-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Biblioteczka
2024-05-07
2024-05-06
Doskonałe, zabawne opowiadanie, dokładnie w stylu kociołkowym. Tym razem Dola wystawiła wszystkich na próbę, ciężko poradzić sobie z młodym borołakiem:)
Doskonałe, zabawne opowiadanie, dokładnie w stylu kociołkowym. Tym razem Dola wystawiła wszystkich na próbę, ciężko poradzić sobie z młodym borołakiem:)
Pokaż mimo to2024-05-06
Genialna powieść łotrzykowska, klasyczny przykład powieści awanturniczej i fantasy. Przygody Edmunda Kociołka i jego barwnych przyjaciół przykuwają uwagę. Potyczki ze Złym i permanentne intrygi tworzą świetną fabułę. Do tego konieczność dotrzymania obietnic złożonych żonie...
Barwne, żywe opisy, rubaszny język tworzą swoisty klimat, który oczarowuje.
Książka napisana lekko, opowieść snuje się czasami łagodnie, czasami przyspiesza, ale zawsze czyta się z przyjemnością:)
Genialna powieść łotrzykowska, klasyczny przykład powieści awanturniczej i fantasy. Przygody Edmunda Kociołka i jego barwnych przyjaciół przykuwają uwagę. Potyczki ze Złym i permanentne intrygi tworzą świetną fabułę. Do tego konieczność dotrzymania obietnic złożonych żonie...
Barwne, żywe opisy, rubaszny język tworzą swoisty klimat, który oczarowuje.
Książka napisana lekko,...
2024-05-06
Kolejna z mojego ukochanego cyklu historyczno-kryminalno-obyczajowych powieści. Doskonale oddaje czas powrotu cesarza Napoleona z Elby, nastroje ludu i klimat tamtych czasów w Paryżu.
Sebastian St. Cyr, wicehrabia Devlin, spędził lata na rozwikłaniu tragicznej historii swojej rodziny.
Marzec 1815. Król Burbonów Ludwik XVIII został przywrócony na tron Francji, Napoleon przebywa na wygnaniu na wyspie Elba, a Sebastian St. Cyr, wicehrabia Devlin i jego żona Hero udali się do Paryża w nadziei tropiąc swoją dawno zaginioną matkę, Sophie, hrabinę Hendon. Jednak jego poszukiwania kończą się tragedią, gdy na pustkowiu na krańcu Île de la Cité spotyka umierającą hrabinę. Zadźganą – najwyraźniej sztyletem – i zrzuconą z muru starożytnego kamiennego mostu na wyspie. Sophie umiera, nie wymieniając nazwiska swojego mordercy.
Sophie mieszkała w Paryżu pod przybranym nazwiskiem jako kochanka marszałka Alexandre'a McClellana, potomka szlacheckiej szkockiej rodziny jakobickiej, która schroniła się we Francji po powstaniu i bitwie pod Culloden. McClellan, niegdyś jeden z najbardziej zaufanych i odnoszących sukcesy generałów Napoleona, złożył teraz przysięgę wierności Burbonom i służy w delegacji negocjującej w imieniu Francji na Kongresie Wiedeńskim. Sebastianowi szybko uświadamia się, że władze francuskie nie są zainteresowane angażowaniem się w morderstwo okrytej złą sławą Angielki w tak delikatnym momencie. Zasmucony i zdruzgotany śmiercią matki, Sebastian postanawia wytropić jej zabójcę.
Kolejna z mojego ukochanego cyklu historyczno-kryminalno-obyczajowych powieści. Doskonale oddaje czas powrotu cesarza Napoleona z Elby, nastroje ludu i klimat tamtych czasów w Paryżu.
Sebastian St. Cyr, wicehrabia Devlin, spędził lata na rozwikłaniu tragicznej historii swojej rodziny.
Marzec 1815. Król Burbonów Ludwik XVIII został przywrócony na tron Francji, Napoleon...
Wszystko, wszystko mnie irytowało... fabuła, bohaterowie, Langer, zapętlona intryga, nieoczekiwane wolty akcji.... A jednocześnie nie mogłam się oderwać.
Na to zakończenie czekałam od lat:)
Powieść wzbudziła najróżniejsze emocje, ale tak naprawdę mam tylko dwie subiektywne uwagi, zbyt brutalne i krwawe sceny (chociaż rozumiem, że ciężko znaleźć psychopatę dorównującego Langerowi) i zbyt wiele astrologii - jakoś mnie nie wzięła.
Wszystko, wszystko mnie irytowało... fabuła, bohaterowie, Langer, zapętlona intryga, nieoczekiwane wolty akcji.... A jednocześnie nie mogłam się oderwać.
więcej Pokaż mimo toNa to zakończenie czekałam od lat:)
Powieść wzbudziła najróżniejsze emocje, ale tak naprawdę mam tylko dwie subiektywne uwagi, zbyt brutalne i krwawe sceny (chociaż rozumiem, że ciężko znaleźć psychopatę dorównującego...