z fascynacją i wypiekami na twarzy! Cudowna, jedyna, niepowtarzalna. Nie wiem czy znajdę lepszą.

Można wiele powiedzieć o tej książce, że jest epokową, klasyk literatury, fascynujące tło historyczne jakim są wojny napoleonskie, cudowny wątek romantyczny, najlepsza charakterystyka postaci. Jedyne czego żałuję to to, że się skończyła :(. Wiele osób mi odradzało książkę bo mówili, że jest przydługa i nużąca, teraz się zastanawiam, czy na pewno czytali tą książkę. Bo można...

Bardzo przyjemna książką, która zawiera sporo osobistych przemyśleń na temat zmiany epoki i obyczajów. O przemijaniu, o dojrzewaniu, o wartościach życiowych. W sposób bardzo delikatny i czasem żartobliwy przypomina o tym co w życiu na prawdę jest ważne. Serdecznie polecam

Bardzo przyjemna książką, która zawiera sporo osobistych przemyśleń na temat zmiany epoki i obyczajów. O przemijaniu, o dojrzewaniu, o wartościach życiowych. W sposób bardzo delikatny i czasem żartobliwy przypomina o tym co w życiu na prawdę jest ważne. Serdecznie polecam

Bardzo długo czytałam tą książkę, chyba kilka miesięcy, ale nie dlatego, że nie mogłam jej skończyć, ale niektóre zdania czytałam kilkakrotnie, aby nie uronić, ani jednego słowa. Ciesze się, że po nią sięgnęłam, zapowiadało się przydługie i nużące czytanie, a tym czasem była to prawdziwa uczta psychologiczno-filozoficzna. Na pewno miłośnicy wartkiej akcji będą rozczarowani. Ja czytając sprawdzałam ile mi jeszcze zostało tej fantastycznej lektury i starałam się odłożyć w czasie jak tylko mogłam jej zakończenie i towarzyszący przy tym smutek. Zdecydowanie chcemy się tu zjednoczyć z głównym bohaterem, który niewątpliwie jest błyskotliwy i wzbudza naszą sympatię swoją poczciwością. Kibicujemy mu przez cały czas trwania lektury. Postacią do której brakuje nam sympatii jest mimo wszystko madame Chauchat. Cenie tą książkę za niezwykle ciekawe spostrzeżenia natury filozoficznej, niezapomniane dialogi włoskiego myśliciela i Jezuity. Jednym słowem prawdziwa rozkosz. Ogromne oklaski za tak precyzyjne tłumaczenie z języka niemieckiego. Myślę, że tłumacze, ani trochę nie przeinaczyli sensu czytanych zdań. Bardzo polecam.

Bardzo długo czytałam tą książkę, chyba kilka miesięcy, ale nie dlatego, że nie mogłam jej skończyć, ale niektóre zdania czytałam kilkakrotnie, aby nie uronić, ani jednego słowa. Ciesze się, że po nią sięgnęłam, zapowiadało się przydługie i nużące czytanie, a tym czasem była to prawdziwa uczta psychologiczno-filozoficzna. Na pewno miłośnicy wartkiej akcji będą rozczarowani....

Przepiękny zbiór wierszy, które zachwycają swą autentycznością. Ostatnio stałam się trochę taką Agnieszkomanką i zakupiłam sporo dzieł z nią związanych, ale niewątpliwie warto zapoznać się z jej poezją. Jest prosta i niezwykła za jednym razem. Zawiera w sobie prozę życia, jej karkołomność, trudne emocje coś co ciężko nazwać jej udaje się niezwykle prosto. Chociaż z niektórych wierszy przebija czasem wyuzdanie i tak uważam ją za świetną poetkę.

Przepiękny zbiór wierszy, które zachwycają swą autentycznością. Ostatnio stałam się trochę taką Agnieszkomanką i zakupiłam sporo dzieł z nią związanych, ale niewątpliwie warto zapoznać się z jej poezją. Jest prosta i niezwykła za jednym razem. Zawiera w sobie prozę życia, jej karkołomność, trudne emocje coś co ciężko nazwać jej udaje się niezwykle prosto. Chociaż z...

Niezwykle ciekawy zbiór opowiadań przyjaciół Agnieszki Osieckiej o jej szalonym życiu. Wspomnienia ludzi wybitnych, jak Olbrychski, Janda, Maryla Rodowicz. Gdyby Agnieszka chciała mieć jakieś wspomnienia o sobie to myślę, że właśnie w takiej formie bo każda wypowiedź jest inna i wszystko stanowi całość nie do końca spójną. Zresztą taki jak sama poetka. Niespójność i niejednoznaczność to są jej cechy szczególne. Cieszę się, że powstał taki wywiad o Niej bo pozostaje pod Jej dużym wrażeniem, jako pisarki i człowieka, który zawsze podążał za głosem serca (przeważnie nie słuchając rozumu) i to co przeczytałam pomogło mi ją lepiej poznać. Przeciwna wszelkim konwenansom i zawsze wierna tylko sobie. Właśnie taka była Agnieszka. Dla pełnego zachwytu polecam lekturę czytać ze zbiorem jej wierszy "Najpiękniejsze wiersze i piosenki"

Niezwykle ciekawy zbiór opowiadań przyjaciół Agnieszki Osieckiej o jej szalonym życiu. Wspomnienia ludzi wybitnych, jak Olbrychski, Janda, Maryla Rodowicz. Gdyby Agnieszka chciała mieć jakieś wspomnienia o sobie to myślę, że właśnie w takiej formie bo każda wypowiedź jest inna i wszystko stanowi całość nie do końca spójną. Zresztą taki jak sama poetka. Niespójność i...

Niesamowicie unikatowy notes! Pięknie oprawiony, super szata graficzna ze zdjęciem Osieckiej. W środku niektóre wiersze Agnieszki z komentarzem znanych ludzi, między innymi Natalii Przybysz. Podoba mi się, że są zamieszczone, jakieś niedbale ironiczne notatki Osieckiej, które dodają uroku temu "notesowi" i sprawiają wrażenie "twórczego bałaganu". Świetny pomysł na prezent dla kogoś i dla siebie :)

Niesamowicie unikatowy notes! Pięknie oprawiony, super szata graficzna ze zdjęciem Osieckiej. W środku niektóre wiersze Agnieszki z komentarzem znanych ludzi, między innymi Natalii Przybysz. Podoba mi się, że są zamieszczone, jakieś niedbale ironiczne notatki Osieckiej, które dodają uroku temu "notesowi" i sprawiają wrażenie "twórczego bałaganu". Świetny pomysł na prezent...

Pokonała mnie ta książka ! Pełna optymizmu usiadłam do jej czytania raz, drugi i trzeci... Za każdym razem była dla mnie zbyt męcząca i zbyt rozwlekła. Usypiałam już na drugiej stronie. Być może literatura ma w sobie potencjał, ale mi zabrakło do niej cierpliwości. Przyznaje, że nie przeczytałam w całości, kiedyś może wrócę do niej, ale póki co szukam czegoś bardziej "chwytliwego".

Pokonała mnie ta książka ! Pełna optymizmu usiadłam do jej czytania raz, drugi i trzeci... Za każdym razem była dla mnie zbyt męcząca i zbyt rozwlekła. Usypiałam już na drugiej stronie. Być może literatura ma w sobie potencjał, ale mi zabrakło do niej cierpliwości. Przyznaje, że nie przeczytałam w całości, kiedyś może wrócę do niej, ale póki co szukam czegoś bardziej...

Szczerze mówiąc trochę się zawiodłam. Oczarowana listami Agnieszki i Jeremiego dostałam jakiegoś hopla na punkcie Osieckiej i chciałam ją lepiej poznać i dlatego, jak zobaczyłam całą serię jej dzienników to kupiłam bez mrugnięcia okiem. A tu? Faktycznie dzienniki, ale wyszczekanej nastolatki, która owszem śmiało pisze, ale w sumie co mnie interesuje jej lekcja geografii ? :D Myślałam, że to będzie coś z wieku bardziej dojrzałego Agi. No cóż bicie na kasę, już za te pieniądze wolałabym kupić zbiór jej wierszy.

Szczerze mówiąc trochę się zawiodłam. Oczarowana listami Agnieszki i Jeremiego dostałam jakiegoś hopla na punkcie Osieckiej i chciałam ją lepiej poznać i dlatego, jak zobaczyłam całą serię jej dzienników to kupiłam bez mrugnięcia okiem. A tu? Faktycznie dzienniki, ale wyszczekanej nastolatki, która owszem śmiało pisze, ale w sumie co mnie interesuje jej lekcja geografii ?...

Idealna książeczka na ponure i chłodne wieczory. Nie wymaga zbyt dużego nakładu myślenia, ot taka ładna ciekawa historia dobra do odprężenia przy kubku herbaty. Fantasy z nawiązaniem do mitologii włączając jeszcze małe luksusy w życiu siedmiu sióstr. Urocze opowiadanie, w sam raz dla młodszej siostry :). Polecam całą sagę!

Idealna książeczka na ponure i chłodne wieczory. Nie wymaga zbyt dużego nakładu myślenia, ot taka ładna ciekawa historia dobra do odprężenia przy kubku herbaty. Fantasy z nawiązaniem do mitologii włączając jeszcze małe luksusy w życiu siedmiu sióstr. Urocze opowiadanie, w sam raz dla młodszej siostry :). Polecam całą sagę!

Książka mocno średnia. Język bez szczególnych walorów, styl niski. Słownictwo było bardzo ubogie, czasami prawie wulgarne. Nie wiem czy jest to kwestia tłumaczenia, czy niezbyt wyrafinowanego oryginału. Po za brawurową okładką i wielkimi zapowiedziami niestety nic więcej nas nie zachwyci .

Książka mocno średnia. Język bez szczególnych walorów, styl niski. Słownictwo było bardzo ubogie, czasami prawie wulgarne. Nie wiem czy jest to kwestia tłumaczenia, czy niezbyt wyrafinowanego oryginału. Po za brawurową okładką i wielkimi zapowiedziami niestety nic więcej nas nie zachwyci .

Czytając te listy byłam pod wrażeniem niezwykłej erudycji autorów, piękne zgrabne zdanka. Trochę satyryczne, zawierające wiele dwuznaczności i podtekstów. Ciekawy obraz Agnieszki pojawia się po przeczytaniu tych listów. Z jej życia wiemy, że była osobą raczej nieszczęśliwą. Polecam lekturę.

Czytając te listy byłam pod wrażeniem niezwykłej erudycji autorów, piękne zgrabne zdanka. Trochę satyryczne, zawierające wiele dwuznaczności i podtekstów. Ciekawy obraz Agnieszki pojawia się po przeczytaniu tych listów. Z jej życia wiemy, że była osobą raczej nieszczęśliwą. Polecam lekturę.

Piękna wciągająca, lekka i humorystyczna biografia. Niezwykła historia niezwykle uroczej osoby, której rodzina zachwyciła mnie pod wieloma względami. Po książkę sięgnęłam po przeczytaniu ciekawego wywiadu z autorem i była to świetna decyzja. Po za iluzorycznie dziecinną beztroską kryje się podszyty ból i uraza. Postać matki kluczowa. Dobrze spędzony czas gwarantowany :)

Piękna wciągająca, lekka i humorystyczna biografia. Niezwykła historia niezwykle uroczej osoby, której rodzina zachwyciła mnie pod wieloma względami. Po książkę sięgnęłam po przeczytaniu ciekawego wywiadu z autorem i była to świetna decyzja. Po za iluzorycznie dziecinną beztroską kryje się podszyty ból i uraza. Postać matki kluczowa. Dobrze spędzony czas gwarantowany :)

Magia, oniryzm, podróż z autorem po zakątkach jego podświadomości. Po prostu super!

Magia, oniryzm, podróż z autorem po zakątkach jego podświadomości. Po prostu super!

Niezwykle charyzmatyczna, pełna serdecznych uczuć i wzajemnej troski o siebie wybitnych pisarzy sztuka epistolarna. Z drugiej strony genialna narracja epoki w której żyli, wiele cennych informacji o dziełach Flauberta. Po prostu warto przeczytać!

Niezwykle charyzmatyczna, pełna serdecznych uczuć i wzajemnej troski o siebie wybitnych pisarzy sztuka epistolarna. Z drugiej strony genialna narracja epoki w której żyli, wiele cennych informacji o dziełach Flauberta. Po prostu warto przeczytać!

Cudowna, poruszająca. Czyta się ją jednym tchem. Polecam!

Cudowna, poruszająca. Czyta się ją jednym tchem. Polecam!

"Szkoła uczuć" spotkała się z murem w czasach Flauberta i nie ciężko się domyślić dlaczego. Książka obnaża wszelkie zgnilizny i zatrucia ówczesnej mu społeczności francuskiej. Obnaża brzydką prawdę i szczerze mówiąc ludzką głupotę, którą nierzadko widać u wyższych sfer. W książce jest jad i jak to bywa u Flauberta wydźwięk jest dość pesymistyczny, żeby nie powiedzieć smutny. Właśnie tak odebrała to francuska młodzież, że książka jest po prostu smutna. Myślę, że nie to było intencją autora. Myślę, że to miało być coś na kształt kubła zimnej wody i podziałało, aż nazbyt dobrze. Dużo polityki, miejscami wkrada się monotonia, ale kunszt mistrza Flauberta, jak zawsze jest prawdziwą ucztą dla wymagającego czytelnika.

"Szkoła uczuć" spotkała się z murem w czasach Flauberta i nie ciężko się domyślić dlaczego. Książka obnaża wszelkie zgnilizny i zatrucia ówczesnej mu społeczności francuskiej. Obnaża brzydką prawdę i szczerze mówiąc ludzką głupotę, którą nierzadko widać u wyższych sfer. W książce jest jad i jak to bywa u Flauberta wydźwięk jest dość pesymistyczny, żeby nie powiedzieć...

Magiczna książka, która dosłownie pochłania bez reszty. Emocje targają nami bezlitośnie i na krzywdę bohaterów wołamy o pomstę do nieba. Jedyna taka dotykająca do bólu.

Magiczna książka, która dosłownie pochłania bez reszty. Emocje targają nami bezlitośnie i na krzywdę bohaterów wołamy o pomstę do nieba. Jedyna taka dotykająca do bólu.

Ta książka na zawsze pozostanie mi bliska bo po raz pierwszy ktoś tak doskonale obnażył naturę kobiet. Ich wszystkie skryte pragnienia i podłostki. Poczułam się dosłownie "prześwietlona" i odtąd mój mały sekret bycia kobietą, już nie jest sekretem. Z mistrzowską precyzją i bezlitośnie prawdziwie cała nasza kobiecość wychodzi na jaw. Myślę, że czytając Flauberta należy zacząć od tej książki. Sięgając po "Szkołę uczuć" nie byłam, już tak oczarowana, jak poprzednio. Widać było zbyt wyraźnie zgryzotę autora, którego mimo wszystko uwielbiam i nadal jest moim ulubionym.

Ta książka na zawsze pozostanie mi bliska bo po raz pierwszy ktoś tak doskonale obnażył naturę kobiet. Ich wszystkie skryte pragnienia i podłostki. Poczułam się dosłownie "prześwietlona" i odtąd mój mały sekret bycia kobietą, już nie jest sekretem. Z mistrzowską precyzją i bezlitośnie prawdziwie cała nasza kobiecość wychodzi na jaw. Myślę, że czytając Flauberta należy...

Nadzwyczajna i niebanalna. Do książki zbierałam się dość długo. Kupiona na promocji w realu i zepchnięta w "niebyt" mojej półki czekała na swoją kolej .. Zanim ją w całości przeczytałam miałam kilka podejść. Nie zauroczyłam się od razu. Cierpliwie odkrywałam kolejne warstwy, aż ujrzałam wspaniałe i bogate wnętrze tej książki. Nie jest to typowe "romansidło", ale na prawdę pomysłowa historia miłości, która jak wszędzie przechodzi przez pewne próby, które w efekcie umacniają jej siłę. Namiętnie przeczytałam całą książkę, choć miejscami wiało nudą. I muszę przyznać z lekkim rozczarowaniem, że inaczej wyobrażałam sobie zakończenie. Po wielkich trudach i przeciwnościach losu na drodze do miłości czytelnik lubi z ulgą dowiedzieć się o jej szczęśliwym końcu, albo o druzgocącym dramacie. A tu ? Ani jedno, ani drugie. Degradacja pięknego zakończenie i zamienienie odwiecznej tradycji "wzniosłości" w kwestii uczucia, w jakieś dziwne coś.. Ja jestem jednak po stronie tradycji, ale książkę i tak warto przeczytać ;)

Nadzwyczajna i niebanalna. Do książki zbierałam się dość długo. Kupiona na promocji w realu i zepchnięta w "niebyt" mojej półki czekała na swoją kolej .. Zanim ją w całości przeczytałam miałam kilka podejść. Nie zauroczyłam się od razu. Cierpliwie odkrywałam kolejne warstwy, aż ujrzałam wspaniałe i bogate wnętrze tej książki. Nie jest to typowe "romansidło", ale na...