Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyczekana po "Śniegu widmo"....

Książka ta była niezwykle trudną przeprawą przez koszmar dzieciństwa. Bezsprzecznie trudno było przeczytać mi ją "jednym tchem". Wymagała przerw, na przemyślenia, nie ostudzenie emocji jakie wywoływała. Była swoistego rodzaju lekcją - lekcją ukazującą traumę dziecka, zamkniętego w chorym świecie swoich rodziców, uciekającego przez całe swoje życie. "Filip i hydra" pokazuje nie tylko wydarzenia, które z całą pewnością można nazwać koszmarem, ale chyba co ważniejsze także ich konsekwencje. Pozycja ta dotknęła mnie i zmusiła do tego, żeby szerzej otworzyć oczy i nie bać się okazywania empatii.

Wyczekana po "Śniegu widmo"....

Książka ta była niezwykle trudną przeprawą przez koszmar dzieciństwa. Bezsprzecznie trudno było przeczytać mi ją "jednym tchem". Wymagała przerw, na przemyślenia, nie ostudzenie emocji jakie wywoływała. Była swoistego rodzaju lekcją - lekcją ukazującą traumę dziecka, zamkniętego w chorym świecie swoich rodziców, uciekającego przez całe...

Jak zawsze trzyma w napięciu chociaż miałam wrażenie, że fabuła jest w wielu miejscach mocno naciągana. Nadal jest to książka od której nie można się oderwać. Sam koniec cudo, aż biegnę do księgarni po kolejną część.

Jak zawsze trzyma w napięciu chociaż miałam wrażenie, że fabuła jest w wielu miejscach mocno naciągana. Nadal jest to książka od której nie można się oderwać. Sam koniec cudo, aż biegnę do księgarni po kolejną część.

Takie trochę wszystko i nic.
Niby jest Twardoch, taki jak zawsze, mroczny, trochę śląski,taki....
A z drugiej strony czuje niedosyt, to nie jest to do czego przyzwyczaja w swoich powieściach, to nie jest do końca ten sam klimat, a stwierdzenie z okładki "Wszystko co w pisarstwie Szczepana Twardocha najlepsze" wydaje się być kłamstwem.
Jak to ze zbiorem opowiadań jedne są lepsze drugie gorsze... Nawet nie wiem co o nich napisać. Po prostu się zawiodłam.

Takie trochę wszystko i nic.
Niby jest Twardoch, taki jak zawsze, mroczny, trochę śląski,taki....
A z drugiej strony czuje niedosyt, to nie jest to do czego przyzwyczaja w swoich powieściach, to nie jest do końca ten sam klimat, a stwierdzenie z okładki "Wszystko co w pisarstwie Szczepana Twardocha najlepsze" wydaje się być kłamstwem.
Jak to ze zbiorem opowiadań jedne są...