Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Duma i uprzedzenie to to nie jest. Książka w zasadzie przeciętna na lekki plus. Czyta się oczywiście lekko i miło, ale nie zachwyca. Czy pozostało coś jeszcze do dodania?

Duma i uprzedzenie to to nie jest. Książka w zasadzie przeciętna na lekki plus. Czyta się oczywiście lekko i miło, ale nie zachwyca. Czy pozostało coś jeszcze do dodania?

Fanny jest bezpłciowa, nieciekawa, a na dzisiejsze czasy też już niezbyt mądra. Być może w czasach Austen samo myślenie u kobiet było wywrotowe, ale obecnie nie jest to aż tak niesamowite. Austen wspomina problem zamorskich majątków, tak przecież trudny, ale wspomina ledwo jednym zdaniem. Być może to także było nie lada odwagą, teraz jest niezauważalne. Książka jest przeciętna, fanów Jane nie zniechęcę, antyfanów zachęcać nie zamierzam.

Fanny jest bezpłciowa, nieciekawa, a na dzisiejsze czasy też już niezbyt mądra. Być może w czasach Austen samo myślenie u kobiet było wywrotowe, ale obecnie nie jest to aż tak niesamowite. Austen wspomina problem zamorskich majątków, tak przecież trudny, ale wspomina ledwo jednym zdaniem. Być może to także było nie lada odwagą, teraz jest niezauważalne. Książka jest...

Książka romantyczna, o akcji dosyć nawet pociągającej, bardzo przyjemna o ile nie ma się chęci na wielką literaturę.

Książka romantyczna, o akcji dosyć nawet pociągającej, bardzo przyjemna o ile nie ma się chęci na wielką literaturę.

Jeśli ktoś zagląda do opinii, żeby dowiedzieć się czy tą książkę czytać to powiem krótko - czytać i tyle. To klasyka, taki czytelniczy mus. Poza tym jest śmiesznie krótka, aby ją wchłonąć wystarczy godzina, może dwie. Ja, jako antyfanka science-fiction peanów na jej cześć pisać tu nie będę. To typowa przedstawicielka gatunku, więc mnie nie urzeka. Ale przeczytać trzeba i tyle. Poza tym, koncepcja ciekawa.

Jeśli ktoś zagląda do opinii, żeby dowiedzieć się czy tą książkę czytać to powiem krótko - czytać i tyle. To klasyka, taki czytelniczy mus. Poza tym jest śmiesznie krótka, aby ją wchłonąć wystarczy godzina, może dwie. Ja, jako antyfanka science-fiction peanów na jej cześć pisać tu nie będę. To typowa przedstawicielka gatunku, więc mnie nie urzeka. Ale przeczytać trzeba i...

Książki Modiano są ciasne, zadymione i pachną dla mnie PRL-owskim mieszkaniem moich dziadków. Ciężka atmosfera, bardzo intymna narracja pierwszoosobowa, zupełnie dziwaczna francuska mentalność kawiarnianych bywalców i problemy, które nawet przy dużej dozie dobrej woli nie mogą być moimi. Jeśli to jest najlepsza książka Modiano, to raczej nie przeczytam kolejnych. Mimo to ta, w porównaniu z Przejechał cyrk, jeszcze mnie fascynowała i naprawdę czekałam na zakończenie. Które mnie, oczywiście, rozczarowało.

Książki Modiano są ciasne, zadymione i pachną dla mnie PRL-owskim mieszkaniem moich dziadków. Ciężka atmosfera, bardzo intymna narracja pierwszoosobowa, zupełnie dziwaczna francuska mentalność kawiarnianych bywalców i problemy, które nawet przy dużej dozie dobrej woli nie mogą być moimi. Jeśli to jest najlepsza książka Modiano, to raczej nie przeczytam kolejnych. Mimo to...

Książka duszna, przygnębiająca, powolna, jakby dla starego człowieka. Nie mój styl. Jeśli ktoś potrzebuje, tak jak ja, akcji, która naśladuje tempo naszego życia, to nie polecam. Jeśli na bardzo leniwą jesień pod kocem - bierzcie w ciemno.

Książka duszna, przygnębiająca, powolna, jakby dla starego człowieka. Nie mój styl. Jeśli ktoś potrzebuje, tak jak ja, akcji, która naśladuje tempo naszego życia, to nie polecam. Jeśli na bardzo leniwą jesień pod kocem - bierzcie w ciemno.

Ciężko oceniać biografię nie oceniając życia człowieka, o którym opowiada. No to profesor Religa miał ciekawe życie i ciekawą osobistością był. Jego biografia też więc powinna być ciekawa o ile ktoś jej nie zepsuje. No i nie zepsuli, jest świetnie. Czyta się jedynym tchem, część rzeczy bardzo aktualna np. politycznie. Ogólnie wydaje mi się czytelniczym musem.

Ciężko oceniać biografię nie oceniając życia człowieka, o którym opowiada. No to profesor Religa miał ciekawe życie i ciekawą osobistością był. Jego biografia też więc powinna być ciekawa o ile ktoś jej nie zepsuje. No i nie zepsuli, jest świetnie. Czyta się jedynym tchem, część rzeczy bardzo aktualna np. politycznie. Ogólnie wydaje mi się czytelniczym musem.

Ta książka jest znakomita, reportaże bardzo poruszające, dające do myślenia, ciekawie napisane (naprawdę ciekawie, ten facet ma unikalny styl, czasem trochę chaotyczny, ale przejmujący). Zdecydowanie polecam, dla siebie i na prezent dla kogoś kto lubi czytać rzeczy niegłupie.

Ta książka jest znakomita, reportaże bardzo poruszające, dające do myślenia, ciekawie napisane (naprawdę ciekawie, ten facet ma unikalny styl, czasem trochę chaotyczny, ale przejmujący). Zdecydowanie polecam, dla siebie i na prezent dla kogoś kto lubi czytać rzeczy niegłupie.

Pomysłowi ciężko odmówić oryginalności, autorowi geniuszu. Mimo lat koncept jest nadal frapujący. Wykonanie za to mnie nie powaliło, potwornie przegadane, życie Londyńskich próżniaków końca XIX wieku jest nudne jak flaki z olejem, ale przecież są ludzie, którzy muchę chodzącą po stole opiszą tak, że szczęka opada. No to Wilde nawet się nie starał, nie ten styl. Polecam bibliofilom, bo wstyd nie znać. Poszukiwaczom mocnych wrażeń odradzam.

Pomysłowi ciężko odmówić oryginalności, autorowi geniuszu. Mimo lat koncept jest nadal frapujący. Wykonanie za to mnie nie powaliło, potwornie przegadane, życie Londyńskich próżniaków końca XIX wieku jest nudne jak flaki z olejem, ale przecież są ludzie, którzy muchę chodzącą po stole opiszą tak, że szczęka opada. No to Wilde nawet się nie starał, nie ten styl. Polecam...

Potter to Potter, po co drążyć temat?

Potter to Potter, po co drążyć temat?

To Harry Potter, co tu dużo gadać, kochasz go albo nienawidzisz. A jak kochasz to już całym sobą. No więc ja kocham Pottera, cały cykl to dla mnie objawienie, na tym się wychowałam, nie mogę tego ocenić inaczej niż na 10, to zbyt osobiste.
A poza tym, w tej części świata pisanego Rowling była pierwsza, tego się jej nie odbierze.

To Harry Potter, co tu dużo gadać, kochasz go albo nienawidzisz. A jak kochasz to już całym sobą. No więc ja kocham Pottera, cały cykl to dla mnie objawienie, na tym się wychowałam, nie mogę tego ocenić inaczej niż na 10, to zbyt osobiste.
A poza tym, w tej części świata pisanego Rowling była pierwsza, tego się jej nie odbierze.