Znacie to uczucie, kiedy rzucacie w kąt wszystkie obowiązki, opuszczacie rodzinę na jakiś czas i nie zważacie na to, co mówią do Was bliscy? Kiedy książka wciąga tak bardzo, że zdarza się przypalić obiad, ominąć ukochany serial, załatwić migiem wszystkie sprawy i jak najszybciej wrócić do przerwanej lektury? Otóż, mnie zdarzyło się to wczoraj, kiedy na dobre zadomowiłam się w fabule "Dotknąć prawdy", a jej lektura pochłonęła mnie na dobre.

Powyższa powieść przewijała się jakiś czas temu na wielu blogach. Ogólna treść jest więc większości dobrze znana.
Danielle Parker jest samotną matką szesnastoletniego Maxa. Chłopak cierpi na zespół zaburzeń psychicznych. Zdiagnozowano u niego autyzm, Zespół Aspergera, silną depresję i skłonności samobójcze. Wraz z wejściem w okres dojrzewania, Max staje się agresywny w stosunku do Danielle, która przestaje dawać sobie rady z zachowaniem syna.
Kobieta, z ciężkim sercem, decyduje się poddać syna terapii w szpitalu psychiatrycznym.
I wtedy dopiero prawdziwe problemy Danielle się zaczynają.

Lekarze stawiają podejrzane diagnozy, dotyczące choroby Maxa i nie pozwalają jej na kontakt z synem. Danielle dowiaduje się, że Max stosuje agresję wobec innych pacjentów szpitala i traci kontakt z rzeczywistością. Kobieta nie dowierza lekarzom i decyduje się zabrać chłopaka do domu. Wtedy jednak dzieje się straszna tragedia...

Na oddziale zostaje brutalnie zamordowany inny, młody pacjent, a na miejscu zbrodni zostaje znaleziony nieprzytomny Max, dzierżący w dłoni potencjalne narzędzie zbrodni. Danielle, która przez przypadek znajduje się w centrum dramatycznych wydarzeń, postanawia za wszelką cenę ochronić syna i uwolnić go od podejrzeń. Niestety zostaje złapana na gorącym uczynku i osadzona w areszcie za niszczenie dowodów.

Ponieważ los Maxa wydaje się być przesądzony, Danielle będzie musiała dokonać niewiarygodnych czynów, aby oczyścić swego syna z zarzutów. Podążając za niejasnym tropem, kobieta trafi na przerażające informacje, które wydadzą się tak nieprawdopodobne, że nikt nie będzie chciał w nie uwierzyć. Prawda okaże się niewyobrażalna dla niej, jako matki, która bezgranicznie kocha swoje dziecko i nigdy nie pozwoliła by go skrzywdzić.

Jaką tajemnicę skrywa personel szpitala? Czy Max rzeczywiście jest niepoczytalny? Kto pragnął śmierci niepełnosprawnego chłopaka? Na jaki przerażając trop wpadła Danielle? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź, zagłębiając się w lekturze "Dotknąć prawdy".

Książka zrobiła na mnie kolosalne wrażenie. Myślę, że będzie ona działać na wszystkie czytelniczki, które posiadają dzieci. Po pierwsze, wiele razy, w trakcie lektury, odkładałam książkę na bok i dziękowałam Bogu, że moje dzieciaki są zdrowe.
Po drugie, informacje, które zdobyła Danielle, aby oczyścić Maxa z zarzutów (nie zdradzę, o jakie informacje chodzi, żeby nie zepsuć odbioru książki), były tak nieprawdopodobne, że każda kobieta posiadająca dziecko, albo pragnąca dziecko posiadać, przeżyła wstrząs!
Więc i ja podeszłam do niektórych fragmentów powieści bardzo emocjonalnie.

Książka niesamowicie wciąga. Połknęłam ją w dwa wieczory. Jak dla mnie zasłużona dziewiątka.

http://ksiazki-sardegny.blogspot.com/2012/03/dotknac-prawdy-antoinette-van-heugten.html

Znacie to uczucie, kiedy rzucacie w kąt wszystkie obowiązki, opuszczacie rodzinę na jakiś czas i nie zważacie na to, co mówią do Was bliscy? Kiedy książka wciąga tak bardzo, że zdarza się przypalić obiad, ominąć ukochany serial, załatwić migiem wszystkie sprawy i jak najszybciej wrócić do przerwanej lektury? Otóż, mnie zdarzyło się to wczoraj, kiedy na dobre zadomowiłam się...