Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oj tak zdecydowanie było warto kontynuować czytanie po pierwszym tomie ;)

Oj tak zdecydowanie było warto kontynuować czytanie po pierwszym tomie ;)

Ta książka mogłaby być spokojnie krótsza o 100\200 stron, gdyby co drugą stronę nie było obszernego opisu jak przystojny jest główny bohater, a bohaterka że jest mała i niewinna .

Ta książka mogłaby być spokojnie krótsza o 100\200 stron, gdyby co drugą stronę nie było obszernego opisu jak przystojny jest główny bohater, a bohaterka że jest mała i niewinna .

TAK TAK I JESZCZE RAZ TAK!
Ta książka to wszystko czego chciałam i oczekiwałam.
W końcu w Fourth Wing zadziało się wszystko to czego mi brakowało w innych książkach czyli :
-wielki atut to główna bohaterka pewna siebie, zabawna, pomysłowa, inteligenta , złośliwa z taką bohaterką aż chce się czytać dalej
-wątek miłosny to był ogień!!!!!! oj działo się moi drodzy
-SMOKI jak tylko pojawiły się na kartach stron przepadłam jeszcze bardziej,
-no i moi drodzy te zwroty akcji przez , które ciężko się oderwać.
Polecam bardzo!!!!

TAK TAK I JESZCZE RAZ TAK!
Ta książka to wszystko czego chciałam i oczekiwałam.
W końcu w Fourth Wing zadziało się wszystko to czego mi brakowało w innych książkach czyli :
-wielki atut to główna bohaterka pewna siebie, zabawna, pomysłowa, inteligenta , złośliwa z taką bohaterką aż chce się czytać dalej
-wątek miłosny to był ogień!!!!!! oj działo się moi drodzy
-SMOKI...

Książka, która pozwala czytelnikowi odnaleźć szczęście.
Daje prawdziwe spojrzenie na to jak świat może być niesprawiedliwy. Ostatnie rozdziały to ciągłe łamanie serca czytelnikowi.
Rozbudziła we mnie pragnienie patrzenia tylko w przyszłość i szukania szczęścia ponieważ zawsze gdzieś ono jest.

Książka, która pozwala czytelnikowi odnaleźć szczęście.
Daje prawdziwe spojrzenie na to jak świat może być niesprawiedliwy. Ostatnie rozdziały to ciągłe łamanie serca czytelnikowi.
Rozbudziła we mnie pragnienie patrzenia tylko w przyszłość i szukania szczęścia ponieważ zawsze gdzieś ono jest.

Zupełnie nie wiem jaką ocenę dać tej książce. I nie mam zielonego pojęcia czy mi się podobała czy nie.

Zupełnie nie wiem jaką ocenę dać tej książce. I nie mam zielonego pojęcia czy mi się podobała czy nie.

Książka, która porusza serce. Myślę, że Colleen Hoover ma jakiś naprawdę potężny dar przelewania uczuć na papier, że ściska czytelnika za serce.
W głowie miałam jedno CZY IM SIĘ UDA? Bałam się sytuacji w których byli bohaterowie, że zaraz wszystko może się posypać.
Książka udowadnia, że każda wielka miłość, nie zawsze jest tą jedyną. Czasem serce ma miejsce aby pomieścić więcej osób, ale wie, że to nie sprawiedliwie.
Moje serce przez całą książke było oddane Sydney ponieważ, cały ból jaki nosili inni był przelewany na nią. Ukazuje jak kogoś słowa, czynny potrafią działać na człowieka, nie zdajemy sobie potem sprawy z tego co my tak naprawdę robimy?
Oraz często miałam wątpliwości co do uczuć Ridge aż do samego końca, myślę że ramanse przyzwyczaiły nas do tego, że nie ma miejsca na jeszcze inne dziewczyny w sercu głównego bohatera. Chwilami to aż boli, chcemy aby szybko zstąpili byłą, naszą główną bohaterką. Ale w głębi wiemy, że w życiu nigdy nie ma prostych ani sprawiedliwych rozwiązań.
Po przeczytaniu mam uczuczie jakby miłość Ridge do Sydney wciąż nie była dobrze udowodniona. Jakby mógł wciąż wrócić do Maggie zapomnieć o całej tej wielkiej miłości do Sydney. Hmm nawet nie potrafię dobrze tego wyjaśnić, no cóż może znajdzie się ktoś kto ma takie same odczucia co ja.

Książka, która porusza serce. Myślę, że Colleen Hoover ma jakiś naprawdę potężny dar przelewania uczuć na papier, że ściska czytelnika za serce.
W głowie miałam jedno CZY IM SIĘ UDA? Bałam się sytuacji w których byli bohaterowie, że zaraz wszystko może się posypać.
Książka udowadnia, że każda wielka miłość, nie zawsze jest tą jedyną. Czasem serce ma miejsce aby pomieścić...

Historia Noah bawi ale i sprawia, że czytelnik może cząstke siebie odnaleźć w tym bohaterze.

Historia Noah bawi ale i sprawia, że czytelnik może cząstke siebie odnaleźć w tym bohaterze.

Kurcze ciężko mi napisać opinie o tej książce, ponieważ bywało różnie kiedy ją czytałam. Czasem nudziła, a czasem zaskakiwała pozytywnie.
Ale jedno mogę powiedzieć napewno końcówka książki mnie rozbroiła, nie domyśliłam się takiej jednejj tajemnicy jaką skrywali goście domu w którym mieszkała Cathrine. Kiedy zrozumiałam cały sekret, wiedziałam, że ta książka pozostanie długo w mojej pamięci.

Kurcze ciężko mi napisać opinie o tej książce, ponieważ bywało różnie kiedy ją czytałam. Czasem nudziła, a czasem zaskakiwała pozytywnie.
Ale jedno mogę powiedzieć napewno końcówka książki mnie rozbroiła, nie domyśliłam się takiej jednejj tajemnicy jaką skrywali goście domu w którym mieszkała Cathrine. Kiedy zrozumiałam cały sekret, wiedziałam, że ta książka pozostanie ...

Myślała, że będzie to kolejna książka młodzieżowa z napchanymi poetyckimi przemyśleniami bohaterów, ale bardzo się myliłam.
Od razu uderza nas autentyczność tej książki, jest do bólu prawdziwa, że aż boli. Czytając ją miałam trzy fazy, na początku byłam rozgniewana , potem wzruszona, a na koniec zostałam ze złamanym sercem, czytając ją aż bije emocjami.
Mogłam, choć minimalnie poznać kulturę muzułmańską, zrozumieć, dlaczego kobiety noszą hiżdżam co o tym myślą.

Uświadomiła mi jak o wielu sprawach jeszcze nigdy nie myślałam, jest tyle problemów, z którymi ludzie muszą się zmagać.
Książka jest napisana wręcz magiczny sposób, to jak autorka przedstawiła bohaterów jest oszałamiające już dawno nie czytałam czegos tak autentycznego.
Mam nadzieję, że Tehereh Mafi napisze o wiele więcej książek, będę stała pierwsza w księgarni.

Myślała, że będzie to kolejna książka młodzieżowa z napchanymi poetyckimi przemyśleniami bohaterów, ale bardzo się myliłam.
Od razu uderza nas autentyczność tej książki, jest do bólu prawdziwa, że aż boli. Czytając ją miałam trzy fazy, na początku byłam rozgniewana , potem wzruszona, a na koniec zostałam ze złamanym sercem, czytając ją aż bije emocjami.
Mogłam, choć...

Kim Holden nie zawodzi. To już moje piąte spotkanie z jej piórem, jej książki zawsze są wypełnione emocjami.
Uważam, że autorka świetnie oddała realia depresji, oczywiście osoby, które jej nigdy nie doświadczyły i mam nadzieje nie doświadczą, nigdy nie stwierdzą dosadnie czy tak właśnie jest z tą chorobą psychiczną, dzięki m.in. tego typu książką możemy, chociaż trochę zrozumieć jak bolesne to jest, i starać się pomagać.

Toby główny bohater zmaga się z wieloma demonami, które z każdą stroną autorka nam przedstawia. Myślę, że wiele czytelników może odkryć to zanim dowiedzą się z kolejnych przeczytanych stron, ale gdy potem upewniamy się, że tak właśnie jest, wciąż możemy być zdziwieni. W świetny sposób ukazuje osoby, które są ciche, mają problemy, ciężko im się porozumiewać, ale jesteśmy w stanie je zrozumieć. Uważam, że wiele osób dzięki tej książce może zwrócić uwagę na to, jak bardzo boimy się społeczeństwa, nie mówimy prawdy, gdy ktoś m.in. wyżej postawiony zrobimy nam krzywdę, bo uważamy, że i tak jesteśmy na straconej pozycji.

Takie są właśnie dla mnie książki Kim Holden, jestem pewna, że stanie się to, co przeczuwam, ale potem i tak jestem zaskoczona.
Treść tej książki przekazuje, że warto czasem zaufać, wysłuchać, czasem myślimy, że nikogo koło nas nie ma, ale okazuje się, że była cała grupka ludzi, która nas potrzebuje.

Kim Holden nie zawodzi. To już moje piąte spotkanie z jej piórem, jej książki zawsze są wypełnione emocjami.
Uważam, że autorka świetnie oddała realia depresji, oczywiście osoby, które jej nigdy nie doświadczyły i mam nadzieje nie doświadczą, nigdy nie stwierdzą dosadnie czy tak właśnie jest z tą chorobą psychiczną, dzięki m.in. tego typu książką możemy, chociaż trochę...

To jedno wielkie rozczarowanie. Nie mam pojęcia jak to się ukazało w księgarniach. Bohaterowie to porażka. A fabuła jest tak głupia,że ehhhhhh głupie kwestie i problemy. Przez całą książka która ma 460 stron jest non stop to samo i nic ale to zupłenie nic się nie dzieje. Nie mam pojęcia co autorka chciała nam pokazać w relacji pomiędzy głównymi bohaterami. Przez połowe Anna zastanawia się czy może się z nim przespać albo nagle jest bieznadziejna i tak cały czas, a Ashton to była jakaś jęczy buła zresztą Anna też. Nie polecam.

To jedno wielkie rozczarowanie. Nie mam pojęcia jak to się ukazało w księgarniach. Bohaterowie to porażka. A fabuła jest tak głupia,że ehhhhhh głupie kwestie i problemy. Przez całą książka która ma 460 stron jest non stop to samo i nic ale to zupłenie nic się nie dzieje. Nie mam pojęcia co autorka chciała nam pokazać w relacji pomiędzy głównymi bohaterami. Przez połowe...

Jest to naprawdę dobrze napisana książka. Jest świetnie rozbudowana, choć faktycznie są wątki, które powielają się z innych powieści, to tu po prostu to nie przeszkadza, bo autorka naprawdę dobrze to poprowadziła czytelnikowi chce się to czytać. Bohaterowie również byli świetni szczególnie Declan oraz Trev, którzy naprawdę dawali radę (chciałabym mieć takich kumpli), choć przerażali innych i mogło się to wydawać ahhh no tak kolejni bad boye, faktycznie tak było, ale zupełnie z innej strony zostali przedstawieni. To pokazuje jak ludzie szybko wyrabiają sobie zdanie o kimś. Pokazuje to co kryje się w wnęczu każdego z nas, ale nie pokazujemy tego innym po prostu jesteśmy ludźmy, którzy mają problemy większe, mniejsze, ale obserwując my tego nie wiemy, ponieważ nie chcemy poznać często drugiej osoby lub no po prostu wyrabiamy sobie zdanie po ich zachowaniu co jest oczywiście złe. Zobaczyliśmy jedną sytuację, ktoś coś zrobił i w tym krótkim czasie mamy o kimś zdanie często złe i nie dajemy szansy.

Naprawdę polecam przeczytać, ponieważ naprawdę ta książka pomaga zrozumieć kilka istotnych faktów.

Jest to naprawdę dobrze napisana książka. Jest świetnie rozbudowana, choć faktycznie są wątki, które powielają się z innych powieści, to tu po prostu to nie przeszkadza, bo autorka naprawdę dobrze to poprowadziła czytelnikowi chce się to czytać. Bohaterowie również byli świetni szczególnie Declan oraz Trev, którzy naprawdę dawali radę (chciałabym mieć takich kumpli), choć...

NIE NIE i jeszcze raz NIE skończyłam tą książkę, ale naprawdę z trudem. Przejdę od razu rzeczy więc tak:
Główna bohaterka no po prostu mnie dobijała to był jakiś jeden wielki apsurt dosłowanie każda dziewczyna oprócz głównej bohaterki i jej psiapsi była dziwką, suką i chciała zabrać jej chłopaka to było w tak fatalny sposób ujęte. Czy była to szkoła, dom, klub zawsze WSZYSTKIE dziewczyny to były dziwki tak dosłownie. Rola męska w tej książce o wiele lepsza nie była. Występuje w książce takie jedno przezwisko, którym nazywa on główną bohaterkę i to właśnie chyba było najbardziej irytujące przezwisko, z jakim kiedykolwiek spotkałam się w książce. Non stop były rozstania i czasem to było tak paradoksalne, że aż chciała się przywalić tym bohaterą. Czułam jakby autorka na siłe chciała dać mnóstwo akcji żeby czytelnik się nie nudził ale niestety chyba nie wyszło.

Wybaczcie, że ta recenzja jest tak chaotyczna, ale inaczej nie wiedziałam, jak to wszystko ująć.

NIE NIE i jeszcze raz NIE skończyłam tą książkę, ale naprawdę z trudem. Przejdę od razu rzeczy więc tak:
Główna bohaterka no po prostu mnie dobijała to był jakiś jeden wielki apsurt dosłowanie każda dziewczyna oprócz głównej bohaterki i jej psiapsi była dziwką, suką i chciała zabrać jej chłopaka to było w tak fatalny sposób ujęte. Czy była to szkoła, dom, klub zawsze...

Nie było to już tak ujmujące, jak Układ, ale to była wciąż dobra lektura na rozerwanie się. Główni bohaterowi byli naprawdę w porządku nic w nich nie denerwowało więc duży plus, ta miłosna hiostria nie porwała mnie jakoś bardzo była dobra, ale nie tak bym mogła się tym zachwycać. Uwielbiałam momenty, kiedy ci wszyscy chłopcy byli razem i żartowali to nadawało takiego uroku tej książce.
Ale myślę, że jest godna, by ją przeczytać i poznać dalsze losy. Garrett i Hannah czasem przeplatali się gdzieś z tyłu więc czytelnik mógł sobie na chwilę powspominać ich losy.
Czegoś mi w tej książce brakowało nie dużo, ale jednak miałam troszeczkę większe oczekiwania po pierwszej części.

Nie było to już tak ujmujące, jak Układ, ale to była wciąż dobra lektura na rozerwanie się. Główni bohaterowi byli naprawdę w porządku nic w nich nie denerwowało więc duży plus, ta miłosna hiostria nie porwała mnie jakoś bardzo była dobra, ale nie tak bym mogła się tym zachwycać. Uwielbiałam momenty, kiedy ci wszyscy chłopcy byli razem i żartowali to nadawało takiego uroku...

Kim Holden napisała kolejną cudowną książkę z niesamowitymi bohaterami.
Autorka potrafi naprawdę zaskoczyć, kiedy zaczynam czytać jej książke nie wiem co może czekać mnie w jej środku.
Uwielbiam Seamus'a, Faith, Hope i tą trójkę cudownych dzieciaków.
Ale nienawidzę Mirandy już dawno nie czytałam książki, w której ktoś tak bardzo działał mi na nerwy. Jest dorosłą kobietą, która myślę, że utknęła w jakieś swojej chorej fantazji, co prawda może miała jakieś przebłyski dobroci, ale to jest po prostu bohater, którego od samego początku do końca się nie lubi.
Każdy bohater miał swój własny charakter, każdy z nich miał swoją własną historię do opowiedzenia.
Jest to książka, którą warto przeczytać ukazuje, to, że geny, które dziedziczymy nie są wcale ważne ważniejsze jest to kto kocha nas całym sercem zawsze dba i wspiera.

Kim Holden napisała kolejną cudowną książkę z niesamowitymi bohaterami.
Autorka potrafi naprawdę zaskoczyć, kiedy zaczynam czytać jej książke nie wiem co może czekać mnie w jej środku.
Uwielbiam Seamus'a, Faith, Hope i tą trójkę cudownych dzieciaków.
Ale nienawidzę Mirandy już dawno nie czytałam książki, w której ktoś tak bardzo działał mi na nerwy. Jest dorosłą kobietą,...

Po bardzo długim czasie w końcu ją przeczytałam.
I już rozumiem fenomen tej książki, zgadzam się z każdym dobrym słowem o niej napisanym.
Jest to świetna historia, którą bardzo dobrze się czyta.
Dużym plusem tej książki są bohaterowie, którzy mają charakter mają w sobie to coś.
Myślę, że dużo nie trzeba o niej pisać po prostu TRZEBA ją przeczytać.

Po bardzo długim czasie w końcu ją przeczytałam.
I już rozumiem fenomen tej książki, zgadzam się z każdym dobrym słowem o niej napisanym.
Jest to świetna historia, którą bardzo dobrze się czyta.
Dużym plusem tej książki są bohaterowie, którzy mają charakter mają w sobie to coś.
Myślę, że dużo nie trzeba o niej pisać po prostu TRZEBA ją przeczytać.

Kiedy zaczęłam ją czytać jakoś nie byłam nią zachwycona ale z każdą kartką dalej podobała mi się coraz bardziej.
Aż do ostatniego słowa nie wiedziałam jak zakończy się ta opowieść.
Uwielbiam jak zostali napisani bohaterowie. Podobało mi się to jak następowała zamiana ich zachowania oraz to, że nie byli przesłodzeni byli tacy prawdziwi.
Ta lektura nie nudzi, ponieważ cały czas coś się dzieje i wszystko, co mówią i robią bohaterowie jest interesujące.

Whitney Barbetti napisała naprawdę dobrą książkę i jeżeli będę miała okazje sięgnę po coś jeszcze od tej autorki.

Kiedy zaczęłam ją czytać jakoś nie byłam nią zachwycona ale z każdą kartką dalej podobała mi się coraz bardziej.
Aż do ostatniego słowa nie wiedziałam jak zakończy się ta opowieść.
Uwielbiam jak zostali napisani bohaterowie. Podobało mi się to jak następowała zamiana ich zachowania oraz to, że nie byli przesłodzeni byli tacy prawdziwi.
Ta lektura nie nudzi, ponieważ cały...

Nie była to tragiczna książka jak oczekiwałam po opiniach.
Byłam nawet zaskoczona ponieważ to była poprsotu młodzieżówka, która nie wniosła nic nowego do mojego życia ale była to taka odskocznia, myślałam że będą tam naprawdę jakieś obrzydliwe rzeczy, a nie było.
Napweno przeczytam kolejną część bo jedno trzeba przyznać jest niesamowicie wciągająca.
Nie jest to książka dla wszystkich, dla jednych będzie: ok dobra przeczytałam tragiczna nie była, a dla drugich może być masakryczna.
Ale szczerze jakoś nie rozumiem całej tej lawiny hejtu na nią.
No cóż poczekam i zobaczę czy druga część będzie lepsza.

Nie była to tragiczna książka jak oczekiwałam po opiniach.
Byłam nawet zaskoczona ponieważ to była poprsotu młodzieżówka, która nie wniosła nic nowego do mojego życia ale była to taka odskocznia, myślałam że będą tam naprawdę jakieś obrzydliwe rzeczy, a nie było.
Napweno przeczytam kolejną część bo jedno trzeba przyznać jest niesamowicie wciągająca.
Nie jest to książka...

Trzecia część świetnie wszystko zamyka.
Jedyne co mi przeszkadzało we wszystkich częściach było to, że starczyły tylko dwa tygodnie, aby to wszystko się wydarzyło. Czułam jakby z godziny na godzine wątek miłosny co chwile się zmieniał. Oraz miałam mieszane uczucie co do zakończenia, kiedy przeczytałam ostatnią stronę miałam jakiś niedosyt chyba.
Kocham imiona dwójki głównych bohaterów.
Mam nadzieje, że wkrótce przeczytam jeszcze coś od tej autorki.
Uwielbiam tego małego demona/ducha

Trzecia część świetnie wszystko zamyka.
Jedyne co mi przeszkadzało we wszystkich częściach było to, że starczyły tylko dwa tygodnie, aby to wszystko się wydarzyło. Czułam jakby z godziny na godzine wątek miłosny co chwile się zmieniał. Oraz miałam mieszane uczucie co do zakończenia, kiedy przeczytałam ostatnią stronę miałam jakiś niedosyt chyba.
Kocham imiona dwójki...

Żałuje że przeczytałam ją dopiero po tak długim czasie.
Jest to naprawdę niesamowicie dobrze napisana książka.
Podejmuje naprawdę ważne tematy które pojawią się w naszym życiu.
Bohaterowie tej książki są bardzo dobrze wykreowani.
Śledzimy jak Nastya i Josh próbują od nowa nauczyć się ufać wierzyć i wybaczać. Ale czy oni sami tego tak naprawdę chcą?
To książka która bez wątpienia potrafi poruszyć czytelnika. Jest to jedna z najlepszych książek dla nastolatków jaką czytałam.

Katja Millay stworzyła coś niesamowitego,co na długo zostanie w mojej pamięci

Żałuje że przeczytałam ją dopiero po tak długim czasie.
Jest to naprawdę niesamowicie dobrze napisana książka.
Podejmuje naprawdę ważne tematy które pojawią się w naszym życiu.
Bohaterowie tej książki są bardzo dobrze wykreowani.
Śledzimy jak Nastya i Josh próbują od nowa nauczyć się ufać wierzyć i wybaczać. Ale czy oni sami tego tak naprawdę chcą?
To książka która...