Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobre fantasy dla młodszych nastolatków! Wartko i barwnie prowadzona narracja. Trąci klasyką, główny chłopiec sierota, staje się ważnym bohaterem. Może nie tak dobre jak Harry Potter, ale również warte uwagi.

Bardzo dobre fantasy dla młodszych nastolatków! Wartko i barwnie prowadzona narracja. Trąci klasyką, główny chłopiec sierota, staje się ważnym bohaterem. Może nie tak dobre jak Harry Potter, ale również warte uwagi.

Obowiązkowa lektura. Bardzo pomocna i niezwykle przy tym kojąca analiza śmierci. Konkretne, gęste i przyjemnie obrazowe (opisy przypadków - pacjentów) studium, które daje wiele wskazówek na opanowanie lęku przed śmiercią, bezsensem. Znakomite podejście do tematu.

Obowiązkowa lektura. Bardzo pomocna i niezwykle przy tym kojąca analiza śmierci. Konkretne, gęste i przyjemnie obrazowe (opisy przypadków - pacjentów) studium, które daje wiele wskazówek na opanowanie lęku przed śmiercią, bezsensem. Znakomite podejście do tematu.

Według recenzentów i wielu fanów ,,odkrywcza i nowatorska" dla mnie po prostu leniwa: forma książki to brudnopis pisarski. Myśli wątpliwej dla mnie wartości podane w chaotycznym kontekście fabuły, która mocno daje znać o niedojrzałości emocjonalnej narratora. Pomimo paru momentów z potencjałem, lektura DAREMNA, pretensjonalna, z pseudointelektualną treścią.

Według recenzentów i wielu fanów ,,odkrywcza i nowatorska" dla mnie po prostu leniwa: forma książki to brudnopis pisarski. Myśli wątpliwej dla mnie wartości podane w chaotycznym kontekście fabuły, która mocno daje znać o niedojrzałości emocjonalnej narratora. Pomimo paru momentów z potencjałem, lektura DAREMNA, pretensjonalna, z pseudointelektualną treścią.

+ dobry pomysł na zagadkę, sama historia - super!
+ zbudowane zaplecze miejsca - konkretny zarys miejscowości, co wpływa dobrze na klimat.

- styl pisarski, szczególnie dialogi bohaterów
- motywacje bohaterów dość niespójne i mało realistyczne (która zrozpaczona matka wyrzuca rzeczy własnego dziecka, chwilę po zaginięciu? nie, kochające matki tak nie postępują, a jeśli postępują to warto rozwinąć powody tego nietypowego zachowania)
- w kółko powtarzane te same kwestie - i w narracji, i w dialogach
- NIEDOCIĄGNIĘCIA, za które nie wybaczam. uwaga przykład - quasi-spoiler: policjant dowiaduje się, że ktoś się pod niego podszywa, dzwoni do jego matki i umawia się na obiad. czytelnik ma uwierzyć, że 1. matka nie rozpoznaje przez telefon głosu własnego syna? 2. syn - policjant nie sprawdza bilingów, kto do niej dzwonił, tylko przechodzą mu ciarki i co najwyżej stwierdza, że w sumie nie pamięta czy z nią wtedy rozmawiał. Dużo tam takich potknięć, fabuła jednak ostatecznie trzyma się kupy i zaciekawia, dlatego mogę polecić książkę szukającym rozrywki. Opowieść dobra, po prostu napisana ,,tak sobie".

+ dobry pomysł na zagadkę, sama historia - super!
+ zbudowane zaplecze miejsca - konkretny zarys miejscowości, co wpływa dobrze na klimat.

- styl pisarski, szczególnie dialogi bohaterów
- motywacje bohaterów dość niespójne i mało realistyczne (która zrozpaczona matka wyrzuca rzeczy własnego dziecka, chwilę po zaginięciu? nie, kochające matki tak nie postępują, a jeśli...

Możliwe, że każdy znajdzie coś w niej dla siebie. Jedni przystępny styl i barwność losu bohaterów, drudzy dowiedzą się nieco o obcych zakątkach i kulturach, trzeci docenią za otwarcie im oczu na ważne kwestie ( nie zdradzę jakie!) a pozostali, jak ja, za coś równie ważnego - przypomnienie o tych kwestiach, ponowne napomnienie, dzięki któremu rosną szanse na zmianę osobistych, codziennych wyborów. Nie zdradzam konkretów, bo naprawdę chcę, żeby jak najwięcej osób po nią sięgnęło.

Możliwe, że każdy znajdzie coś w niej dla siebie. Jedni przystępny styl i barwność losu bohaterów, drudzy dowiedzą się nieco o obcych zakątkach i kulturach, trzeci docenią za otwarcie im oczu na ważne kwestie ( nie zdradzę jakie!) a pozostali, jak ja, za coś równie ważnego - przypomnienie o tych kwestiach, ponowne napomnienie, dzięki któremu rosną szanse na zmianę...

Wzruszająca. Miniatura napisana lekko, nieraz poetycko, bardzo zwięźle i przystępnie. Pean, choć nie szczędzący niekoniecznie wygodnych faktów. Miłość i dojrzała akceptacja narcystycznej, ale mimo to najważniejszej w życiu postaci. Z przekąsem dodam, że bycie wnuczkiem, a nie synem ,,ułatwia sprawę" w uwolnieniu się od zadr, żalu... choć narrator i tak pozostaje w dużej zależności emocjonalnej. Polecam i to bardzo, choć pewnie nie wszystkich poruszy.

Wzruszająca. Miniatura napisana lekko, nieraz poetycko, bardzo zwięźle i przystępnie. Pean, choć nie szczędzący niekoniecznie wygodnych faktów. Miłość i dojrzała akceptacja narcystycznej, ale mimo to najważniejszej w życiu postaci. Z przekąsem dodam, że bycie wnuczkiem, a nie synem ,,ułatwia sprawę" w uwolnieniu się od zadr, żalu... choć narrator i tak pozostaje w dużej...

+ rozbudowane uniwersum
+ zaskakujące, ciekawe plot twisty

- styl pisarski, miejscami zbyt egzaltowany, zbyt infantylny
- jednowymiarowi bohaterzy

Po następny tom sięgnę, ale nie prędko, jako gatunkowy przerywnik. Książka nie jest słaba, ale przereklamowana.

+ rozbudowane uniwersum
+ zaskakujące, ciekawe plot twisty

- styl pisarski, miejscami zbyt egzaltowany, zbyt infantylny
- jednowymiarowi bohaterzy

Po następny tom sięgnę, ale nie prędko, jako gatunkowy przerywnik. Książka nie jest słaba, ale przereklamowana.

Nie wiem ile wystawić tej książce. Jako laikowi w temacie bardzo dobrze mi się ją czytało. W opiniach pojawia się jednak krytyka, że jest masa błędów merytorycznych, że Kaplan pobieżnie poznał historię i fakty tych kultur. Fajnie, jakby jakiś ekspert tu napisał coś więcej, bo się zastanawiam co w książce mija się z prawdą. Mam na myśli kwestie kulturowo - polityczne, nie geograficzne. z góry dziękuję.

Nie wiem ile wystawić tej książce. Jako laikowi w temacie bardzo dobrze mi się ją czytało. W opiniach pojawia się jednak krytyka, że jest masa błędów merytorycznych, że Kaplan pobieżnie poznał historię i fakty tych kultur. Fajnie, jakby jakiś ekspert tu napisał coś więcej, bo się zastanawiam co w książce mija się z prawdą. Mam na myśli kwestie kulturowo - polityczne, nie...

Padłam przy określeniu włosomaniactwa, że to nieraz krew, pot i łzy. Cieszę się w takim razie, że dbanie o włosów chociaż mnie nie doprowadza do tak drastycznych doznań. Może trafi to do małego procenta naprawdę zrozpaczonych ludzi z łysiną. Cały, rozwlekły wstęp by zapełnić kartki jest nudny jak flaki z olejem. Rady jednak uważam za bardzo przydatne dla początkujących. Niestety nie jest to poradnik dla bardziej znających temat pielęgnacji, ani osób, które nie znoszą zapychania kartek grafomańskimi bzdetami i tandetnymi fotami ,,ja w łóżeczku z kubeczkiem".

Padłam przy określeniu włosomaniactwa, że to nieraz krew, pot i łzy. Cieszę się w takim razie, że dbanie o włosów chociaż mnie nie doprowadza do tak drastycznych doznań. Może trafi to do małego procenta naprawdę zrozpaczonych ludzi z łysiną. Cały, rozwlekły wstęp by zapełnić kartki jest nudny jak flaki z olejem. Rady jednak uważam za bardzo przydatne dla początkujących....

Ciekawy wątek Dorne, pominięty i zmieniony w serialu. W tej części też występuje Lady Stoneheart - byłam bardzo ciekawa tej postaci, ale nieco się rozczarowałam; myślę, że dobrze, że ją pominięto w serialu. W tomie akcja trochę zwalnia, ale i tak ciekawie się czyta.

Ciekawy wątek Dorne, pominięty i zmieniony w serialu. W tej części też występuje Lady Stoneheart - byłam bardzo ciekawa tej postaci, ale nieco się rozczarowałam; myślę, że dobrze, że ją pominięto w serialu. W tomie akcja trochę zwalnia, ale i tak ciekawie się czyta.

Historia o neurotycznej Ewie, która cynizmem zasłania tęsknotę za drugą osobą. Bohaterka w życiu innych mężczyzn gra drugie skrzypce i tak w sumie odebrałam główny przekaz jej postaci - niemożność ułożenia sobie życia, tylko tułanie się jako ,,wypełniaczka dziur" w cudzych relacjach. Jak dla mnie, książka nie wzbudza żadnych doświadczeń psychodelicznych, chyba przez nadmiar tych ,,absurdalnych" figur - postaci, przedmiotów etc. Na drodze dziwacznych odczuć może też stać ironia bohaterki, która mi akurat z marszu niszczyła klimat surreala.

Historia o neurotycznej Ewie, która cynizmem zasłania tęsknotę za drugą osobą. Bohaterka w życiu innych mężczyzn gra drugie skrzypce i tak w sumie odebrałam główny przekaz jej postaci - niemożność ułożenia sobie życia, tylko tułanie się jako ,,wypełniaczka dziur" w cudzych relacjach. Jak dla mnie, książka nie wzbudza żadnych doświadczeń psychodelicznych, chyba przez nadmiar...

Niestety, z trudem brnęłam przez kolejne anegdoty i opowieści pisane w mało interesującym stylu, a co wręcz nieznośne- całkowicie pozbawione puenty. Nużąca lektura, nie polecam. Bardzo cenię pana Jurka Owsiaka, ale w roli papierowego gawędziarza- wypada trochę blado.

Niestety, z trudem brnęłam przez kolejne anegdoty i opowieści pisane w mało interesującym stylu, a co wręcz nieznośne- całkowicie pozbawione puenty. Nużąca lektura, nie polecam. Bardzo cenię pana Jurka Owsiaka, ale w roli papierowego gawędziarza- wypada trochę blado.

Lektura bardzo przydatna dla szukających wstępnego ukazania praktyki w nurcie psychodynamicznym. Mi osobiście brakowało gdzieniegdzie upraszczających zrozumienie przykładów interwencji. Nie uważam, by była to książka ,,nic nie wnosząca", wręcz przeciwnie- stanowi katalog recept na interwencje w wielu patowych sytuacjach terapii, uczula na wielość niejasności przy interpretacji etc.
Język wynika z teorii psychoanalitycznej, książka raczej zrozumiała tylko dla osób mniej więcej już wtajemniczonych w psychologię, głównie studentów i początkujących praktyków.

Lektura bardzo przydatna dla szukających wstępnego ukazania praktyki w nurcie psychodynamicznym. Mi osobiście brakowało gdzieniegdzie upraszczających zrozumienie przykładów interwencji. Nie uważam, by była to książka ,,nic nie wnosząca", wręcz przeciwnie- stanowi katalog recept na interwencje w wielu patowych sytuacjach terapii, uczula na wielość niejasności przy...

Jak dla mnie wyjątkowo nudny reportaż. Można ciekawiej, barwniej, żywo. A wyszło jak podręczniki do historii- nawalone faktów,zdarzeń, a refleksji autora czy ciekawych doświadczeń malutko.

Jak dla mnie wyjątkowo nudny reportaż. Można ciekawiej, barwniej, żywo. A wyszło jak podręczniki do historii- nawalone faktów,zdarzeń, a refleksji autora czy ciekawych doświadczeń malutko.

Wciągajaca:)

Wciągajaca:)

Bardzo słaba pozycja, pod każdym względem. Zmarnowane pieniądze i czas.

Bardzo słaba pozycja, pod każdym względem. Zmarnowane pieniądze i czas.

Magia wieczorów ( a właściwie nawet tylko trzech) po raz trzeci. Kocham!!!

Magia wieczorów ( a właściwie nawet tylko trzech) po raz trzeci. Kocham!!!

Książka wspaniale napisana, niezwykle pochłaniająca. Jedna z najlepszych kryminałów, z którymi miałam styczność. Rewelka!

Książka wspaniale napisana, niezwykle pochłaniająca. Jedna z najlepszych kryminałów, z którymi miałam styczność. Rewelka!

Genialna, wciągająca. Cała saga to mój absolutny top kryminałów.

Genialna, wciągająca. Cała saga to mój absolutny top kryminałów.

Nuda i amatorszczyzna. Szkoda czasu

Nuda i amatorszczyzna. Szkoda czasu