Jesteśmy społecznością, która kocha książki

rewalacja, choć nie czytałam poprzednich części. Wciągająca akcja, ciekawie poprowadzeni bohaterowie, zaskakujące zakończenie - czyli niemal wszystko to, czego oczekuję od dobrej książki.

rewalacja, choć nie czytałam poprzednich części. Wciągająca akcja, ciekawie poprowadzeni bohaterowie, zaskakujące zakończenie - czyli niemal wszystko to, czego oczekuję od dobrej książki.

przeciętna lektura. Po niektórych dialogach i opisach erotycznych fragmentów odnosiłam wrażenie, że ta książka została napisana przez jakąś 50-latkę, a tu zaskoczenie - pisał to młody facet :) Przewidywalna, ale plusem jest to że szybko się czytała.

przeciętna lektura. Po niektórych dialogach i opisach erotycznych fragmentów odnosiłam wrażenie, że ta książka została napisana przez jakąś 50-latkę, a tu zaskoczenie - pisał to młody facet :) Przewidywalna, ale plusem jest to że szybko się czytała.

rewelacja

rewelacja

nie spodziewałam się że ta książka wzbudzi we mnie taką ekscytację. A wzbudziła i to nie dlatego, że jest napisana z perspektywy robota, ale dlatego, że Klara (android SP) jest o wiele bardziej spostrzegawcza i refleksyjna niż niejeden człowiek. Bardziej niż ja. Momentami można było zapomnieć, że Klara człowiekiem nie jest. Sądzę że ta książka to swojego rodzaju przepowiednia. Przyszłość z robotami czeka nas na pewno (w zasadzie to dzieje się już), pytanie jak będziemy do nich podchodzić. Jak do członka rodziny? Służącego? Mebel? Klara przeszła przez wszystkie te etapy. Po przeczytaniu pozostaję z refleksją nad pytaniem - czy takie roboty mogłyby mieć duszę? Odpowiedź nie jest taka oczywista.

nie spodziewałam się że ta książka wzbudzi we mnie taką ekscytację. A wzbudziła i to nie dlatego, że jest napisana z perspektywy robota, ale dlatego, że Klara (android SP) jest o wiele bardziej spostrzegawcza i refleksyjna niż niejeden człowiek. Bardziej niż ja. Momentami można było zapomnieć, że Klara człowiekiem nie jest. Sądzę że ta książka to swojego rodzaju...

Rewelacyjna opowieść, którą czytałam z niemałą przyjemnością. To jest ten rodzaj książki, o której nie można przestać myśleć w przerwach od czytania :) Jest coś w wyjątkowego w sposobie w jaki Ann Patchett opowiada historię. Nic dziwnego, że książka zyskała nominację do Nagrody Pulitzera.

Rewelacyjna opowieść, którą czytałam z niemałą przyjemnością. To jest ten rodzaj książki, o której nie można przestać myśleć w przerwach od czytania :) Jest coś w wyjątkowego w sposobie w jaki Ann Patchett opowiada historię. Nic dziwnego, że książka zyskała nominację do Nagrody Pulitzera.

książka opowiadająca historię rodziny którą dotknęła wielka susza w latach 30. Duży plus za wartość dodaną bo dzięki tej książce dowiedziałam się więcej o ówczesnych problemach Stanów Zjednoczonych o których nie miałam wcześniej pojęcia. Minus za dialogi, które momentami były bardzo nienaturalne.

książka opowiadająca historię rodziny którą dotknęła wielka susza w latach 30. Duży plus za wartość dodaną bo dzięki tej książce dowiedziałam się więcej o ówczesnych problemach Stanów Zjednoczonych o których nie miałam wcześniej pojęcia. Minus za dialogi, które momentami były bardzo nienaturalne.

bardzo ciekawie poprowadzona fabuła, podobały mi się fragmenty z przeszłości Addie, gdzie spotykała znanych ludzi ze świata literatury i nie tylko. Zaskakujące zakończenie.

bardzo ciekawie poprowadzona fabuła, podobały mi się fragmenty z przeszłości Addie, gdzie spotykała znanych ludzi ze świata literatury i nie tylko. Zaskakujące zakończenie.

Alleluja! – To była moja reakcja na to, że wreszcie skończyłam tę książkę.
Z bohaterką nie polubiłam się dość szybko, głównie ze względu na podejmowane przez nią wybory i jej flegmatyczną osobowość. Zresztą książka moim zdaniem jest niespójna.
Główna bohaterka, Frances, nie bójmy się tego powiedzieć – jest osobą obłąkaną. I tak oto spotkała się pogubiona dwudziestolatka, która potrzebuje pilnej interwencji psychiatry, z równie niestabilnym psychicznie facetem, który decyduje się zdradzać z nią żonę. Przepis na świetną książkę? Niestety nie. Bo dialogi, a szczególnie wypowiedzi Frances, są… zazwyczaj kilkusylabowe. Ta dziewczyna prawie wcale się nie odzywa, dlatego duże jest moje zdziwienie, że jest poetką. Serio? Nie widzę tutaj logicznie poprowadzonej postaci przez autorkę.
Mimo że Frances prawie wcale się nie odzywa, jesteśmy uraczani błyskotliwymi przemyśleniami z jej głowy. Poniżej podaję jedne z moich ulubionych fragmentów:
„W łóżku tym razem on był na górze. Prawie nie patrzyliśmy sobie w oczy. W nagłym odruchu wzięłam jego dłoń i przycisnęłam sobie do gardła. Przez kilka sekund trzymał ją nieruchomo, potem spytał: co mam zrobić? Wzruszyłam ramionami. Masz mnie zabić, pomyślałam.”
Albo ten:
„Postanowiłam wypić jak najwięcej koktajlu na jednym wdechu. Nie przestałam, nawet gdy zaczęło mnie boleć wnętrze ust, a potem głowa. Przerwałam, dopiero kiedy Bobbi powiedziała: Frances, próbujesz się utopić? Podniosłam wzrok jakby nigdy nic i spytałam: co?”
Ta książka to STRATA CZASU.

Alleluja! – To była moja reakcja na to, że wreszcie skończyłam tę książkę.
Z bohaterką nie polubiłam się dość szybko, głównie ze względu na podejmowane przez nią wybory i jej flegmatyczną osobowość. Zresztą książka moim zdaniem jest niespójna.
Główna bohaterka, Frances, nie bójmy się tego powiedzieć – jest osobą obłąkaną. I tak oto spotkała się pogubiona dwudziestolatka,...

momentami mrożący krew w żyłach zbiór historii akcji ratunkowych TOPRu. Niezwykle uświadamiająca lektura o tym, co może nas czekać w górach i jak do nich podejść odpowiedzialnie, jeśli planujemy wspinaczkę. Świetnie się czytało.

momentami mrożący krew w żyłach zbiór historii akcji ratunkowych TOPRu. Niezwykle uświadamiająca lektura o tym, co może nas czekać w górach i jak do nich podejść odpowiedzialnie, jeśli planujemy wspinaczkę. Świetnie się czytało.

super było wkraść się na chwilę do świata modelingu dzięki tej książce :)

super było wkraść się na chwilę do świata modelingu dzięki tej książce :)

krzepiąca lektura, myślę że mogłaby być pomocną dłonią dla wielu osób w kryzysie.

krzepiąca lektura, myślę że mogłaby być pomocną dłonią dla wielu osób w kryzysie.