Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Nowe nie może uchodzić za stare, a coś, co zostało zniszczone, nie będzie już całe.”

Na tydzień przed świętami Bożego Narodzenia młody policjant Martin Mohlin jedzie na wyspę Valön, by poznać rodzinę swojej narzeczonej. Uroczysta kolacja przeradza się jednak w dramat - niespodziewanie na ziemię osuwa się martwy senior rodu i najbogatszy członek rodziny Liljecronas – Ruben. Martin nie ma wątpliwości, że doszło do morderstwa. Sytuacja jest tym bardziej niebezpieczna, że z powodu zamieci śnieżnej nie można wydostać się z wyspy. Uwięzieni w domu goście czują na plecach oddech śmierci.
Czytałam wcześniej kilka recenzji tej książki. Myślałam, że może się wyłamię i moje odczucia będą inne, napiszę coś nowego i odkrywczego. Niestety tak nie jest. Napięcia tutaj zdecydowanie brakuje. Bohaterowie są bezbarwni i powierzchowni. Więzy rodzinne powielają schemat wielokrotnie już wykorzystywany w literaturze: bogata głowa rodziny i bliscy zabiegający o uszczknięcie dla siebie jak najwięcej. Nie ma tutaj nic, co mogłoby przykuć uwagę czytelnika na dłużej. Niestety… Jestem wielką fanką twórczości Camilli Lackberg, ale tym razem z przykrością stwierdzam, że się nie popisała... Porównanie tego opowiadania do opowiadań Agathy Christie jest krzywdzące. Tak – niestety.
Są ludzie, którzy po przeczytaniu kiepskich opinii na temat jakiejś książki w ogóle po nią nie sięgają, a ja… Uległam. Chyba za dużo w swoim życiu przeczytałam kryminałów. Ale jak mogłam to pominąć? Przecież to Camilla! Przecież to jedna z moich ukochanych autorek! Ale nie tym razem. Po prostu nie tędy droga. Mocne 5 jedynie z sentymentu do autorki.

„Nowe nie może uchodzić za stare, a coś, co zostało zniszczone, nie będzie już całe.”

Na tydzień przed świętami Bożego Narodzenia młody policjant Martin Mohlin jedzie na wyspę Valön, by poznać rodzinę swojej narzeczonej. Uroczysta kolacja przeradza się jednak w dramat - niespodziewanie na ziemię osuwa się martwy senior rodu i najbogatszy członek rodziny Liljecronas –...