Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała. Słowo "przeczytałam" będzie w przypadku tej książki bardzo niepoprawne. Raczej "pożarłam". Albo "pochłonęłam".

Wspaniała. Słowo "przeczytałam" będzie w przypadku tej książki bardzo niepoprawne. Raczej "pożarłam". Albo "pochłonęłam".

Po "Prawdodziejce" nie miałam może palącej wnętrze potrzeby przeczytania kolejnej części, ale postanowiłam, że z pewnością to zrobię. Spodobał mi się język autorki i byłam ciekawa jak potoczy się dalej fabuła. Ale to co zaserwowała Susan Dennard... Totalnie się tego nie spodziewałam!
Nie było momentu żebym się nudziła podczas czytania "Wiatrodzieja". Postacie, które nie przypadły mi do gustu w pierwszej części, zdecydowanie polubiłam w drugiej. Nie pominęłam żadnego fragmentu, każdy był ciekawy. Zawsze jakoś tak ciężko mi się przyzwyczaić, gdy każdy rozdział opisuje zmagania innej osoby. W "Prawdodziejce" miałam trochę z tym problem - tutaj nie. Ani razu, od samego początku.
Jest to naprawdę dobra kontynuacja sagi i nie mogę się doczekać aż znowu będę miała przyjemność zagłębić się w świecie wykreowanym przez panią Dennard. Mam nadzieję, że nastąpi to jak najszybciej!

Po "Prawdodziejce" nie miałam może palącej wnętrze potrzeby przeczytania kolejnej części, ale postanowiłam, że z pewnością to zrobię. Spodobał mi się język autorki i byłam ciekawa jak potoczy się dalej fabuła. Ale to co zaserwowała Susan Dennard... Totalnie się tego nie spodziewałam!
Nie było momentu żebym się nudziła podczas czytania "Wiatrodzieja". Postacie, które nie...

Bardzo poruszająca książka, ukazująca, jak ludzie potrafią być okrutni i bez serca. Haniebne czyny, które postacie ubierają w piękne słowa, takie jak "miłosierdzie", wstrząsają do głębi. A odrażający staje się fakt, że nie jest to tylko wyobraźnia autorki, że takie licytacje i targi niewolników naprawdę miały miejsce.
Uważam, że warto przeczytać tę książkę. Łatka "lektura" odstrasza, ale "Miłosierdzie gminy" daje do myślenia i zostaje w pamięci.

Bardzo poruszająca książka, ukazująca, jak ludzie potrafią być okrutni i bez serca. Haniebne czyny, które postacie ubierają w piękne słowa, takie jak "miłosierdzie", wstrząsają do głębi. A odrażający staje się fakt, że nie jest to tylko wyobraźnia autorki, że takie licytacje i targi niewolników naprawdę miały miejsce.
Uważam, że warto przeczytać tę książkę. Łatka...

Mówiąc szczerze drugi tom nie wciągnął mnie tak bardzo, jak pierwsza część. Właśnie dlatego obawiałam się "Po Zmierzchu". Nie wiedziałam, co ze sobą przyniesie, ale naprawdę bardzo cieszę się, że nie zrezygnowałam z przeczytania finału Mrocznych Umysłów. Okazało się, że to najlepsza część tej trylogii.
Ten tom wycisnął ze mnie naprawdę wiele uczuć. Ostatnie kilkadziesiąt stron przeczytałam, jak we śnie. Im bliżej było końca, tym bardziej ściskało mnie serce i nie mogłam uwierzyć, że to już koniec.
Bardzo dobre zakończenie losów Ruby i reszty dzieciaków, wreszcie zjednoczenie się z rodziną, mimo wszystko piękne zakończenie wątku Clancy'ego. I tylko serce mnie ściska na myśl o tym, że nie wszyscy dotrwali, aby ujrzeć, jak ten koszmar, który trwał przez tyle lat, wreszcie się kończy.

The Darkest Minds... Never Fade... In the Afterlight

Mówiąc szczerze drugi tom nie wciągnął mnie tak bardzo, jak pierwsza część. Właśnie dlatego obawiałam się "Po Zmierzchu". Nie wiedziałam, co ze sobą przyniesie, ale naprawdę bardzo cieszę się, że nie zrezygnowałam z przeczytania finału Mrocznych Umysłów. Okazało się, że to najlepsza część tej trylogii.
Ten tom wycisnął ze mnie naprawdę wiele uczuć. Ostatnie kilkadziesiąt...

Powróciłam do czytania książek po baaardzo długim czasie i szukałam czegoś co mnie całkowicie wciągnie, porwie, wessie, złapie swoimi szponami i za wszelką cenę nie wypuści.
I wiecie co? Udało mi się.
Angelfall było ucieleśnieniem moich wszystkich oczekiwań.
Jest to kawał naprawdę bardzo dobrej, niesamowicie wciągającej powieści. Ani razu podczas jej czytania nie spojrzałam na ilość przeczytanych stron; chyba z obawy, że jak spojrzę, książka zaraz się skończy. Nie było momentu żebym się nudziła. Nie miałam wrażenia, że jest rozwlekana na siłę jakby autorowi płacono od każdego napisanego słowa.
Bardzo ciekawa fabuła no i wątek romantyczny dla którego mówię sto razy tak! Wszystko dzieje się powoli, naturalnie, nie ma się wrażenia, że oboje poznali się zaledwie wczoraj a dziś pałają do siebie wielką, niekończącą się miłością. Cudowna Penryn, która całkowicie mnie kupiła, zabawna, nie było momentu żeby mnie irytowała przez całą trylogię, co bardzo rzadko się zdarza. :D
Ach, no i wspaniali Dee-Dum! Za każdym razem, gdy pojawia się któryś z nich (podczas całej trylogii), przed oczami mam twarz Freda i George'a z Harry'ego Pottera. :D
Naprawdę z całego serca polecam tę serię... Ale ostrzegam! Najlepiej jest się wziąć za nią, gdy ma się możliwość zarwania całej nocki albo poświęcenia dla niej całego dnia. Trudno jest się potem skupić na czymś innym niż Penryn, Raffe i jak się to wszystko potoczy.

PS. Ale zaaazdroszczę wszystkim tym, którzy mają do przeczytania tę trylogię jeszcze przed sobą. ♥

Powróciłam do czytania książek po baaardzo długim czasie i szukałam czegoś co mnie całkowicie wciągnie, porwie, wessie, złapie swoimi szponami i za wszelką cenę nie wypuści.
I wiecie co? Udało mi się.
Angelfall było ucieleśnieniem moich wszystkich oczekiwań.
Jest to kawał naprawdę bardzo dobrej, niesamowicie wciągającej powieści. Ani razu podczas jej czytania nie...

Miałam trochę mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Została bardzo dobrze napisana, świetnie wykreowani bohaterzy, pomysł z papierowymi miastami... Ale czegoś mi jednak w niej brakowało i w pewnym momencie zaczęła być trochę monotonna. Mimo to jednak ją polecam, a nuż komuś spodoba się bardziej niż mnie.

Miałam trochę mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Została bardzo dobrze napisana, świetnie wykreowani bohaterzy, pomysł z papierowymi miastami... Ale czegoś mi jednak w niej brakowało i w pewnym momencie zaczęła być trochę monotonna. Mimo to jednak ją polecam, a nuż komuś spodoba się bardziej niż mnie.

Gdyby zliczyć łzy, które wylałam podczas czytania tej książki, powstałby mały potop. ;) Książka została świetnie napisana, a motyw choroby został w niej zawarty w bardzo oryginalny sposób. Znalazłam w niej wiele, naprawdę pięknych i inspirujących cytatów, ale ten, który głęboko zapadł mi w pamięć to: "W języku angielskim istnieje słowo orphan, które oznacza sierotę. Jest słowo widow, czyli wdowa. Brak w nim jednak określenia rodzica, który stracił dziecko."
Co tu dużo mówić: Jodie Picoult całkowicie oczarowała mnie tą książką, chylę przed nią czoła.

Gdyby zliczyć łzy, które wylałam podczas czytania tej książki, powstałby mały potop. ;) Książka została świetnie napisana, a motyw choroby został w niej zawarty w bardzo oryginalny sposób. Znalazłam w niej wiele, naprawdę pięknych i inspirujących cytatów, ale ten, który głęboko zapadł mi w pamięć to: "W języku angielskim istnieje słowo orphan, które oznacza sierotę. Jest...

Kiedy pomyślę o tej książce na usta ciśnie mi się tylko jedno słowo: piękna.

Kiedy pomyślę o tej książce na usta ciśnie mi się tylko jedno słowo: piękna.

Sceny Gilberta podczas podróży pociągiem - mistrzostwo! :D

Sceny Gilberta podczas podróży pociągiem - mistrzostwo! :D

Powiem szczerze, nie lubię historii, ale czytając tą książkę zapamiętałam bardzo wiele faktów, które normalnie wyleciałyby mi z głowy! Naprawdę, coś cudownego. :D Poza tym podoba mi się, że Pani Gregory opisywała wydarzenia raz w trzeciej osobie, raz w pierwszej. Właśnie to pozwoliło mi w pełni wczuć się w sytuację Katarzyny Aragońskiej, poznać jej uczucia i myśli. Co tu dłużej pisać... książka genialna. Polecam!

Powiem szczerze, nie lubię historii, ale czytając tą książkę zapamiętałam bardzo wiele faktów, które normalnie wyleciałyby mi z głowy! Naprawdę, coś cudownego. :D Poza tym podoba mi się, że Pani Gregory opisywała wydarzenia raz w trzeciej osobie, raz w pierwszej. Właśnie to pozwoliło mi w pełni wczuć się w sytuację Katarzyny Aragońskiej, poznać jej uczucia i myśli. Co tu...

Świetny, trzymający w napięciu thriller. Troszkę przewidywalny, ale napisany tak lekkim i płynnym językiem, że nawet mi to nie przeszkadzało. Poza tym fabuła naprawdę wciągająca. Polecam.

Świetny, trzymający w napięciu thriller. Troszkę przewidywalny, ale napisany tak lekkim i płynnym językiem, że nawet mi to nie przeszkadzało. Poza tym fabuła naprawdę wciągająca. Polecam.

Świetnie napisana książka. Wciąga od samego początku. Lekki styl, interesująca fabuła no i postacie, które od razu przypadają do gustu (Lana! Lana w szczególności!).

Świetnie napisana książka. Wciąga od samego początku. Lekki styl, interesująca fabuła no i postacie, które od razu przypadają do gustu (Lana! Lana w szczególności!).

Wzięłam się za tą książkę z myślą, że przeczytam kilka stron i pójdę się uczyć... Skończyło się na tym, że całą książkę pochłonęłam w kilka godzin. Polecam! :D

Wzięłam się za tą książkę z myślą, że przeczytam kilka stron i pójdę się uczyć... Skończyło się na tym, że całą książkę pochłonęłam w kilka godzin. Polecam! :D

Naprawdę wciągająca, napisana z humorem książka. Pokochałam z całego serca Azazela no i oczywiście Kleopatrę! Wieczór spędzony z tą książką zaliczam do udanych!

Naprawdę wciągająca, napisana z humorem książka. Pokochałam z całego serca Azazela no i oczywiście Kleopatrę! Wieczór spędzony z tą książką zaliczam do udanych!

O książce tej dowiedziałam się jakiś czas temu. Zaintrygował mnie jej opis oraz zwiastun, który z ciekawości obejrzałam. Zaczęłam czytać ją dopiero wczoraj i muszę przyznać, że w ciągu kilku godzin pochłonęłam ją bez reszty. Wciągnęłam mnie fabuła, język autora. Brnęłam do przodu z coraz to większym zafascynowaniem i chęcią rozwikłania tajemnicy Labiryntu, a wszystkie wydarzenia przeżywałam razem z bohaterami. To naprawdę cudowne bo od jakiegoś czasu, żadna książka nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak Więzień Labiryntu.
Jeśli zastanawiasz się czy warto ją czytać, mam na to odpowiedź. Nie wahaj się ani chwili dłużej.

O książce tej dowiedziałam się jakiś czas temu. Zaintrygował mnie jej opis oraz zwiastun, który z ciekawości obejrzałam. Zaczęłam czytać ją dopiero wczoraj i muszę przyznać, że w ciągu kilku godzin pochłonęłam ją bez reszty. Wciągnęłam mnie fabuła, język autora. Brnęłam do przodu z coraz to większym zafascynowaniem i chęcią rozwikłania tajemnicy Labiryntu, a wszystkie...

Nie lubię książek tego typu i jestem pewna, że gdyby nie brat, który ciągle mnie namawiał do jej przeczytania, nawet bym na nią nie spojrzała. Ale na szczęście w końcu się za nią wzięłam i nie żałuję. Muszę przyznać, że to fajny przerywnik w formie kryminału od książek fantasty, które nałogowo czytam.
Polecam.

Nie lubię książek tego typu i jestem pewna, że gdyby nie brat, który ciągle mnie namawiał do jej przeczytania, nawet bym na nią nie spojrzała. Ale na szczęście w końcu się za nią wzięłam i nie żałuję. Muszę przyznać, że to fajny przerywnik w formie kryminału od książek fantasty, które nałogowo czytam.
Polecam.

Kiedyś uwielbiałam czytać książki tego typu, ale chyba już z nich wyrosłam. Mimo to polecam młodszym osobom. Można spędzić przy niej naprawdę miły wieczór.

Kiedyś uwielbiałam czytać książki tego typu, ale chyba już z nich wyrosłam. Mimo to polecam młodszym osobom. Można spędzić przy niej naprawdę miły wieczór.

Świetna książka. Naprawdę inna niż wszystkie, które do tej pory przeczytałam. Pochłonęłam ją w kilka godzin i nie żałuję. Coś czuję, że niedługo sięgnę po jakieś inne książki tego autora.

Świetna książka. Naprawdę inna niż wszystkie, które do tej pory przeczytałam. Pochłonęłam ją w kilka godzin i nie żałuję. Coś czuję, że niedługo sięgnę po jakieś inne książki tego autora.

Jedna z lektur, którą bardzo polubiłam.

Jedna z lektur, którą bardzo polubiłam.

Z początku przytłoczyła mnie ta ilość nazw, ale później strasznie się wciągnęłam w tę książkę.

Z początku przytłoczyła mnie ta ilość nazw, ale później strasznie się wciągnęłam w tę książkę.