Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uczta wizualno-literacka! Ci którzy mówią, aby nie oceniać książki po okładce, nie zawsze mają rację. Pierwsze co przyciąga do zapoznania się z tą historią, to właśnie jej sfera wizualna. Liczne, piękne obrazy bardzo pobudzają wyobraźnię i pomagają wczuć się w opisane przygody. Historia, choć napisana pod młodszego czytelnika, powinna zachwycić każdego fana fantastyki, ponieważ jest naprawdę oryginalna, nie powtarza oklepanych motywów, a jednocześnie pozwala poczuć nostalgię do wakacji w dzieciństwie, spędzanych beztrosko, kiedy wszystko było możliwe i łatwiejsze, nawet pomimo problemów, z którymi mierzyliśmy się jako dzieci. Urocza i angażująca opowieść, która pozostawia czytelnika w napięciu i oczekiwaniu na dalsze przygody bohaterów.

Uczta wizualno-literacka! Ci którzy mówią, aby nie oceniać książki po okładce, nie zawsze mają rację. Pierwsze co przyciąga do zapoznania się z tą historią, to właśnie jej sfera wizualna. Liczne, piękne obrazy bardzo pobudzają wyobraźnię i pomagają wczuć się w opisane przygody. Historia, choć napisana pod młodszego czytelnika, powinna zachwycić każdego fana fantastyki,...

"Przeciętna" to idealna ocena dla tej książki.
Nudna i słabo napisana.
Wydaję mi się, że 50 - latkowie nie powinni pisać książek dla młodzieży, a już szczególnie nie wypowiadając się w pierwszej osobie. Wyszło dziwnie i krępująco. W niektórych momentach wstydziłem się za głównego bohatera i nie mam na myśli jego picia, bo raczej nie było to wyjątkowo szokujące.
Sam pomysł na książkę, bohaterowie i niektóre wątki są interesujące, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia.

Po zakończeniu lektury zalecam wziąć whisky (bez 7up'a!), usiąść i rozkoszować się życiem Tu i Teraz, a "Cudowne tu i teraz" zostawić w przeszłości.

"Przeciętna" to idealna ocena dla tej książki.
Nudna i słabo napisana.
Wydaję mi się, że 50 - latkowie nie powinni pisać książek dla młodzieży, a już szczególnie nie wypowiadając się w pierwszej osobie. Wyszło dziwnie i krępująco. W niektórych momentach wstydziłem się za głównego bohatera i nie mam na myśli jego picia, bo raczej nie było to wyjątkowo szokujące.
Sam pomysł...

"Mogli nas wybić do ostatniego człowieka, ale nie byli i nigdy nie będą w stanie pozbyć się tego, co w nas tkwi."

"Piąta fala. Bezkresne morze" to opowieść o ogromnej sile człowieka i chęci przetrwania. Nawet jeśli nie ma już żadnej nadziei, ludzie się nie poddają. Tylko śmierć może skończyć ich walkę o wolność.
Trudno znaleźć sens, by żyć dalej, kiedy wszyscy Twoi bliscy zginęli. Tak mogłoby wydawać się nam, zwykłym śmiertelnikom, ale jednostki, które przeżyły pięć fal ataku przybyszów z kosmosu nie mają tego problemu. Każdy martwi się o siebie, a przebywanie w grupie ma tylko zwiększyć szanse na przeżycie. Ale czy można pozostać obojętnym na cierpienie towarzyszy, z którymi spędzamy większość naszego czasu?

Grupa dzieciaków ocalonych z obozu, w którym byli szkoleni przez wrogów oraz ich wybawicielka Cassie ukrywają się w hotelu. Planują kolejny krok, zastanawiają się co zrobić, aby przeżyć. Mimo że są jednymi z ostatnich, którzy przetrwali, a świat wydaje się zbliżać ku upadkowi, nie tracą nadziei.

W tej części autor oddaje głos innej bohaterce żeńskiej - Ringer. Twardej dziewczynie, która przebywała w obozie, która nigdy się nie uśmiecha i nie ujawnia żadnych uczuć, która zdecydowała się opuścić stosunkowo bezpieczny hotel, aby znaleźć drogę ucieczki. Czy się jej uda? Czy zdoła oszukać superinteligentnych wrogów i ocalić swoich przyjaciół?

Drugim narratorem jest Evan Walker. Chłopak, który uratował Cassie od śmierci z wyziębienia,
zabierając ją do swojego domu. Jak pamiętacie z pierwszej części, nie jest to zwykły nastolatek. Jest jednym z nich. Jednym z najeźdźców. Ale miłość potrafi zmienić wrogów w kochanków. Evan obiecał Cassie, że przyjdzie do hotelu, jeśli przeżyję próbę uratowania jej małego braciszka z obozu. Dlaczego więc wciąż się nie pojawia? Czas, który mogą poświecić na oczekiwanie, szybko dobiega końca... Czy zakochani jeszcze kiedykolwiek się zobaczą?

Ta książka odpowiada na pytanie, jak daleko może posunąć się człowiek (i nie tylko), aby uratować ukochaną osobę. Uświadamia, jakich zbrodni może dopuścić się ktoś, kto chce zdobyć władzę. I chociaż powieść to typowe science-fiction i trudno doszukać się w niej wydarzeń, które mogłyby wydarzyć się w naszym realnym świecie, to jednak wystarczy zastąpić kosmitów ludźmi pragnącymi zapanować nad światem i patrząc na broń, jaką dysponuje ludzkość, reszta scenariusza przestaje być tylko wymysłem pisarza. Staje się sytuacją, której możemy być świadkami w przyszłości. Niedalekiej przyszłości.

"Dziś dobry uczynek to grzech, a ceną miłości jest śmierć. Nie cielesna, ciało było kłamstwem. Prawdziwa śmierć. Śmierć człowieczeństwa. Duszy."

"Mogli nas wybić do ostatniego człowieka, ale nie byli i nigdy nie będą w stanie pozbyć się tego, co w nas tkwi."

"Piąta fala. Bezkresne morze" to opowieść o ogromnej sile człowieka i chęci przetrwania. Nawet jeśli nie ma już żadnej nadziei, ludzie się nie poddają. Tylko śmierć może skończyć ich walkę o wolność.
Trudno znaleźć sens, by żyć dalej, kiedy wszyscy Twoi bliscy...