Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy weekend majowy zaczęłam dosyć pokracznie i zdecydowanie nieszablonowo, a wszystko przez małe wyzwanie rodzinne zorganizowane w zaciszu domowym, gdzie każdy z domowników wylosował po trzy książki na głowę dla tego drugiego… i takim to sposobem skończyłam w ten słoneczny weekend z “Venomem”.

Książka sama w sobie nie jest tragiczna jak przewidywałam, że będzie jednak że przez swoją chaotyczność, przewidywalność, powierzchowność, płytkość i brak spójnej całości i logiki była… niezaspecjalna. Chodź nie powiem dziwi mnie, aż tak dużo pozytywnych słów na jej temat to z drugiej strony stanowi całkiem dobry “odmóżdżacz”, który dodatkowo całkiem szybko się czyta jeżeli czytelnik ma przesyt książek z jednego gatunku chociażby.

Pierwszy weekend majowy zaczęłam dosyć pokracznie i zdecydowanie nieszablonowo, a wszystko przez małe wyzwanie rodzinne zorganizowane w zaciszu domowym, gdzie każdy z domowników wylosował po trzy książki na głowę dla tego drugiego… i takim to sposobem skończyłam w ten słoneczny weekend z “Venomem”.

Książka sama w sobie nie jest tragiczna jak przewidywałam, że będzie jednak...

cóż mogę innego powiedzieć jak tylko zaznaczyć iż zarówno “Magia cierni”, jak i “Tajemnica Cierniowego Dworu” to naprawdę dobre młodzieżowe fantasy! Chodź nie powiem przy sequelu bawiłam się przednio, który przeplatany z lekka sarkastycznymi nutami humoru Nathaniel’a, i niekiedy jego ironiczno-kpiącej postawy, ale jak również nostalgicznymi wręcz momentami smutku i żalu, jak i klimatem wręcz, aż przesiąkniętym magią, pełnym grymuarów, czarowników, demonów i innych stworzeń nie powiem niezaprzeczalnie "kupiło mnie to"!, jednakże również musze to zaznaczyć , iż czuje niedosyt… oczekiwałam, iż zostanie rozwinięty wątek samego Silasa zważywszy na fakt iż zakończenie przynajmniej w moim odczuciu oprócz otwartego zakończenia, pozostawia zarówno wiele niewiadomych, nie zapominając chociażby o samej postaci Nathaniela!

Liczę, na kontynuację!

cóż mogę innego powiedzieć jak tylko zaznaczyć iż zarówno “Magia cierni”, jak i “Tajemnica Cierniowego Dworu” to naprawdę dobre młodzieżowe fantasy! Chodź nie powiem przy sequelu bawiłam się przednio, który przeplatany z lekka sarkastycznymi nutami humoru Nathaniel’a, i niekiedy jego ironiczno-kpiącej postawy, ale jak również nostalgicznymi wręcz momentami smutku i żalu,...

Patrząc przez pryzmat wizualnej kwestii okładka to istny majstersztyk, jednakże “mroczny książe fae” pod względem merytorycznym to jedno wielkie niedopowiedzenie, a przede wszystkim zmarnowany potencjał.
Miały być fae, magowie etc.. oczywiście byli, jednakże sam świat i postacie tak usilnie obleczone w iście “sensualne” tony, tworząc finalnie całokształt płytki i małostkowy. Nie jest “aż tak” zła, ale usilne wciskanie wątków o zabarwieniu erotycznym, bądź wręcz tych, które na kilometr czuć cring’em, były naprawdę zbyteczne i tylko dodatkowo przemawiają na niekorzyść już i tak niskiego poziomu książki.
Mimo wszystko jestem ciekawa kolejnego tomu i dalszych losów Rydera i rozwikłania chodź kilku tak “wielu” niewiadomych samej jego osoby, “mistrza marionetek” i wątku kryminalnego, który został przepleciony przez książkę i nawet Adama, ale błagam mniej Synthi!

Patrząc przez pryzmat wizualnej kwestii okładka to istny majstersztyk, jednakże “mroczny książe fae” pod względem merytorycznym to jedno wielkie niedopowiedzenie, a przede wszystkim zmarnowany potencjał.
Miały być fae, magowie etc.. oczywiście byli, jednakże sam świat i postacie tak usilnie obleczone w iście “sensualne” tony, tworząc finalnie całokształt płytki i...