-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać1
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać1
-
Artykuły10 gorących książkowych premier tego tygodnia. Co warto przeczytać?LubimyCzytać3
-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
Biblioteczka
2015-03
2014-10
2014-10-03
Książka bardzo ciekawa. Podoba mi się koncepcja czarów polegających na materializowaniu słów. Jednak jest w jakiś sposób dziwna. Tak jakby autor pisał ją zbyt długo i bez spójnego planu. Na początku akcja jest bardzo szybka, na koniec czas spowalnia po to żeby przez kilka stron minęło kilka miesięcy. Liczę na to, że kolejne tomy będą bardziej dopracowane bo fabuła jak najbardziej wciąga.
Książka bardzo ciekawa. Podoba mi się koncepcja czarów polegających na materializowaniu słów. Jednak jest w jakiś sposób dziwna. Tak jakby autor pisał ją zbyt długo i bez spójnego planu. Na początku akcja jest bardzo szybka, na koniec czas spowalnia po to żeby przez kilka stron minęło kilka miesięcy. Liczę na to, że kolejne tomy będą bardziej dopracowane bo fabuła jak...
więcej mniej Pokaż mimo to
Nie za bardzo rozumiem zachwyty nad tą książką. Owszem, pomysł na nią jest całkiem ciekawy, sama fabuła też nienajgorsza ale to w jaki sposób jest napisana momentami woła o pomstę do nieba. Autorka zrobiła z większości bohaterów półgłówków. Praktycznie cały czas czytelnik wie co wydarzy się za kilkanaście-kilkadziesiąt stron. Bohaterowie nie potrafią łączyć ze sobą faktów, w momencie kiedy rozwiązują jakąś zagadkę nie uwzględniają najbardziej oczywistego rozwiązania. Czyta się przyjemnie i dość szybko ale nie należy liczyć na jakieś szczególnie duże napięcie. Przeczytam kolejne części pewnie ze względu na to, że jestem ciekaw jak rozwinie się koncepcja. No i może kolejne części będą trochę lepsze.
Nie za bardzo rozumiem zachwyty nad tą książką. Owszem, pomysł na nią jest całkiem ciekawy, sama fabuła też nienajgorsza ale to w jaki sposób jest napisana momentami woła o pomstę do nieba. Autorka zrobiła z większości bohaterów półgłówków. Praktycznie cały czas czytelnik wie co wydarzy się za kilkanaście-kilkadziesiąt stron. Bohaterowie nie potrafią łączyć ze sobą faktów,...
więcej Pokaż mimo to