Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię piosenki Patti Smith, lubię jej wiersze, ale pewnym zaskoczeniem było, że jej proza jest na tym samym poziomie. Tak czy inaczej - to literatura (autobiograficzna) najwyższego lotu. Chociaż wątek oddania własnego dziecka do adopcji trochę mnie zmroził.

Lubię piosenki Patti Smith, lubię jej wiersze, ale pewnym zaskoczeniem było, że jej proza jest na tym samym poziomie. Tak czy inaczej - to literatura (autobiograficzna) najwyższego lotu. Chociaż wątek oddania własnego dziecka do adopcji trochę mnie zmroził.

Cudowne wspomnienia o wielkim muzyku. Chyba nikt nie znał go lepiej niż pani Zofia. Może nie powiedziała nam wszystkiego, ale bez wątpienia bardzo przybliżyła jego postać. Po tej lekturze jego muzyka znaczy dla mnie jeszcze więcej.

Cudowne wspomnienia o wielkim muzyku. Chyba nikt nie znał go lepiej niż pani Zofia. Może nie powiedziała nam wszystkiego, ale bez wątpienia bardzo przybliżyła jego postać. Po tej lekturze jego muzyka znaczy dla mnie jeszcze więcej.

Oczekiwałem anegdot, barwnych opowieści, nieznanych faktów. Dostałem nudne dywagacje autorów, trochę cytatów, często z drugiej ręki, sporo przeinaczeń (w rozdziale o "12 groszach" Kazika nic się nie zgadza). Za tę cenę spodziewałem się czegoś bardziej wciągającego i wiarygodnego.

Oczekiwałem anegdot, barwnych opowieści, nieznanych faktów. Dostałem nudne dywagacje autorów, trochę cytatów, często z drugiej ręki, sporo przeinaczeń (w rozdziale o "12 groszach" Kazika nic się nie zgadza). Za tę cenę spodziewałem się czegoś bardziej wciągającego i wiarygodnego.

Z "Białej księgi" dowiedziałem się o Kaziku więcej niż z innych książek o nim. Nawet takich ciekawostek, że uwielbia naleśniki z serem i... surówką z kiszonej kapusty, fascynują go kobiety z dużymi stopami (jak Uma Thurman), a jedynym narkotykiem, którego nie spróbował, jest heroina. Dla fana pozycja obowiązkowa. Zwłaszcza, że do książki dodana jest płyta z unikalnymi nagraniami. Jest wśród nich świetny bluźnierczy numer, który nigdy chyba nie mógłby się ukazać na "normalnej" płycie. Naprawdę się dziwię, że przeszedł tutaj.

Z "Białej księgi" dowiedziałem się o Kaziku więcej niż z innych książek o nim. Nawet takich ciekawostek, że uwielbia naleśniki z serem i... surówką z kiszonej kapusty, fascynują go kobiety z dużymi stopami (jak Uma Thurman), a jedynym narkotykiem, którego nie spróbował, jest heroina. Dla fana pozycja obowiązkowa. Zwłaszcza, że do książki dodana jest płyta z unikalnymi...

Skromna książeczka o zespole Genesis, napisana z sercem, ale są lepsze.

Skromna książeczka o zespole Genesis, napisana z sercem, ale są lepsze.

Bardzo rzetelna, szczegółowa monografia świetnego zespołu.

Bardzo rzetelna, szczegółowa monografia świetnego zespołu.

Po przeczytaniu "Ciemno, prawie noc" sięgnąłem też po tę książeczkę i trochę się rozczarowałem. Niewiele tu nowych informacji o Japonii. Forma trochę chaotyczna. Język przyciężkawy. Niestety.

Po przeczytaniu "Ciemno, prawie noc" sięgnąłem też po tę książeczkę i trochę się rozczarowałem. Niewiele tu nowych informacji o Japonii. Forma trochę chaotyczna. Język przyciężkawy. Niestety.

Rewelacyjna powieść o cechach kryminału, ale ambicjach o wiele większych. To obraz naszego polskiego piekiełka sprzed kilku lat. Właściwie nadal aktualny. Kapitalny język, chwilami umiejętnie stylizowany, np. na żargon internetowy, facebookowy. Świetnie się czyta.

Rewelacyjna powieść o cechach kryminału, ale ambicjach o wiele większych. To obraz naszego polskiego piekiełka sprzed kilku lat. Właściwie nadal aktualny. Kapitalny język, chwilami umiejętnie stylizowany, np. na żargon internetowy, facebookowy. Świetnie się czyta.

Gruza pisze o sobie i swoim świecie z takim dystansem i z tak wielkim poczuciem humoru, że połyka się jednym tchem.

Gruza pisze o sobie i swoim świecie z takim dystansem i z tak wielkim poczuciem humoru, że połyka się jednym tchem.

Absurdy PRL-u w krótkich przezabawnych felietonach mistrza takiej formy. Ksiązka, do ktorej wraca się wielokrotnie.

Absurdy PRL-u w krótkich przezabawnych felietonach mistrza takiej formy. Ksiązka, do ktorej wraca się wielokrotnie.

Bardzo dowcipne wspomnienia faceta, który bawił kilka pokoleń Polaków.

Bardzo dowcipne wspomnienia faceta, który bawił kilka pokoleń Polaków.

Słuchałem tych audycji z kaset rodziców. I chętnie wracam też do książkowej wersji. Dowcipnej, błyskotliwej, uroczo staroświeckiej.

Słuchałem tych audycji z kaset rodziców. I chętnie wracam też do książkowej wersji. Dowcipnej, błyskotliwej, uroczo staroświeckiej.

Z felietonów pani Ewy biją inteligencja, prawość, szlachetność, piękno duszy. Dziś nie ma już takich ludzi!

Z felietonów pani Ewy biją inteligencja, prawość, szlachetność, piękno duszy. Dziś nie ma już takich ludzi!

Błyskotliwa, erudycyjna, intrygująca. Czytam na okrągło.

Błyskotliwa, erudycyjna, intrygująca. Czytam na okrągło.

Książka nominowana do Kryminalnej Piły, a więc uznana za jedną z najlepszych polskich powieści kryminalnych wydanych w 2016 roku. Zasłużenie. Przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem. A za największą jej zaletę uważam to, że poza wciągającą akcją zawiera mnóstwo smaczków, takich jak nawiązania do najważniejszych wydarzeń w świecie piłki nożnej w opisywanym okresie (początek lat 80. ubiegłego wieku). Zaciekawiła mnie też zagadka matematyczna, którą bohater podczas swojego śledztwa musi rozwiązać. Może nie jest to coś na miarę Dana Browna, ale wciąga.

Książka nominowana do Kryminalnej Piły, a więc uznana za jedną z najlepszych polskich powieści kryminalnych wydanych w 2016 roku. Zasłużenie. Przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem. A za największą jej zaletę uważam to, że poza wciągającą akcją zawiera mnóstwo smaczków, takich jak nawiązania do najważniejszych wydarzeń w świecie piłki nożnej w opisywanym okresie (początek...

Zdecydowanie przereklamowane.

Zdecydowanie przereklamowane.

Rzadko płaczę podczas czytania, ale tym razem nie udało mi się powstrzymać łez. I trochę mam to autorowi za złe. Bo czasami podczas lektury miałem wrażenie, że właśnie o to wyciśnięcie ze mnie łez chodzi mu przede wszystkim. Myślę, że tę historię można było opowiedzieć trochę inaczej, bez tej emfazy, bez tego rozdzierania szat. Ale to tylko jednostkowa opinia. Wiem, że jestem w mniejszości...

Rzadko płaczę podczas czytania, ale tym razem nie udało mi się powstrzymać łez. I trochę mam to autorowi za złe. Bo czasami podczas lektury miałem wrażenie, że właśnie o to wyciśnięcie ze mnie łez chodzi mu przede wszystkim. Myślę, że tę historię można było opowiedzieć trochę inaczej, bez tej emfazy, bez tego rozdzierania szat. Ale to tylko jednostkowa opinia. Wiem, że...

Żadna książka nie poruszyła mnie jak ta. Skończyłem czytać kilka dni temu i ciągle nie mogę dojść do siebie. I stawiam sobie pytania, czy historia Tomasza Beksińskiego musiała skończyć się tak tragicznie. Wielki szacunek dla autora, który zebrał tyle świadectw na temat ostatnich dni, tygodni i miesięcy życia bohatera. I tak dokładnie odtworzył to, co się wtedy stało. Polecam, nawet jeśli ktoś słabo zna postać bohatera, bo jego historia sama w sobie jest naprawdę zajmująca.

Żadna książka nie poruszyła mnie jak ta. Skończyłem czytać kilka dni temu i ciągle nie mogę dojść do siebie. I stawiam sobie pytania, czy historia Tomasza Beksińskiego musiała skończyć się tak tragicznie. Wielki szacunek dla autora, który zebrał tyle świadectw na temat ostatnich dni, tygodni i miesięcy życia bohatera. I tak dokładnie odtworzył to, co się wtedy stało....

Czyta się nieźle, ale muzycy twierdzą, ze książka niewiele ma wspólnego z prawdą. Jak ja więc traktować - jako biografię czy raczej mit o Led Zeppelin? A może zbiór plotek o Led Zeppelin? Zbiór barwnych anegdot wymyślonych przez Stephena Davisa? Tak, wiem, że Davis znał zespół i sam był uczestnikiem jego historii, ale znać i wiedzieć to jedno, a rzetelnie przedstawić to już zupełnie inna sprawa.

Czyta się nieźle, ale muzycy twierdzą, ze książka niewiele ma wspólnego z prawdą. Jak ja więc traktować - jako biografię czy raczej mit o Led Zeppelin? A może zbiór plotek o Led Zeppelin? Zbiór barwnych anegdot wymyślonych przez Stephena Davisa? Tak, wiem, że Davis znał zespół i sam był uczestnikiem jego historii, ale znać i wiedzieć to jedno, a rzetelnie przedstawić to już...

Słabiutka ta biografia. Od tamtej pory powstało wiele lepszych, bardziej szczegółowych, lepiej naświetlających poszczególne zdarzenia z historii zespołu. Duże rozczarowanie.

Słabiutka ta biografia. Od tamtej pory powstało wiele lepszych, bardziej szczegółowych, lepiej naświetlających poszczególne zdarzenia z historii zespołu. Duże rozczarowanie.