Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Doskonale zdaję sobie sprawę, że nie każdemu "Biegnąca z wilkami" pzypadnie do gustu. Spotkałam się z opinią, że do tej książki trzeba dojrzeć - ale wydaje mi się, że nie tylko o to tutaj chodzi. Jest to po prostu książką bardzo specyficzna, nietypowa. Autorka jest psychoanalitykiem szkoły Junga i to się czuje w trakcie lektury. Do jej sposobu pisania trzeba się po prostu 'dostroić'. Ale kiedy już złapiemy wspólny język z panią Estes, będziemy do niej wracać wciąż i wciąż. Tak właśnie robię - w momentach zwątpienia, załamania, zagubienia, bo kiedyś ta książka pomogła mi wydobyć się z naprawdę poważnego psychicznego kryzysu. Trzeba ją czytać powoli, z przerwami na "przetrawienie" tego, co się przeczytało, bo autorka nic nam nie podaje "na tacy". "Biegnąca" nie jest poradnikiem, stanowi raczej inspirację do przemyśleń, do zastanowienia się nad sobą, otwiera oczy na wiele spraw.

Jedna z Książek Mojego Źycia. Nie wiem, czy nie najważniejsza.

Doskonale zdaję sobie sprawę, że nie każdemu "Biegnąca z wilkami" pzypadnie do gustu. Spotkałam się z opinią, że do tej książki trzeba dojrzeć - ale wydaje mi się, że nie tylko o to tutaj chodzi. Jest to po prostu książką bardzo specyficzna, nietypowa. Autorka jest psychoanalitykiem szkoły Junga i to się czuje w trakcie lektury. Do jej sposobu pisania trzeba się po prostu...

Dziennik pisarki o której zwykłam mawiać "200 procent kobiety w kobiecie". Ten z lat 31-34 ma dla mnie znaczenie szczególne, ponieważ to właśnie on jest szczegółowym świadectwem procesu przeistaczania się Anais-dziewczyny w Anais-kobietę, świadomą siebie, a jednocześnie wciąż wątpiącą, szukającą odpowiedzi, badającą swoją osobowość. Obraz ten, niestety, jest częściowo ocenzurowany, zresztą przez samą Anais (przykładowo: zupełnie pominięta została postać jej męża). Mimo że okrojony, to wciąż fascynujący portret kobiety, która wie, że jest równa mężczyznom, a wręcz jest w stanie ich zdominować. "Dziennikom" zarzuca się często, że nie są autentyczne, szczere, że to tylko autokreacja. Lecz nawet jeśli to tylko autokreacja - to warto zapoznać się z tym dziełem, przesiąkniętym kobiecością do n-tej potęgi.

Dziennik pisarki o której zwykłam mawiać "200 procent kobiety w kobiecie". Ten z lat 31-34 ma dla mnie znaczenie szczególne, ponieważ to właśnie on jest szczegółowym świadectwem procesu przeistaczania się Anais-dziewczyny w Anais-kobietę, świadomą siebie, a jednocześnie wciąż wątpiącą, szukającą odpowiedzi, badającą swoją osobowość. Obraz ten, niestety, jest częściowo...