Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam ten humor i sposób narracji !:) Jaga wiedźminka zdecydowanie bardziej daje się lubić niż Gosława. Dużo upiorów, a w zasadzie brak innych bóstw oprócz swarożyca, ale całość i tak najbardziej przypadła mi do gustu z całego cyklu. Czekam na dalszą historię Jagi, żeby się w końcu dowiedzieć jak to było z tym Mszczujem...

Uwielbiam ten humor i sposób narracji !:) Jaga wiedźminka zdecydowanie bardziej daje się lubić niż Gosława. Dużo upiorów, a w zasadzie brak innych bóstw oprócz swarożyca, ale całość i tak najbardziej przypadła mi do gustu z całego cyklu. Czekam na dalszą historię Jagi, żeby się w końcu dowiedzieć jak to było z tym Mszczujem...

Wemek zrobił książkę :) Wciągnęła mnie historia Mańka, historia Zuzy mniej. W zestawieniu z TYM,z czym mierzy się on, jej rozterki wydają się być takie niezrozumiałe. Za dużo wulgaryzmów, taki zamysł, narracja pierwszoosobowa itp. itd, ale jednak za dużo.

Wemek zrobił książkę :) Wciągnęła mnie historia Mańka, historia Zuzy mniej. W zestawieniu z TYM,z czym mierzy się on, jej rozterki wydają się być takie niezrozumiałe. Za dużo wulgaryzmów, taki zamysł, narracja pierwszoosobowa itp. itd, ale jednak za dużo.

Plusy:
- pomysł na narrację prowadzoną przez dziecko po drugiej stronie kolczastego drutu,
- ładny prosty język oraz prowadzenie historii w sposób, który nie pozwala się oderwać od lektury,
- pomysł na symboliczne zestawienie dwóch chłopców z zupełnie różnych światów,
- ogromy plus za za zakończenie, którego czytelnik zupełnie się nie spodziewa, uczestnicząc przez większość stron w lekko prowadzonej historii.
Minusy:
- niewiedza dziewięcioletniego Bruna o świecie wokół zdaje się być mocno naciągana i sztuczna tak, że chłopiec wydaje się być dużo młodszy zaledwie kilkuletni,
- za sielankowe przedstawienie obozu koncentracyjnego, co jest o tyle ryzykowane, że czytelnicy z innych krajów, mniej zaznajomieni w temacie, mogą odnieść wrażenie, że wcale tak źle nie było. Ciężko sobie wyobrazić codzienne spotkania chłopców przy drucie kolczastym bez podpięcia ogrodzenia do prądu, czy brutalnie ale nawet to, że żydowski chłopiec przeżył w obozie ponad rok...
Siódemka za zakończenie, które daje do myślenia i nie pozostaje obojętne na długo.

Plusy:
- pomysł na narrację prowadzoną przez dziecko po drugiej stronie kolczastego drutu,
- ładny prosty język oraz prowadzenie historii w sposób, który nie pozwala się oderwać od lektury,
- pomysł na symboliczne zestawienie dwóch chłopców z zupełnie różnych światów,
- ogromy plus za za zakończenie, którego czytelnik zupełnie się nie spodziewa, uczestnicząc przez większość...

W mojej ocenie najlepsza z części jak dotąd. Świetnie oddaje klimat przedwojennego Berlina oraz tragizm i trudy wojny. W końcu polubiłam Matyldę. ;-) Polecam

W mojej ocenie najlepsza z części jak dotąd. Świetnie oddaje klimat przedwojennego Berlina oraz tragizm i trudy wojny. W końcu polubiłam Matyldę. ;-) Polecam

Bardzo dobra książka.

Bardzo dobra książka.

Studium niezrównoważonej emocjonalnie i życiowo kobiety. Autor zdecydowanie mógłby wziąć udział w konkursie na najgorszą kobiecą kreację literacką w historii. Po świetnym "zanim zasnę" kompletna porażka. Słaby thriller, romans, sensacja? denerwujący bohaterowie i ciężka narracja, a zachowania głównej bohaterki tak nieprawdopodobnie głupie, że aż nierzeczywiste. Zdecydowanie nie polecam.

Studium niezrównoważonej emocjonalnie i życiowo kobiety. Autor zdecydowanie mógłby wziąć udział w konkursie na najgorszą kobiecą kreację literacką w historii. Po świetnym "zanim zasnę" kompletna porażka. Słaby thriller, romans, sensacja? denerwujący bohaterowie i ciężka narracja, a zachowania głównej bohaterki tak nieprawdopodobnie głupie, że aż nierzeczywiste. Zdecydowanie...

Bardzo dobry thriller. Duży plus za zakończenie, które nie jest oderwane od rzeczywistości.

Bardzo dobry thriller. Duży plus za zakończenie, które nie jest oderwane od rzeczywistości.

Tom III niestety słabszy niż dwa pierwsze tomy. Sprawia wrażenie niedopracowanego również w związku z pojawiającymi się nieścisłościami np. w nazewnictwie postaci. To, że tom jest najsłabszy nie znaczy, że jest zły. Plus za bardzo fajny wątek Julii. Polecam całą sagę Winnych - uczta literacka dla czytelnika ! :)

Tom III niestety słabszy niż dwa pierwsze tomy. Sprawia wrażenie niedopracowanego również w związku z pojawiającymi się nieścisłościami np. w nazewnictwie postaci. To, że tom jest najsłabszy nie znaczy, że jest zły. Plus za bardzo fajny wątek Julii. Polecam całą sagę Winnych - uczta literacka dla czytelnika ! :)

bardzo dobra książka.

bardzo dobra książka.

Ta książka mi się nie podobała.
Minusy
- słaby warsztat pisarski autorki, który czuć na każdej stronie,
- liczne odwołania do polskości w negatywnym kontekście,
- dedykowana dla młodzieży, a mam poważne obawy przed klasyfikacją grupy odbiorców na 12 + (bohaterami książki jest młodzież mocno zdeprawowana o bardzo lekkim stylu bycia),
- niezmiernie irytująca główna bohaterka i jej nieudolni rodzice,
- irytujące powtórzenia na każdej stronie (np. "drogie dziecko" może doprowadzić do szału).
Plusy
-Ciekawy pomysł na połączenie baśni z rzeczywistością jednakże zrealizowany nieudolnie. Część baśniowa lepsza mimo wszystko.
- zimowy klimat książki.

Z trudem przeczytałam do końca nie roniąc ani jednej łzy nad ckliwym zakończeniem ciesząc się jedynie, że to już koniec tej historii. Nie polecam.

Ta książka mi się nie podobała.
Minusy
- słaby warsztat pisarski autorki, który czuć na każdej stronie,
- liczne odwołania do polskości w negatywnym kontekście,
- dedykowana dla młodzieży, a mam poważne obawy przed klasyfikacją grupy odbiorców na 12 + (bohaterami książki jest młodzież mocno zdeprawowana o bardzo lekkim stylu bycia),
- niezmiernie irytująca główna bohaterka...

Spoko, Ale ! Jest słabo. Poziom absurdu we wzajemnych powiązaniach i irracjonalnych sytuacjach łączacych bohaterów sięga zenitu !!! Z trudem doczytałam do końca. Zdecydowanie poprzez ilość wyprodukowanych stron książka traci na jakości. Niewykorzystany potencjał tutułowej Nory ! Nudna historia nie wiadomo o czym skupiająca się na wąskiej grupie osób, gdzie każdy z każdym jest w jakiś absurdalny dziwny sposób powiązany. Za dużo trupów, a całość przekombinowana.

Spoko, Ale ! Jest słabo. Poziom absurdu we wzajemnych powiązaniach i irracjonalnych sytuacjach łączacych bohaterów sięga zenitu !!! Z trudem doczytałam do końca. Zdecydowanie poprzez ilość wyprodukowanych stron książka traci na jakości. Niewykorzystany potencjał tutułowej Nory ! Nudna historia nie wiadomo o czym skupiająca się na wąskiej grupie osób, gdzie każdy z każdym...

Zapowiadało się dobrze, a wyszło słabo.

Minusy
- Zupełnie nieciekawy, nużący wątek obyczajowy: przygotowania do ślubu matki Patrica, tajemnice Anny, która wciąż nie może się ogarnąć, pisanie książki przez Ericę, która ma wyrzuty sumienia, że niewystarczająco zajmuje się dziećmi. Wszystko to, co znamy. Treści zupełnie na siłę, żeby "zapchać czymś" książkę. Nuda.
- Bardzo jednostronny wątek związany z imigrantami z Syrii - na zasadzie wszyscy imigranci są dobrzy, a Szwedzi maja problem z tolerancją.
- Jednostronny watek dotyczący inkwizycji - nie znalazł się nikt, kto stanąłby po stronie Elin.
- Bardzo naciągany motyw powiązania przeszłości z teraźniejszością, a właściwie jego brak.
- Za dużo trupów, wybuchów, strzałów, nieszczęść w jednej książce. Dla dobrego kryminału wystarczy jeden trup. Tutaj mamy cała masę nieszczęśliwych zdarzeń. Za dużo tego.
- Naciągane, rozczarowujące rozwiązanie zagadki i co dodatkowo wkurza naciągane błędy policji, która nieudolnie prowadziła śledztwa.
- Czy zawsze trupem musi być jakieś dziecko?

Plusy
- Spotkanie ze starymi bohaterami w znanych miejscach.
- Utrzymanie klimatu z poprzednich części.

Czy przeczytam kolejna część? Tak. Dlaczego? Przez sentyment do Autorki i całej serii.

Zapowiadało się dobrze, a wyszło słabo.

Minusy
- Zupełnie nieciekawy, nużący wątek obyczajowy: przygotowania do ślubu matki Patrica, tajemnice Anny, która wciąż nie może się ogarnąć, pisanie książki przez Ericę, która ma wyrzuty sumienia, że niewystarczająco zajmuje się dziećmi. Wszystko to, co znamy. Treści zupełnie na siłę, żeby "zapchać czymś" książkę. Nuda.
- Bardzo...

Nikt kto nie przeżył tego co ta dziewczyna nie ma prawa jej oceniać, a to cud, że przeżyła i nie zwariowała. Ksiazka napisana przez Natasche juz z dystansu kilka lat po ucieczce. Nawet jeśli to próba zrozumienia swojego zachowania, syndromu sztokholmskiego, na który cierpi i sympatii do porywacza to i tak nie umniejsza to piekła które przeżyła. Nie jest to literatura przez wielkie L, ale nie taki jest cel tej książki. Czyta się szybko i dobrze, bo im dłużej się czyta tym bardziej chce się skończyć. Ogólnie polecam po lekturze bardziej docenia się własny dom, z którego można wyjść kiedy ma się na to ochotę.

Nikt kto nie przeżył tego co ta dziewczyna nie ma prawa jej oceniać, a to cud, że przeżyła i nie zwariowała. Ksiazka napisana przez Natasche juz z dystansu kilka lat po ucieczce. Nawet jeśli to próba zrozumienia swojego zachowania, syndromu sztokholmskiego, na który cierpi i sympatii do porywacza to i tak nie umniejsza to piekła które przeżyła. Nie jest to literatura przez...

Dawno nie czytalam czegos tak slabego. Szkoda czasu i pieniędzy. Język i styl pisania gorzej niż mierny.

Dawno nie czytalam czegos tak slabego. Szkoda czasu i pieniędzy. Język i styl pisania gorzej niż mierny.

Fajne czytadło. I tyle.

Fajne czytadło. I tyle.

Genialny reportaż o piekle jakim jest życie w Korei Północnej. Wspaniała literatura faktu. Historie sześciu bohaterów, uciekinierów z reżimu, przeplatane są informacjami historycznymi i komentarzem Autorki. Arcydzieło w swoim gatunku.

Genialny reportaż o piekle jakim jest życie w Korei Północnej. Wspaniała literatura faktu. Historie sześciu bohaterów, uciekinierów z reżimu, przeplatane są informacjami historycznymi i komentarzem Autorki. Arcydzieło w swoim gatunku.

Idealnie nie było. Było słabo. OpiS i okładka sugerują zupełnie inną tresc. Zero napięcia, nawet nie przeciętnie, z trudem do końca.

Idealnie nie było. Było słabo. OpiS i okładka sugerują zupełnie inną tresc. Zero napięcia, nawet nie przeciętnie, z trudem do końca.

Bardzo dobra książka ! Czytając tak naprawdę nie chciałam skończyć, żeby nie musieć rozstać się z bohaterami i delektować się nią jak najdłużej. Polecam !

Bardzo dobra książka ! Czytając tak naprawdę nie chciałam skończyć, żeby nie musieć rozstać się z bohaterami i delektować się nią jak najdłużej. Polecam !

Książka przede wszystkim o stracie ukochanej osoby. Ciekawa,różnorodna narracja. Dużo informacji o słoniach (nie wiem czy nie za dużo). Historie słoni stanowią tło działań bohaterów. Zaskakujący zwrot akcji i ciekawe zakończenie. Bardzo podobali mi się Serenity i Virgil- bardzo dobrze wykreowany duet!

Książka przede wszystkim o stracie ukochanej osoby. Ciekawa,różnorodna narracja. Dużo informacji o słoniach (nie wiem czy nie za dużo). Historie słoni stanowią tło działań bohaterów. Zaskakujący zwrot akcji i ciekawe zakończenie. Bardzo podobali mi się Serenity i Virgil- bardzo dobrze wykreowany duet!

Jestem na nie! i naprawdę nie mogę zrozumieć tak wysokiej oceny. Słaba mieszanka thrillera? kryminału? romansu? Razi bardzo słaby warszatat pisarski p. Musso. Dodatkowo irytuje szczegółowe tłumaczanie wszystkiego przez autora, jakby czytelnik absolutnie nie był w stanie sam niczego zrozumieć i zapamiętać.

Nie polubiłam żadnego bohatera, bo też nikt nie daje sie lubić. A już najmniej Emma, która zakochuje sie w facecie, który chciał jej zabić psa ;/ a do drugiego zwraca sie "Karaluszku" ?! Porażka.

Jestem na nie! i naprawdę nie mogę zrozumieć tak wysokiej oceny. Słaba mieszanka thrillera? kryminału? romansu? Razi bardzo słaby warszatat pisarski p. Musso. Dodatkowo irytuje szczegółowe tłumaczanie wszystkiego przez autora, jakby czytelnik absolutnie nie był w stanie sam niczego zrozumieć i zapamiętać.

Nie polubiłam żadnego bohatera, bo też nikt nie daje sie lubić. A...