Jesteśmy społecznością, która kocha książki

opowieści 5 i 13 klasa. Ciekawe że autor operował już pojęciem Bagna na etapie 2003 roku w swoich pamiętnikach. Ciekawe też że wymyślił dodatkowo 12 opowieści, żeby "ukryć" wśród nich przemyślenia na temat swojej osoby i pracy dziennikarza/naczelnego (opowieść 13) co wg mnie jest kulminacyjnym punktem całej książki.

opowieści 5 i 13 klasa. Ciekawe że autor operował już pojęciem Bagna na etapie 2003 roku w swoich pamiętnikach. Ciekawe też że wymyślił dodatkowo 12 opowieści, żeby "ukryć" wśród nich przemyślenia na temat swojej osoby i pracy dziennikarza/naczelnego (opowieść 13) co wg mnie jest kulminacyjnym punktem całej książki.

"brnąc przez nadesłaną przeze mnie czarną dziurę chaotycznych liter, dogrzebała się do powieści" - to słowa autora skierowane do redaktorki Joanny Miki, zamieszczone na końcu książki w podziękowaniach....

no sam lepiej bym tego nie ujął, bardzo chaotyczna jest ta książka, ciężko się ją czyta

klimat z pierwszej części zdecydowanie uleciał, jedynie wątek i perspektywa Jacka wydaje się do pewnego momentu jakkolwiek ciekawa

"brnąc przez nadesłaną przeze mnie czarną dziurę chaotycznych liter, dogrzebała się do powieści" - to słowa autora skierowane do redaktorki Joanny Miki, zamieszczone na końcu książki w podziękowaniach....

no sam lepiej bym tego nie ujął, bardzo chaotyczna jest ta książka, ciężko się ją czyta

klimat z pierwszej części zdecydowanie uleciał, jedynie wątek i perspektywa Jacka...

historie niektóre ciekawe, choć narracja bardzo chaotyczna

historie niektóre ciekawe, choć narracja bardzo chaotyczna

szansa na zaistnienie w rzeczywistości takiej historii raczej iluzoryczna, naprawde głównemu bohaterowi nie przyszło wcześniej do głowy że wina może być po jego stronie (zdrada z przyjaciółką)? i te wspominanie o motywie kredytu do spłacenia chyba przez 10 razy w treści powieści mnie jakoś bardzo raziło

szansa na zaistnienie w rzeczywistości takiej historii raczej iluzoryczna, naprawde głównemu bohaterowi nie przyszło wcześniej do głowy że wina może być po jego stronie (zdrada z przyjaciółką)? i te wspominanie o motywie kredytu do spłacenia chyba przez 10 razy w treści powieści mnie jakoś bardzo raziło

po co Autor przynajmniej 2 razy w tekście pisze coś w stylu "telewizor włączony w tle nastawiony był na TVN24" to naprawdę nie mam pojęcia... czy nie ma innych kanałów u nas? albo w ogóle pominąć ten zupełnie nieistotny szczegół, chyba że to chęć przypodobania się właścicielom z Discovery odkąd Autor pojawia się w "Drugim Śniadaniu Mistrzów" na tymże kanale

po co Autor przynajmniej 2 razy w tekście pisze coś w stylu "telewizor włączony w tle nastawiony był na TVN24" to naprawdę nie mam pojęcia... czy nie ma innych kanałów u nas? albo w ogóle pominąć ten zupełnie nieistotny szczegół, chyba że to chęć przypodobania się właścicielom z Discovery odkąd Autor pojawia się w "Drugim Śniadaniu Mistrzów" na tymże kanale

eh, słabo z tą książką wyszło według mnie, pisana na siłę, 200 stron, z czego masa to jakieś grafiki, rysunki, tak że żywego tekstu wyjdzie pewnie koło 100 stron (nie liczyłem dokładnie), treściowo też nie powala, w kółko 2 wątki tylko: pasja do muzyki i jaranie, i przesłanie że miłość jest najważniejsza, ehh... Najciekawszy moment to chyba wspomnienie o spotkaniu z Czesławem Niemenem i niedoszłej współpracy. Po lekturze trochę zrozumiałem dlaczego z biegiem czasu coraz bardziej oddalałem się od twórczości Ostrego, mimo że jakieś 15 lat temu byłem fanem. No i muszę sprawdzić gdzieś w piwnicy czy przypadkiem nie mam kasety z "30 minut z życia" bo kiedyś miałem, a nie wiedziałem że to już taki biały kruk ;)

eh, słabo z tą książką wyszło według mnie, pisana na siłę, 200 stron, z czego masa to jakieś grafiki, rysunki, tak że żywego tekstu wyjdzie pewnie koło 100 stron (nie liczyłem dokładnie), treściowo też nie powala, w kółko 2 wątki tylko: pasja do muzyki i jaranie, i przesłanie że miłość jest najważniejsza, ehh... Najciekawszy moment to chyba wspomnienie o spotkaniu z...

do połowy, dwóch trzecich, czyta się dobrze, potem jak dla mnie straciło rytm i przestało wciągać

do połowy, dwóch trzecich, czyta się dobrze, potem jak dla mnie straciło rytm i przestało wciągać

Opis, zgodnie z tytułem, drużyny polskich koszykarzy i trenera, którzy w 1963 roku zdobyli srebrny medal na Mistrzostwach Europy rozgrywanych we Wrocławiu.

Wyjściowy temat jest jednak jedynie przyczynkiem do dyskusji o koszykówce i jej historii w Polsce i USA, a także o realiach życia sportowców w Polsce w latach pięćdziesiątych czy sześćdziesiątych (zarówno w obszarze sportowym jak i obyczajowym). Bardzo dobra pozycja.

Opis, zgodnie z tytułem, drużyny polskich koszykarzy i trenera, którzy w 1963 roku zdobyli srebrny medal na Mistrzostwach Europy rozgrywanych we Wrocławiu.

Wyjściowy temat jest jednak jedynie przyczynkiem do dyskusji o koszykówce i jej historii w Polsce i USA, a także o realiach życia sportowców w Polsce w latach pięćdziesiątych czy sześćdziesiątych (zarówno w obszarze...

pewnie większość przytoczonych historii jest prawdziwa, natomiast zawsze takie powoływanie się na informacje od ogólnie opisanych kategorii osób (były polityk, mój rozmówca, zaprzyjaźniony poseł, itp) powoduje że w te historie można ubrać każdą treść

pewnie większość przytoczonych historii jest prawdziwa, natomiast zawsze takie powoływanie się na informacje od ogólnie opisanych kategorii osób (były polityk, mój rozmówca, zaprzyjaźniony poseł, itp) powoduje że w te historie można ubrać każdą treść

do 1 i 2 tomu nawet się nie umywa, nie jest to przystępna lektura, ciężko się czyta

do 1 i 2 tomu nawet się nie umywa, nie jest to przystępna lektura, ciężko się czyta

wszystko teoretycznie się spina, ale jednak pozostało u mnie uczucie niedosytu, chyba z dwóch powodów, trochę za dużo zbiegów okoliczności żeby fabuła się zgadzała, i relacja Damiana z Merry jakoś tak płytko rozpisana, mam wrażenie że nie uzasadnia jak w dość krótkim czasie dochodzą do takich czynów jakie są opisane w końcówce

wszystko teoretycznie się spina, ale jednak pozostało u mnie uczucie niedosytu, chyba z dwóch powodów, trochę za dużo zbiegów okoliczności żeby fabuła się zgadzała, i relacja Damiana z Merry jakoś tak płytko rozpisana, mam wrażenie że nie uzasadnia jak w dość krótkim czasie dochodzą do takich czynów jakie są opisane w końcówce

ależ to się szybko czytało, zjadłem całość w dwa dni, mam wrażenie że taki sposób pisania dość rzadko się spotyka - przez bite 450 stron akcja skupiona wyłącznie na dwójce bohaterów i ich poczynaniach, żadnych wątków pobocznych, dygresji, itp. przyrównując to do filmu to miałem wrażenie jakby całość była kręcona na jednym bliskim kadrze, brawo i czekam na dalsze przygody p.Rozłuckiego

ależ to się szybko czytało, zjadłem całość w dwa dni, mam wrażenie że taki sposób pisania dość rzadko się spotyka - przez bite 450 stron akcja skupiona wyłącznie na dwójce bohaterów i ich poczynaniach, żadnych wątków pobocznych, dygresji, itp. przyrównując to do filmu to miałem wrażenie jakby całość była kręcona na jednym bliskim kadrze, brawo i czekam na dalsze przygody...

lubię pisanie p.Sekielskiego, narracja jest dynamiczna, fabuła spójna, wydarzenia zaskakujące, nie mogę jednak do końca zaakceptować tego że trylogia Susza została podzielona na trochę więcej niż 200-stronicowe części, wg mnie za krótkie i można dopatrywać się w tym przedsięwzięciu próby maksymalizacji zysków z napisania tak naprawdę jednej konkretnej powieści, bo przecież 3x40 pln to bardzo wysoka cena jak za powieść

lubię pisanie p.Sekielskiego, narracja jest dynamiczna, fabuła spójna, wydarzenia zaskakujące, nie mogę jednak do końca zaakceptować tego że trylogia Susza została podzielona na trochę więcej niż 200-stronicowe części, wg mnie za krótkie i można dopatrywać się w tym przedsięwzięciu próby maksymalizacji zysków z napisania tak naprawdę jednej konkretnej powieści, bo przecież...

w 1996 roku polskie pieniądze były już po denominacji, czego autor zdaje się nie zauważył- chyba że to też element zatartych wspomnień ;)

w 1996 roku polskie pieniądze były już po denominacji, czego autor zdaje się nie zauważył- chyba że to też element zatartych wspomnień ;)

Bardzo interesujący wybór nieistniejących warszawskich budynków/miejsc, który kapitalnie pokazuje jak Warszawa zmieniła się na przestrzeni stuleci. Niektóre budynki i architektura bardzo zaskakujące (np. Giełda Warszawska na ulicy Królewskiej czy Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej na ulicy Łazienkowskiej).

Bardzo interesujący wybór nieistniejących warszawskich budynków/miejsc, który kapitalnie pokazuje jak Warszawa zmieniła się na przestrzeni stuleci. Niektóre budynki i architektura bardzo zaskakujące (np. Giełda Warszawska na ulicy Królewskiej czy Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej na ulicy Łazienkowskiej).

na razie jestem na 40 stronie, ale liczba hasztagów # przeraża! strasznie na siłe, Panie Autorze po co taka pogoń za nowoczesnością?

na razie jestem na 40 stronie, ale liczba hasztagów # przeraża! strasznie na siłe, Panie Autorze po co taka pogoń za nowoczesnością?

ciekawa, analityczna, pomagająca zastanowić się nad polską polityką w ostatnich latach i zwrócić uwagę na całokształt zdarzeń, które w codziennej obserwacji mogą umykać

ciekawa, analityczna, pomagająca zastanowić się nad polską polityką w ostatnich latach i zwrócić uwagę na całokształt zdarzeń, które w codziennej obserwacji mogą umykać

typowa pilkarska biografia, bez rewelacji, poza tym dziwne ze ksiazka oryginalnie wydana w 2003 roku, dopiero w 2014 roku trafila na polski rynek, ale to chyba poklosie tego ze wszelkie "biografie" sa teraz u nas w modzie

typowa pilkarska biografia, bez rewelacji, poza tym dziwne ze ksiazka oryginalnie wydana w 2003 roku, dopiero w 2014 roku trafila na polski rynek, ale to chyba poklosie tego ze wszelkie "biografie" sa teraz u nas w modzie

zawiodlem sie, mam wrazenie ze ta czesc (a zwlaszcza zakonczenie) bylo pisane na sile, tak zeby zamknac trylogie Szackiego, ale dla mnie ostatnie 60-70 stron Gniewu to dramat... wydumana, nietrzymajaca sie kupy intryga, wczesniej u Miloszewskiego tego nie bylo, szkoda,
tym bardziej szkoda ze poczatkowo fabula i watki sa zarysowane sensownie i naprawde mozna bylo to zwienczyc na wiele innych sposobow

zawiodlem sie, mam wrazenie ze ta czesc (a zwlaszcza zakonczenie) bylo pisane na sile, tak zeby zamknac trylogie Szackiego, ale dla mnie ostatnie 60-70 stron Gniewu to dramat... wydumana, nietrzymajaca sie kupy intryga, wczesniej u Miloszewskiego tego nie bylo, szkoda,
tym bardziej szkoda ze poczatkowo fabula i watki sa zarysowane sensownie i naprawde mozna bylo to...

- czyta sie te ksiazke rzeczywiscie szybko, ale wiele przedstawionych w niej zdarzen jest az za bardzo przypadkowych, oczywiscie to fikcja, natomiast nie ma czasu na zlapanie oddechu, jest wydarzenie po wydarzeniu, postac po postaci, i z kazdym watkiem zwiazane jakies oddzielne "story", odniesc mozna wrazenie ze Rudzki chce w tej ksiazce upchnac cala swoja wiedze o zaslyszanych/doswiadczonych zakulisowych historiach okolofutbolowych (zarowno wsrod pilkarzy jak i dziennikarzy)
- ksiazka z pozoru bardzo warszawska, czeste nawiazania ze Warszawa to, ze Warszawa tamto, natomiast poza tymi zabiegami zabraklo mi jakichs dokladniejszych opisow miejsc i klimatu miasta, ktore spowodowalyby ze te Warszawskosc mozna by lepiej poczuc, nie tylko z perspektywy Dworca Centralnego
- wprowadzenie bezdomnego ekslekarza Wincentego do fabuly - mialem skojarzenie z czysta inspiracja "Zlym" Tyrmanda
- maly plusik za calkiem sympatyczne napomknienie o raperze Eldo (zarowno przechadzajacym sie ze sluchawkami na uszach po miescie, jak i przytoczeniem kawalka), cos czuje ze fascynacja autora tym artysta nie gasnie i pogloski o rzekomej ksiazce o Eldo (biografii?), ktorym na marginesie sam Eldo ostatnio w wywiadzie zaprzeczyl, nie sa az tak niedorzeczne
- plus tez za klimatyczna okladke

- czyta sie te ksiazke rzeczywiscie szybko, ale wiele przedstawionych w niej zdarzen jest az za bardzo przypadkowych, oczywiscie to fikcja, natomiast nie ma czasu na zlapanie oddechu, jest wydarzenie po wydarzeniu, postac po postaci, i z kazdym watkiem zwiazane jakies oddzielne "story", odniesc mozna wrazenie ze Rudzki chce w tej ksiazce upchnac cala swoja wiedze o...