Zdecydowanie lepsza niż poprzednia. I szybciej się ją czytało.

Zdecydowanie lepsza niż poprzednia. I szybciej się ją czytało.

Dość szybko na Legimi, po premierze poprzedniego tomu serii o Wilde'ach, pojawiła się kolejna część - "Zbyt szalony na męża". Co ciekawe, zalążek opowieści był dość dobrze przedstawiony w tomie pierwszym. Już tam poznajemy Northa (a właściwie lorda Ro­landa Nor­th­brid­ge'a Wilde'a),dziedzica księcia Wilde'a, na jego przyjęciu zaręczynowym z panną Dianą Belgrave. I tam też dziewczyna ucieka, porzucając narzeczonego. I w "Zbyt szalonym na męża" dowiadujemy się powodów tego porzucenia. North wraca do domu po wojnie w Ameryce, zastając Dianę zatrudnioną jako guwernantka jego młodszej siostry Artemisii. Jak dama nagle stała się służącą? Dlaczego wraz z nią przybył trzyletni Godfrey? To wszystko wyjaśni się w tej książce.

I powiem Wam, że kolejny raz czytałam książkę Eloisy James z ogromną przyjemnością. Diana odkrywa przed czytelnikiem różnice między życiem wyższych sfer, a zwykłych ludzi. Jest dzielną dziewczyną, która nie boi się pracy. Za to North, kompletnie odmieniony po wojennej zawierusze, też zyskał moją sympatię. Kiedy w bezsenne noce jego kroki nieustannie kierują się głosem serca ku pokojom dziecięcym, by zjeść pieczony chleb z miodem z rąk dawnej narzeczonej, doskonale się wie, jak ta historia się skończy. Jednak czy jest to minus? W żadnym wypadku - w książkach, w których narracja prowadzona jest przez dwóch głównych bohaterów, zawsze wie się, że to właśnie oni skończą razem. Tutaj bardziej chodzi o sposób przedstawienia całej akcji, która w tej powieści w pełni zyskała moją uwagę. I chociaż North jest czasem zaborczo bezkompromisowy (np. wyrzucając jedyne buty Diany do stawu, bo były brzydkie...),to wszelkie nagany damskiej części rodziny i próby zmiany jego perspektywy są bezcenne. Nie mogę się doczekać trzeciego tomu!

Dość szybko na Legimi, po premierze poprzedniego tomu serii o Wilde'ach, pojawiła się kolejna część - "Zbyt szalony na męża". Co ciekawe, zalążek opowieści był dość dobrze przedstawiony w tomie pierwszym. Już tam poznajemy Northa (a właściwie lorda Ro­landa Nor­th­brid­ge'a Wilde'a),dziedzica księcia Wilde'a, na jego przyjęciu zaręczynowym z panną Dianą Belgrave. I tam też...

Zabawna i pełna miłości historia pewnego przyszłego księcia i jego było-przyszłej księżnej.

Zabawna i pełna miłości historia pewnego przyszłego księcia i jego było-przyszłej księżnej.

Lekka i przyjemna. Czytałam dużo lepsze jak również i gorsze książki z tego gatunku. Nie spodziewałam się umieszczenia peruk i tych karykaturalnych strojów, które były modne we Francji za czasów Marii Antoniny. Duży plus za karykatury, Artie, pawie i Lavinię.
Jest szansa, że jeśli będę mieć okazję przeczytam pozostałe części tej serii.

Lekka i przyjemna. Czytałam dużo lepsze jak również i gorsze książki z tego gatunku. Nie spodziewałam się umieszczenia peruk i tych karykaturalnych strojów, które były modne we Francji za czasów Marii Antoniny. Duży plus za karykatury, Artie, pawie i Lavinię.
Jest szansa, że jeśli będę mieć okazję przeczytam pozostałe części tej serii.

Najsłabsza część cyklu.
Z trudem przerzucałam kartki, a myślami błądziłam wśród książek, które chciałabym przeczytać.

Diana i North z pierwszej części zniknęli, ludzi wypacykowanych i grających oczekiwane role zastąpiły ich prawdziwe wersje, bez pudru, muszek, haftowanych pończoch, wysokich peruk i przesadnych strojów.
Pomysł jest całkiem fajny, bo oto z wojny wraca North - męski, zdecydowany i wciaz bardzo książęcy. Jednak tylko z opisu, ponieważ w rzeczywistości jest uległy wobec Diany, obecnie niani i zarazem kobiety, ktora go porzuciła.
Brakowało mi ikry u bohaterów, brakowało akcji, brakowało dumy i urazy, brakowało niepewności i oczekiwania.
Wszystko działo się jakoś ot tak, bezwiednie i od początku było wiadomo do czego to zmierza.
Po pierwszym zachwycie (bo owszem, z poczatku bylam podekscytowana, że mogę poznac motywacje bohaterów, ktorych obserowałam w pierwszym tomie na drugim planie) dopadła mnie nuda.

W sumie cykl ten jest dobrym podsumowaniem mojego zdania na temat tqorczosci Eloisy James - nie jestem jej pewna. Raz pisze historie genialne, by za chwilę stworzyć coś rozczarowującego.

Czekam na czwartą część cyklu, bo epilog części trzeciej był na prawdę dobrą zajawką, ale jak bedzie w rzeczuwistosci, to się okaże.

Najsłabsza część cyklu.
Z trudem przerzucałam kartki, a myślami błądziłam wśród książek, które chciałabym przeczytać.

Diana i North z pierwszej części zniknęli, ludzi wypacykowanych i grających oczekiwane role zastąpiły ich prawdziwe wersje, bez pudru, muszek, haftowanych pończoch, wysokich peruk i przesadnych strojów.
Pomysł jest całkiem fajny, bo oto z wojny wraca North...

Świetna książka, warto przeczytać.

Świetna książka, warto przeczytać.

Bardzo fajna książka. Lekka i zabawna, w sam raz na letnie popołudnie. Polecam

Bardzo fajna książka. Lekka i zabawna, w sam raz na letnie popołudnie. Polecam

Taka sobie powieść... Jak mam być szczera to raczej mi się nie podobała. Głównie przez Dianę, która jest bardzo, ale to bardzo irytująca. Dodatkowo nie rozumiem jej systemu wartości i ciągłego upierania się przy tym, że musi pracować, kiedy ewidentnie się do tego nie nadaje i do roboty to ona ma dwie lewe ręce. Żeby tego było mało laska się zakochała, ale nie wyjdzie za Northa, bo nie chce być księżną. Serio? Ja mam w to uwierzyć? Oczywiście pod koniec sprawa się wyjaśnia i wszyscy żyją długo i szczęśliwie, ale zanim doczekamy się końca książki autorka serwuje nam kilka rozdziałów, które możnaby podsumować powiedzeniem rzygam tęczą. Jest tak słodko i cudownie, aż do porzygu. Całą tą powieść ratuje tylko i wyłącznie North i jego rodzina i za to daję 3 gwiazdki.

Taka sobie powieść... Jak mam być szczera to raczej mi się nie podobała. Głównie przez Dianę, która jest bardzo, ale to bardzo irytująca. Dodatkowo nie rozumiem jej systemu wartości i ciągłego upierania się przy tym, że musi pracować, kiedy ewidentnie się do tego nie nadaje i do roboty to ona ma dwie lewe ręce. Żeby tego było mało laska się zakochała, ale nie wyjdzie za...

Diana i Roland mieli się pobrać przed laty, ale ona niespodziewanie ucieka. Zdawałoby się, że to ostatni raz, gdy ich ścieżki się krzyżują, ale tak wcale nie jest! Gdy niespodziewanie ich drogi krzyżują się po latach – gdy Roland wraca do swojego rodzinnego domu – Diana ma małe dziecko i tajemnicę z przeszłości, którą chce zachować dla siebie. Największym pragnieniem Rolanda zaś jest dowiedzenie się, dlaczego został porzucony. Tym samym zaczyna się kolejny etap gry w miłość.
Ogólnie książka przyjemna, chociaż zachowanie Diany mocno mnie irytowało. No kurczątko, wiedziała kim jest North. A mimo to nie była w stanie tego zaakceptować… Zmuszała go do ciągłych wyborów i rozterek, a cała wina tkwiła w niej. Ot, kolejna niezdecydowana bohaterka, która twierdzi, że nie potrzebuje ratunku (a i tak na niego się ciągle godzi) i wodzi za nos głównego bohatera.

Diana i Roland mieli się pobrać przed laty, ale ona niespodziewanie ucieka. Zdawałoby się, że to ostatni raz, gdy ich ścieżki się krzyżują, ale tak wcale nie jest! Gdy niespodziewanie ich drogi krzyżują się po latach – gdy Roland wraca do swojego rodzinnego domu – Diana ma małe dziecko i tajemnicę z przeszłości, którą chce zachować dla siebie. Największym pragnieniem...

Bardzo fajnie napisane romansidło. Humorystyczne dialogi, odpowiednio naiwni bohaterowie i miłość wbrew przeciwnościom to zalety tego tekstu.

Bardzo fajnie napisane romansidło. Humorystyczne dialogi, odpowiednio naiwni bohaterowie i miłość wbrew przeciwnościom to zalety tego tekstu.