Islandia - kraj marzeń, gdzie podobno wszystko jest proste. Pełen liberalizm, niski wskaźnik przestępczości, czysta woda i powietrze. Nawet komary nie zakłócają spokoju. No może tylko ten wiatr, jakby uparcie minusów szukać. A tymczasem po raz kolejny okazuje się, że wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Tam też przemoc domowa bywa przyczyną ludzkich dramatów. Jaki jest sposób na wyplenienie tego zła, czyżby autor go wskazał ?

Islandia - kraj marzeń, gdzie podobno wszystko jest proste. Pełen liberalizm, niski wskaźnik przestępczości, czysta woda i powietrze. Nawet komary nie zakłócają spokoju. No może tylko ten wiatr, jakby uparcie minusów szukać. A tymczasem po raz kolejny okazuje się, że wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Tam też przemoc domowa bywa przyczyną ludzkich dramatów. Jaki jest sposób...

Książki jonassona może nie charakteryzują się tym że są jakieś gwałtowne zwroty akcji ale za to tempo akcji płynie takim fajnym rytmem i fabuła dzięki temu ma swój klimat tak charakterystyczny dla tego autora. Czytadło jak dla mnie super i polecam książki tego pisarza.

Książki jonassona może nie charakteryzują się tym że są jakieś gwałtowne zwroty akcji ale za to tempo akcji płynie takim fajnym rytmem i fabuła dzięki temu ma swój klimat tak charakterystyczny dla tego autora. Czytadło jak dla mnie super i polecam książki tego pisarza.

Moim zdaniem zupełnie nieudana książka. Tłumacz się starał coś wykrzesać z tekstu, ale z pustego nie dał rady nalać.
Akcja bez akcji. Głównie depresyjne dywagacje bohaterów będących albo osobami uzaleznionymi, albo przemocowcami bądź ich ofiarami. Do tego to wszystko się nie klei kompletnie...
Żałuję że kupiłam i poświęciłam czas na przeczytanie.
Lubię autorów skandynawskich ale akurat ta pozycja rozczarowała mnie.

Moim zdaniem zupełnie nieudana książka. Tłumacz się starał coś wykrzesać z tekstu, ale z pustego nie dał rady nalać.
Akcja bez akcji. Głównie depresyjne dywagacje bohaterów będących albo osobami uzaleznionymi, albo przemocowcami bądź ich ofiarami. Do tego to wszystko się nie klei kompletnie...
Żałuję że kupiłam i poświęciłam czas na przeczytanie.
Lubię autorów...

Jak ja lubię tą Wyspę.A stare mroczne domy,to kocham.
Jest mroczny klimat,jest zagadka.Jest wszystko co chciałem.
Ari Thor staję się jednym z lepszych literackich śledczych.
Opis choroby psychicznej,bez wyśm,iweqania się z chorego.To nie wszyscy potrafią.
Oby tak dalej.

Jak ja lubię tą Wyspę.A stare mroczne domy,to kocham.
Jest mroczny klimat,jest zagadka.Jest wszystko co chciałem.
Ari Thor staję się jednym z lepszych literackich śledczych.
Opis choroby psychicznej,bez wyśm,iweqania się z chorego.To nie wszyscy potrafią.
Oby tak dalej.

113/52/2019

113/52/2019

Ta seria zaczęła się nudnawo, ale z każdą kolejną częścią było coraz lepiej. Dlatego aż szkoda, że to już koniec. Milczenie nocy to według mnie najlepsza pozycja z serii jednak i tak nie obyło się bez lekkich dłużyzn.

Ta seria zaczęła się nudnawo, ale z każdą kolejną częścią było coraz lepiej. Dlatego aż szkoda, że to już koniec. Milczenie nocy to według mnie najlepsza pozycja z serii jednak i tak nie obyło się bez lekkich dłużyzn.

Absolutnie nie odstaje od innych części tego autora...dobry kryminał...więcej dowiadujemy się o głównym bohaterze. Czekam na ciąg dalszy.

Absolutnie nie odstaje od innych części tego autora...dobry kryminał...więcej dowiadujemy się o głównym bohaterze. Czekam na ciąg dalszy.

kolejna część już ma szybszą akcje,gdy znamy większość bohaterów ich życie za zapartym tchem śledzi się kolejną zbrodnie,szuka winnego.warta przeczytania zaczynając od wstępu w 1 części

kolejna część już ma szybszą akcje,gdy znamy większość bohaterów ich życie za zapartym tchem śledzi się kolejną zbrodnie,szuka winnego.warta przeczytania zaczynając od wstępu w 1 części

Aż do tego dnia miasteczko uważane było za najbezpieczniejsze miejsce na świecie, gdy zdarzyła się tragedia. Na północy ciemnej i mroźnej Islandii, w miasteczku Siglufjörður dochodzi do morderstwa policjanta Herjólfura. Do wyjaśnienia zagadkowej śmierci zostaje wysłany Tomas, który wraz z miejcowym policjantem Arim Thórem Arasonem poprowadzi śledztwo. Podczas prowadzonego dochodzenia czytelnik odkrywa, iż wielu miejscowych obywateli skrywa różne sekrety. Równocześnie wprowadzany jest w świat spisany w formie pamiętnika. Po przeczytaniu książki można dojść do pewnych refleksji, iż za zamkniętymi drzwiami niejednego domu w ciszy i milczeniu codziennie dochodzi do rodzinnej tragedii, gdzie ofiarami są dzieci i kobiety. Myślę, iż autor tego opowiadania chciał zwrócić uwagę na zjawisko, które coraz częściej występuje w cywilizowanym świecie, a mianowicie na fakt krzywdzenia osób bezbronnych przez ojców i mężów tyranów, którzy na codzień są nieskazitelnymi obywatelami.

Aż do tego dnia miasteczko uważane było za najbezpieczniejsze miejsce na świecie, gdy zdarzyła się tragedia. Na północy ciemnej i mroźnej Islandii, w miasteczku Siglufjörður dochodzi do morderstwa policjanta Herjólfura. Do wyjaśnienia zagadkowej śmierci zostaje wysłany Tomas, który wraz z miejcowym policjantem Arim Thórem Arasonem poprowadzi śledztwo. Podczas prowadzonego...

Narracja zbyt sucha, nieco sztuczne dialogi, niby zaczynają się jakieś psychologiczne wątki, które jednak nie mogą się rozwinąć, bo kończy się sama książka - no i właśnie, ten przeskok od "nie wiemy nic", do "nagle nas olśniło" wydaje się zbyt szybki, jak gdyby autor miał dość swoich - dobrze zapowiadajacych się skądinąd - bohaterów, poza tym nie zgadzam się z takim potraktowaniem postaci Elin. Chyba za zimno dla mnie na tej Islandii...

Narracja zbyt sucha, nieco sztuczne dialogi, niby zaczynają się jakieś psychologiczne wątki, które jednak nie mogą się rozwinąć, bo kończy się sama książka - no i właśnie, ten przeskok od "nie wiemy nic", do "nagle nas olśniło" wydaje się zbyt szybki, jak gdyby autor miał dość swoich - dobrze zapowiadajacych się skądinąd - bohaterów, poza tym nie zgadzam się z takim...