Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka, urocza, przyjemna. Dosłownie do przeczytania na raz.

Lekka, urocza, przyjemna. Dosłownie do przeczytania na raz.

Lepsza niż pierwsza cześć, w końcu o samych kobietach, a nie o artystach którzy im towarzyszyli! Duży plus za tę zmianę.

Lepsza niż pierwsza cześć, w końcu o samych kobietach, a nie o artystach którzy im towarzyszyli! Duży plus za tę zmianę.

Sama książka według mnie bardzo dobra, jednak jeśli posłuchamy audiobooka, jest wręcz rewelacyjna dzięki Krzysztofowi Gosztyle. Dlatego ciut zawyżyłam ocenę całkowitą. Poza tym wciągnęła mnie na równi, co poprzednia część!

Sama książka według mnie bardzo dobra, jednak jeśli posłuchamy audiobooka, jest wręcz rewelacyjna dzięki Krzysztofowi Gosztyle. Dlatego ciut zawyżyłam ocenę całkowitą. Poza tym wciągnęła mnie na równi, co poprzednia część!

Tym razem przesłuchana tak dla przypomnienia. Trzecia część nigdy nie zawodzi.

Tym razem przesłuchana tak dla przypomnienia. Trzecia część nigdy nie zawodzi.

Książka ma ogromny potencjał i zaczynając ją myślałam że ocenie w granicach 8/9, myśląc "w końcu coś o kobietach!" Jednak nie tylko.. Wiadomym jest że dla artystów kobiety są muzami, kochankami, inspiracjami, żonami, aczkolwiek było w niej (dla mnie) samej treści o artystach mężczyznach, w końcu to książka o kobietach z obrazów! Często gubiłam wątek, ciut przytłaczała mnie ilość dygresji. Wyznaje też zasadę - piszemy o obrazach, pokazujemy ich reprodukcje, wszystkie nie tylko wybrane. To że ja znam większość dzieł danego twórcy, nie oznacza że statystyczny odbiorca książki będzie wiedział o czym mowa. Zakładam wręcz, że czytając by googlował wszystko, a da się to ładnie wkleić! Kolejnym minusem jest merytoryka, znalazłam nawet kilka błędów bądź niedomówień - takich rzeczy nie wypuszczamy w świat!

Myślę że dla osób poznające dopiero świat sztuki może być to ciekawa książka, jednak dla tych co już swobodnie poruszają się w historyczno-sztucznej otchłani może być przeciętna. Co prawda nie będzie to zmarnowany czas, jednak pozostawi pewien niedosyt.

PS. Czytałam wersje elektroniczną, która według mnie nie była do końca dostosowana.

Książka ma ogromny potencjał i zaczynając ją myślałam że ocenie w granicach 8/9, myśląc "w końcu coś o kobietach!" Jednak nie tylko.. Wiadomym jest że dla artystów kobiety są muzami, kochankami, inspiracjami, żonami, aczkolwiek było w niej (dla mnie) samej treści o artystach mężczyznach, w końcu to książka o kobietach z obrazów! Często gubiłam wątek, ciut przytłaczała mnie...

Nie czytałam lecz słuchałam audioserialu. Niekiedy męczyła jednak sama historia bardzo ciekawa i inna, na pewno sprawi że sięgnę po inne książki Mroza.

Nie czytałam lecz słuchałam audioserialu. Niekiedy męczyła jednak sama historia bardzo ciekawa i inna, na pewno sprawi że sięgnę po inne książki Mroza.

Cudownie opisane uczucie, namiętność i pożądanie, choć (szczególnie na początku książki) miałam wrażenie autor zrobił kopiuj-wklej aby książka bym dłuższa. Jej forma jest również specyficzna, dialogi niekiedy wplecione w ciągły tekst, tylko z kontekstu można domyślić się że to rozmowa. Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia, czy sam oryginał też tak wygląda. Następnym razem sięgnę pewnie po niego. Mimo to bardzo polecam!

PS. Sięgnęłam po książkę 2 lata po obejrzeniu filmu i jestem zdania że reżyser odwalił dobrą robotę, świetnie zaadaptowana książka, świetnie oddane emocje.

Cudownie opisane uczucie, namiętność i pożądanie, choć (szczególnie na początku książki) miałam wrażenie autor zrobił kopiuj-wklej aby książka bym dłuższa. Jej forma jest również specyficzna, dialogi niekiedy wplecione w ciągły tekst, tylko z kontekstu można domyślić się że to rozmowa. Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia, czy sam oryginał też tak wygląda. Następnym razem...

źle urodzone to książka mocno specyficzna, na pozór chaotyczna, jednak wszystko zależy kto ją czyta. dla mnie jest osobista ze względu na stosunek jaki mam to architektury tamtych czasów. nieoczywista. ciężka do czytania dla osób nieobytych ze sztuką czy architekturą. jak to u Springera mało zdjęć, często /według mnie/ źle, bądź mylnie rozłożone, mogą zniechęcić. merytorycznie jednak mnie przekonała, wstawkami wypowiedzi architektów, artystów, nie samymi suchymi opisami autora.

osobiście polecam osobom które posiadają względną wiedzę o modernizmie, architektach i sztuce xx wieku.

źle urodzone to książka mocno specyficzna, na pozór chaotyczna, jednak wszystko zależy kto ją czyta. dla mnie jest osobista ze względu na stosunek jaki mam to architektury tamtych czasów. nieoczywista. ciężka do czytania dla osób nieobytych ze sztuką czy architekturą. jak to u Springera mało zdjęć, często /według mnie/ źle, bądź mylnie rozłożone, mogą zniechęcić....

merytorycznie książka jest świetna, w szczególności dla osób zaczynających swoją przygodę z architekturą. pokazuje duży przekrój architektury w polsce na przestrzeni lat. największym dla mnie jednak brakiem jest mała ilość zdjęć - jeśli mówimy o inspiracji a pokazujemy tylko gotową realizacje jak mamy nauczyć się postrzegania? tak samo skoro mówimy o rzucie czemu go nigdzie nie ma? wiadomo, na sam początek do poznania architektury będzie bardzo dobrą pozycją, jednak nie sprawi że będziemy płynnie o niej mówić i ją opisywać. do tego potrzeba mieć więcej przykładów „przed oczami” a nie wyszukiwać czytając. to zakłucia harmonię. jak dla mnie książka pozostawia spory niedosyt.

merytorycznie książka jest świetna, w szczególności dla osób zaczynających swoją przygodę z architekturą. pokazuje duży przekrój architektury w polsce na przestrzeni lat. największym dla mnie jednak brakiem jest mała ilość zdjęć - jeśli mówimy o inspiracji a pokazujemy tylko gotową realizacje jak mamy nauczyć się postrzegania? tak samo skoro mówimy o rzucie czemu go nigdzie...

ciężka do ocenienia, chaotyczna, toksyczna o ile o samej książce można tak powiedzieć. jednak myśle że warta przeczytania, takie relacje w życiu są normalnością od której chcemy uciec a ona ją nam dobitnie pokazuje. z jakim skutkiem?

ciężka do ocenienia, chaotyczna, toksyczna o ile o samej książce można tak powiedzieć. jednak myśle że warta przeczytania, takie relacje w życiu są normalnością od której chcemy uciec a ona ją nam dobitnie pokazuje. z jakim skutkiem?

jedna z tych książek która pochłania w całości i wypluwa na sam koniec. według mnie świetna

jedna z tych książek która pochłania w całości i wypluwa na sam koniec. według mnie świetna

dłużyła się, ciężej się czytało w porównaniu do pozostałych tytułów T. Canavan

dłużyła się, ciężej się czytało w porównaniu do pozostałych tytułów T. Canavan

dość ciążka

dość ciążka

Specyficzna, pochłaniająca, niepokojąca.

Specyficzna, pochłaniająca, niepokojąca.