Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała powieść! Nareszcie udało mi się znaleźć coś interesującego, co nie jest kryminałem. Powieść pokazuje losy 3 pokoleń Koreańczyków mieszkających w Japonii, w rzetelny sposób łączy fikcję z historycznymi wydarzeniami. Może nie jest to arcydzieło w warstwie stylistycznej, ale czyta się znakomicie i niewątpliwie bije z tej książki autentyzm. Szkoda , że już przeczytałam ;)

Wspaniała powieść! Nareszcie udało mi się znaleźć coś interesującego, co nie jest kryminałem. Powieść pokazuje losy 3 pokoleń Koreańczyków mieszkających w Japonii, w rzetelny sposób łączy fikcję z historycznymi wydarzeniami. Może nie jest to arcydzieło w warstwie stylistycznej, ale czyta się znakomicie i niewątpliwie bije z tej książki autentyzm. Szkoda , że już przeczytałam ;)

Dla rozpoczynających przygodę z kultura wschodu.

Dla rozpoczynających przygodę z kultura wschodu.

Jak dla mnie jest to książka niezwykła, choć nie do końca jestem przekonana, czy odbieram ja zgodnie z zamysłem autora. Ważne jest jednak, że powieść ta dostarczyła mi wiele emocji i skłoniła do rozmyślań. Napisana pięknie i malarsko.

Jak dla mnie jest to książka niezwykła, choć nie do końca jestem przekonana, czy odbieram ja zgodnie z zamysłem autora. Ważne jest jednak, że powieść ta dostarczyła mi wiele emocji i skłoniła do rozmyślań. Napisana pięknie i malarsko.

Znacznie lepsze od tomu 1, tak jak by cały tom pierwszy to był wstęp do zasadniczej akcji w tomie 2. Autor przekracza już granice realizmu magicznego i wkracza zdecydowanie w świat fantasy - z punktu widzenia moich upodobań to zmiana na gorsze.
Nie dzieje się tu szczególnie dużo, ale jest powieść trzyma tempo i jest zdecydowanie interesująca.

Znacznie lepsze od tomu 1, tak jak by cały tom pierwszy to był wstęp do zasadniczej akcji w tomie 2. Autor przekracza już granice realizmu magicznego i wkracza zdecydowanie w świat fantasy - z punktu widzenia moich upodobań to zmiana na gorsze.
Nie dzieje się tu szczególnie dużo, ale jest powieść trzyma tempo i jest zdecydowanie interesująca.

Z pewnością książka perfekcyjnie napisana i wybitna. Niemniej jednak nie dorównuje najlepszym powieściom Murakamiego. Do jej czytania podchodzę drugi raz i tym razem dotrwałam do końca, choć lekko nie było. Główny mój zarzut to powtórzenia - zupełnie nie rozumiem tego literackiego zabiegu, nie tylko spowalnia to akcję , ale tez lekko przynudza. Generalnie brakuje tu pomysłów na miarę choćby "Kroniki ptaka nakręcacza", mam wrażenie jakby autor sztucznie przeciągnął powieść do tych 400 ponad stron (w ebooku). Powieść w dużej mierze zapełniają też opisy dzieł malarskich, procesu twórczego oraz opisy właściwie pornograficzne, trochę też odniesień historycznych.
W tomie pierwszym nic się nie wyjaśnia , więc nie pozostaje nic innego jak przeczytanie kolejnego tomu .

Z pewnością książka perfekcyjnie napisana i wybitna. Niemniej jednak nie dorównuje najlepszym powieściom Murakamiego. Do jej czytania podchodzę drugi raz i tym razem dotrwałam do końca, choć lekko nie było. Główny mój zarzut to powtórzenia - zupełnie nie rozumiem tego literackiego zabiegu, nie tylko spowalnia to akcję , ale tez lekko przynudza. Generalnie brakuje tu...

Coś mi tu nie pasowało... Zupełnie inny ładunek emocjonalny niż w poprzedniej części, którą byłam autentycznie zachwycona. Jakoś szczególnie nie polecam.

Coś mi tu nie pasowało... Zupełnie inny ładunek emocjonalny niż w poprzedniej części, którą byłam autentycznie zachwycona. Jakoś szczególnie nie polecam.

Już samo czytanie o uważności i głębokim oddechu, napawa spokojem. Książki tego pisarza są dla mnie wytchnieniem i z każdej z nich zapada coś głęboko w pamięć.

Już samo czytanie o uważności i głębokim oddechu, napawa spokojem. Książki tego pisarza są dla mnie wytchnieniem i z każdej z nich zapada coś głęboko w pamięć.

To książka w stylu "Romea i Julii" tyle, że osadzona w zupełnie innych realiach - w przerażająco biednej i zabobonnej Birmie, w latach przedwojennych. Książka piękna, ale naiwna w swojej wymowie (przynajmniej dla mnie), myślę że poleciłabym ja jednak bardziej osobom do 25 roku życia, wtedy marzenia o miłości silniejszej niż wszystko mają większy sens.
Z racji tego, co napisałam, najbardziej podobał mi się wątek dzieciństwa Tima oraz rozterki jego już dorosłej córki.

To książka w stylu "Romea i Julii" tyle, że osadzona w zupełnie innych realiach - w przerażająco biednej i zabobonnej Birmie, w latach przedwojennych. Książka piękna, ale naiwna w swojej wymowie (przynajmniej dla mnie), myślę że poleciłabym ja jednak bardziej osobom do 25 roku życia, wtedy marzenia o miłości silniejszej niż wszystko mają większy sens.
Z racji tego, co...

Nie mój świat, nie moje problemy, ale doceniam metafizyczny zgoła wymiar książki.

Nie mój świat, nie moje problemy, ale doceniam metafizyczny zgoła wymiar książki.

Wspaniała powieść, doskonała w każdej z warstw: językowej, literackiej, emocjonalnej. Jest pod wrażeniem. To druga książka tego autora tak mną zachwyciła- poprzednia "Chłopiec z latawcem" również znalazła się na liście moich ulubionych.
Jest coś w rodzaju trzypokoleniowej sagi, którą spina Abdullah oraz Pari (rodzeństwo). Nie chcę pisać banałów, ani zdradzać treści, po prostu jestem pod ogromnym wrażeniem.

Wspaniała powieść, doskonała w każdej z warstw: językowej, literackiej, emocjonalnej. Jest pod wrażeniem. To druga książka tego autora tak mną zachwyciła- poprzednia "Chłopiec z latawcem" również znalazła się na liście moich ulubionych.
Jest coś w rodzaju trzypokoleniowej sagi, którą spina Abdullah oraz Pari (rodzeństwo). Nie chcę pisać banałów, ani zdradzać treści, po...

Bez wdawania się w dyskusję, na ile prawdziwie zostało naszkicowane przez autorkę polityczne tło wydarzeń - jedno jest pewna - tam, gdzie toczy się wojna niesie za sobą niebywałe cierpienie ludności cywilnej. I tak odczytałam tę niezwykle wciągającą powieść.

Bez wdawania się w dyskusję, na ile prawdziwie zostało naszkicowane przez autorkę polityczne tło wydarzeń - jedno jest pewna - tam, gdzie toczy się wojna niesie za sobą niebywałe cierpienie ludności cywilnej. I tak odczytałam tę niezwykle wciągającą powieść.

Cóż, mam nadzieję, że są to tylko wprawki przed kolejną powieścią. Tak naprawdę tylko jedno opowiadania "Kino" wywołało we mnie dreszczyk emocji, pozostałe, jak na Murakamiego zupełnie przeciętne.
Zupełnie niestrawne z powodu tłumaczenia okazało się "Yesterday" - wyjaśnienia we wstępie tłumaczki przyjmuję jako próbę usprawiedliwienia się. Moim zdaniem kompletnie nie powiódł się jej eksperyment. Opowiadania nie dało się czytać.
Jest to mój ulubiony autor i mam nadzieję, że to tylko chwilowy brak weny i znowu zaskoczy mnie czymś naprawdę świetnym.

Cóż, mam nadzieję, że są to tylko wprawki przed kolejną powieścią. Tak naprawdę tylko jedno opowiadania "Kino" wywołało we mnie dreszczyk emocji, pozostałe, jak na Murakamiego zupełnie przeciętne.
Zupełnie niestrawne z powodu tłumaczenia okazało się "Yesterday" - wyjaśnienia we wstępie tłumaczki przyjmuję jako próbę usprawiedliwienia się. Moim zdaniem kompletnie nie powiódł...

Jedno jest pewne - powieści Pamuka , pomimo, że bardzo rozległych rozmiarów czyta się tak jakby się w nich płynęło.
Tym razem nie dopłynęłam jednak do końca - byłoby mi łatwiej gdybym choć raz była w Turcji, w tych miejscach o których pisze autor. Powieść bowiem jest w przeważającej większości nostalgicznym wspomnieniem Stambułu jako miasta w jego warstwie historycznej i geograficznej, a w mniejszej części autobiografią autora.
I właśnie dlatego nie dotrwałam do końca.

Jedno jest pewne - powieści Pamuka , pomimo, że bardzo rozległych rozmiarów czyta się tak jakby się w nich płynęło.
Tym razem nie dopłynęłam jednak do końca - byłoby mi łatwiej gdybym choć raz była w Turcji, w tych miejscach o których pisze autor. Powieść bowiem jest w przeważającej większości nostalgicznym wspomnieniem Stambułu jako miasta w jego warstwie historycznej i...

To na pewno książka wybitna i napisana perfekcyjnie, chociaż pewnie nie spodoba się osobom lubiącym wartką akcję. W tej książce niewiele się dzieje. To w zasadzie monologi wewnętrzne czwórki bohaterów, przy czym żadne z nich nie wzbudziło, przynajmniej mojej sympatii. Monolog starszej Pani zawiera w sobie dodatkowo poglądy jej zmarłego męża (dochodzi tu więc jeszcze jeden bardzo istotny bohater), które są dokładnie przez nią cytowane (trochę trąci to fikcją, bo nikt nie ma takiej doskonałej pamięci).
Atmosfera książki jest ciężka i dziwna. Mnie przyciągnęła i zaciekawiła, byłam zadziwiona z jaką łatwością autor jakby w kółko rozważa to samo, a jednak wciąż w nowy sposób (książka ma 403 strony). Nic się w tutaj nie wyjaśnia, bohaterzy nie zmieniają się. Wydaje się, że jednym z najważniejszych bohaterów jest Czas.

To na pewno książka wybitna i napisana perfekcyjnie, chociaż pewnie nie spodoba się osobom lubiącym wartką akcję. W tej książce niewiele się dzieje. To w zasadzie monologi wewnętrzne czwórki bohaterów, przy czym żadne z nich nie wzbudziło, przynajmniej mojej sympatii. Monolog starszej Pani zawiera w sobie dodatkowo poglądy jej zmarłego męża (dochodzi tu więc jeszcze...

Lepiej od tej książki nie zaczynać przygody z Murakamim.

Lepiej od tej książki nie zaczynać przygody z Murakamim.

Długo się zastanowię nim sięgnę po powieść obyczajową z tego kręgu kulturowego. Inny, okrutny i niezrozumiały świat, niewyobrażalne poniżanie kobiet, okrucieństwo w stosunku i do kobiet i do dzieci, permanentny brak miłości i szacunku w stosunkach międzyludzkich.
O, jakże jestem szczęśliwa, że urodzona w Europie i w zgoła innych czasach.
Zakończenie jest piękne, ale to bardzo smutne piękno.

Długo się zastanowię nim sięgnę po powieść obyczajową z tego kręgu kulturowego. Inny, okrutny i niezrozumiały świat, niewyobrażalne poniżanie kobiet, okrucieństwo w stosunku i do kobiet i do dzieci, permanentny brak miłości i szacunku w stosunkach międzyludzkich.
O, jakże jestem szczęśliwa, że urodzona w Europie i w zgoła innych czasach.
Zakończenie jest piękne, ale to...

Mroczne. Kiedyś się fascynowałam religią tybetańską, ale pamiętam, że ta książka znacznie mnie ostudziła.
Świat demonów umysłu.

Mroczne. Kiedyś się fascynowałam religią tybetańską, ale pamiętam, że ta książka znacznie mnie ostudziła.
Świat demonów umysłu.

Nawiązanie do tytułu książki M. Prousta nie jest tu przypadkowe. Czas zdecydowanie jest tu jednym z głównych bohaterów.
Książka powolna w tempie, prosta i bez zbędnych udziwnień. Chwytająca za serce i przyciągająca, osadzona w klimacie współczesnej Japonii i zabarwiona buddyzmem. Osobiście uwielbiam takie mieszanki.
Czytanie jej uważam za ogromną przyjemność.

Nawiązanie do tytułu książki M. Prousta nie jest tu przypadkowe. Czas zdecydowanie jest tu jednym z głównych bohaterów.
Książka powolna w tempie, prosta i bez zbędnych udziwnień. Chwytająca za serce i przyciągająca, osadzona w klimacie współczesnej Japonii i zabarwiona buddyzmem. Osobiście uwielbiam takie mieszanki.
Czytanie jej uważam za ogromną przyjemność.

Przegadane.

Przegadane.