Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"„To nie słowa, to ge­sty mają zna­cze­nie” – nie­mal krzyk­ną­łem. Słowa już dawno prze­stały co­kol­wiek zna­czyć. Ra­czej za­py­chały ży­cie, niż co­kol­wiek do niego wno­siły. Le­piej uklęk­nąć, niż bić się w pierś i opo­wia­dać ja­kieś pier­doły o współ­czu­ciu i smut­ku. Le­piej spu­ścić głowę, niż opo­wia­dać o cier­pie­niu. Lep­szy do­tyk dłoni niż pu­ste słowa o mi­ło­ści. Słowa są mar­twe. Zo­stało ich wy­po­wie­dzia­nych tak dużo, że już nic nie zna­czą!"

Cześć! Mam dzisiaj ochotę przenieść Was na polską wieś. Co Wy na to?

"Kołatanie" Artura Żaka to historia, w której znajdziecie mnóstwo słowiańskich wierzeń i zabobonów, przeplatających się z wiarą chrześcijańską.

Dziewiętnastoletni Piotrek po sześciu latach nieobecności wraca do Strug, wsi, w której spędzał wakacje. Postanawia pomóc babci Anieli, która niedawno została wdową. Wszyscy uważają, że kobieta potrzebuje pomocy, jednak ona nie dość, że świetnie sobie radzi, to jeszcze dzięki kontaktowi ze zmarłym mężem wie o wszystkim, co się dzieje wokół. Drugim bohaterem książki jest właśnie dziadek Bronek, a dokładnie jego dusza, która odkrywa przed nami skrywane przez lata tajemnice. Jaką rolę odegra zmarły dziadek w życiu swojego wnuka?

Książka Artura Żaka to bardzo ciekawy debiut. Znajdziemy w niej momenty piękne i wzruszające. To historia o dorastaniu, miłości i walce dobra ze złem. Zdecydowanie warta uwagi, w szczególności do osób, które na moment chcą się przenieść tak jak ja do przeszłości i znów wyjechać na wakacje na wieś. Polecam!

"„To nie słowa, to ge­sty mają zna­cze­nie” – nie­mal krzyk­ną­łem. Słowa już dawno prze­stały co­kol­wiek zna­czyć. Ra­czej za­py­chały ży­cie, niż co­kol­wiek do niego wno­siły. Le­piej uklęk­nąć, niż bić się w pierś i opo­wia­dać ja­kieś pier­doły o współ­czu­ciu i smut­ku. Le­piej...

Rozwiń

Zwiń

"Prawda była jednak taka, że śmierć Ewy Ostaszewskiej do dziś wzbudzała ogromne emocje. Dziennikarze, internetowi detektywi czy podcasterzy co jakoś czas wracali do śmierci dziewiętnastolatki, lecz nadal nie było wiadomo, co się stało w Trzcinowisku nad Pilicą."

"Trzcinowisko" to początek nowej serii napisanej przez Kingę Wójcik. Główny bohater, Aleksander Zamojski, detektyw i były policjant postanawia rozwiązać sprawę sprzed 24 lat. Ewa Ostaszewska została brutalnie zamordowana, a sprawcy nigdy nie zostali schwytani. Dodatkowo nie pomaga fakt, że w policyjnych papierach są ogromne braki. Czy detektyw poradzi sobie ze sprawą i doprowadzi ją do końca? Dlaczego policyjne papiery są tak skąpe?

Autorka postarała się, żeby książka od początku do końca trzymała w napięciu. Znajdziemy w niej liczne tropy, które nie koniecznie prowadzą do rozwiązania zagadki i rodzica, który dla rodziny jest w stanie poświęcić bardzo dużo. Ciężko oderwać się od lektury, a sam finał zaskakuje. Z przyjemnością przeczytam kolejną część, a Was zachęcam do zapoznania się z "Trzcinowiskiem".

"Prawda była jednak taka, że śmierć Ewy Ostaszewskiej do dziś wzbudzała ogromne emocje. Dziennikarze, internetowi detektywi czy podcasterzy co jakoś czas wracali do śmierci dziewiętnastolatki, lecz nadal nie było wiadomo, co się stało w Trzcinowisku nad Pilicą."

"Trzcinowis...

Rozwiń

Zwiń

Hej! Dzisiaj przychodzę do Was z dwójką sympatycznych przyjaciół, którzy wybrali się na zakupy. Stworek Pops i pszczółka Boti postanowili uzupełnić swoją garderobę. Macie ochotę sprawdzić co znaleźli?

"Ubrania i pogoda. Pops i Boti uczą angielskiego" to pełna humoru i kolorowych obrazków książeczka, która pozwala najmłodszym czytelnikom zapoznać się z angielskimi słówkami przydatnymi w codziennym funkcjonowaniu. Kartonowe strony pozwalają już bardzo małym czytelnikom do niej zajrzeć.

Polecamy!

Hej! Dzisiaj przychodzę do Was z dwójką sympatycznych przyjaciół, którzy wybrali się na zakupy. Stworek Pops i pszczółka Boti postanowili uzupełnić swoją garderobę. Macie ochotę sprawdzić co znaleźli?

"Ubrania i pogoda. Pops i Boti uczą angielskiego" to pełna humoru i kolorowych...

Rozwiń

Zwiń

"Człowiek nie powinien być sam na tym świecie. Drzewo czereśni potrzebuje innego drzewa, aby rosnąć i dawać owoce. Tak jak człowiek, gdy kocha-rozkwita."

Książka Magdaleny Witkowskiej "Czereśnie zawsze muszą być dwie" to taka pozycja, którą trzeba przeczytać. To niesamowicie ciepła, ale i bolesna historia. Opowiada o poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi i ciężkich wyborach z nim związanych.

Zosia Krasnopolska idąc na wagary, nie wiedziała jeszcze, że karą za ten wyczyn będzie pomaganie emerytowanej nauczycielce, pani Stefani. Okazało się, że ta starsza kobieta jest bardzo ciepłą osobą i z biegiem czasu, mimo różnicy wieku, stała się przyjaciółką Zosi. Po śmierci pani Stafeni młoda kobieta zostaje właścicielką nie tylko mieszkania w Gdańsku, ale również starej willi w Rudzie Pabianickiej. Jaka historia skrywa się w starych murach? Czy Zosia ułoży swoje pogmatwane życie?

Autorka w ciekawy sposób wykreowała swoich bohaterów oraz przeplata między sobą wątki współczesne i międzywojenne. Dzięki temu przez tę historię się płynie. Tego mi było trzeba. Polecam i czekam na kontynuację!❤️

"Człowiek nie powinien być sam na tym świecie. Drzewo czereśni potrzebuje innego drzewa, aby rosnąć i dawać owoce. Tak jak człowiek, gdy kocha-rozkwita."

Książka Magdaleny Witkowskiej "Czereśnie zawsze muszą być dwie" to taka pozycja, którą trzeba przeczytać. To niesam...

Rozwiń

Zwiń

"Aby być ko­cha­ną, trze­ba naj­pierw po­ko­chać sie­bie, i tę we­wnątrz, i swoje od­bi­cie w lu­strze. To, co na ze­wnątrz, można przy­pu­dro­wać, ufar­bo­wać, ale wnę­trze wy­ma­ga uwagi, czasu i…"

Hej! Dzisiaj chciałbym Wam przedstawić książkę Marleny Semczyszyn "Historie od końca". To książka bardzo sentymentalna, ukazująca jak kruche jest nasze życie i co w tym życiu powinno być dla nas najważniejsze.

Karolina po trudnym rozwodzie wraca w rodzinne strony, aby pożegnać swoją byłą nauczycielkę, osobę dla niej bardzo ważną. Ostatnią wolą umierającej kobiety jest to, aby Karolina przejęła jej stanowisko w szkole. Kobieta postanawia zaryzykować. Niedługo po podjęciu decyzji na jej drodze staje, Mateusz, przedsiębiorca pogrzebowy, dzięki któremu Karolina ma możliwość poznawania kolejnych "historii od końca". Jak rozwinie się ta znajomość? Czy Karolina odnajdzie w nowym-starym miejscu?

Autorka stworzyła piękną, inną niż wszystkie, powieść o życiu, którą koniecznie musicie poznać! Książka jest napisana tak, że przez książkę się płynie i w pewnym momencie człowiek uświadamia sobie, że to już koniec. Polecam!

"Aby być ko­cha­ną, trze­ba naj­pierw po­ko­chać sie­bie, i tę we­wnątrz, i swoje od­bi­cie w lu­strze. To, co na ze­wnątrz, można przy­pu­dro­wać, ufar­bo­wać, ale wnę­trze wy­ma­ga uwagi, czasu i…"

Hej! Dzisiaj chciałbym Wam przedstawić książkę Marleny Semczyszyn "Histori...

Rozwiń

Zwiń

"Czasami jest tak, że kobieta rozpada się na dwoje. Czasami zewnątrz jest pogodzona z losem, siedzi na ławce, sztywno i prosto, jak się należy, i z godnością patrzy, jak ukochana osoba odchodzi, tymczasem w środku pragnie krzyczeć, gonić, łapać, paść na kolana, błagając, by została."

Victoria Nash to spokojna siedemnastolatka, która po śmierci matki musiała przejąć wszystkie jej obowiązki. Razem z ojcem i bratem prowadzą farmę brzoskwiń w Kolorado. Pewnego dnia na jej drodze staje młody włóczęga, Wilson Moon, człowiek bardzo tajemniczy. To jedno przypadkowe spotkanie z nieznajomym mężczyzną odmieni życie Victorii już na zawsze. Co przyniesie los? Jak zmieni sie jej życie?

"Popłynę przed siebie jak rzeka" to książka pełna emocji, od której miałam problem się oderwać. Autorka udowadnia, że mimo tego, co spotkamy na swojej drodze, nasze życie nadal płynie jak ta rzeka i musimy w nim trwać. Wg mnie to historia, o której się nie zapomina. Mam nadzieję, że po nią sięgnięcie! Czekam na Wasze wrażenia!

Polecam!!!

"Czasami jest tak, że kobieta rozpada się na dwoje. Czasami zewnątrz jest pogodzona z losem, siedzi na ławce, sztywno i prosto, jak się należy, i z godnością patrzy, jak ukochana osoba odchodzi, tymczasem w środku pragnie krzyczeć, gonić, łapać, paść na kolana, błagając, by została.&q...

Rozwiń

Zwiń

Czytaliście książkę "Fungirl"? Ja dopiero niedawno poznałam tę historię, wg mnie świetna młodzieżówka. Wraz z nią w moje ręce wpadła też powieść graficzna, która powstała na podstawie książki. Całą książkę przeczytałam jednym tchem i trochę żałuję, że w moich rękach był tylko pierwszy tom. Ilustracje, które świetnie oddają emocje bohaterów, wykonane przez Gabi Nam oraz lekki styl autorki, Sam Maggs sprawie, że kartki same się przewracają. Czekam na więcej!

"Spójrz na siebie. Ogarniasz świat, niczego się nie boisz. Ja za to boję się wszystkiego. I jestem szurnięta. Może nawet myślisz, że jestem szurnięta tylko odrobinę, ale to dlatego, że pokazuję ludziom zaledwie wierzchołek góry lodowej mojego szurnięcia. Pod powierzchnią lekkiego szurnięcia i niedostosowania społecznego jestem całkowitą porażką."

Czytaliście książkę "Fungirl"? Ja dopiero niedawno poznałam tę historię, wg mnie świetna młodzieżówka. Wraz z nią w moje ręce wpadła też powieść graficzna, która powstała na podstawie książki. Całą książkę przeczytałam jednym tchem i trochę żałuję, że w moich rękach był tylko pie...

Rozwiń

Zwiń

"Świat nie może być dobrym miejscem tylko dla wybrańców. Powinien być dobrym miejscem dla wszystkich"

Medea, to sierota, która od najmłodszych lat pracuje jako służąca. Jest kobietą, którą zawsze pomiatano, nigdy nie mogła liczyć na pomoc. Kiedy trafia na Wyspę Wisielców, ma nadzieję, że jej los się odmieni. Los po raz kolejny nie jest dla niej łaskawy. Czy Medea ucieknie z wyspy i znajdzie bezpieczny dom?

"Medea z Wyspy Wisielców" to książka, obok której nie można przejść obojętnie i nie chodzi mi tutaj tylko o jej piękne wydanie. Autorka opierając się o historię mitycznej Medei, stworzyła powieść o walce o przetrwanie, poszukiwaniu miłości i wyborach, które nieraz okazują się bardzo trudne. Ta książka porusza i wciąga.

Osobiście liczę na kontynuację, a Wam serdecznie polecam!

"Świat nie może być dobrym miejscem tylko dla wybrańców. Powinien być dobrym miejscem dla wszystkich"

Medea, to sierota, która od najmłodszych lat pracuje jako służąca. Jest kobietą, którą zawsze pomiatano, nigdy nie mogła liczyć na pomoc. Kiedy trafia na Wyspę Wisielców, ma nad...

Rozwiń

Zwiń

Dzisiaj przychodzę do Was z książką "Memoria" Davida Lagercrantza, druga częścią cyklu "Rekke i Vargas". Samego autora możecie kojarzyć z kontynuacją "Millenium" Steiga Larssona, serią, którą uwielbiam!❤️

Do Micaeli Vragas i Hansa Rekke zgłasza się Samuel Lidman i prosi o pomoc w odnalezieniu żony, która zginęła w wypadku kilkanaście lat temu. Okazuje się, że mąż jednak ma dowód (zdjęcie) potwierdzający coś innego. Z biegiem czasu do sprawy zostaje zamieszana córka Hansa, Julia. Cała sytuacja staje się coraz bardziej niebezpieczna. Czy duet poradzi sobie rozwiązaniem zagadki?

Książka nie należy do tych prostych. To historia wielowątkowa, dlatego czytając ją, potrzebowałam więcej skupienia, ale niczego nie żałuję. Z kartki na kartkę staje się ona coraz bardziej przejrzysta, akcja przyspiesza, tworząc bardzo ciekawą powieść. Książka idealna dla fanów kryminałów i thrillerów!

Dzisiaj przychodzę do Was z książką "Memoria" Davida Lagercrantza, druga częścią cyklu "Rekke i Vargas". Samego autora możecie kojarzyć z kontynuacją "Millenium" Steiga Larssona, serią, którą uwielbiam!❤️

Do Micaeli Vragas i Hansa Rekke zgłasza się Samuel Lid...

Rozwiń

Zwiń