Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czekałam na „Pestki” naprawdę niecierpliwie. Po pierwsze dlatego, że jeszcze przed premierą zaczęły „wyskakiwać mi z lodówki”. Przede wszystkim dlatego, że już jakiś czas temu zaczęłam podglądać @ciarkowskapisze na instagramie i pomyślałam, że mamy ze sobą dużo wspólnego - smutek, preferowane krótkie formy, miłość do poezji, przebytą depresję. Tylko mi brakuje odwagi do wydania książki, więc podglądam ją z podziwem. Zaintrygowało mnie, że wszystkie recenzje były wspaniałe, wychwalające, gorące. W moim odczuciu to nigdy nie zwiastuje nic dobrego 🔍🔍
Wszystkie opinie wspólnie krzyczą: w tym tekście każdy odnajdzie siebie, a ja znalałam głównie złość, bezradność i znużenie. Sama autorka napisała, że to „opowieść o tym, że jesteśmy tym, co o nas powiedziano”. O tym, że kształtują nas wszystkie „jesteś za mała, za duża, za głupia, nie taka jak inni, dziwna” - a ja się z tym nie zgadzam, chociaż oczywiście nie raz nie dwa, ktoś rzucił we mnie słowa ostre jak sztylety, po których rany musiały goić się dłuższą chwilę.
Ciarkowska pisze, że dorosłość to wybory. Np. takie, że można odebrać telefon od Mamy, ale wcale nie trzeba. Ja o dorosłości wiem jeszcze jedno: nie trzeba odbierać, jeśli nie czuje się na siłach, ale warto napisać sms, że jest ok, że się oddzwoni później. O depresji wiem to, że jest chorobą - nie można nikogo o nią obwiniać, nazywać przyczyny czyimś imieniem, przerzucać swojego cierpienia na innych. Zastanawiam się, dlaczego tak bardzo próbujemy się z tej depresji wytłumaczyć. Czy to kwestia nadużywania tego pojęcia przy każdym złym humorze, podczas sesji, po koncercie? Musimy komuś udowadniać za każdym razem, że nam się ten smutek również należy? Zastanawiam się jako ta, której zawsze było bliżej do Malinki: w której kochali się wszyscy chłopcy, szybko urosły mi cycki, miałam koleżanki, wspaniałe dzieciństwo, a rodzice nawet w szpitalu psychiatrycznym odwiedzali mnie prawie codziennie 🥰
Życzę Ci @ciarkowskapisze jak najlepiej, żebyś więcej nie musiała się tłumaczyć🙏🏻

Czekałam na „Pestki” naprawdę niecierpliwie. Po pierwsze dlatego, że jeszcze przed premierą zaczęły „wyskakiwać mi z lodówki”. Przede wszystkim dlatego, że już jakiś czas temu zaczęłam podglądać @ciarkowskapisze na instagramie i pomyślałam, że mamy ze sobą dużo wspólnego - smutek, preferowane krótkie formy, miłość do poezji, przebytą depresję. Tylko mi brakuje odwagi do...