Każdy zna cygankę Esmeraldę, jej kozę Dżali i biednego garbusa-dzwonnika. Ale kto nie czytał książki, ten tak naprawdę tej historii nie zna...

Hugo, jak zwykle, zawarł w "Katedrze" barwne, plastyczne i realistyczne opisy Paryża - tym razem uraczymy w książce widok Paryża z lotu ptaka, dokładny opis katedry Notre-Dame czy funkcjonowania Święta Głupców. Długie, ale jakże działające na wyobraźnię! Powieść świetnie oddaje klimat średniowiecznej Francji.

Mamy również wyraźne zderzenie kontrastów społecznych. Mamy problem fanatyzmu, nietolerancji i kalectwa, tak moralnego jak i duchowego. Jest również miłość - ale nie zawsze piękna i wzruszająca, tylko niszcząca i toksyczna.

Autor nie zawiódł też, jeśli chodzi o postaci. Każda posiada cechy tak indywidualne, że budzą rozmaite emocje, i na pewno każdy czytelnik znajdzie dla siebie tę najukochańszą.
Najbardziej pogłębiony psychologicznie jest Klaudiusz Frollo - przemiana duchowa, jaką przechodzi w dziele, naprawdę przeraża. Frollo siebie niszczy, traci wiarę, zdolność do szczerych uczuć, gubi się i nie może już zawrócić. Tak długo ludzie wmawiali mu, że jest opętany, iż wreszcie faktycznie stał się nieco demoniczny... Świetnie skonstruowana postać na miarę Javerta.
Jest też Esmeralda - niewinna i wrażliwa nastolatka, którą zniszczyła własna seksualność, o której nie miała pojęcia.
Gringoire - niezbyt lotny poeta, który największym przywiązaniem obdarzył... kozę.
Febus, który nie jest żadnym księciem z bajki, tylko skupionym na sobie draniem.
Matka Esmeraldy, której tragiczne losy poruszają.
No i wreszcie Quasimodo - oszpecony, odpychany, znoszący fizyczne i psychiczne upokarzanie, niekiedy przerażający, ale zdolny do bezwarunkowej miłości, nawet jeśli osoba, którą kocha, sprawia mu ból.

Pomimo, że uważam, iż "Katedra" nie dorównuje mimo wszystko "Nędznikom", przedstawiona w powieści historia jest tak rewelacyjna, że poleciłabym ją wszystkim, nie tylko fanom bajki o dzwonniku z Notre-Dame. Ta książka sama w sobie jest legendą, w dodatku legendą bardzo dobrą. Zdecydowanie warta czasu i uwagi.

Każdy zna cygankę Esmeraldę, jej kozę Dżali i biednego garbusa-dzwonnika. Ale kto nie czytał książki, ten tak naprawdę tej historii nie zna...

Hugo, jak zwykle, zawarł w "Katedrze" barwne, plastyczne i realistyczne opisy Paryża - tym razem uraczymy w książce widok Paryża z lotu ptaka, dokładny opis katedry Notre-Dame czy funkcjonowania Święta Głupców. Długie, ale jakże...