Pretekstem do napisania tej niegrubej książeczki była dwusetna rocznica wybuchu rewolucji we Francji. Są to w zasadzie eseje, rozważania autora nad mechanizmami rewolucji i jej tragicznymi skutkami. Pozycja ta napisana jest bardzo dobrym, literackim językiem. Salmonowicz podczas swojej narracji odwołuje się do znanego mu wówczas dorobku naukowego historyków francuskich, cytuje bardziej znamienne wypowiedzi aktorów wydarzeń rewolucyjnych. Książkę tę dobrze się czyta i skłania ona do refleksji nad dziedzictwem rewolucji we Francji.

„Sylwetki spod gilotyny” nie posiadają wstępu, zakończenia ani bibliografii końcowej mimo tego, że opatrzone są przypisami dolnymi. W książce zamieszczono również kilka ilustracji. Pozycja ta dzieli się na 6 rozdziałów:
I. Okrucieństwo historii i los jednostki
II. Śmierć cnotliwego rewolucjonisty
III. Śmierć filozofa
IV. Brissot de Warwille: humanitarna młodość i tragiczny finał życia rewolucjonisty
V. Wandea: anatomia ludowej kontrrewolucji
VI. Saint-Just (1767-1794) – rewolucjonista romantyczny

Moim zdaniem najciekawszy jest rozdział poświęcony wojnie domowej w Wandei. Najbardziej szokujący, najbardziej znamienny, wciąż bagatelizowany nawet przez historyków francuskich, którzy ochoczo czczą dorobek rewolucji, uważając się niejako za jej spadkobierców.

Robert Stasiak

Pretekstem do napisania tej niegrubej książeczki była dwusetna rocznica wybuchu rewolucji we Francji. Są to w zasadzie eseje, rozważania autora nad mechanizmami rewolucji i jej tragicznymi skutkami. Pozycja ta napisana jest bardzo dobrym, literackim językiem. Salmonowicz podczas swojej narracji odwołuje się do znanego mu wówczas dorobku naukowego historyków francuskich,...