Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu pierwszej części w tamtym tygodniu nie mogłam się powstrzymać i natychmiast sięgnęłam po drugą. Podobała mi się ona znacznie bardziej niż pierwsza. The Cruel Prince był zbyt wolny w niektórych częściach, a inne były niepotrzebne. Mam wrażenie, że tutaj postawy i reakcje bohaterów mają swoje przyczyny i skutki, które wynikają same z siebie. The Wicked King skupia się bardziej na akcji, niż bohaterach i muszę powiedzieć w obu częściach brakuje mi trochę Cardana i jego interakcji z Jude. Mam nadzieję, że będzie ich pełno w The Queen of Nothing jako, że jest to ostatnia część. Nie mogę się doczekać!

Poza tym choć nie uważam, żeby te książki były czymś bardzo przełomowym, to jest jednak w nich coś, co nie pozwala mi ich odłożyć. Mówiąc wprost po prostu dobrze się bawie podczas czytania i stąd moja wysoka ocena.

Po przeczytaniu pierwszej części w tamtym tygodniu nie mogłam się powstrzymać i natychmiast sięgnęłam po drugą. Podobała mi się ona znacznie bardziej niż pierwsza. The Cruel Prince był zbyt wolny w niektórych częściach, a inne były niepotrzebne. Mam wrażenie, że tutaj postawy i reakcje bohaterów mają swoje przyczyny i skutki, które wynikają same z siebie. The Wicked King...

Po pierwsze po moich doświadczeniach nauczyłam się, że nie lubię czytać young adult fantasy po polsku i dlatego The Cruel Prince przeczytałam po angielsku. Coś w polskich tłumaczeniach po prostu nigdy mi nie pasuje i przeczytanie tej pozycji tak jak została oryginalnie napisana pomogło mi w polubieniu tej historii. A polubiłam ją bardzo.

Przyznam, że książka z pewnością nie jest dla każdego i rozumiem niektóre zarzuty, ale kilka elementów sprawiły, że nie mogłam się powstrzymać od pochłaniania The Cruel Prince.
- postać Jude, ohhh boy w pierwszej połowie było w niej coś irytującego, ale naprawdę doceniam jej postać, bo wydaje mi się, że wyróżnia się spośród innych głównych bohaterek.
- Cardana polubiłam dopiero pod sam koniec książki i nie mogę się doczekać, co jego postać zaserwuje nam w następnej częśći.
- nic tu nie jest czarne i białe. cała książka to odcienie szarości i chyba tego potrzebowałam, ponieważ niektóre ya fantasy potrafią być tak do znudzenia czarno-białe.
- ostatni rozdział i epilog.

Nie uważam, że książka jest idealna i miałam pewne problemy z tempem w początkowych rozdziałach, które zdawały się ciągnąć w nieskończoność, ale nie zmienia to faktu, że spędziłam kilka przyjemnych godzin z The Cruel Prince.

"It's all yours"

Po pierwsze po moich doświadczeniach nauczyłam się, że nie lubię czytać young adult fantasy po polsku i dlatego The Cruel Prince przeczytałam po angielsku. Coś w polskich tłumaczeniach po prostu nigdy mi nie pasuje i przeczytanie tej pozycji tak jak została oryginalnie napisana pomogło mi w polubieniu tej historii. A polubiłam ją bardzo.

Przyznam, że książka z pewnością...

Czasami potrzebujemy niektórych książek. Potrzebowałam przeczytać Radio Silence. Własnie dokładnie w tym etapie mojego życia, kiedy muszę zdecydować, co właściwie chce robić w życiu.
Radio Silence czytało mi się szybko i przyjemnie, bo polubiłam wszystkie postacie tak bardzo. Każde z nich wydawała się taka prawdziwa, ktoś kogo mogłabym spotkać w prawidzwym życiu, a ich problemy są moimi problemami, ludzi w moim wieku.
Naprawdę dobrze się czyta książkę o nastolatkach, gdzie nie każdy jest biały i hetero i ich problemy nie skupiają się na romansie.
Ponieważ Radio Silence jest głównie o przyjaźni i o problemach przez które przechodzą nastolatkowie. Radio Silence jest powiewem świeżości. Dawno nie czytałam tak dobrej młodzieżówki. I polecam tym, którzy mają problem ze znalezieniem czegoś dla siebie lub zaakceptowaniem siebie.

Czasami potrzebujemy niektórych książek. Potrzebowałam przeczytać Radio Silence. Własnie dokładnie w tym etapie mojego życia, kiedy muszę zdecydować, co właściwie chce robić w życiu.
Radio Silence czytało mi się szybko i przyjemnie, bo polubiłam wszystkie postacie tak bardzo. Każde z nich wydawała się taka prawdziwa, ktoś kogo mogłabym spotkać w prawidzwym życiu, a ich...