Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aromat migdałowy unosił się gdzieś w ogólnej atmosferze tuż po przeczytaniu książki, odczucie ulotne, jak pomruk kobiecego ciała.

Aromat migdałowy unosił się gdzieś w ogólnej atmosferze tuż po przeczytaniu książki, odczucie ulotne, jak pomruk kobiecego ciała.

Kunszt pisarski Hessego sprawił, że rozpływając się w każdym rozdziale, czytałam go dwukrotnie, a zakończenie było jakby wcale nie końcem, tylko mrugnięciem powieki, mgnieniem oka, jak cała opowieść o Siddharthcie, jak ludzkie życie. Milczenie niech pozostanie tu najlepszym opisem, bo Hesse wyraził w pięknej treści prawdy ponadczasowe, a zarazem to, czego wyrazić się nie da ujął w prostocie formy. Siddhartha jest wiecznym przypomnieniem o jedności, poprzez docenianie świata pełnego różnorodności, doskonałość świadomego indywiduum.

Kunszt pisarski Hessego sprawił, że rozpływając się w każdym rozdziale, czytałam go dwukrotnie, a zakończenie było jakby wcale nie końcem, tylko mrugnięciem powieki, mgnieniem oka, jak cała opowieść o Siddharthcie, jak ludzkie życie. Milczenie niech pozostanie tu najlepszym opisem, bo Hesse wyraził w pięknej treści prawdy ponadczasowe, a zarazem to, czego wyrazić się nie da...

Wspaniała podróż przez przemiany w przyrodzie, życie zwierząt, pory roku, refleksje człowieka nad tym wszystkim, co często pomijamy, a na co zwrócenie uwagi powoduje eksplozję subtelnych przemyśleń nad własnym miejscem w świecie. Szacunek wobec życia, bycie blisko niego i niezwykły pejzaż słowny prezentuje Stasiuk w tych krótkich opowieściach - krótkich, lecz głębokich i silnie poruszających.

Wspaniała podróż przez przemiany w przyrodzie, życie zwierząt, pory roku, refleksje człowieka nad tym wszystkim, co często pomijamy, a na co zwrócenie uwagi powoduje eksplozję subtelnych przemyśleń nad własnym miejscem w świecie. Szacunek wobec życia, bycie blisko niego i niezwykły pejzaż słowny prezentuje Stasiuk w tych krótkich opowieściach - krótkich, lecz głębokich i...

Wydawać by się mogło, że historia jest banalna, a tymczasem nie tylko okazuje się ona wciągająca i intrygująca (ze względu na uwypukloną psychologię bohaterów), ale też genialna pod względem pisarskim. Narayan snuje opowieść prostą, a jednak wyraźnie opisującą przemiany kulturowe w Indiach, równocześnie z głębokim wglądem w ludzkiego ducha, który w często niewytłumaczalny sposób wybiera własną drogę do realizacji siebie. Poza tym książka stanowi barwny, wysmakowany wgląd w tradycję i życie mieszkańców hinduskich miasteczek.

Wydawać by się mogło, że historia jest banalna, a tymczasem nie tylko okazuje się ona wciągająca i intrygująca (ze względu na uwypukloną psychologię bohaterów), ale też genialna pod względem pisarskim. Narayan snuje opowieść prostą, a jednak wyraźnie opisującą przemiany kulturowe w Indiach, równocześnie z głębokim wglądem w ludzkiego ducha, który w często niewytłumaczalny...

Kapitalne połączenie książki "podróżniczej" z opowiadaniami, a wszystko w klimacie cmentarnym, trochę groteskowym, ale także melancholijnym. Jak wiele mówią cmentarze o danym narodzie! A jak dużo inspiracji dają niejednemu twórcy - o tym można się przekonać, czytając genialne opowiadanka osnute bezwonnymi wstęgami śmierci. Narrator i autor budzi sympatię i zachęca do dalszej eksploracji swojej twórczości.

Kapitalne połączenie książki "podróżniczej" z opowiadaniami, a wszystko w klimacie cmentarnym, trochę groteskowym, ale także melancholijnym. Jak wiele mówią cmentarze o danym narodzie! A jak dużo inspiracji dają niejednemu twórcy - o tym można się przekonać, czytając genialne opowiadanka osnute bezwonnymi wstęgami śmierci. Narrator i autor budzi sympatię i zachęca do...

Historia nietuzinkowa, świat wyjątkowy, groza ziejąca z tragizmu przygód bohaterki - to wszystko sprawiło, że cała seria dotycząca Świata Wynurzonego, stała się jedną z moich ulubionych pozycji fantastycznych (po WP). Doceniam w niej przede wszystkim mroczne snucie opowieści i postać kobieca, wojownicza i silna, która ukształtowała w pewien sposób mnie samą, jako młodą osobę wnikającą w świat wyobraźni. Bardzo polecam.

Historia nietuzinkowa, świat wyjątkowy, groza ziejąca z tragizmu przygód bohaterki - to wszystko sprawiło, że cała seria dotycząca Świata Wynurzonego, stała się jedną z moich ulubionych pozycji fantastycznych (po WP). Doceniam w niej przede wszystkim mroczne snucie opowieści i postać kobieca, wojownicza i silna, która ukształtowała w pewien sposób mnie samą, jako młodą...

Ciekawy obraz (prób) wyzwalania się człowieka spod krępującej indywidualność rzeczywistości społecznej, rodzinnej, miejskiej. Książka posiada wiele wątków i motywów, które tworzą dosyć chaotyczną całość i prowadzą do rozwiązania akcji nieco rozczarowującego, lecz utrzymanego w absurdalnych oparach ludzkich poczynań. Również pióro Desai przeplatane jest zarówno pięknymi opisami, jak i niepotrzebnie rozwlekłymi. Szkoda, że motywy kulinarne i postać Kulfi nie zostały rozwinięte, bo początek książki był bardzo obiecujący. Lecz taki był trochę zamysł: zadyma musiała zawierać wiele elementów, by zaistnieć.

Ciekawy obraz (prób) wyzwalania się człowieka spod krępującej indywidualność rzeczywistości społecznej, rodzinnej, miejskiej. Książka posiada wiele wątków i motywów, które tworzą dosyć chaotyczną całość i prowadzą do rozwiązania akcji nieco rozczarowującego, lecz utrzymanego w absurdalnych oparach ludzkich poczynań. Również pióro Desai przeplatane jest zarówno pięknymi...

Bardzo ważna powieść nie tylko ze względu na ciekawą, poruszającą fabułę, ale też treści uniwersalne, opisujące losy emigranta, skutki kolonizacji, wszelkich form opresji - od małych, domowych, po państwowe i globalne; warto tu uwypuklić wątek walki Gurkhów o niepodległość. Historie kilku bohaterów budzą współczucie i przypominają o wyrozumiałości, jaką każdy człowiek powinien okazywać innym narodowościom. Wszyscy jesteśmy małymi pionkami w grze tych wielkich... Ale musimy pamiętać o swym człowieczeństwie i prawdzie drzemiącej w sercach..

Bardzo ważna powieść nie tylko ze względu na ciekawą, poruszającą fabułę, ale też treści uniwersalne, opisujące losy emigranta, skutki kolonizacji, wszelkich form opresji - od małych, domowych, po państwowe i globalne; warto tu uwypuklić wątek walki Gurkhów o niepodległość. Historie kilku bohaterów budzą współczucie i przypominają o wyrozumiałości, jaką każdy człowiek...

Kapitalna opowieść o różnorodności i specyfice Hindustanu, szczera i przenikliwa, pełna humoru i dystansu. Obowiązek każdego zainteresowanego tym krajem. Autor posiada lekkie pióro i wielką przyjemnością było uczestniczenie w podróży razem z nim. Mam nadzieję, że napisze kolejną część, pojedzie dalej, zobaczy więcej, a czytelnicy razem z nim. Polecam i kłaniam się nisko!

Kapitalna opowieść o różnorodności i specyfice Hindustanu, szczera i przenikliwa, pełna humoru i dystansu. Obowiązek każdego zainteresowanego tym krajem. Autor posiada lekkie pióro i wielką przyjemnością było uczestniczenie w podróży razem z nim. Mam nadzieję, że napisze kolejną część, pojedzie dalej, zobaczy więcej, a czytelnicy razem z nim. Polecam i kłaniam się nisko!

Mądrości płynące z prostoty i trzeźwego postrzegania życia, nie podlegają żadnej ocenie, a i wszelkie słowa na ich temat spłyciłyby przekaz. "Lekkość jest źródłem stałości, ciężar rządzi ruchem".

Mądrości płynące z prostoty i trzeźwego postrzegania życia, nie podlegają żadnej ocenie, a i wszelkie słowa na ich temat spłyciłyby przekaz. "Lekkość jest źródłem stałości, ciężar rządzi ruchem".

Ile osobowości może pomieścić jedna osoba? A ile by chciała, a nie może... to zapisze, to ułoży z tego historie, opowieści. Książka Bator jest na wysokim poziomie: fabuła pochłania i odkrywa dwoistą naturę rzeczywistości oraz tworzenia powieści, co samo w sobie ma coś groźnego i tajemniczego. Rok Królika pokazuje sposoby kreacji, szukania inspiracji, podążania za opowieścią choćby najbardziej abstrakcyjną i upajania się tymi abstrakcjami, absurdami, domysłami. Moje ucho było cały czas pobudzone i pragnie więcej. Dlatego zakończenie książki jest niczym dorodna wiśnia na torcie. Palce lizać...

Ile osobowości może pomieścić jedna osoba? A ile by chciała, a nie może... to zapisze, to ułoży z tego historie, opowieści. Książka Bator jest na wysokim poziomie: fabuła pochłania i odkrywa dwoistą naturę rzeczywistości oraz tworzenia powieści, co samo w sobie ma coś groźnego i tajemniczego. Rok Królika pokazuje sposoby kreacji, szukania inspiracji, podążania za opowieścią...

Wymagająca cierpliwości i oddania senna opowieść o śnie-życiu, o sytuacjach abstrakcyjnych, pięknych, okrutnych, gdzie przemijalność jest jednym z wielu elementów dekoracji jawy. Świetna proza, potrzebna czasem każdemu, by się zatrzymać, pozwolić sobie czytać duszą, a nie umysłem.

Wymagająca cierpliwości i oddania senna opowieść o śnie-życiu, o sytuacjach abstrakcyjnych, pięknych, okrutnych, gdzie przemijalność jest jednym z wielu elementów dekoracji jawy. Świetna proza, potrzebna czasem każdemu, by się zatrzymać, pozwolić sobie czytać duszą, a nie umysłem.

Jak pisać o osobliwościach...? Czy można pisać, czy się da? Dukaj rozwiązuje to formą przypominającą baśń, gdzie obrazy, słowa, zdarzenia przepływają i tańczą ze sobą w najróżniejszych konfiguracjach. A w tym człowiek (albo i nie?).

Jak pisać o osobliwościach...? Czy można pisać, czy się da? Dukaj rozwiązuje to formą przypominającą baśń, gdzie obrazy, słowa, zdarzenia przepływają i tańczą ze sobą w najróżniejszych konfiguracjach. A w tym człowiek (albo i nie?).

Z taką przypowieścią o człowieku, rozumie, poznaniu każdemu przyjdzie się zmierzyć na własnej skórze. Lem starannie odmalowuje ten proces umieszczając go w makrokosmosie, a równocześnie w głowie zwykłego człowieka. Przypomina, że wszelka historia (nauka, filozofia..)jest w istocie historią człowieka, który mierzy się z rozmaitymi odnogami poznania. Używając do tego wyszukanych narzędzi zapomina też o sobie, szuka w obcym na siłę "obcości", w bliskim na siłę "bliskości". Ludzkość żyjąca w iluzji własnych kategorii budzi się tylko czasami i to ze strachem, że wtedy przestaje być ludzka. A tymczasem jej człowieczość leży tuż obok, zapomniana i prosta. W atmosferze przymusowej melancholii bohaterowie Solaris dochodzą do granic poznania rozumowego i muszą - z różnym skutkiem - tę granicę przekroczyć. A dodatkowo pojąć wraz z czytelnikiem siłę własnych myśli, odbijanych w nieskończoność w oceanie świadomości

Z taką przypowieścią o człowieku, rozumie, poznaniu każdemu przyjdzie się zmierzyć na własnej skórze. Lem starannie odmalowuje ten proces umieszczając go w makrokosmosie, a równocześnie w głowie zwykłego człowieka. Przypomina, że wszelka historia (nauka, filozofia..)jest w istocie historią człowieka, który mierzy się z rozmaitymi odnogami poznania. Używając do tego...

Portret artysty, portret języka, portret budzącej się samoświadomości, przekraczania konwencji, ograniczeń, dążności do sztuki - jedynego miejsca prawdy i wolności. Joyce tak pięknie skleja zwykłe zdarzenia ze słowami, rozpędza język w te sfery człowieka, do których nie ma wglądu intelekt, wskazuje wyraźnie to co dalej, głębiej - i co bardziej prawdziwe. Bliższe sztuce. A opisy piekła w samym centrum książki, lucyferyczne "non serviam" i inne odniesienia do czasów, w których indywiduum oderwało się od skostniałych paradygmatów religii, państwa i nauki - odbijają dzisiejszą potrzebę znalezienia w sobie miejsca na samodzielność w myśleniu.

Portret artysty, portret języka, portret budzącej się samoświadomości, przekraczania konwencji, ograniczeń, dążności do sztuki - jedynego miejsca prawdy i wolności. Joyce tak pięknie skleja zwykłe zdarzenia ze słowami, rozpędza język w te sfery człowieka, do których nie ma wglądu intelekt, wskazuje wyraźnie to co dalej, głębiej - i co bardziej prawdziwe. Bliższe sztuce. A...

Bajki niezwykle potrzebne współczesnemu dziecku odnaleźć się w zawiłościach dzisiejszego świata, zrozumieć mechanizmy i historię rozwoju cywilizacji. Świetne grafiki dopełniają tego ponurego mimo wszystko faktu. Same historie zaś uczą i wciągają, choć nie w równym stopniu z uwagi na zakończenia, które np. w 3 historyjce pozostawiają niedosyt.

Bajki niezwykle potrzebne współczesnemu dziecku odnaleźć się w zawiłościach dzisiejszego świata, zrozumieć mechanizmy i historię rozwoju cywilizacji. Świetne grafiki dopełniają tego ponurego mimo wszystko faktu. Same historie zaś uczą i wciągają, choć nie w równym stopniu z uwagi na zakończenia, które np. w 3 historyjce pozostawiają niedosyt.

Ukochane słowa rosnące dziko na ukochanych ziemiach, polach i łąkach, gdzie życiowe losy przeplatają się w tak samo różnorodnym rytmie, jak cykle przyrody. Życie ludzkie okrutne i piękne - ale piękne w prostocie. Opowiadania napisane z wielkim wyczuciem, delikatnością porannej rosy. To było jak spoglądanie przez dziurkę od klucza na kawałek świata (nie)znanego. Możliwość pooddychania żelarskim powietrzem.

Ukochane słowa rosnące dziko na ukochanych ziemiach, polach i łąkach, gdzie życiowe losy przeplatają się w tak samo różnorodnym rytmie, jak cykle przyrody. Życie ludzkie okrutne i piękne - ale piękne w prostocie. Opowiadania napisane z wielkim wyczuciem, delikatnością porannej rosy. To było jak spoglądanie przez dziurkę od klucza na kawałek świata (nie)znanego. Możliwość...