Przeczytałem przy okazji, bo córka przerabiała to w szkole - oceniam więc jako lekturę szkolną dla jedenastoletnich dzieciaczków. W tej grupie wiekowej to na pewno mocny strzał. Dystopia w wersji strawnej dla dzieciaków i zrozumiała dla nich. Taki Rok 1984 dla młodszych czytelników. Dobra pożywka dla rozważań, czy lepiej żyć w czarno-białym, uporządkowanym świecie o wysokim stopniu ujednolicenia i kontroli, gdzie każdy dzień zdaje się bezpieczny, bo jest przewidywalny od A do Z (a raczej zaplanowany przez tych, co "wiedzą lepiej"),czy raczej w świecie pełnym nieznanych barw i odcieni, w którym nigdy nie wiadomo, czego się spodziewać, w którym może być niebezpiecznie, ale za to można popuścić wodze własnej kreatywności i myśleniu. Książka w pewnym stopniu podsuwa odpowiedź, ale raczej nie potępia - próbuje zrozumieć wyznawców obu światopoglądów, chociaż ostatecznie opowiada się za jednym z nich za pomocą mocnego plot twistu (dla dorosłych dość oczywistego, dla dzieciaków szokującego).
-----
Czy ta książka w Polsce też jest lekturą? Nadawałaby się, zwłaszcza że my też mieliśmy taki czarno-biały okres w historii. Pewnie dałoby się o tym pogadać na lekcjach.

Przeczytałem przy okazji, bo córka przerabiała to w szkole - oceniam więc jako lekturę szkolną dla jedenastoletnich dzieciaczków. W tej grupie wiekowej to na pewno mocny strzał. Dystopia w wersji strawnej dla dzieciaków i zrozumiała dla nich. Taki Rok 1984 dla młodszych czytelników. Dobra pożywka dla rozważań, czy lepiej żyć w czarno-białym, uporządkowanym świecie o wysokim...

Podobało mi się, ale jestem też trochę zawiedziona. Książkę czyta się szybko i mocno mnie wciągnęła. Niektóre elementy na pewno skłaniają do myślenia, byłam też zaangażowana emocjonalnie w przeżycia głównego bohatera.

Mimo wszystko jest to książka dla dzieci/młodzieży (główny bohater ma 12 lat) i zapewne przez to całość wydaje się taka skrótowa. Mimo tego, że się skończyło, to mam wrażenie, że jeszcze mi wielu rzeczy brakuje. Zakończenie nie do końca przypadło mi do gustu. Ogólnie chciałabym, żeby fabuła też była bardziej rozbudowana.

Podobało mi się, ale jestem też trochę zawiedziona. Książkę czyta się szybko i mocno mnie wciągnęła. Niektóre elementy na pewno skłaniają do myślenia, byłam też zaangażowana emocjonalnie w przeżycia głównego bohatera.

Mimo wszystko jest to książka dla dzieci/młodzieży (główny bohater ma 12 lat) i zapewne przez to całość wydaje się taka skrótowa. Mimo tego, że się...

Liczyłam na więcej akcji i wątków, aczkolwiek książka jest na poziomie i zapewne sięgnę jeszcze po kolejne części z tej serii.

Liczyłam na więcej akcji i wątków, aczkolwiek książka jest na poziomie i zapewne sięgnę jeszcze po kolejne części z tej serii.

Pomysł na fabułę bardzo oryginalny, niestety wyszła hybryda ani dla dzieci ani dla dojrzałych czytelników. Na początku topimy się w szczegółach, ale powoli okazuje się, że świat, który stworzyła autorka wcale nie jest dopracowany.

Pomysł na fabułę bardzo oryginalny, niestety wyszła hybryda ani dla dzieci ani dla dojrzałych czytelników. Na początku topimy się w szczegółach, ale powoli okazuje się, że świat, który stworzyła autorka wcale nie jest dopracowany.

Jest to ciekawy przypadek dystopii, która nie jest napisana w sposób wybitnie wciągający, za to swym konceptem porywa. Nie dla tego, że chcemy się w tym świecie zatracić, ale widzimy jego zaczątki w naszej rzeczywistości. Wzbudza przedziwną mieszankę obaw o przyszłość i wdzięczności na najzwyklejsze elementy codzienności, które uważamy za oczywiste.

Jest to ciekawy przypadek dystopii, która nie jest napisana w sposób wybitnie wciągający, za to swym konceptem porywa. Nie dla tego, że chcemy się w tym świecie zatracić, ale widzimy jego zaczątki w naszej rzeczywistości. Wzbudza przedziwną mieszankę obaw o przyszłość i wdzięczności na najzwyklejsze elementy codzienności, które uważamy za oczywiste.

Może przesadzam, ale w tej książce jest coś pięknie biblijnego. Zepsuty świat, jeden wybraniec ponoszący cierpienie i poświęcenie za wszystkich... Prawda i miłość jako odpowiedź... Odrzucenie ciężkich choć budujących trosk.... Fatalizm... Jednak wciąż wielkie i płomne nadzieje...

Świetna młodzieżówka. Świetna dystopia. Świetna przypowieść.

Może przesadzam, ale w tej książce jest coś pięknie biblijnego. Zepsuty świat, jeden wybraniec ponoszący cierpienie i poświęcenie za wszystkich... Prawda i miłość jako odpowiedź... Odrzucenie ciężkich choć budujących trosk.... Fatalizm... Jednak wciąż wielkie i płomne nadzieje...

Świetna młodzieżówka. Świetna dystopia. Świetna przypowieść.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Jest to moja ukochana książka ❤️ Od wielu, wielu lat. Polecam!

Jest to moja ukochana książka ❤️ Od wielu, wielu lat. Polecam!

Przy lekturze „Dawcy” odbijają się wszelkie kadry z 2002 roku, gdy namiętnie słuchaliśmy „Sprzedawców marzeń” Myslovitz: „jaki piękny jest ten świat - wszystko czarno-białe; to jest proste - widzę, wiem”. Chociaż Lowry napisała powieść dla nastolatków, która nie wymaga od czytelnika wielkiej pracy umysłowej, jednak nie pozostawia obojętnymi nawet doświadczonych w lekturach dystopijnych dorosłych. Wyobraźcie sobie czarno-biały świat (jak nasze lata osiemdziesiąte),o wszystkim decydują za was, trzeba być podporządkowanym nieomylnej starszyźnie - idealnie! Jednak główny bohater w dniu 12 urodzin nie zostaje przydzielony do zwykłego zawodu, lecz stanie się Biorcą Pamięci. Tytułowy Dawca jest już starcem i będzie uczył chłopca nowego (a znanego czytelnikom) świata: pełnego emocji, których nikt nie eliminuje za pomocą tabletek; bólu, bez środków przeciwbólowych; zapachów; kolorów; miłości. To świat, w którym wszystko jest jednorodne, a starość i nietypowe cechy są wykluczane. Jak w każdej utopii, staje się ona swoim przeciwieństwem. Polecam każdemu nastolatkowi.

Przy lekturze „Dawcy” odbijają się wszelkie kadry z 2002 roku, gdy namiętnie słuchaliśmy „Sprzedawców marzeń” Myslovitz: „jaki piękny jest ten świat - wszystko czarno-białe; to jest proste - widzę, wiem”. Chociaż Lowry napisała powieść dla nastolatków, która nie wymaga od czytelnika wielkiej pracy umysłowej, jednak nie pozostawia obojętnymi nawet doświadczonych w lekturach...

Pokład miłości zewsząd ogarniający człowieka w tej książce śmiało pretenduje ją do miana wybitnego tytułu.

Pokład miłości zewsząd ogarniający człowieka w tej książce śmiało pretenduje ją do miana wybitnego tytułu.