Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dostała się w moje ręce po wygranym konkursie. Szczerze mówiąc początkowo miałam wrażenie, że będę się przy niej męczyć albo dam sobie spokój po kilku stronach, ale jednak się pomyliłam. Jest to lekka, napisana z dystansem i wbrew wszelkim pozorom- niebędąca "porno- książką" historia pracy dyrektora artystycznego Playboy'a. Pełne humoru spojrzenie na swoją pracę i na dziewczyny, które bardzo chętnie aplikowały na stanowiska modelek, niekiedy zwyczajnie nie zauważając, że ich zdjęcia są tak naprawdę tylko kolażem co ciekawszych fragmentów różnych kobiecych ciał.
Głównie jest to opis pewnego etapu z życia autora niż całkowite poświęcenie się tematyce Playboy'a- co może być zaskakujące po przeczytaniu opisu książki i spojrzeniu na jej okładkę:)
Ogólnie przyjemnie się czyta i łatwo przechodzi do tego samego poziomu dystansu, z jakim pisze autor.

Książka dostała się w moje ręce po wygranym konkursie. Szczerze mówiąc początkowo miałam wrażenie, że będę się przy niej męczyć albo dam sobie spokój po kilku stronach, ale jednak się pomyliłam. Jest to lekka, napisana z dystansem i wbrew wszelkim pozorom- niebędąca "porno- książką" historia pracy dyrektora artystycznego Playboy'a. Pełne humoru spojrzenie na swoją pracę i...

Jedna z najlepszych powieści, jakie czytałam. Pamiętam, że od zawsze stała na półce w mojej biblioteczce, ale ja byłam przekonana, że jest to jakiś poradnik zielarski :) O tym, że postanowiłam się przekonać, co to jest za książka zadecydował fakt, iż zupełnie niechcący obejrzałam moment procesu Antoniego Kosiby, w którym nagle rażony prawdą prof. Dobraniecki wstaje i mówi: przecież to jest Rafał Wilczur!
Powieść traktuje o wybitnym chirurgu Rafale Wilczurze, który ma wymarzone życie- pracę, którą uwielbia, ukochaną żonę i ubóstwianą córkę. W dniu kolejnej rocznicy zawarcia małżeństwa jego świat nagle się kończy- dosłownie i w przenośni.
Pamiętam, że było mi strasznie żal, że tak wybitny człowiek, który osiągnął już tak wiele, ale tak wiele jeszcze mógł dokonać jako wybitny profesor Wilczur, przez tyle lat pozostaje w nieświadomości co do swojej prawdziwej tożsamości i zamiast realizować się w tak wybitnym zawodzie, pracuje jako zwykły robotnik... aż do momentu, w którym poznaje- oczywiście nie wiedząc o tym- swoją córkę i ratuje jej życie.
Piękna powieść o miłości, dobroci i chęci pomocy innym, pomimo własnego niedostatku.

Jedna z najlepszych powieści, jakie czytałam. Pamiętam, że od zawsze stała na półce w mojej biblioteczce, ale ja byłam przekonana, że jest to jakiś poradnik zielarski :) O tym, że postanowiłam się przekonać, co to jest za książka zadecydował fakt, iż zupełnie niechcący obejrzałam moment procesu Antoniego Kosiby, w którym nagle rażony prawdą prof. Dobraniecki wstaje i mówi:...

Poruszająca historia o miłości, która nie przemija, mimo iż lata płyną nieubłaganie. Polecam, ponieważ ukazuje, że warto pozostać sobą, jeśli jest się oczywiście dobrym człowiekiem, ponieważ los to wynagradza.

Poruszająca historia o miłości, która nie przemija, mimo iż lata płyną nieubłaganie. Polecam, ponieważ ukazuje, że warto pozostać sobą, jeśli jest się oczywiście dobrym człowiekiem, ponieważ los to wynagradza.

Poruszająca historia o trudnym życiu dziewcząt w sierocińcu prowadzonym przez zakonnice.

Poruszająca historia o trudnym życiu dziewcząt w sierocińcu prowadzonym przez zakonnice.

Kryminał z serii: pokażę, jak ze zwyczajnego człowieka zrobić bohatera moralnego dla wielu albo kilku bohaterów moralnych dla wielu. Pomimo takiego cynicznego początku- książka jest naprawdę warta przeczytania. Bohaterowie wzbudzają zaufanie swoją realnością, nie są wytworami wyobraźni, każdy z nich posiada cechę szczególną, która jest swoiście przewodnia i charakterystyczna dla całości ich przygód w tej książce. Pisarz, który walczy o swoje życie, kobieta, która musi wybrać, co w niej zwycięży: zdominowana siostra czy walcząca, odważna matka, która jest gotowa na wszystko. Można opisywać bez końca, ale po co? Polecam przeczytać:)

Kryminał z serii: pokażę, jak ze zwyczajnego człowieka zrobić bohatera moralnego dla wielu albo kilku bohaterów moralnych dla wielu. Pomimo takiego cynicznego początku- książka jest naprawdę warta przeczytania. Bohaterowie wzbudzają zaufanie swoją realnością, nie są wytworami wyobraźni, każdy z nich posiada cechę szczególną, która jest swoiście przewodnia i...

Książka wyjątkowa pod wieloma względami. Przede wszystkim zaskakujące jest uosobienie w głównym bohaterze cech Rambo, Jackie Chana i MacGyver'a w sposób bezbłędnie nierażący racjonalnego czytelnika. Można uwierzyć, że jedna osoba potrafi wszystko i nic w jej wykonaniu już nas nie zaskoczy. Wygrać z samochodem na swoistej pustyni dzięki głazowi w kolczastych krzewach? Nie ma sprawy. Zmaltretowanie tuzina osiłków przez takie "chucherko"- proszę bardzo. Dodatkowo kolorytu nadaje tajemnica, która nierozwiązana od lat, wydawałoby się stanowi relikt przeszłości... dopiero szereg wypadków pokaże, jak bardzo jest ona związana z teraźniejszością. Zakończenie dla mnie było makabryczne.. Nie mogłam się nim nie przejmować. Jednakże polecam tę książkę.

Książka wyjątkowa pod wieloma względami. Przede wszystkim zaskakujące jest uosobienie w głównym bohaterze cech Rambo, Jackie Chana i MacGyver'a w sposób bezbłędnie nierażący racjonalnego czytelnika. Można uwierzyć, że jedna osoba potrafi wszystko i nic w jej wykonaniu już nas nie zaskoczy. Wygrać z samochodem na swoistej pustyni dzięki głazowi w kolczastych krzewach? Nie ma...

Wzruszająca, mimo tego, iż niekiedy odczuwa się nierealność pewnych wydarzeń lub ich przejaskrawienie- bywa, że ciężko jest uwierzyć w nieustającą przemoc w tak agresywnej formie i swoiste wychodzenie bez szwanku z każdej potyczki. Książka mi się podobała, ale jako autobiografia kobiety po przejściach, dlatego też uważam, że nie powinna być opatrzona tekstem: Wyznania córki gangstera, ponieważ opis ojca sprowadza się do określenia go oczami dziecka, a nie polega na wyjawianiu sekretów mafii, jakie przeniknęły przez przypadek do życia rodzinnego jednego z Yakuzy.
Jeśli ktoś chciałby poznać tajemnice mafii przekazane przez osobę postronną, to w tej książce tego nie znajdzie.

Wzruszająca, mimo tego, iż niekiedy odczuwa się nierealność pewnych wydarzeń lub ich przejaskrawienie- bywa, że ciężko jest uwierzyć w nieustającą przemoc w tak agresywnej formie i swoiste wychodzenie bez szwanku z każdej potyczki. Książka mi się podobała, ale jako autobiografia kobiety po przejściach, dlatego też uważam, że nie powinna być opatrzona tekstem: Wyznania córki...

Książka na pewno pozostawiająca po sobie ślad... Niedająca się zapomnieć od razu, kiedy skończy się czytać ostatnią stronę, ale niestety pozostawiająca niespełnienie dla kogoś, kto jak ja, spodziewa się happy endu :). Polecam przeczytać dla kogoś, kto lubi adrenalinę, niepewność, przeczucie, że coś jest nie tak i swoiste zdumione przerażenie przy końcówce :)

Książka na pewno pozostawiająca po sobie ślad... Niedająca się zapomnieć od razu, kiedy skończy się czytać ostatnią stronę, ale niestety pozostawiająca niespełnienie dla kogoś, kto jak ja, spodziewa się happy endu :). Polecam przeczytać dla kogoś, kto lubi adrenalinę, niepewność, przeczucie, że coś jest nie tak i swoiste zdumione przerażenie przy końcówce :)