Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z początku miałam tylko jedną książkę do której potrafiłam wracać, i wracać wciąż tak samo zachwycona. Kiedy w zeszłym roku na moją półkę trafiła ta powieść, zdecydowanie zainteresowała mnie okładka. Początkowo miałam ją sobie darować, bo w tym samym czasie dostałam kolejną część serii "Szeptem", to jednak zaczęłam od Nevermore. Po przeczytaniu opisu z tyłu zainteresował mnie sam goth, jako członek subkultury rzadko występujący na głównym planie. Chciałam go poznać, więc czytałam i czytałam, z każdym kolejnym poplątanym zdaniem zakochiwałam się w nim coraz bardziej, aż przepadłam zupełnie. Dlatego w ogóle nie podobało mi się ostatnie sto stron. Była Isobel i te śmieszne ghule i Reynolds, nikogo kogo bym lubiła i mogła cieszyć się każdą wypowiedzią. W tym roku przeczytałam ją znowu, bo nie chciałam niczego nowego zaczynać i skończyłam z dokładnie takimi samymi odczuciami. Za mało Varena, dziękuję za uwagę.
Książkę jak najbardziej polecam.

Z początku miałam tylko jedną książkę do której potrafiłam wracać, i wracać wciąż tak samo zachwycona. Kiedy w zeszłym roku na moją półkę trafiła ta powieść, zdecydowanie zainteresowała mnie okładka. Początkowo miałam ją sobie darować, bo w tym samym czasie dostałam kolejną część serii "Szeptem", to jednak zaczęłam od Nevermore. Po przeczytaniu opisu z tyłu zainteresował...