Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moja opinia napisana dla portalu literatura.juventum.pl:

http://literatura.juventum.pl/recenzje-ksiazek/klamstwa-wszedzie-klamstwa/

Opisuję wszystkie wątki książki, które są moim zdaniem bezsensowne. Jeżeli zastanawiacie się nad kupnem bądź przeczytaniem "Niewygodnej prawdy" - nie polecam. Dlaczego? Odpowiedź w recenzji ;)

Moja opinia napisana dla portalu literatura.juventum.pl:

http://literatura.juventum.pl/recenzje-ksiazek/klamstwa-wszedzie-klamstwa/

Opisuję wszystkie wątki książki, które są moim zdaniem bezsensowne. Jeżeli zastanawiacie się nad kupnem bądź przeczytaniem "Niewygodnej prawdy" - nie polecam. Dlaczego? Odpowiedź w recenzji ;)

Na "Złodziejkę książek" polowałam od dawna. Kiedyś usłyszałam tytuł i pochlebną opinię, ale w publicznej bibliotece jej nie było. Minęły lata, a ja zapomniałam nieco o "Złodziejce...". W tym czasie przeczytałam wiele słów, wiele książek polubiłam. Aż niedawno w bibliotece, tym razem szkolnej, na przerwie i trochę przysypiając - zauważyłam ją w dziale z nowościami. Wzięłam ze sobą do domu i... zakochałam się :)


Na wstępie przywołam może cytat już z pierwszych stron "Złodziejki":

To nie jest skomplikowana historia. Składa się z:
– dziewczynki
– pewnej liczby słów
– akordeonisty
– niemieckich fanatyków
– żydowskiego boksera
– licznych kradzieży

Każdy z tych "składników" jest idealnie na swoim miejscu i bez niego historia nie byłaby taka, jaka jest. A jest cudowna. Tajemnicza. Nastrojowa. Pisana z miłością. O miłości. Wieloznaczna. Wciągająca. Wzruszająca. Rozbawiająca. Inteligentna. Po prostu piękna.


Historia Liesel otworzyła mi oczy na to, co naprawdę w życiu ważne. Razem z nią płakałam, śmiałam się i przeżywałam z zapartym tchem wszystkie wzloty i upadki. Kradłam każdą książkę. Podziwiałam papę i Rudy'ego. Rzeczywiście czułam się jak w hitlerowskich Niemczech - i nie wiem, czy to dobrze czy źle...


Czasami trafiamy na książkę, która teoretycznie adresowana jest do dzieci, o dzieciach opowiada, lecz jest tak niezwykła, ze poruszy nawet osobę o sercu ze stali. "Złodziejka książek" zawiera w sobie tyle uniwersalnych prawd, tyle ponurej rzeczywistości i tyle inteligentnego humoru, że w przyszłości stanie się klasyką (bo innego wyjścia nie ma!). I to nie tą z definicji Marka Twaina, lecz taką, która zachwyca miliony.


Na uwagę zasługuje też forma książki - narratorem jest Śmierć (!), tekst przeplatany jest czymś w rodzaju "dymków", które doskonale urozmaicają czytanie i wreszcie z zawartymi historiami z pięknymi ilustracjami i szokującym przesłaniem.


Boli mnie, że tak mało osób zna tę książkę. Czego jest to wina - nie wiem. Będę natomiast na każdym kroku polecać ludziom historię złodziejki książek.


Po przeczytaniu tej książki siedziałam bez ruchu jeszcze przez dobrych kilka minut. W głowie kołatały mi się tysiące myśli, a wśród nich jedna najważniejsza:

- Właśnie przeczytałam arcydzieło.

Na "Złodziejkę książek" polowałam od dawna. Kiedyś usłyszałam tytuł i pochlebną opinię, ale w publicznej bibliotece jej nie było. Minęły lata, a ja zapomniałam nieco o "Złodziejce...". W tym czasie przeczytałam wiele słów, wiele książek polubiłam. Aż niedawno w bibliotece, tym razem szkolnej, na przerwie i trochę przysypiając - zauważyłam ją w dziale z nowościami. Wzięłam...

Zapraszam Was na portal literacki dla młodzieży i nie tylko - literatura.juventum.pl

Tutaj link do mojej recenzji tej książki: http://literatura.juventum.pl/co-nowego/sprzedawac-mozna-posciel-albo-garnki-ale-literature/

:)

Zapraszam Was na portal literacki dla młodzieży i nie tylko - literatura.juventum.pl

Tutaj link do mojej recenzji tej książki: http://literatura.juventum.pl/co-nowego/sprzedawac-mozna-posciel-albo-garnki-ale-literature/

:)

Niepokojąca wizja przyszłości, wciąż aktualna, pomimo faktu, że od wydania mija w tym roku 60 lat... Otwiera oczy na wpływ telewizji na nasze życie i pokazuje najgorsze oblicze syntury.
Świetna, a zarazem przerażająca - zdecydowanie warta polecenia!

Niepokojąca wizja przyszłości, wciąż aktualna, pomimo faktu, że od wydania mija w tym roku 60 lat... Otwiera oczy na wpływ telewizji na nasze życie i pokazuje najgorsze oblicze syntury.
Świetna, a zarazem przerażająca - zdecydowanie warta polecenia!

Moje pierwsze spotkanie z Akuninem wzięło się z rozmowy z pewną nauczycielką angielskiego. Czego to ja się o tej książce nie nasłyszałam! Może dlatego miałam wygórowane oczekiwania i może właśnie dlatego lektura przebiegła... bez rewelacji.

Fabuła dosyć ciekawa, ale w pewnym momencie już zbyt złożona na mój już wakacyjnie nastawiony umysł. Z drugiej strony siedzący na karku termin oddawania książek do biblioteki bez (kolejnej...) możliwości przedłużenia sprawił, że czytałam raczej pobieżnie, bez zagłębiania się w język i wszystkie intrygi. Mylił mi się wymieniane na przemian dwa nazwiska każdego bohatera, myliły mi się jego stanowiska i miejsca pobytu. Chyba że o to chodziło?

Ogólnie książkę polecam, jednak raczej nie jako lekką lekturkę na plażę. Jednak na jesień z kocykiem i kubkiem herbaty - zapewne idealna!

Moje pierwsze spotkanie z Akuninem wzięło się z rozmowy z pewną nauczycielką angielskiego. Czego to ja się o tej książce nie nasłyszałam! Może dlatego miałam wygórowane oczekiwania i może właśnie dlatego lektura przebiegła... bez rewelacji.

Fabuła dosyć ciekawa, ale w pewnym momencie już zbyt złożona na mój już wakacyjnie nastawiony umysł. Z drugiej strony siedzący na...