Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po poprzednim, chyba najsłabszym tomie ten jest sporo lepszy. Sytuacja bardzo zagmatwana i do końca trzyma w napięciu, chociaż nadal ma swój "Chyłkowy" schemat: jak zawsze nasi prawnicy są wodzeni za nos przez swoich klientów. Czuć już od dawna zmęczenie materiału. W dodatku autor stara się tu na siłę wepchać czytelnikom pewne idee. Trochę to było irytujące; ale może to dobrze, że książka budzi emocje i skłania do myślenia.

Po poprzednim, chyba najsłabszym tomie ten jest sporo lepszy. Sytuacja bardzo zagmatwana i do końca trzyma w napięciu, chociaż nadal ma swój "Chyłkowy" schemat: jak zawsze nasi prawnicy są wodzeni za nos przez swoich klientów. Czuć już od dawna zmęczenie materiału. W dodatku autor stara się tu na siłę wepchać czytelnikom pewne idee. Trochę to było irytujące; ale może to...

Od dobrych kilku tomów seria zjada własny ogon. Cokolwiek by ci prawnicy nie robili, to i tak cały czas są wodzeni za nos i ostatecznie główny sprawca osiąga cel. Do tego ten Langer już męczący się zrobił; ileż on może wygrywać i być nietykalnym? Historia nadal trzyma w napięciu, ale zrobiła się mocno powtarzalna. A ten ślub kościelny... dziwnie się to czytało, naciągane mocno. Żarty i inwektywy też coraz słabsze. Pierwsze 5-7 tomów było świetnych, teraz czytam już tylko z przyzwyczajenia, bez ekscytacji. Oczywiście Mróz nie urwie kurze złotych jaj i nie przerwie cyklu, ale powinien, bo spadł z poziomu mocno. Chyłka już nie taka świeża jak kiedyś.

Od dobrych kilku tomów seria zjada własny ogon. Cokolwiek by ci prawnicy nie robili, to i tak cały czas są wodzeni za nos i ostatecznie główny sprawca osiąga cel. Do tego ten Langer już męczący się zrobił; ileż on może wygrywać i być nietykalnym? Historia nadal trzyma w napięciu, ale zrobiła się mocno powtarzalna. A ten ślub kościelny... dziwnie się to czytało, naciągane...

Trochę mnie zaskoczyło, że tym razem scenarzysta, jakim jest John Byrne nie tylko pisał, ale i rysował ten komiks. Zaskoczyło niestety negatywnie, gdyż nadał on Dianie twarde, ostre, agresywne rysy, które nie bardzo w moim odczuciu do niej pasują. Dodatkowo jest to komiks z połowy lat 90", więc dzisiaj i rysunki i historia nie robią już takiego wrażenia po tylu nowszych i lepszych arcach, runach i kryzysach. Ale dobrze się czyta i ogląda. W końcu to Wonder Woman.

Trochę mnie zaskoczyło, że tym razem scenarzysta, jakim jest John Byrne nie tylko pisał, ale i rysował ten komiks. Zaskoczyło niestety negatywnie, gdyż nadał on Dianie twarde, ostre, agresywne rysy, które nie bardzo w moim odczuciu do niej pasują. Dodatkowo jest to komiks z połowy lat 90", więc dzisiaj i rysunki i historia nie robią już takiego wrażenia po tylu nowszych i...