"Całkiem inna historia" to druga część serii kryminałów Hakana Nessera z inspektorem policji włoskiego pochodzenia Gunnarem Barbarottim. Przy okazji "Człowieka bez psa" wspominałam, że Barbarotti różni się nieco od innych bohaterów kryminałów z Północy, których miałam okazję poznać. Nadal prowadzi punktowane rozmowy z Bogiem i szuka wskazówek w Piśmie Świętym, ale nie jest żadnym fanatykiem religijnym, właściwie to nawet nie jest pewny, czy Bóg istnieje. Jest spokojnym, miłym i ugodowym człowiekiem, (jeśli pominąć zajście z natrętnym dziennikarzem), oraz dobrym kolegą. Świetnie dogaduje się z inspektor Evą Backman, ale znalazłam jedną cechę, która łączy go też z Wallanderem Mankella, obaj narzekają na swoją pracę i zawód jaki wykonują. W pierwszej części nie było o tym mowy, w tej natomiast inspektor Barbarotti ma coraz więcej wątpliwości związanych ze swoją karierą zawodową, tym bardziej, że sprawa, z którą przyszło mu się zmierzyć do łatwych nie należy i zdaje się bezpośrednio dotyczyć naszego inspektora.

W tle każdego przestępstwa jest jakaś historia, wszystko zaczęło się pewnego lata w Bretanii. Dwie pary, dwóch singli i przypadkowe spotkanie, które przeradza się we wspólne spędzanie urlopu. Pięć lat później już nie jest tak wesoło. Ktoś zabija uczestników wakacyjnych wojaży, wcześniej informując o swoich planach Gunnara Barbarottiego. Co nikomu nie wadzący inspektor ma z tym wspólnego? Sprawa wydaje się mocno skomplikowana, a motyw zabójcy i jego działanie całkowicie pozbawione sensu i niezrozumiałe.

W "Człowieku bez psa" Barbarotti pojawia się dość późno, poznajemy go niemal w połowie książki, w "Całkiem innej historii" spotykamy go wcześniej, bo już na siedemnastej stronie i poznajemy więcej szczegółów z jego prywatnego życia. A co słychać u naszego bohatera? Ano, próbuje sobie ułożyć życie uczuciowe i trzeba przyznać, że nieźle mu to wychodzi, związek z ukochaną Marianne dobrze rokuje na przyszłość i gdyby nie te tajemnicze listy, które nie dają inspektorowi spokoju, byłby szczęśliwy tak do końca. Niestety śledztwo bardzo mozolnie posuwa się do przodu, a morderca wydaje się kpić z policji, co z kolei wyprowadza Gunnara z równowagi, choć próbuje za wszelką cenę wyrobić w sobie jak on to mówi dojrzałość emocjonalną. Polubiłam inspektora za jego zwyczajność i podejście do życia, do ludzi. Nie ma w nim zgorzknienia czy cynizmu, ot prosty i nieskomplikowany człowiek.

Hakan Nesser po raz kolejny zaprasza nas do odgadnięcia stworzonej przez siebie i muszę przyznać, skomplikowanej zagadki kryminalnej. Ileż to ja się nagłówkowałam żeby ją rozwiązać, nic z tego, w końcu doszłam do wniosku, że marny ze mnie detektyw i z niecierpliwością czekałam na finał. Jest tu mniej wątku społeczno - obyczajowego, a więcej śledztwa i samego Barbarottiego. Od początku mamy wgląd w umysł mordercy, autor wspaniałomyślnie udostępnił czytelnikom jego notatki i komentarze, ale kto nim jest nie wiemy do samego końca. Nie jestem taki jak inni, mówi o sobie, a czytelnik z niecierpliwością przewraca kolejne kartki, by w końcu dowiedzieć się na czym ta jego inność polega. A zakończenie? Cóż, zakończenie to już całkiem inna historia.

"Całkiem inna historia" to druga część serii kryminałów Hakana Nessera z inspektorem policji włoskiego pochodzenia Gunnarem Barbarottim. Przy okazji "Człowieka bez psa" wspominałam, że Barbarotti różni się nieco od innych bohaterów kryminałów z Północy, których miałam okazję poznać. Nadal prowadzi punktowane rozmowy z Bogiem i szuka wskazówek w Piśmie Świętym, ale nie jest...