Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Umberto Eco jako felietonistę pokochałam dzięki błyskotliwym "Drugim zapiskom na pudełku od zapałek". Dlatego wiedziałam, że "Jak podróżować z łososiem" również mnie usatysfakcjonuje. Co nie znaczy, że nie mam drobnych zastrzeżeń. Zapraszam.

Ciąg dalszy na:

http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2017/12/315-jak-podrozowac-z-lososiem.html

Umberto Eco jako felietonistę pokochałam dzięki błyskotliwym "Drugim zapiskom na pudełku od zapałek". Dlatego wiedziałam, że "Jak podróżować z łososiem" również mnie usatysfakcjonuje. Co nie znaczy, że nie mam drobnych zastrzeżeń. Zapraszam.

Ciąg dalszy na:

http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2017/12/315-jak-podrozowac-z-lososiem.html

Świetny początek. Dzieciństwo głównego bohatera zostało opisane z tak niesamowitą dawką wysokiego jakościowo humoru i absurdu... Ale im dalej w las tym intensywniej się zastanawiałam: na co to wszystko? Przedstawić i wyśmiać spiskową teorię dziejów. Dobrze, ale ja oczekiwałam puenty. I ostatecznie jej nie otrzymałam. Jest to jednak niesamowity popis kunsztu pisarskiego Eco. Jego styl i sposób prowadzenia nie są łatwe w odbiorze, lecz jeśli, jak ja, już wcześniej je polubiliście, to nie zawiedziecie. To zupełnie inny Eco niż w "Imieniu róży" i może właśnie dlatego warto "Cmentarz" przeczytać. I jeszcze dla kilku innych rzeczy ;)

Świetny początek. Dzieciństwo głównego bohatera zostało opisane z tak niesamowitą dawką wysokiego jakościowo humoru i absurdu... Ale im dalej w las tym intensywniej się zastanawiałam: na co to wszystko? Przedstawić i wyśmiać spiskową teorię dziejów. Dobrze, ale ja oczekiwałam puenty. I ostatecznie jej nie otrzymałam. Jest to jednak niesamowity popis kunsztu pisarskiego Eco....