rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

Książka napisana jest w sposób prosty i zrozumiały dla najmłodszego czytelnika. Główny bohater, Jan Miniat, wyrusza w swoją pierwszą prawdziwą podróż i zabiera czytelników ze sobą. Poznajemy świat z perspektywy dziecka, dla którego nie wszystko jest proste i oczywiste. Dzięki wrodzonej ciekawości świata i pomysłowości nasz młody bohater każdego dnia przeżywa przygody i perypetie godne prawdziwego podróżnika, którym tak bardzo pragnie w przyszłości zostać.

Opowieść ukazuje obraz niezwykłej przyjaźni zbudowanej na wzajemnym zaufaniu i wsparciu między dzieckiem i dorosłą kobietą. Przyjaźnią, z której obydwie strony czerpią wiele radości i nauki. Wakacje pod Blaszanym Człowieczkiem to mądra, pełna ciepła i przygód historia Jasia i literatki, ukazująca w sposób nieskrępowany i wyrazisty przeżycia, doświadczenia, jakie możemy pozyskać, zaprzyjaźniając się z kimś całkowicie różnym od nas samych.

Książka napisana jest w sposób prosty i zrozumiały dla najmłodszego czytelnika. Główny bohater, Jan Miniat, wyrusza w swoją pierwszą prawdziwą podróż i zabiera czytelników ze sobą. Poznajemy świat z perspektywy dziecka, dla którego nie wszystko jest proste i oczywiste. Dzięki wrodzonej ciekawości świata i pomysłowości nasz młody bohater każdego dnia przeżywa przygody i...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Książka Przed i po została wydana w lutym 1980 roku, na kilka miesięcy przed śmiercią autorki. Stanowi pewnego rodzaju zbiór przemyśleń, refleksji nad upływającym czasem i doświadczeniami życiowymi. Przedstawia światopogląd oraz kontemplację nad sensem ludzkiej egzystencji, własnymi przeżyciami, konsekwencjami podejmowanych decyzji na przestrzeni wielu burzliwych lat pracowitego i niełatwego życia. Czytając opowiadania zawarte w utworze nie trudno odnieść wrażenie, że jest to książka przeznaczona dla czytelnika dojrzałego i świadomego. Mimo prawdziwości tego stwierdzenia opowiadania poruszają tematykę niezwykle ważną dla czytelników młodszych. Traktują o sprawach dzieci i młodzieży z perspektywy osoby dorosłej. Autorka podejmuje kwestie związane z trudami dorastania, zwracając się do tych, którzy odpowiedzialni są za wychowanie i dalsze losy młodego pokolenia.

Istotnym elementem utworu są autorefleksje. Pisarka, wracając myślami do chwil przełomowych w swoim życiu, zastanawia się nad słusznością niektórych decyzji. Wspomina sytuacje bez wyjścia i pomoc ofiarowaną od obcych ludzi. Od zawsze lubiła słuchać, a ludzie instynktownie pragnęli być przez nią wysłuchani. Wrażliwość na krzywdę ludzką,
a w szczególności na krzywdę dzieci, pozwoliła jej stać się opoką dla wszystkich, którzy potrzebowali jej wsparcia.

Książka kończy się Odą do starości, w której autorka rozpatruje różne aspekty jesieni życia. Próbuje określić czym jest ona dokładnie i z czym się wiąże. Z namysłem i zadumą przedstawia wnioski swoich rozważań, zapraszając czytelnika do osobistych przemyśleń
i refleksji. Zauważa jej pozytywne aspekty: „Ma jednak starość i swoje dobre strony: na przykład widzenie spraw współczesnych z perspektywy wielu przeżytych lat i możność konfrontacji”30. Myśl ta stanowi adekwatne podsumowanie tego, co Zofia Lorentz starała się przekazać czytelnikowi podczas pisania Przed i po, które jest „…nie jako kompendium refleksji nad sensem egzystencji ludzkiej, nad przemijającymi i wieczystymi wartościami życia, nad humanistycznymi wartościami późnej starości”31.

Książka Przed i po została wydana w lutym 1980 roku, na kilka miesięcy przed śmiercią autorki. Stanowi pewnego rodzaju zbiór przemyśleń, refleksji nad upływającym czasem i doświadczeniami życiowymi. Przedstawia światopogląd oraz kontemplację nad sensem ludzkiej egzystencji, własnymi przeżyciami, konsekwencjami podejmowanych decyzji na przestrzeni wielu burzliwych lat...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Opowiadania, zawarte w zbiorze Końce w wodę, stanowią powrót autorki do wspomnień wojennych. Wydawać by się mogło, że kilkanaście lat po okrutnych wydarzeniach, człowiek o nich zapomni lub chociaż gdzieś skrycie, w głębi siebie pogodzi. Jednak one wracają. Wracają w najmniej spodziewanych momentach – wywołane grą świateł, ulotnymi zapachami i dźwiękami. Współczesny kot może stać się kotem ze szpitala polowego, a zwykły podnóżek może być tym podnóżkiem, na którym w ciemnym korytarzu, pozbawiona światła – promyka nadziei, wśród konających i przerażonych pacjentów czuwała Zofia Lorentz, pełniąc obowiązki siostry honorowej. Tak nie wiele trzeba, by znów się tam znaleźć. Powrotowi do teraźniejszości towarzyszy zawsze skrępowanie i niepewność. Poczucie popełnienia jakiegoś faux-pas. Niektórzy jednak skomentowaliby tylko taką reminiscencje słowami: „No cóż, dziś te wojenne wspomnienia to już tylko przelewanie z pustego w próżne”.

Wojna nie jest kolorowym obrazkiem, jest tragedią człowieka i społeczeństwa. Dramatem najwyższej rangi. Człowiek może wyjść z niej cało, jednak ona z człowieka nigdy nie wyjdzie. Pozostawi po sobie czarny ślad na duszy, wyostrzone zmysły i instynkty. Wyuczone z konieczności umiejętności pozostaną gotowe do szybkiego odświeżenia. Mimo upływu lat, kolejnych przeżyć, tysięcy zwiedzonych miejsc, obrazy wojennej makabry nie zostaną zatarte.

Zbiór prozy Końce w wodę dotyka bardzo istotnych, wręcz palących problemów dzieci, młodzieży, osób dopiero co rozpoczynających samodzielne życie, które nie są jeszcze ludźmi dorosłymi, ale nie należą też już do nastolatków. Szczegółowa analiza różnorodności zachowania, opisana w sposób zrozumiały, przystępny, ale niezwykle przejmujący
i emocjonalny, porusza czytelnika do głębi. W sposób nieskrepowany i bez zawiłości ukazuje źródła zmagań, napięć, nieporozumień i konfliktów między młodzieżą, a dorosłymi. Problemy, o których opowiada Zofia Lorentz w książce z roku 1968, pozostały wciąż aktualne
i w większości nadal oczekują na rozwiązanie.

Opowiadania, zawarte w zbiorze Końce w wodę, stanowią powrót autorki do wspomnień wojennych. Wydawać by się mogło, że kilkanaście lat po okrutnych wydarzeniach, człowiek o nich zapomni lub chociaż gdzieś skrycie, w głębi siebie pogodzi. Jednak one wracają. Wracają w najmniej spodziewanych momentach – wywołane grą świateł, ulotnymi zapachami i dźwiękami. Współczesny kot...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Kolejna, tym razem czwarta już część serii Gra o Tron. W Siedmiu Królestwach robi się coraz goręcej. Główni bohaterzy spotkają zadania, przez które zginą,ale też przez które będą się śmiali. Intryga goni intrygę i już nikomu nie można ufać. Największym plusem tej powieści są opisy, które przenoszą nas w inny świat. Pan Martin musi mieć nie lada wyobraźnię, że sam jeszcze nie pogubił się w tych wszystkich tajemnicach, gierkach i układzikach. Jedyne co mogę stwierdzić z całym przekonaniem to to,że nie jest to seria dla ludzi o słabych nerwach. Ta część, wręcz obfituje w makabryczne zgony w najmniej oczekiwanych momentach. Szczerze polecam.:)

Kolejna, tym razem czwarta już część serii Gra o Tron. W Siedmiu Królestwach robi się coraz goręcej. Główni bohaterzy spotkają zadania, przez które zginą,ale też przez które będą się śmiali. Intryga goni intrygę i już nikomu nie można ufać. Największym plusem tej powieści są opisy, które przenoszą nas w inny świat. Pan Martin musi mieć nie lada wyobraźnię, że sam jeszcze...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Powieść jest naprawdę wspaniała. Pan Martin cały czas trzyma poziom, a nawet ustawia poprzeczkę wyżej z każdym tomem. Genialne opisy, ciekawe dialogi i wartka akcja sprawiają,że nie możemy oderwać się od tej historii. Jako tako chronologia wydarzeń została zachowana, co nie przeszkadza nam aż tak bardzo, bo każdy rozdział jest opatrzony imieniem bohatera, którego losy poznamy. Książka jest dosyć gruba, co nie kiedy może deprymować mniej wytrwałego czytelnika, ale dzięki temu starcza na dłużnej. Autor doskonale umie wywołać w nas ciekawość i porzucić dany wątek. Naprawdę polecam.:)

Powieść jest naprawdę wspaniała. Pan Martin cały czas trzyma poziom, a nawet ustawia poprzeczkę wyżej z każdym tomem. Genialne opisy, ciekawe dialogi i wartka akcja sprawiają,że nie możemy oderwać się od tej historii. Jako tako chronologia wydarzeń została zachowana, co nie przeszkadza nam aż tak bardzo, bo każdy rozdział jest opatrzony imieniem bohatera, którego losy...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Długo zwlekłam z zamiarem przeczytania tej książki. Po części dla tego,że miałam ciekawsze pozycje, ale też dlatego iż cała seria mnie nie powaliła. Wybrana to ostatnia część przygód Chloe King. Jest na pewno wielkim zaskoczeniem. Na końcu nie ma jakiejś spektakularnej walki, której moglibyśmy się spodziewać. Autorka pokazuje nam za to,że nie wszystkie problemy trzeba rozwiązywać siłą. Co się tyczy akcji na przestrzeni całej historii, mogę z czystym sumieniem powiedzieć,że była bardzo dobra, w odpowiednich momentach zwalniała i przyspieszała. Podoba mi się to,że główna bohaterka zawsze bierze sprawy w swoje ręce, nawet jeśli czuje się zagubiona. Całą serie oceniam jako ciekawą i warta przeczytania, jest miłą odskocznią. Polecam.:)

Długo zwlekłam z zamiarem przeczytania tej książki. Po części dla tego,że miałam ciekawsze pozycje, ale też dlatego iż cała seria mnie nie powaliła. Wybrana to ostatnia część przygód Chloe King. Jest na pewno wielkim zaskoczeniem. Na końcu nie ma jakiejś spektakularnej walki, której moglibyśmy się spodziewać. Autorka pokazuje nam za to,że nie wszystkie problemy trzeba...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Czekałam na nią z niecierpliwością. Zaciekawiła mnie i wciągnęła ponownie w świat Illei. Główna bohaterka niejednokrotnie sprawiała,że miałam ochotę rzucić książką o ścianę,jednak ciekawość zawsze zwyciężała. Hmmm nasi poprzedni główni bohaterowie nie wyglądają do końca tak jak ich sobie wyobrażałam to samo tyczy się innych postaci w tej części już dorosłych i grających "role epizodyczne". Ale cóż,reasumując książka podobała mi się i to bardzo jednak nie zawsze rozumiałam obawy Eadlyn. Niektóre postacie takie jak Henri czy Kile podbili moje serce. Koniec jest wstrząsający i naprawdę niespodziewany. Z niecierpliwością czekam na kolejną część. Polecam.:)

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Czekałam na nią z niecierpliwością. Zaciekawiła mnie i wciągnęła ponownie w świat Illei. Główna bohaterka niejednokrotnie sprawiała,że miałam ochotę rzucić książką o ścianę,jednak ciekawość zawsze zwyciężała. Hmmm nasi poprzedni główni bohaterowie nie wyglądają do końca tak jak ich sobie wyobrażałam to samo tyczy się innych postaci w...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Odwet to już niestety ostatnia część trylogii Najmroczniejsze moce. Czuję się w pełni zadowolona po przeczytaniu tej książki. Choć niedosyt pozostał. Akcja posuwa się szybko naprzód i niezmiernie wciąga czytelnika w wydarzenia. Ciekawa fabuła i wspaniale wykreowane postacie sprawiają, że wręcz nie można oderwać się od tej powieści. Dialogi, które prowadzą między sobą bohaterowie są autentycznie śmieszne i życiowe. Plusem jest mniej tandetnych młodzieżowych powiedzonek. Koniec jakby nie patrzeć szczęśliwy, jednak pozostawia wiele pytań. Naprawdę wspaniała trylogia. Śledząc ją od początku widzieliśmy jak w miarę upływu czasu nasi bohaterowie dorastają, a historia rozwija się. Z całego serca polecam.:)

Odwet to już niestety ostatnia część trylogii Najmroczniejsze moce. Czuję się w pełni zadowolona po przeczytaniu tej książki. Choć niedosyt pozostał. Akcja posuwa się szybko naprzód i niezmiernie wciąga czytelnika w wydarzenia. Ciekawa fabuła i wspaniale wykreowane postacie sprawiają, że wręcz nie można oderwać się od tej powieści. Dialogi, które prowadzą między sobą...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Kiedy skończyłam czytać pierwszy tom, z niecierpliwością zabrałam się za kontynuacje. Podoba mi się to,że nie ma takiego jak w większości książek przypominania zdarzeń z ostatniej cześć. Cała opowieść rusza szybko i sprawnie do przodu. Znajdziemy tu parę zwrotów akcji, chociaż niektóre zdarzenia będą przewidywalne. Już definitywnie dowiadujemy się, które postacie należą do tych złych, a które są naszymi przyjaciółmi. Główni bohaterowie bardziej doświadczeni i zdani na siebie wydorośleli. Jednak nadal irytuje mnie za duża liczba bezsensownych zwrotów używanych przez nastolatki. Powieść jest bardzo ciekawa i na pewno warta przeczytania.Polecam.:)

Kiedy skończyłam czytać pierwszy tom, z niecierpliwością zabrałam się za kontynuacje. Podoba mi się to,że nie ma takiego jak w większości książek przypominania zdarzeń z ostatniej cześć. Cała opowieść rusza szybko i sprawnie do przodu. Znajdziemy tu parę zwrotów akcji, chociaż niektóre zdarzenia będą przewidywalne. Już definitywnie dowiadujemy się, które postacie należą do...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Zagubieni w czasie to szósty tom serii Błękitnokrwiści. Zacznę chyba od plusów, krótkie rozdziały, które dają poczucie szybkiego czytania. Powieść podzielona jest na trzy historie miłosne. Najbardziej podobał mi się wątek Mimi i Oliwera,którzy ruszają na poszukiwania Martina. Z początku irytowała mnie historia Alleagry, jednak z czasem akcja się ruszyła i zaciekawiła mnie. Co się tyczy Schuyler i Jacka są mi obojętni. Minusy to tytuły rozdziałów, które nic czytelnikowi nie mówią. Denerwuje mnie też to,że wszyscy nagle chcą zrywać więź. Nie wiem stało się to modne czy co? Powieść może nie jest zachwycająca, ale warta przeczytania. Polecam.:)

Zagubieni w czasie to szósty tom serii Błękitnokrwiści. Zacznę chyba od plusów, krótkie rozdziały, które dają poczucie szybkiego czytania. Powieść podzielona jest na trzy historie miłosne. Najbardziej podobał mi się wątek Mimi i Oliwera,którzy ruszają na poszukiwania Martina. Z początku irytowała mnie historia Alleagry, jednak z czasem akcja się ruszyła i zaciekawiła mnie....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Czwarty tom z serii Błękitnokrwiści. Jak dla mnie najlepszy. Akcja dzieli się i jest opowiadana przez trzy bohaterki, co mi się podoba. Historia Schuyler jest ciekawa i pełna zwrotów akcji, chociaż denerwuje mnie to,że jej decyzje są tak zmienne. Opowieści Mimi zachwyciły mnie i sprawiły,że polubiłam tę bohaterkę. Pokazuje wszystkie wydarzenia ze swojej perspektywy, a przebywa na wyprawie wraz z venatorami. Za to przerywniki z Bliss z początku mnie nudziły, później jednak nabrały sensu. Cała fabuła tej części jest ciekawa i wciągająca, choć czasem niezmiernie wkurzająca i irytująca. Jeśli chodzi zaś o wątki romantyczne to ich nie zabraknie, choć mogą niektórych rozczarować. Jednak ciekawa akcja i wydarzenia wynagradzają wszystko. Polecam.:)

Czwarty tom z serii Błękitnokrwiści. Jak dla mnie najlepszy. Akcja dzieli się i jest opowiadana przez trzy bohaterki, co mi się podoba. Historia Schuyler jest ciekawa i pełna zwrotów akcji, chociaż denerwuje mnie to,że jej decyzje są tak zmienne. Opowieści Mimi zachwyciły mnie i sprawiły,że polubiłam tę bohaterkę. Pokazuje wszystkie wydarzenia ze swojej perspektywy, a...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Ciekawa książka, która łączy elementy zupełnie fantastyczne z prawdziwą historią. Powieść jest specyficzna i oryginalna, co czyni ją nieprzeciętną i wartą przeczytania. Akcja rozwija się stopniowo nabierając tempa. Kończąc książkę dowiadujemy się, iż minęły tylko dwa dni dla naszych bohaterów. Głównymi bohaterami są brat i siostra, którzy przez przypadek zostają wplątani w tajemniczą historię Alchemika Flamela, jego żony i Doktora Dee. Autor wzorując się na historii stworzył fenomenalną książkę fantastyczną. Polecam:)

Ciekawa książka, która łączy elementy zupełnie fantastyczne z prawdziwą historią. Powieść jest specyficzna i oryginalna, co czyni ją nieprzeciętną i wartą przeczytania. Akcja rozwija się stopniowo nabierając tempa. Kończąc książkę dowiadujemy się, iż minęły tylko dwa dni dla naszych bohaterów. Głównymi bohaterami są brat i siostra, którzy przez przypadek zostają wplątani w...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Trzeci tom serii Błękitnokrwiści. Nie zabraknie nam tu zwrotów akcji ani tajemnic. Ciekawa historia dziewczyny imieniem Schuyler, którą poznaliśmy w pierwszym tomie po woli zmienia się w krwawą grę. Nikt ani nic nie jest tym czym się wydaję. Ta część jest lepsza od poprzedniej, choć jak dla mnie jeszcze czegoś jej brakuje. Akcja toczy się w dobrym tępię, a fabuła nie zawęża się tylko do jednego wątku. Autorka jednak lubi zadawać nam ból i zabija dwóch lubianych przeze mnie bohaterów. Jakich? Musicie dowiedzieć się sami. Polecam.:)

Trzeci tom serii Błękitnokrwiści. Nie zabraknie nam tu zwrotów akcji ani tajemnic. Ciekawa historia dziewczyny imieniem Schuyler, którą poznaliśmy w pierwszym tomie po woli zmienia się w krwawą grę. Nikt ani nic nie jest tym czym się wydaję. Ta część jest lepsza od poprzedniej, choć jak dla mnie jeszcze czegoś jej brakuje. Akcja toczy się w dobrym tępię, a fabuła nie zawęża...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Książka mnie zaskoczyła. Pierwsza część nie była zachwycająca ani powalająca, więc nie spodziewałam się czegoś ekstra. Jednak Maskarada jest lepsza choć nie idealna. Powieść często skupia się na nieważnych szczegółach takich jak opisy drogich ubrań czy miejsc. Wydarzenia są bardzo ciekawe, pojawia się kilka nowych wątków i tajemnic. Akcja szybko posuwa się na przód, brakuje mi jednak dokładniejszych opisów postaci. Nie podoba mi się też to,że narracja przeskakuje od jednego bohatera do drugiego jest jednak zauważalna poprawa w tym względzie. Myślę,że warto przeczytać tą książkę. Polecam.:)

Książka mnie zaskoczyła. Pierwsza część nie była zachwycająca ani powalająca, więc nie spodziewałam się czegoś ekstra. Jednak Maskarada jest lepsza choć nie idealna. Powieść często skupia się na nieważnych szczegółach takich jak opisy drogich ubrań czy miejsc. Wydarzenia są bardzo ciekawe, pojawia się kilka nowych wątków i tajemnic. Akcja szybko posuwa się na przód, brakuje...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Wiele osób zachęcało mnie do przeczytania tej książki. Słyszałam wiele dobrych opinii. Jednak muszę powiedzieć,że powieść mnie nie zachwyciła. Zaciekawić owszem zaciekawiła, ale nie wciągnęła do swojego świata. Narracja jest trzecioosobowa i ciężko się połapać o którym bohaterze jest w danym momencie mowa. Akcja mknie do przodu jak Pędolino, dla mnie za szybko. W jednej chwili drążymy jakiś wątek, w następnej jest całkowita zmiana tematu. Historia jest jednak ciekawa i zaskakująca, choć dość niefortunnie opisana. Mysię,że warto zapoznać się z tą książką.:)

Wiele osób zachęcało mnie do przeczytania tej książki. Słyszałam wiele dobrych opinii. Jednak muszę powiedzieć,że powieść mnie nie zachwyciła. Zaciekawić owszem zaciekawiła, ale nie wciągnęła do swojego świata. Narracja jest trzecioosobowa i ciężko się połapać o którym bohaterze jest w danym momencie mowa. Akcja mknie do przodu jak Pędolino, dla mnie za szybko. W jednej...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Jest to na pewno ciekawa i zachwycająca powieść. Nie umniejsza to jednak tego iż jest przerażająca. Pełna intryg, zdrad i zabójstw kontynuacja Gry o Tron. Książka choć dosyć gruba niezmiernie wciągająca. Narracja tak jak w poprzedniej części prowadzona jest przez kilku różnych bohaterów, dzięki czemu wiemy co dzieje się w różnych miejscach królestwie w tym samym czasie. Powieść nie jest dla ludzi o słabych nerwach i żołądkach. Autor nie oszczędza nam mocnych wrażeń i nerwów. Polecam.:)

Jest to na pewno ciekawa i zachwycająca powieść. Nie umniejsza to jednak tego iż jest przerażająca. Pełna intryg, zdrad i zabójstw kontynuacja Gry o Tron. Książka choć dosyć gruba niezmiernie wciągająca. Narracja tak jak w poprzedniej części prowadzona jest przez kilku różnych bohaterów, dzięki czemu wiemy co dzieje się w różnych miejscach królestwie w tym samym czasie....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Fantastyczna książka. Serce w płomieniach to kolejny tom serii Richelle Mead opowiadającej o alchemikach. Historia zapiera dech w piersiach. Jest w niej dużo akcji i niebezpieczeństw. Główna bohaterka żyje na krawędzi spotykając się z wampirem, do tego przyjeżdża jej młodsza siostra, która uważnie śledzi każdy jej ruch.Bardzo lubię Kroniki Krwi i szczerze rekomenduję tą serię fanom Akademii Wampirów.Za duży plus uważam też to,że narracja prowadzona jest przez Sydney i Adriana. Zakończenie jednak wstrząsa czytelnikiem. Polecam.:)

Fantastyczna książka. Serce w płomieniach to kolejny tom serii Richelle Mead opowiadającej o alchemikach. Historia zapiera dech w piersiach. Jest w niej dużo akcji i niebezpieczeństw. Główna bohaterka żyje na krawędzi spotykając się z wampirem, do tego przyjeżdża jej młodsza siostra, która uważnie śledzi każdy jej ruch.Bardzo lubię Kroniki Krwi i szczerze rekomenduję tą...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Ciekawa książka. Podoba mi się historia i sposób w jaki jest opowiedziana. Chociaż nie wątpliwie wolę serie Dary Anioła. Głowna bohaterka ma w sobie coś co interesuje czytelnika, jest bardzo charyzmatyczną postacią. Autorka pokazuje nam,że wśród Nocnych Łowców niejednokrotnie zdarzały się wielkie historie miłosne. Niezwykle ciekawe są również wątki poboczne. Akcja mknie szybko do przodu przymuszając czytelnika do myślenia nad faktami i łączenia ich. Warto przeczytać. Polecam.:)

Ciekawa książka. Podoba mi się historia i sposób w jaki jest opowiedziana. Chociaż nie wątpliwie wolę serie Dary Anioła. Głowna bohaterka ma w sobie coś co interesuje czytelnika, jest bardzo charyzmatyczną postacią. Autorka pokazuje nam,że wśród Nocnych Łowców niejednokrotnie zdarzały się wielkie historie miłosne. Niezwykle ciekawe są również wątki poboczne. Akcja mknie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Książka na poziomie, dotrzymuje kroku swojej poprzedniczce. Emocje wciąż nas nie opuszczają i niczego nie możemy być pewni.Zakończenie bardzo fajne i ujmujące. W tej części główna bohaterka nagina swoje granice i zaskakuje nas. Akcja ma dobre tempo, a fabuła nas nie zanudza. Ciekawie opowiedziana historia z równie ciekawym zakończeniem. Warto przeczytać. Polecam.:)

Książka na poziomie, dotrzymuje kroku swojej poprzedniczce. Emocje wciąż nas nie opuszczają i niczego nie możemy być pewni.Zakończenie bardzo fajne i ujmujące. W tej części główna bohaterka nagina swoje granice i zaskakuje nas. Akcja ma dobre tempo, a fabuła nas nie zanudza. Ciekawie opowiedziana historia z równie ciekawym zakończeniem. Warto przeczytać. Polecam.:)

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Trzecia i ostatnia cześć cyklu Igrzyska Śmierci. Według mnie jest dobrym zakończeniem całej historii. Autorka pokazuje nam jak trwałe albo ulotne są wspomnienia, przyjaźń albo ból i cierpienie. Główna bohaterka kończy to co zaczęła jednak za straszną cenę. Akcja toczy się bardzo szybko, a fabula porywa czytelnika. Historia opowiedziana jest bardzo ciekawie, choć zakończenie może niektórych rozczarować. Polecam.:)

Trzecia i ostatnia cześć cyklu Igrzyska Śmierci. Według mnie jest dobrym zakończeniem całej historii. Autorka pokazuje nam jak trwałe albo ulotne są wspomnienia, przyjaźń albo ból i cierpienie. Główna bohaterka kończy to co zaczęła jednak za straszną cenę. Akcja toczy się bardzo szybko, a fabula porywa czytelnika. Historia opowiedziana jest bardzo ciekawie, choć zakończenie...

więcej Pokaż mimo to