Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moja pierwsza powieść Noblistki i na pewno ostatnia. Tylko i wyłącznie ze wzgledu na fakt, że została napisana na motywach "Czarodziejskiej Góry" po nią sięgnęłam i gorzko się zawiodłam... Jakoś dotłukłam się do końca oszukując się, że może zaraz znajdę coś wartościowego ?? Przez cały czas irytowała mnie główna postać "Mieczysia", która od początku wydawała się mało realistyczna. Historia absurdalna, styl fatalny, zakończenie dziwaczne. Z książki przebija feminizm i okultyzm. Fani Czarodziejskiej Góry będą do bólu rozczarowani. Dziwi mnie tylko, że powieść zdobyła tak wysokie notowania. Ciekawe za co ?

To moja pierwsza powieść Noblistki i na pewno ostatnia. Tylko i wyłącznie ze wzgledu na fakt, że została napisana na motywach "Czarodziejskiej Góry" po nią sięgnęłam i gorzko się zawiodłam... Jakoś dotłukłam się do końca oszukując się, że może zaraz znajdę coś wartościowego ?? Przez cały czas irytowała mnie główna postać "Mieczysia", która od początku wydawała się mało...

Można wiele powiedzieć o tej książce, że jest epokową, klasyk literatury, fascynujące tło historyczne jakim są wojny napoleonskie, cudowny wątek romantyczny, najlepsza charakterystyka postaci. Jedyne czego żałuję to to, że się skończyła :(. Wiele osób mi odradzało książkę bo mówili, że jest przydługa i nużąca, teraz się zastanawiam, czy na pewno czytali tą książkę. Bo można o niej powiedzieć dużo, ale nie że jest nudna! Wątek miłosny księcia Andrieja i Nataszy został wpleciony w przebieg kampanii Napoleońskiej. Naszkicowana została postać wielkiego Napoleona, generała Kutuzowa, cara Aleksandra i wiele innych fascynujących postaci. Lektury jest dużo, ale czyta się ją tak szybko, że nawet nie zauważyłam kiedy skończyłam II tom. Jedyna rzecz do jakiej mogę mieć mała aluzję to trochę przydługie zakończenie, które miało być uroczystym podsumowaniem wielkiej kampanii (trochę za dużo mędrkowania i filozoficznych bajdurzeń). Ale cała książkę pochłonęłam z fascynacją i wypiekami na twarzy! Cudowna, jedyna, niepowtarzalna. Nie wiem czy znajdę lepszą.

Można wiele powiedzieć o tej książce, że jest epokową, klasyk literatury, fascynujące tło historyczne jakim są wojny napoleonskie, cudowny wątek romantyczny, najlepsza charakterystyka postaci. Jedyne czego żałuję to to, że się skończyła :(. Wiele osób mi odradzało książkę bo mówili, że jest przydługa i nużąca, teraz się zastanawiam, czy na pewno czytali tą książkę. Bo można...

Bardzo przyjemna książką, która zawiera sporo osobistych przemyśleń na temat zmiany epoki i obyczajów. O przemijaniu, o dojrzewaniu, o wartościach życiowych. W sposób bardzo delikatny i czasem żartobliwy przypomina o tym co w życiu na prawdę jest ważne. Serdecznie polecam

Bardzo przyjemna książką, która zawiera sporo osobistych przemyśleń na temat zmiany epoki i obyczajów. O przemijaniu, o dojrzewaniu, o wartościach życiowych. W sposób bardzo delikatny i czasem żartobliwy przypomina o tym co w życiu na prawdę jest ważne. Serdecznie polecam