Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła

Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła

Pamiętaj, że człowiek się zmienia, jednak jego przeszłość nigdy.

Pamiętaj, że człowiek się zmienia, jednak jego przeszłość nigdy.

- Nie umawiam się z nieznajomymi. - oświadczyłam. - Na szczęście ja tak. Przyjadę o piątej.

- Nie umawiam się z nieznajomymi. - oświadczyłam. - Na szczęście ja tak. Przyjadę o piątej.

A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.

A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.

I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc, i poczułeś, jak się czai w dzwięku minut - zło. Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?".

I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc, i poczułeś, jak się czai w dzwięku minut - zło. Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?".

Jeśli kogoś kochasz, możesz znaleźć się w dowolnym miejscu, a i tak będziesz niewiarygodnie szczęśliwa. Jeśli nie kochasz, nie zmieni tego najwspanialsze łoże w najbardziej luksusowym hotelu.

Jeśli kogoś kochasz, możesz znaleźć się w dowolnym miejscu, a i tak będziesz niewiarygodnie szczęśliwa. Jeśli nie kochasz, nie zmieni tego najwspanialsze łoże w najbardziej luksusowym hotelu.

Kocham szarość, mrok i ciemność nocy, lubię być sam, a za najodpowiedniejsze towarzystwo uznaję własne myśli.

Kocham szarość, mrok i ciemność nocy, lubię być sam, a za najodpowiedniejsze towarzystwo uznaję własne myśli.

Od lat jeździłem z Linkiem codziennie do szkoły. Zostaliśmy najlepszymi przyjaciółmi, gdy w autobusie podzielił się ze mną ciastkiem z kremem. Później dowiedziałem się, że ten kawałek spadł mu na podłogę.

Od lat jeździłem z Linkiem codziennie do szkoły. Zostaliśmy najlepszymi przyjaciółmi, gdy w autobusie podzielił się ze mną ciastkiem z kremem. Później dowiedziałem się, że ten kawałek spadł mu na podłogę.

Jak mam o tobie zapomnieć? Jesteś częścią mnie. Żeby cię zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.

Jak mam o tobie zapomnieć? Jesteś częścią mnie. Żeby cię zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.

Jednak gdy otwieram oczy, jestem sama.I juz wiem, że czekałam za długo."

Jednak gdy otwieram oczy, jestem sama.I juz wiem, że czekałam za długo."

Nie walcz z bólem ani hałasem, one są częścią ciebie. Nie odrzucaj ich, odczuwaj ból, oddychaj głęboko, wsłuchuj się w dźwięki, jakie rozbrzmiewają w twoim wnętrzu. Zaakceptuj je i połącz w jedno.

Nie walcz z bólem ani hałasem, one są częścią ciebie. Nie odrzucaj ich, odczuwaj ból, oddychaj głęboko, wsłuchuj się w dźwięki, jakie rozbrzmiewają w twoim wnętrzu. Zaakceptuj je i połącz w jedno.

- Widzisz - odezwał się wesoło i uniósł brew. - Przyznaj. Przysunął się. Jego usta były tak blisko jej, że wręcz czuła, jak się ruszają, gdy mówił. - Co mam przyznać? - Wciąż się droczyła, licząc że to doprowadzi go do takiego szaleństwa, jak on doprowadzał ją. - Przyznaj, że lubisz moje pocałunki. A potem zgódź się ze mną chodzić. Spojrzała mu w oczy i uśmiechnęła się szeroko. - Przyznam, że lubię twoje pocałunki, ale czy ty lubisz moje? - Ponad wszystko. - Zbliżył się jeszcze bardziej. - Zacznij ze mną chodzić. Znów ją pocałował. Najpierw delikatnie, a potem mocniej.

- Widzisz - odezwał się wesoło i uniósł brew. - Przyznaj. Przysunął się. Jego usta były tak blisko jej, że wręcz czuła, jak się ruszają, gdy mówił. - Co mam przyznać? - Wciąż się droczyła, licząc że to doprowadzi go do takiego szaleństwa, jak on doprowadzał ją. - Przyznaj, że lubisz moje pocałunki. A potem zgódź się ze mną chodzić. Spojrzała mu w oczy i uśmiechnęła się szeroko....

Klepnęła go w ramię. - Myślisz, że jesteś aż tak uroczy? Uśmiechnął się szerzej. - Myślę, że lubisz, jak całuję. - Spojrzał na jej usta, na których wciąż czuła ich pocałunek. - Naprawdę? - Zaczęła się droczyć. - Jesteś taki pewny siebie? - Jestem pewny, że już nie jesteś zdenerwowana. A to najważniejsze, prawda? - Przesunął palcem po jej ustach. - Bo naprawdę nie cierpię, kiedy jesteś zdenerwowana.

Klepnęła go w ramię. - Myślisz, że jesteś aż tak uroczy? Uśmiechnął się szerzej. - Myślę, że lubisz, jak całuję. - Spojrzał na jej usta, na których wciąż czuła ich pocałunek. - Naprawdę? - Zaczęła się droczyć. - Jesteś taki pewny siebie? - Jestem pewny, że już nie jesteś zdenerwowana. A to najważniejsze, prawda? - Przesunął palcem po jej ustach. - Bo naprawdę nie cierpię, kiedy...

Kylie spojrzała na Mirandę. - Bo sprawiałaś wrażenie, jakbyś lubiła Perry'ego. - Ale Perry nie sprawia wrażenia, jakby lubił mnie. No owszem, czasem siada ze mną podczas posiłków, ale gdyby mnie naprawdę lubił, to już by mnie chyba pocałował czy coś? - Myślę, że jest po prostu onieśmielony - stwierdziła Kylie. - A ja myślę, że nie ma jaj - dodała Della. - Przestań! - Miranda poczerwieniała. - Co? - zapytała Della. - Przestań mówić o jego genitaliach. To takie ordynarne i mi się nie podoba. Della uśmiechnęła się się od ucha do ucha. - U la la, ktoś lubi Perry'ego tak bardzo, że aż nie pozwala obrażać jego klejnotów.

Kylie spojrzała na Mirandę. - Bo sprawiałaś wrażenie, jakbyś lubiła Perry'ego. - Ale Perry nie sprawia wrażenia, jakby lubił mnie. No owszem, czasem siada ze mną podczas posiłków, ale gdyby mnie naprawdę lubił, to już by mnie chyba pocałował czy coś? - Myślę, że jest po prostu onieśmielony - stwierdziła Kylie. - A ja myślę, że nie ma jaj - dodała Della. - Przestań! - Miranda po...