Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo dobra. I to własnie te wszystkie opisy, na które tak wszyscy narzekają, sprawiają że można wręcz poczuć mrok tej powieści. Patrząc na poniższe wpisy, mam wrażenie że wszyscy oczekiwali detektywa-bohatera, lekko skrzywionego ale dekadenckiego gościa, który pojawia się i szarmancko rozwiązuje wszystkie zagadki i dogrzebuje sie do najbardziej ukrytych tajemnic. Taki właśnie bohater, który często pojawia się we wspólczesnych kryminałach. Rzeczywistość taka nie jest. Rozchwiany, skrzywiony Bondar wydaje się bardziej autentyczny. I tym bardziej autentyczne jest dochodzenie. Nie takie, w którym detektyw tylko spojrzy na podejrzanych i od razu wie co, kto, gdzie i kiedy. Ale takie w którym błądzi, myli się, szuka pomiedzy tropami.
Z drugiej strony, podzielam opinię, że Bondar jest strasznie irytujacy, ale na tym polega jego urok.
Sceneria, sytuacje i postacie żywcem wyjęte z "Domu złego" Smarzowskiego. Do czego sam autor nawet nawiązuje I o to w tym chodzi.
Świetne nawiązanie do historii. Jeśli ktoś uważa, że te wszystkie zarzyłości to przeszłość i bzdura, niech sie wybierze na cmentarze za wschodnią granice, na cmentarze z regionu Wołynia. Gdzie nawet zdjecia polaków tam pochowanych mają wydrapane oczy.
(Rzadko zdarza mi wypowiadanie w internetach, ale tym razem cieżko mi było się powstrzymać)

Książka bardzo dobra. I to własnie te wszystkie opisy, na które tak wszyscy narzekają, sprawiają że można wręcz poczuć mrok tej powieści. Patrząc na poniższe wpisy, mam wrażenie że wszyscy oczekiwali detektywa-bohatera, lekko skrzywionego ale dekadenckiego gościa, który pojawia się i szarmancko rozwiązuje wszystkie zagadki i dogrzebuje sie do najbardziej ukrytych tajemnic....